ตอนที่ 222 ลูกเขยดี ลูกสะใภ้ดี
แอนน่าไม่กล้าสรุปตัวตนของตู้หลิงเซวียนอย่างบุ่มบ่าม และ ไม่กล้าซักถามอะไรด้วย
วินาทีนี้ เธอรู้สึกอิจฉานางเอกที่เกิดใหม่ในนิยายมาก อย่างน้อยก็สามารถจัดการความทรงจำ มีความสุข และมี
ความทรงจำของคนสองคน
อืม ครุ่นคิดสักพัก ถ้าหากคนหนึ่งคนสามารถมีความทรง จำของคนสองคนได้ คงทำอะไรง่ายดายขึ้น
แล้วเธอล่ะ
ความจริงในตอนนี้ช่างโหดร้ายเธอมาก
เธอไม่มีความทรงจำของแอนน่ายังพอเข้าใจ แต่แม้แต่ ความทรงจำของฉู่ ลั่วหาน เธอแทบไม่มีเลย
แม่ง!
แอนน่าหลับตาลง เธอกำลังคิดอยู่ว่าตู้หลิงเซวียนคงไม่รู้ ว่าตลาดในประเทศจีนมีหัวข้อหนึ่งที่กำลังเป็นที่นิยมมาก นั้น คือการเกิดใหม่
ซึ่งในประเทศจีนมีผลตอบรับที่ดีล้นเหลือมาก
แอนน่ายิ้มอย่างขีนข่มขึ้น รถยนต์จอดตรงลานคฤหาสน์ของตระกูลเฉียว
เฉียวหย่วนฟานผลักรถเข็นพาได้มิ้นมายืนรอต้อนรับนอก ประตูตั้งนานแล้ว
“แอนน่า! กลับมาสักที! หม่ามคิดถึงแทบตายเลย! รีบมานี่้ เร็ว ให้หม่ามีดูหน้าดูตาหน่อย!”
พ่อแม่ที่รักอย่างซึ้งใจ สองปีกว่าแล้วที่เธอได้รับความรัก และความห่วงใยจากพวกเขา จนแทบไม่เหมือนกับกำลัง แสดงเลย แต่เป็นความรู้สึกจากใจจริงหรอ? หรือว่าแสดง เทคนิคขั้นสูง?
แอนน่ารู้สึกว่าความคิดของตัวเองไร้ยางอายมาก
แอนน่ายิ้มแย้มและรีบวิ่งเข้าไปโอบกอดได้มิ้นอย่างเชื่อ ฟัง “หม่าม หนูก็คิดถึงหม่ามีเหมือนกันค่ะ พอดีจัดการเรื่อง ทางนั้นเสร็จเลยกลับมาเยี่ยมค่ะ”
ได้มิ้นลูบใบหน้าของเธอเบาๆอย่างเอ็นดู พร้อมกับพยัก หน้าเล็กน้อย “หม่ามี้ยังกังวลเลยว่าลูกจะไม่คุ้นเคยกับ อาหารจีน หม่ามเป็นห่วงทุกวัน ดีมาก ลูกดูไม่ผอมเลย แถม บนใบหน้ายังมีน้ำมีนวลเพิ่มขึ้นด้วย”
“อาหารจีนมีอาหารรสเลิศเยอะมาก หนูชอบมากเลยค่ะ”
หลังจากนั้นทั้งสี่คนก็เดินเข้าไปในห้องโถง แอนน่ายื่นมือ ผลักรถเข็นแทน เฉียวหย่วนฟานพาได้ชิ้นส่วนตู้หลิงเซวียนก็ ยื่นมือจับเหมือนกัน ซึ่งไปจับหลังมือของเธอพอดี เขายิ้มและ พูดว่า “เดียวผมช่วยคุณเอง”
ได้มิ้นรู้สึกพึงพอใจตู้หลิงเซวียนเป็นอย่างมาก “ตอนที่ลูก ไม่อยู่เควินมาเยี่ยมหม่ามีทุกวันเลย เขาบอกว่าลูกไม่ สามารถอยู่เป็นเพื่อนหม่ามีได้ เลยมาอยู่เป็นเพื่อน เพราะ กลัวหม่ามีรู้สึกเหงา เด็กคนนี้ช่างเป็นคนมีน้ำใจจริงๆ”
อ๋อ? จริงหรอค่ะ?
แอนน่ารู้สึกซาบซึ้งใจมาก “ขอบคุณค่ะ”
“เป็นสิ่งที่ผมสมควรทำอยู่แล้ว ไม่ต้องขอบคุณหรอก!”
ได้มิ้นยิ้มแย้ม และพลิกตัวเล็กน้อยตบบนหลังมือของแอน
น่า”ในอนาคต หากลูกแต่งงานกับเควิน ลูกต้องดูแลพ่อตา และแม่ยายดีๆด้วยนะเควินทำหน้าที่ลูกเขยดีมาก ลูกใน ฐานะลูกสะใภ้ก็ต้องทำหน้าที่ยิ่งดี เข้าใจไหม?”
เฉียวหย่วนฟานหัวเราะอย่างเบิกบานใจขึ้น “ฮ่าฮ่า ดี มาก!เควินเป็นลูกเขยที่ดี แอนน่าเป็นลูกสะใภ้ที่ดี ทำไมช่าง เหมาะสมกันแบบนี้?”
แอนน่าฉีกปากยิ้มเล็กน้อย
พวกเขารอคอยให้สองตระกูลปรองดองขนาดนั้นเลย
หรอ?
มีใจประสานตรงกันที่แท้จริงยังมีเจตนาอื่นอีก มีความสงสัย และคำถามมากมายเหมือนก้อนเมฆ แต่แอ นน่ายังไม่สามารถคลี่คลายความจริงได้
ในเมื่อเธอกลับมาแล้ว ในเมื่อเธอรู้แล้วว่าคำพูดโกหก ต้องได้รับการพิสูจน์ ดังนั้นตอนนี้ไม่สามารถแต่งงานก่อน
“โครงการที่มีการลงทุนสูงย่อยยับแล้ว บริษัทMBKที่สร้าง เงินทำให้ผู้คนต่างพากันตื่นตระหนกแล้ว”
“ทำลายห้างสรรพสินค้าถาวร ตระกูลหลงคิดจะทำอะไร กัน?”
ข่าวแพร่งพรายไปทั่วหมดแล้ว แม้แต่หนังสือพิมพ์ทุก สำนักก็มีข่าวเรื่องห้างสรรพสินค้าของตระกูลหลง รวมทั้ง หัวข้อข่าวบนอินเตอร์อย่างการเงิน อสังหาริมทรัพย์ วัสดุ ก่อสร้างแล้วกำลังวิพากษ์วิจารณ์กันเรื่องนี้
ส่วนหลงเชียวกลับไม่เป็นเดือดเป็นร้อนนั่งอยู่ในห้อง ทำงานของตัวเอง เขาเปิดอ่านเอกสาร และเซ็นชื่อ ปฏิบัติ ตามกระบวนการอย่างเป็นระเบียบ
“ก็อกก็อก” เสียงเคาะประตูดังขึ้น หลงเชียวพูดขึ้นโดยไม่
เงยหน้า “เชิญ” บนหน้าผากของจี้ตงหมิงมีเม็ดเหงื่อผุด โผล่ขึ้น ชุดสูทและ
เนคไทของเขายุ่งเหยิงมาก “เจ้านายครับ ข้างล่างมีนักข่าว เต็มไปหมดเลยครับ พวกเขาบอกอยากสัมภาษณ์คุณ อยาก ซักถามเรื่องห้างสรรพสินค้าอย่างชัดเจนครับ”
เพราะมีน้ำเสียงหอบแห้งเลยทำให้หลงเชียวเงยหน้ามอง จี้ตงหมิง “นักข่าวมีสิทธิ์ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? พวกเขา อยากสัมภาษณ์ฉันหรอ งั้นฉันก็ต้องลงไปให้พวกเขา สัมภาษณ์แบบนั้นหรอ?”
“เจ้านาย นี่ไม่ใช่ข่าวซุบซิบนินทานะครับ แต่เป็น หนังสือพิมพ์และสถานีโทรศัพท์ที่มีอิทธิพลนะครับ ผมเกรง ว่าหากไม่สัมภาษณ์ อาจจะมีผลกระทบนะครับ”
สถานีโทรศัพท์เมืองหลวง สถานีโทรศัพท์ประจำทุก มณฑล และผู้มีอิทธิพลทางข่าวบนอินเตอร์เน็ตในประเทศ พวกเขาล้วนเป็นกระบอกเสียงข่าวของคนในประเทศ
หลงเซียวถือปากกาไว้ ยิ้มและพูดว่า “การรับมือกับเหล่า นักข่าวง่ายดายมาก พวกเขาชอบคำอธิบายเกินความจริง คำพูดเหล่านี้ฉันคงไม่ต้องสอนนายหรอกใช่ไหม?”
จี้ตงหมิงพูดขึ้นว่า “ผมเข้าใจแล้วครับ เจ้านายวางใจเถอะ
ครับ”
หลงเชียวชี้ที่ผมและเสื้อของเขา “พวกเขาไม่เพียงชอบฟัง เรื่องสนุก แต่ยังชอบคนที่แต่งตัวเรียบร้อยด้วย แล้วนายจะ ออกไปแบบนี้หรอ?” จี้ตงหมิงมองตัวเอง และสงสัยว่าตัวเองเปลี่ยนไปเป็นแบบ
นี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
เขายิ้มอย่างเก้อเขิน “เมื่อกี้ถูกนักข่าวเบียดเสียดเกือบ ตายครับ เจ้านายนี่ฉลาดมากที่มาทำงานตั้งแต่เช้า”
อืม..
มาทำงานตั้งแต่เช้าหรอ?
หรือว่าหลงเซียวจะบอกเขาว่า ตัวเองมาทำงานตั้งแต่ดี
สาม?
แน่นอนว่าหลงเซียวไม่บอกเขา คืนแรกที่แอนน่าจากไป เขานอนไม่ค่อยหลับเลย เขาเดินเล่นห้องรับแขก แล้วไปห้อง ออกกำลังกาย แล้วไปสวนดอกไม้ แล้วไปแท่นดื่มเหล้า สุดท้ายเขาก็กินยานอนหลับ
แต่กลับไม่ได้ผล เขามีสติอย่างน่ากลัว ยิ่งเขาได้กลิ่นตัว ของเธอ เขาก็ยิ่งมีสติแจ่มแจ้ง
ดังนั้นหลงเชียวเลยตัดสินใจมาทำงานที่บริษัท แต่คิดไม่ ถึงว่าเหล่านักข่าวจะมานั่งรอแล้ว
“โอเคไปเถอะ”
ยี่สิบนาทีต่อมา–
“บริษัทMBKเป็นการส่งเสริมการค้า และมีความคิดด้าน การรักษาสิ่งแวดล้อมด้วย ไม่เพียงก่อสร้างโรงพยาบาลหวา เชี่ยเป็นการช่วยเหลือด้านหัวใจ แถมยังใช้พื้นที่เดิมที วางแผนก่อสร้างห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่เปลี่ยนมาเป็นสวน สนุกเพื่อบริการแก่เด็กๆ…”
“MBK เป็นศูนย์รวมการค้าที่ใหญ่ที่สุดของเมืองหลวง ใน อนาคตจะเป็นเสาหลักการค้า และจะรับเด็ก และผู้ใจบุญ..
แผนกประชาสัมพันธ์ แผนกโฆษณา แผนกการตลาดของ บริษัทMBK ใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงสั้นๆ ใบประกาศที่หลง เซียวจัดทำตอนทำงานเพิ่มเวรถูกลงในสถานีโทรศัพท์ อินเตอร์เน็ต นิตยสาร รถไฟใต้ดิน สถานีรถโดยสารเป็นต้น ตอนนี้ชื่อ MBK เลยเป็นข่าวประเด็นร้อนที่สุดในเมืองหลวง
หลงถึงหยิบนิตยสารขึ้น จากนั้นสายตาที่มืดครึ้มก็เปลี่ยน เป็นผ่อนคลาย “เล่าเหลียง เรื่องนี้คุณคิดยังไง?”
เหลียงจังซุนพูดขึ้นมา “คณะกรรมการครับ ต้องยอมรับว่า ความสามารถการประชาสัมพันธ์ของประธานเก่งกาจมาก ใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงก็สามารถปิดปากคนนอกได้แล้ว แถมยังเปลี่ยนข่าวด้านลบกลายเป็นข่าวด้านดีด้วย อีกอย่าง ยังฉวยโอกาสโปรโมทบริษัทMBK ด้วย ในอนาคตบริษัท ต้องก้าวหน้าอย่างแน่นอน”
หลงถึงวางนิตยสารลง และพูดขึ้นว่า “ลูกคนนี้มีความ สามารถ แต่บางครั้งก็ทำให้คนเป็นกังวลเหมือนกัน” เหลียงจังซุนพูดขึ้นว่า “คณะกรรมการครับ ประธานยัง อายุน้อยถือเป็นเรื่องดี เพราะในอนาคต เขาต้องแบก MBK ก้าวหน้าได้แน่นอนครับ”
หลงถึงที่มีดวงตาแหลมคมเหลือบมองที่เขา และพูดขึ้นว่า “เป็นเรื่องดี…ก็สามารถเป็นเรื่องที่ไม่ดีได้ ถึงแม้เขาจะเป็น คนมีความสามารถ แต่เขามักจะผยองตัว จนลืมเลยว่าใคร กันเป็นคนก่อตั้ง MBK”
เหลียงจังซุนเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองพูดผิดแล้ว สองพ่อลูกนี้ เหมือนกับราชากับขุนนาง เมื่อเกี่ยวโยงกับผลประโยชน์ของ ตัวเองก็ลืมสายเลือด
ยิ่งไปกว่านั้น หลงถึงไม่ได้มีลูกชายหลงเชียวเพียงคน
เดียว
เมื่อเห็นเหลียงจังซุนก้มหน้าไม่ตอบ หลงถึงก็ยกถ้วยชา ขึ้น และจิบหนึ่งคำ “เรียกหลงจือมาหน่อยสิ”
“ได้ครับ!
–
หลังจากเสร็จการผ่าตัด ถังจิ้นเหยียนรู้สึกแสบตาเล็กน้อย เขาดึงหน้ากากอนามัยออก แล้วขยี้ตาเล็กน้อย ตอนที่ เปลี่ยนเสื้อ มีหมอผู้ชายสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่
คนหนึ่งพูดว่า “มิน่าจู่ๆคุณหมอแอนน่าถึงรีบกลับ ที่แท้ กลับไปแต่งงานที่อเมริกานี่เอง ไม่รู้เหมือนกันว่า ผู้หญิงที่ สมบูรณ์แบบอย่าง แอนน่าแต่งงานกับผู้ชายแบบไหน ฉันจะ เฝ้ารอดู!”
ผู้ชายอีกคนหนึ่งตอบว่า “ต้องเป็นคนรวยและสูงส่งแน่ หรือไม่ต้องเป็นคนร่ำรวยมากๆ คุณหมอแอนน่ามีประวัติไม่ ธรรมดาแบบนี้ คู่แต่งงานต้องไม่ธรรมดาแน่”
เมื่อถังจิ้นเหยียนได้ยินแบบนี้ก็กระวนกระวายทันที
แอนน่าจะกลับไปแต่งงานที่อเมริกาหรอ?
เป็นไปได้ยังไง..
“คุณหมอถัง คุณเป็นอะไรหรอครับ?”
เมื่อหมอผู้ชายเห็นถังจิ้นเหยียนมีสีหน้าเคร่งเครียดก็ชัก
ถามขึ้น
“เปล่าครับ”
ลั่วหานคือจินตนาการของเขา แอนน่าก็เป็นจินตนาการ
ของเขาเหมือนกัน
น่าขำเสียจริง
เมื่อเดินออกจากห้องเปลี่ยนเสื้อ ถังจิ้นเหยียนก็พบ กับLisa ที่กำลังจะเลิกงาน
Lisa ยกนิ้วโป้งขึ้นด้วยท่าทางกระตือรือร้น “ถัง คุณเจ๋ง มาก!”
ถังจิ้นเหยียนพยักหน้าเล็กน้อย ” ขอบคุณครับ”
เดียวนะ แอนน่ากลับอเมริกาแล้ว แต่ทำไมผู้ช่วยของเธอ ถึงยังไม่กลับไปล่ะ? ถ้าหากเธอแต่งงาน ก็คงไม่กลับมาแล้ว ทำไมถึงทิ้งคนของอยู่ที่นี่ล่ะ? ตัวเอง
“Lisa แอนน่ากลับอเมริกาแล้ว แล้วคุณกับCurretไม่กลับ ไปด้วยหรอ?”
Lisa ยักไหล่ แล้วขมวดคิ้วชิดกัน “แอนน่าเธอกลับไป จัดการธุระส่วนตัว ฉันกับCurretไม่สามารถยุ่งเกี่ยว อีก อย่างนี้เป็นโครงการของเธอด้วย หากเธอไม่อยู่ พวกเราก็ ต้องช่วยดูแลแทนเธอ”
“ธุระส่วนตัวอะไรหรอ?”
Lisa ทำปากมุ่ยเล็กน้อย “แอนน่าไม่ได้บอกค่ะ”
เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ไม่บอกแม้แต่ผู้ช่วย เลยหรอ?
กลับไปแต่งงานจริงๆหรอ?
“คุณหมอ! คงไม่มั่ง! เป็นคุณจริงๆด้วย! โอ้พระเจ้า! ฉัน
กำลังฝันไปหรือเปล่า!”
เมื่อลู่ซวงซวงเห็นถังจิ้นเหยียนก็ตื่นเต้นดีใจหนัก จน กระโจนเข้ามาตะโกนเรียก โดยแทบไม่คำนึงเลยว่าที่นี่คือ โรงพยาบาล
โอ้สองปีกว่าแล้ว! ในที่สุดผู้ชายอบอุ่นก็กลับมา!
เมื่อถังจิ้นเหยียนเห็นลู่ซวงซวงก็ยิ้มและพูดว่า “คุณลู่ ไม่ เจอกันนานเลยนะครับ”
ลู่ซวงซวงตบบนบ่าของเขาอย่างไม่เกรงใจเลย เขาเปลี่ยน ชุดสูทเรียบร้อยแล้ว และกำลังเตรียมเลิกงาน เขาดูท่าทาง อ่อนโยนและสุภาพบุรุษมาก “ว้าว คุณดูหล่อกว่าเมื่อก่อนนะ
ค่ะ!”
“คุณลู่เองก็สวยขึ้นนะค่ะ…เป็นอะไรครับ? ไม่สบายหรอ
ครับ?”
ที่นี่เป็นโรงพยาบาล คงไม่ได้มาเดินเล่นแน่
ลู่ซวงซวงโบกใบตรวจสอบในมือเล็กน้อย “ไม่ใช่ฉัน พ่อ ของฉันค่ะ แต่อาการดีขึ้นมากแล้ว ตอนนี้กำลังทำเรื่องออก จากโรงพยาบาลค่ะ”
ถังจิ้นเหยียนพยักหน้าเล็กน้อย “แบบนี้นี่เอง…ดีแล้วครับ ฝากความคิดถึงถึงคุณพ่อของคุณด้วยนะครับ”
ลู่ชวงซวงเป็นคนกันเองมาก “คุณหมอถัง ทำไมคุณถึง
กลับมาล่ะค่ะ?”
ถังจิ้นเหยียนอธิบายอย่างเรียบง่าย จู่ๆลู่ซวงซวงก็กระโดดขึ้นเล็กน้อย “จริงสิ คุณเจอคุณหมอ ผู้หญิงที่ชื่อ แอนน่าหรือยังค่ะ? เธอทำงานอยู่โรงพยาบาล แห่งนี้เธอมีน้ำเสียงคล้ายลั่วลั่วมากเลยค่ะ! คล้ายกัน มากๆ!”
ถังจิ้นเหยียนจ้องมองลู่ซวงซวงด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ “คุณเคยเจอเธอเหมือนกันหรอครับ?” “เหมือนกัน? พูดแบบนี้ แสดงว่าคุณเจอเธอแล้วใช่ไหม?
คุณเองก็รู้สึกว่าเธอเหมือนลั่วลั่วเหมือนกันใช่ไหม?”
