ประธานหยิ่งยโสของฉัน – ตอนที่ 234

ตอนที่ 234

ตอนที่ 234 หลีกหนีความตาย

ณ นอกชานเมือง ของเขตเมืองหลวง มีสนามแข่งรถขนาด ใหญ่ที่สุดของประเทศอยู่แห่งหนึ่ง รถสปอร์ตระดับสูงคันสี แดงและสีดำต่างก็ขับไปมาบนสนามแข่งอย่างรวดเร็ว ราวกับติดปีกบิน

บางทีขณะที่รถกำลังเข้าโค้งแคบๆ นั้น เสียงล้อรถที่ไถล ไปกับพื้นถนน ก็ส่งเสียงดังเอี้ยดออกมา เสียงแบบนั้นมัน ทำให้คนในรถ ยิ่งรู้สึกมีชีวิตชีวามากขึ้น ราวกับกำลังให้ กำลังใจพวกเขา ให้ขับรถอย่างบ้าคลั่งมากขึ้นไปอีก!

บางช่วงที่ถึงถนนที่มีขนาดกว้าง รถก็พุ่งไปข้างหน้า ราวกับสายลม ทำให้รถแทบจะหายไปจากสายตาชั่วขณะ หนึ่ง จนทำให้คนที่มอง มองดูไม่ชัดเลย

หลังจากต่อสู้กันมาอย่างดุร้ายจนวนครบรอบหนึ่ง แอนน่า ก็เห็นได้ว่าหลงจื้อนั้นเก่งกาจแค่ไหน ขณะเดียวกันตัวเองก็ เล่นเสียอย่างสบายใจ จริงๆ แล้ว การแข่งรถอะไรพวกนี้นั้น เป็นเครื่องมือการคลายอารมณ์ของเธอเท่านั้น ตอนที่ 234 หลีกหนีความตาย

ณ นอกชานเมือง ของเขตเมืองหลวง มีสนามแข่งรถขนาด ใหญ่ที่สุดของประเทศอยู่แห่งหนึ่ง รถสปอร์ตระดับสูงคันสี แดงและสีดำต่างก็ขับไปมาบนสนามแข่งอย่างรวดเร็ว ราวกับติดปีกบิน

บางทีขณะที่รถกำลังเข้าโค้งแคบๆ นั้น เสียงล้อรถที่ไถล ไปกับพื้นถนน ก็ส่งเสียงดังเอี้ยดออกมา เสียงแบบนั้นมัน ทำให้คนในรถ ยิ่งรู้สึกมีชีวิตชีวามากขึ้น ราวกับกำลังให้ กำลังใจพวกเขา ให้ขับรถอย่างบ้าคลั่งมากขึ้นไปอีก!

บางช่วงที่ถึงถนนที่มีขนาดกว้าง รถก็พุ่งไปข้างหน้า ราวกับสายลม ทำให้รถแทบจะหายไปจากสายตาชั่วขณะ หนึ่ง จนทำให้คนที่มอง มองดูไม่ชัดเลย

หลังจากต่อสู้กันมาอย่างดุร้ายจนวนครบรอบหนึ่ง แอนน่า ก็เห็นได้ว่าหลงจื้อนั้นเก่งกาจแค่ไหน ขณะเดียวกันตัวเองก็ เล่นเสียอย่างสบายใจ จริงๆ แล้ว การแข่งรถอะไรพวกนี้นั้น เป็นเครื่องมือการคลายอารมณ์ของเธอเท่านั้น เพื่อให้เธอรู้สึกสบายใจที่สุดนั่นเอง จะแพ้หรือชนะนั้น มันไม่สำคัญเลยด้วยซ้ำ

ซึ่งชัยชนะของหลงจื้อเอง ก็อยู่ในการคาดการณ์ของเธอ แล้วด้วย

ในที่สุดรถทั้งสองคันก็หยุดลง ทันทีที่แอนน่ามาถึง หลง อก็เดินออกมาจากรถแล้ว เขาสวมชุดแข่งรถที่ดูหล่อเหลายืน พิงอยู่กับหัวรถ พร้อมในมือที่ถือขวดน้ำแร่ด้วยสองขวด เขา ยกมันขึ้นเปิดขวดหนึ่ง ก่อนจะยื่นให้กับแอนน่าที่เพิ่งจะเดิน ลงมาจากรถ ด้วยท่วงท่าที่สง่างาม

“พี่สะใภ้นี่เท่จริงๆ!”

เขาแสดงความยินดี พร้อมกับยิ้มชูนิ้วโป้งราวกับเด็กๆ ท่าทางที่แสดงความพึงพอใจเมื่อชนะนั้น ได้หายไปหมดแล้ว กลับกันกลับพูดอุทานชื่นชมจากในหัวใจของตัวเองออกมา

แอนน่าเองก็ดื่มน้ำไปหลายอีก เพื่อทำให้ลำคอของตัวเอง ชุ่มชื้นขึ้น “นายเองก็ไม่เลวเลยนะ ทั้งฝีมือและทักษะต่างก็ เหมาะเหม็งมาก ดูเหมือนว่านายจะขับมาหลายปีเลยสินะ อย่างน้อยก็น่าจะสักสามสี่ปีใช่ไหม?” เพื่อให้เธอรู้สึกสบายใจที่สุดนั่นเอง จะแพ้หรือชนะนั้น มันไม่สำคัญเลยด้วยซ้ำ

ซึ่งชัยชนะของหลงจื้อเอง ก็อยู่ในการคาดการณ์ของเธอ แล้วด้วย

ในที่สุดรถทั้งสองคันก็หยุดลง ทันทีที่แอนน่ามาถึง หลง อก็เดินออกมาจากรถแล้ว เขาสวมชุดแข่งรถที่ดูหล่อเหลายืน พิงอยู่กับหัวรถ พร้อมในมือที่ถือขวดน้ำแร่ด้วยสองขวด เขา ยกมันขึ้นเปิดขวดหนึ่ง ก่อนจะยื่นให้กับแอนน่าที่เพิ่งจะเดิน ลงมาจากรถ ด้วยท่วงท่าที่สง่างาม

“พี่สะใภ้นี่เท่จริงๆ!”

เขาแสดงความยินดี พร้อมกับยิ้มชูนิ้วโป้งราวกับเด็กๆ ท่าทางที่แสดงความพึงพอใจเมื่อชนะนั้น ได้หายไปหมดแล้ว กลับกันกลับพูดอุทานชื่นชมจากในหัวใจของตัวเองออกมา

แอนน่าเองก็ดื่มน้ำไปหลายอีก เพื่อทำให้ลำคอของตัวเอง ชุ่มชื้นขึ้น “นายเองก็ไม่เลวเลยนะ ทั้งฝีมือและทักษะต่างก็ เหมาะเหม็งมาก ดูเหมือนว่านายจะขับมาหลายปีเลยสินะ อย่างน้อยก็น่าจะสักสามสี่ปีใช่ไหม?” หลงจื้อทำเพียงเบ้ปากไม่ตอบคำถามของเธอ เขารู้สึกว่า หากตอบไปคงจะดูน่าอายไม่น้อย ถ้ารู้ล่ะก็ คู่ลั่หานใน ความทรงจำของเขาไม่เคยแข่งรถมาก่อน ถึงแม้ว่าจะมา เรียนตอนหลังก็ตาม ก็คงมีประสบการณ์แค่สองปีเท่านั้น แต่ นึกไม่ถึงเลยว่าจะทำให้เขาหืดขึ้นคอแบบนี้ หากพูดออกไป คงจะรู้สึกน่าอายจริงๆ นั่นล่ะ

“ฉันรู้สึกไม่สบายใจจริงๆ นะพี่สะใภ้ นี่เธอไปเรียนแข่งรถ ยังไงมาล่ะเนี่ย? เธอบอกว่าเธอเป็นหมอไม่ใช่หรือไง แค่ เรียนอย่างเดียวยังไม่ดีพอ กลับต้องมาเรียนของอันตราย พวกนี้ด้วยหรือไง?”

ถึงแม้ว่าการแข่งรถจะดูเป็นการแสดงความสง่าผ่าเผย ก็ตาม แต่มันก็ยังอันตรายอยู่มาก หากไม่ระวังก็สามารถ กระดูกหัก เสี่ยโฉม หรือแม้กระทั่งเสียชีวิตเลยก็ได้ นี่ ประสาทเส้นไหนของพี่สะใภ้เสียไปหรือเปล่าเนี่ย?

แอนน่าเอนหลังพิงกับประตูรถ ก่อนจะไขวั้ขาทั้งสองเข้า ด้วยกัน ถึงจะไม่ค่อยได้สวมใส่รองเท้ากีฬาเท่าไหร่ แต่ขาทั้ง สองข้างของเธอที่ดูเพรียวบางนั้น มันช่างดูสมส่วน แม้มี กางเกงกั้นอยู่ ก็ยังรู้สึกถึงลายเส้นกล้ามเนื้อภายในได้เลย หลงจื้อทำเพียงเบ้ปากไม่ตอบคำถามของเธอ เขารู้สึกว่า หากตอบไปคงจะดูน่าอายไม่น้อย ถ้ารู้ล่ะก็ คู่ลั่หานใน ความทรงจำของเขาไม่เคยแข่งรถมาก่อน ถึงแม้ว่าจะมา เรียนตอนหลังก็ตาม ก็คงมีประสบการณ์แค่สองปีเท่านั้น แต่ นึกไม่ถึงเลยว่าจะทำให้เขาหืดขึ้นคอแบบนี้ หากพูดออกไป คงจะรู้สึกน่าอายจริงๆ นั่นล่ะ

“ฉันรู้สึกไม่สบายใจจริงๆ นะพี่สะใภ้ นี่เธอไปเรียนแข่งรถ ยังไงมาล่ะเนี่ย? เธอบอกว่าเธอเป็นหมอไม่ใช่หรือไง แค่ เรียนอย่างเดียวยังไม่ดีพอ กลับต้องมาเรียนของอันตราย พวกนี้ด้วยหรือไง?”

ถึงแม้ว่าการแข่งรถจะดูเป็นการแสดงความสง่าผ่าเผย ก็ตาม แต่มันก็ยังอันตรายอยู่มาก หากไม่ระวังก็สามารถ กระดูกหัก เสี่ยโฉม หรือแม้กระทั่งเสียชีวิตเลยก็ได้ นี่ ประสาทเส้นไหนของพี่สะใภ้เสียไปหรือเปล่าเนี่ย?

แอนน่าเอนหลังพิงกับประตูรถ ก่อนจะไขวั้ขาทั้งสองเข้า ด้วยกัน ถึงจะไม่ค่อยได้สวมใส่รองเท้ากีฬาเท่าไหร่ แต่ขาทั้ง สองข้างของเธอที่ดูเพรียวบางนั้น มันช่างดูสมส่วน แม้มี กางเกงกั้นอยู่ ก็ยังรู้สึกถึงลายเส้นกล้ามเนื้อภายในได้เลย “ฉันน่ะหรือ? เพราะมันตื่นเต้นน่ะสิ มีช่วงหนึ่งที่ฉันรู้สึก อึดอัดไม่สบายใจ พอได้ยินว่าการแข่งรถสามารถทำให้รู้สึก ตื่นเต้นกระตุ้นสมองขึ้นมาได้ เวลาที่ล้อแล่นไปด้วยความเร็ว สูง มันจะทำให้สมาธิของคนถูกดึงดูดไปน่ะ จะได้ไม่มีเวลา ไปคิดเรื่องอื่น พอได้ลองดูครั้งหนึ่ง มันก็เป็นยังงั้นจริงๆ”

ตอนนั้น ช่วงที่เธอตื่นขึ้นมา ในสมองของเธอแทบจะไม่มี อะไรเลย มันดูว่างเปล่า ไม่สงบจิต ร้อนรน นอนไม่หลับ ราวกับร่างกายจะพังทลายลงไปเลยด้วยซ้ำ

แต่เธอพลันเห็นคนกำลังแข่งรถด้วยความบังเอิญ เธอ แทบจะไม่ลังเลที่จะเลือกวิธีปลดปล่อยที่ดูอันตรายนี้ ตั้งแต่ นั้นมามันก็เหมือนกับเสพติดไป เวลาดึกดื่นที่เธอนอนไม่หลับ นั้น เธอก็มักจะมาขับรถไปตามถนนรอบเมืองนิวยอร์กอย่าง รวดเร็ว

คิดไม่ถึงว่าจะกลายมาเป็นมือฉมังในการแข่งรถแบบนี้ ทำให้รู้สึกไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะดี

หลงจือพลัสพูดขึ้น “เอ๊ะ…แล้วยังไงล่ะ? เหตุผลมันไม่ง่าย ไปหน่อยหรือ?” “ฉันน่ะหรือ? เพราะมันตื่นเต้นน่ะสิ มีช่วงหนึ่งที่ฉันรู้สึก อึดอัดไม่สบายใจ พอได้ยินว่าการแข่งรถสามารถทำให้รู้สึก ตื่นเต้นกระตุ้นสมองขึ้นมาได้ เวลาที่ล้อแล่นไปด้วยความเร็ว สูง มันจะทำให้สมาธิของคนถูกดึงดูดไปน่ะ จะได้ไม่มีเวลา ไปคิดเรื่องอื่น พอได้ลองดูครั้งหนึ่ง มันก็เป็นยังงั้นจริงๆ”

ตอนนั้น ช่วงที่เธอตื่นขึ้นมา ในสมองของเธอแทบจะไม่มี อะไรเลย มันดูว่างเปล่า ไม่สงบจิต ร้อนรน นอนไม่หลับ ราวกับร่างกายจะพังทลายลงไปเลยด้วยซ้ำ

แต่เธอพลันเห็นคนกำลังแข่งรถด้วยความบังเอิญ เธอ แทบจะไม่ลังเลที่จะเลือกวิธีปลดปล่อยที่ดูอันตรายนี้ ตั้งแต่ นั้นมามันก็เหมือนกับเสพติดไป เวลาดึกดื่นที่เธอนอนไม่หลับ นั้น เธอก็มักจะมาขับรถไปตามถนนรอบเมืองนิวยอร์กอย่าง รวดเร็ว

คิดไม่ถึงว่าจะกลายมาเป็นมือฉมังในการแข่งรถแบบนี้ ทำให้รู้สึกไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะดี

หลงจือพลัสพูดขึ้น “เอ๊ะ…แล้วยังไงล่ะ? เหตุผลมันไม่ง่าย ไปหน่อยหรือ?” แอนน่ายักไหล่ “ก็ใช่นะสิ แบบนี้แหละ การจะชอบของ อย่างเดียวกันมันต้องมีเหตุผลอะไรมากหรือไง? ไม่เห็น ต้องการอะไรแบบนั้นเลย”

เอาเถอะ ไม่ว่าจะเป็นคู่ลั่วหานในตอนแรก หรือว่าแอนน่า ในตอนนี้ก็ตาม ก็มักจะถูกโจมตีเด็ดขาดแบบนี้ล่ะนะ

แอนน่าดื่มน้ำลงไปอีกครึ่งค่อนขวด ก่อนจะกลับเข้าไปนั่ง ในรถ พร้อมกับปรบมือพูด “ยอมแพ้แล้วหรือไง? อยากจะ แข่งอีกสักรอบไหมล่ะ?”

หลงจื้อที่ยังไม่ทันได้กลืนน้ำลงไป ตอนแรกก็คิดจะส่ายหัว แต่หลังจากนั้นเขาก็พยักหน้ารับ พร้อมกับกลืนน้ำอีกนั้นลง ไป “เอาแบบนี้แล้วกัน พวกเรามาเปลี่ยนวิธีแข่งกันหน่อยดี กว่า พวกเราจะออกตัวจากตรงนี้พร้อมกัน จะเลือกเส้นทาง ไหนก็ได้ตามใจ แต่จุดหมายก็คือที่บ้านพัก มาตดูกันว่าใครจะ ถึงก่อน ว่ายังไงล่ะ?”

แอนน่าพยักหน้า “ไม่มีปัญหา ฉันเองก็อยากกลับบ้านอยู่ พอดี แบบนี้ค่อยดูน่าสนใจหน่อย ถ้าอย่างนั้นพี่สาวไม่ เกรงใจล่ะนะ”

แววตาสีดำของหลงจื่อส่องประกายออกมา พร้อมกับทำ มาจูจิ้มองไปที่แอนน่า “พี่สะใภ้ ฉัน แอนน่ายักไหล่ “ก็ใช่นะสิ แบบนี้แหละ การจะชอบของ อย่างเดียวกันมันต้องมีเหตุผลอะไรมากหรือไง? ไม่เห็น ต้องการอะไรแบบนั้นเลย”

เอาเถอะ ไม่ว่าจะเป็นคู่ลั่วหานในตอนแรก หรือว่าแอนน่า ในตอนนี้ก็ตาม ก็มักจะถูกโจมตีเด็ดขาดแบบนี้ล่ะนะ

แอนน่าดื่มน้ำลงไปอีกครึ่งค่อนขวด ก่อนจะกลับเข้าไปนั่ง ในรถ พร้อมกับปรบมือพูด “ยอมแพ้แล้วหรือไง? อยากจะ แข่งอีกสักรอบไหมล่ะ?”

หลงจื้อที่ยังไม่ทันได้กลืนน้ำลงไป ตอนแรกก็คิดจะส่ายหัว แต่หลังจากนั้นเขาก็พยักหน้ารับ พร้อมกับกลืนน้ำอีกนั้นลง ไป “เอาแบบนี้แล้วกัน พวกเรามาเปลี่ยนวิธีแข่งกันหน่อยดี กว่า พวกเราจะออกตัวจากตรงนี้พร้อมกัน จะเลือกเส้นทาง ไหนก็ได้ตามใจ แต่จุดหมายก็คือที่บ้านพัก มาตดูกันว่าใครจะ ถึงก่อน ว่ายังไงล่ะ?”

แอนน่าพยักหน้า “ไม่มีปัญหา ฉันเองก็อยากกลับบ้านอยู่ พอดี แบบนี้ค่อยดูน่าสนใจหน่อย ถ้าอย่างนั้นพี่สาวไม่ เกรงใจล่ะนะ”

แววตาสีดำของหลงจื่อส่องประกายออกมา พร้อมกับทำ มาจูจิ้มองไปที่แอนน่า “พี่สะใภ้ ฉัน ประหลาดใจมากๆ เลยนะ ถ้าหากเธอได้ความทรงจำกลับมา แล้วนึกถึงเธอสมัยก่อนล่ะก็ ไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงบ้างเลยนะ จะ พูดยังไงดีล่ะ เธอตอนนี้กับตอนนั้นน่ะ มีบางอย่างที่ไม่เหมือน กันอยู่ด้วยล่ะ”

แอนน่าที่กำลังก้าวเข้าไปในรถกว่าครึ่งตัวก็ชะงัก “ถ้า อย่างนั้น นายชอบฉู่ลั่วหานในอดีตหรือเปล่าล่ะคุณชายรอง หลง?”

“พูดอะไรไร้สาระน่ะ? ชอบแน่นอนอยู่แล้วสิ แต่เธอเป็นพี่ สะใภ้ของผมนะ” ส่วนประโยคหลังนั้นเขาตั้งใจเสริมขึ้นมา เพื่อไม่ให้เกิดความเข้าใจผิดไป

“ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้วนี่! หากพูดกันถึงลักษณะท่าทางแล้ว ฉันกับเธอก็คงจะไม่ค่อยแตกต่างกันมากหรอกนะ”

พูดจบ รถทั้งสองคันก็พุ่งออกไปในเวลาเดียวกัน โดย เฉพาะรถBugattiคันสีดำของแอนน่า ที่พุ่งออกไปด้วย ความเร็วสูง จนเกิดเสียงดังกระหึม!

รถทั้งสองคันขับไปตามถนนหลักของชานเมืองด้วย ความเร็วสูง จริงๆ แล้วแอนน่าไม่ได้อยากจะ ประหลาดใจมากๆ เลยนะ ถ้าหากเธอได้ความทรงจำกลับมา แล้วนึกถึงเธอสมัยก่อนล่ะก็ ไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงบ้างเลยนะ จะ พูดยังไงดีล่ะ เธอตอนนี้กับตอนนั้นน่ะ มีบางอย่างที่ไม่เหมือน กันอยู่ด้วยล่ะ”

แอนน่าที่กำลังก้าวเข้าไปในรถกว่าครึ่งตัวก็ชะงัก “ถ้า อย่างนั้น นายชอบฉู่ลั่วหานในอดีตหรือเปล่าล่ะคุณชายรอง หลง?”

“พูดอะไรไร้สาระน่ะ? ชอบแน่นอนอยู่แล้วสิ แต่เธอเป็นพี่ สะใภ้ของผมนะ” ส่วนประโยคหลังนั้นเขาตั้งใจเสริมขึ้นมา เพื่อไม่ให้เกิดความเข้าใจผิดไป

“ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้วนี่! หากพูดกันถึงลักษณะท่าทางแล้ว ฉันกับเธอก็คงจะไม่ค่อยแตกต่างกันมากหรอกนะ”

พูดจบ รถทั้งสองคันก็พุ่งออกไปในเวลาเดียวกัน โดย เฉพาะรถBugattiคันสีดำของแอนน่า ที่พุ่งออกไปด้วย ความเร็วสูง จนเกิดเสียงดังกระหึม!

รถทั้งสองคันขับไปตามถนนหลักของชานเมืองด้วย ความเร็วสูง จริงๆ แล้วแอนน่าไม่ได้อยากจะ แข่งความเร็ว กันบนท้องถนนแบบนี้จริงๆ หรอก

ขณะนั้น จู่ๆ ก็มีรถแข่งคันหนึ่ง พุ่งตามแอนน่ามาจากด้าน หลังอย่างรวดเร็ว กระจกรถเป็นกระจกไม่โปร่งแสง ทำให้ มองจากด้านนอกเข้าไปด้านในไม่เห็น

แต่หากอิงตามกฎของรถแข่งที่ได้มาเจอกับรถแข่งด้วยกัน แล้ว หากฝั่งใดฝั่งหนึ่งเกิดยั่วยุอีกฝ่ายล่ะก็ อีกฝ่ายหนึ่งปกติ แล้วต้องรับคำท้า แอนน่าจึงก้มมองเวลา ก่อนจะยิ้มขึ้นมุม ปาก นี่มีคนคิดจะท้าสู้กับเธอหรือเนี่ย!

ก็ดีสิ! พี่สาวคนนี้จะเล่นด้วยกันสักตั้งก็ได้

พลันรถคันนั้นก็เร่งความเร็ว พุ่งผ่านรถของแอนน่านำหน้า ไปก่อนก้าวหนึ่ง เพราะได้เปรียบมากกว่าแอนน่าอยู่แล้ว ทันทีที่แอนน่าเห็นเครื่องหมายของรถคันนั้น ก็เป็นรถเฟอรารี่ ที่ทำการปรับแต่งมา โดยปกติแล้วรถแบบนี้มักจะไม่สามารถ เทียบกับรถเธอได้ แต่ด้วยความเร็วที่พุ่งสูง แสดงว่าทักษะ ของเขาต้องดีมากแน่ๆ

แอนน่าพลันเหยียบคันเร่งลง เพื่อเพิ่มความเร็วตามรถคัน นั้นไป แข่งความเร็ว กันบนท้องถนนแบบนี้จริงๆ หรอก

ขณะนั้น จู่ๆ ก็มีรถแข่งคันหนึ่ง พุ่งตามแอนน่ามาจากด้าน หลังอย่างรวดเร็ว กระจกรถเป็นกระจกไม่โปร่งแสง ทำให้ มองจากด้านนอกเข้าไปด้านในไม่เห็น

แต่หากอิงตามกฎของรถแข่งที่ได้มาเจอกับรถแข่งด้วยกัน แล้ว หากฝั่งใดฝั่งหนึ่งเกิดยั่วยุอีกฝ่ายล่ะก็ อีกฝ่ายหนึ่งปกติ แล้วต้องรับคำท้า แอนน่าจึงก้มมองเวลา ก่อนจะยิ้มขึ้นมุม ปาก นี่มีคนคิดจะท้าสู้กับเธอหรือเนี่ย!

ก็ดีสิ! พี่สาวคนนี้จะเล่นด้วยกันสักตั้งก็ได้

พลันรถคันนั้นก็เร่งความเร็ว พุ่งผ่านรถของแอนน่านำหน้า ไปก่อนก้าวหนึ่ง เพราะได้เปรียบมากกว่าแอนน่าอยู่แล้ว ทันทีที่แอนน่าเห็นเครื่องหมายของรถคันนั้น ก็เป็นรถเฟอรารี่ ที่ทำการปรับแต่งมา โดยปกติแล้วรถแบบนี้มักจะไม่สามารถ เทียบกับรถเธอได้ แต่ด้วยความเร็วที่พุ่งสูง แสดงว่าทักษะ ของเขาต้องดีมากแน่ๆ

แอนน่าพลันเหยียบคันเร่งลง เพื่อเพิ่มความเร็วตามรถคัน นั้นไป รถทั้งสองตันต่างก็สลับกันนำสลับกันตามไปอยู่อย่างนั้น ทั้งความเร็วและฝีมือต่างก็ไม่ลดลงจากตอนเริ่มเลย พลัน ด้านหน้ามีเบี่ยงที่ต้องชะลอความเร็ว แอนน่าจึงบิดพวง มาลัย พร้อมทั้งล้อหน้าที่ส่งเสียงดังเอี้ยด หลังจากนั้นเธอก็ เหยียบคันเร่งเสียงดัง พุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็ว

ซึ่งรถคันนั้นก็ตามเธอมาเช่นกัน!

แอนน่าพลางคิดในใจ นี่มันบังเอิญไปหรือเปล่า? หรือ คนๆ นี้จะเสพติดการแข่งขันกัน หากยังไม่ตัดสินแพ้ชนะก็ไม่ ยอมรามือยังงั้นหรือ?

ระหว่างที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ด้านข้างตัวรถของเธอก็ถูก อีกฝ่ายชนเข้าอย่างรุนแรง ด้วยความที่น้ำหนักของรถแข่ง นั้นมีไม่มาก ทำให้ตอนที่ถูกชนนั้น ร่างกายของแอนน่ากับรถ ก็เอนไปข้างหนึ่งพร้อมกัน จนเกือบจะทำให้หัวของเธอไป กระแทกเข้ากับกระจกแล้ว

อะไรกันเนี่ย! นี่ไม่ยอมรักษากฎเลยนี่นา!

แอนน่าเหลือบตามองรถแข่งคันนั้น ก่อนจะพบว่าอีกฝ่าย ปิดป้ายทะเบียนเอาไว้เป็นรถผิดกฎหมายงั้นหรือ? หรือว่าจะ เป็นพวกกลุ่มมาเฟีย รถทั้งสองตันต่างก็สลับกันนำสลับกันตามไปอยู่อย่างนั้น ทั้งความเร็วและฝีมือต่างก็ไม่ลดลงจากตอนเริ่มเลย พลัน ด้านหน้ามีเบี่ยงที่ต้องชะลอความเร็ว แอนน่าจึงบิดพวง มาลัย พร้อมทั้งล้อหน้าที่ส่งเสียงดังเอี้ยด หลังจากนั้นเธอก็ เหยียบคันเร่งเสียงดัง พุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็ว

ซึ่งรถคันนั้นก็ตามเธอมาเช่นกัน!

แอนน่าพลางคิดในใจ นี่มันบังเอิญไปหรือเปล่า? หรือ คนๆ นี้จะเสพติดการแข่งขันกัน หากยังไม่ตัดสินแพ้ชนะก็ไม่ ยอมรามือยังงั้นหรือ?

ระหว่างที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ด้านข้างตัวรถของเธอก็ถูก อีกฝ่ายชนเข้าอย่างรุนแรง ด้วยความที่น้ำหนักของรถแข่ง นั้นมีไม่มาก ทำให้ตอนที่ถูกชนนั้น ร่างกายของแอนน่ากับรถ ก็เอนไปข้างหนึ่งพร้อมกัน จนเกือบจะทำให้หัวของเธอไป กระแทกเข้ากับกระจกแล้ว

อะไรกันเนี่ย! นี่ไม่ยอมรักษากฎเลยนี่นา!

แอนน่าเหลือบตามองรถแข่งคันนั้น ก่อนจะพบว่าอีกฝ่าย ปิดป้ายทะเบียนเอาไว้เป็นรถผิดกฎหมายงั้นหรือ? หรือว่าจะ เป็นพวกกลุ่มมาเฟีย กัน?

คงไม่ใช่ว่าจะมาเจอกับพวกจะหาเรื่องหรอกนะ? แอนน่าเม้มปากแน่น ก่อนจะเหยียบคันเร่งลงไปมิด!

“บรื้น!” พลันรถก็พุ่งผ่านรถมาเฟียคันนั้นไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งรถคันนั้นเองก็เร่งความเร็วตามเธอเข้ามาติดๆ เห็นได้ชัด ว่ากำลังตามเธออยู่!

ที่เป็นพวกมีฝีมือนี่นา! ดูเหมือนว่าคงจะดูถูกไม่ได้แล้ว

สินะ

“โครม!” พลันมีเสียงถูกชนเข้ากับท้ายรถอย่างจัง แอน น่าเองก็เอนตัวไปด้านหน้าตามแรงกระแทก ถ้าหากไม่ใช่ เพราะเธอสวมเข็มขัดนิรภัยอยู่แล้วล่ะก็ สมองของเธอต้อง เละแล้วแน่ๆ!

ให้ตายเถอะ! ไม่จบไม่สิ้นเสียที!

แอนน่าออกแรงหมุนพวงมาลัยไปทางด้านซ้าย ขณะที่รถ ครึ่งหลังของเธอกำลังลอยอยู่ จากนั้นก็ตกลงกับพื้นอย่าง หนักหน่วง..

“โครม!” พลันท้ายรถก็มีอีกฝ่ายที่ยังคงตามมาไม่ลดละ! กัน?

คงไม่ใช่ว่าจะมาเจอกับพวกจะหาเรื่องหรอกนะ? แอนน่าเม้มปากแน่น ก่อนจะเหยียบคันเร่งลงไปมิด!

“บรื้น!” พลันรถก็พุ่งผ่านรถมาเฟียคันนั้นไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งรถคันนั้นเองก็เร่งความเร็วตามเธอเข้ามาติดๆ เห็นได้ชัด ว่ากำลังตามเธออยู่!

ที่เป็นพวกมีฝีมือนี่นา! ดูเหมือนว่าคงจะดูถูกไม่ได้แล้ว

สินะ

“โครม!” พลันมีเสียงถูกชนเข้ากับท้ายรถอย่างจัง แอน น่าเองก็เอนตัวไปด้านหน้าตามแรงกระแทก ถ้าหากไม่ใช่ เพราะเธอสวมเข็มขัดนิรภัยอยู่แล้วล่ะก็ สมองของเธอต้อง เละแล้วแน่ๆ!

ให้ตายเถอะ! ไม่จบไม่สิ้นเสียที!

แอนน่าออกแรงหมุนพวงมาลัยไปทางด้านซ้าย ขณะที่รถ ครึ่งหลังของเธอกำลังลอยอยู่ จากนั้นก็ตกลงกับพื้นอย่าง หนักหน่วง..

“โครม!” พลันท้ายรถก็มีอีกฝ่ายที่ยังคงตามมาไม่ลดละ! รถทั้งสองตันยังคงรักษาระดับความเร็วแบบเดิม และชน กันไปมาบนถนนอย่างน่าหวาดกลัว ดูท่าว่าจะชนเข้าด้วยกัน ประมาณสิบกว่ารอบแล้วเห็นจะได้

หากมองจากภายนอก สภาพรถของทั้งสองคันดูเสียหาย ร้ายแรงอย่างมาก โดยเฉพาะอีกฝ่าย ที่กระจกด้านหลังรถ ของเขาถูกแอนน่าชนจนแตกละเอียดหมดแล้ว

“บรื้น!!” พลันแอนน่าก็หมุนตัวรถด้วยความเร็ว จนแอนน่า สามารถอ้อมออกมาเส้นถนนใหญ่ได้ ทำให้รถคันนั้นถูก บังคับเข้าไปยังถนนเส้นวงใน ก่อนจะชนกันเข้าอย่างจัง!

“โครม!”

คนที่อยู่ในรถถูกโจมตีอย่างรุนแรง จนรถเกือบจะพลิก คว่ำไปยังถนนหญ้าด้านข้าง

มุมปากของแอนน่าเผยอยิ้มขึ้น หลังจากโจมตีอีกฝ่าย เธอ ก็หมุนกระจกลง พร้อมทั้งยึดหัวออกไปยิ้มให้กับรถที่อยู่ด้าน หลัง หลังจากนั้นก็ขับจากไปอย่างสง่างาม

ขณะเดียวกัน ณ บ้านพัก รถทั้งสองตันยังคงรักษาระดับความเร็วแบบเดิม และชน กันไปมาบนถนนอย่างน่าหวาดกลัว ดูท่าว่าจะชนเข้าด้วยกัน ประมาณสิบกว่ารอบแล้วเห็นจะได้

หากมองจากภายนอก สภาพรถของทั้งสองคันดูเสียหาย ร้ายแรงอย่างมาก โดยเฉพาะอีกฝ่าย ที่กระจกด้านหลังรถ ของเขาถูกแอนน่าชนจนแตกละเอียดหมดแล้ว

“บรื้น!!” พลันแอนน่าก็หมุนตัวรถด้วยความเร็ว จนแอนน่า สามารถอ้อมออกมาเส้นถนนใหญ่ได้ ทำให้รถคันนั้นถูก บังคับเข้าไปยังถนนเส้นวงใน ก่อนจะชนกันเข้าอย่างจัง!

“โครม!”

คนที่อยู่ในรถถูกโจมตีอย่างรุนแรง จนรถเกือบจะพลิก คว่ำไปยังถนนหญ้าด้านข้าง

มุมปากของแอนน่าเผยอยิ้มขึ้น หลังจากโจมตีอีกฝ่าย เธอ ก็หมุนกระจกลง พร้อมทั้งยึดหัวออกไปยิ้มให้กับรถที่อยู่ด้าน หลัง หลังจากนั้นก็ขับจากไปอย่างสง่างาม

ขณะเดียวกัน ณ บ้านพัก หลงจื้อกลับมาจากข้างนอกตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อนแล้ว แต่ ยังไม่เห็นแม้แต่วี่แววของแอนน่าเลย เขากดเบอร์โทรหาเธอ ด้วยความเป็นห่วง แต่กลับไม่มีใครรับสายเลย

ขณะที่กำลังรู้สึกอึดอัดใจอยู่นั้นเอง ประตูด้านหน้าบ้านก็ ถูกเปิดออก พร้อมกับมีรถ Rolls-Royce สีดำขับเข้ามา หลง จื้อได้เห็นก็ยิ่งอึดอัดใจเข้าไปอีก!

คงไม่ใช่หรอกมั้ง? พี่ใหญ่กลับมาเร็วขนาดนี้เลยหรือ? จบเห่แล้ว ถ้าหากเขากลับมาไม่เห็นพี่สะใภ้อยู่ล่ะก็ พี่ใหญ่ ต้องลงโทษเขาแน่ๆ

รถของหลงเชียวพลันจอดอยู่ที่ลานกว้างหน้าบ้าน พอเห็น ว่าหลงจื้อยืนอยู่ที่ประตูคนเดียว เขาก็เดินลงจากรถ ด้วยขา ที่ดูเรียวยาวและสูงโปร่งมาหาเขา “มายืนตรงนี้ทำอะไรนะ?”

หลงจื้อยัดมือถือเก็บเข้ากระเป๋า ก่อนจะหัวเราะแหะๆ “พี่ ใหญ่กลับมาแล้วหรือครับ…”

“อย่าเปลี่ยนเรื่อง นายมาท่าอะไรที่นี่?”

หลงจื่อยกมือขึ้นจับผมไปมา ก่อนจะหัวเราะอย่างเชื่องซึม “ผมกำลังรอพี่สะไภ้อยู่น่ะครับ” หลงจื้อกลับมาจากข้างนอกตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อนแล้ว แต่ ยังไม่เห็นแม้แต่วี่แววของแอนน่าเลย เขากดเบอร์โทรหาเธอ ด้วยความเป็นห่วง แต่กลับไม่มีใครรับสายเลย

ขณะที่กำลังรู้สึกอึดอัดใจอยู่นั้นเอง ประตูด้านหน้าบ้านก็ ถูกเปิดออก พร้อมกับมีรถ Rolls-Royce สีดำขับเข้ามา หลง จื้อได้เห็นก็ยิ่งอึดอัดใจเข้าไปอีก!

คงไม่ใช่หรอกมั้ง? พี่ใหญ่กลับมาเร็วขนาดนี้เลยหรือ? จบเห่แล้ว ถ้าหากเขากลับมาไม่เห็นพี่สะใภ้อยู่ล่ะก็ พี่ใหญ่ ต้องลงโทษเขาแน่ๆ

รถของหลงเชียวพลันจอดอยู่ที่ลานกว้างหน้าบ้าน พอเห็น ว่าหลงจื้อยืนอยู่ที่ประตูคนเดียว เขาก็เดินลงจากรถ ด้วยขา ที่ดูเรียวยาวและสูงโปร่งมาหาเขา “มายืนตรงนี้ทำอะไรนะ?”

หลงจื้อยัดมือถือเก็บเข้ากระเป๋า ก่อนจะหัวเราะแหะๆ “พี่ ใหญ่กลับมาแล้วหรือครับ…”

“อย่าเปลี่ยนเรื่อง นายมาท่าอะไรที่นี่?”

หลงจื่อยกมือขึ้นจับผมไปมา ก่อนจะหัวเราะอย่างเชื่องซึม “ผมกำลังรอพี่สะไภ้อยู่น่ะครับ” แววตาที่ดูดำเงาของหลงเชียวพลันหรี่ลง เหลือเพียง ดวงตาที่มองมาที่หลงจื้อเท่านั้น “พวกนายกำลังทำอะไรกัน อยู่?”

ช่วยไม่ได้ เขาทำได้เพียงบอกเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อบ่าย ทั้งหมด ให้กับพี่ใหญ่ฟังเท่านั้น….

“เหลวไหล! พวกนายสองคนนี้มันเหลวไหลจริง! นี่อยาก ตายกันมากใช่ไหม!”

“พี่ใหญ่ครับ…เป็นความผิดผมเอง…”

หลงเซียวโกรธจนแทบอยากจะฟาดฝ่ามือลงบนหน้าของ หลงจื้อ แต่สิ่งสำคัญเหนือไปกว่าความโกรธ ก็คือความ ปลอดภัยของแอนน่า เขาหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋า ก่อนจะกดปุ่มไปอย่างชำนาญ แต่อีกฝ่ายกลับไม่รับสาย!

แม้จะโทรไปหลายครั้งก็ตาม ก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม!

หลงเชียวชี้ไปที่หลงจื่อด้วยมือที่สั่นเทิ่ม เขาโกรธเสียจน ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาบิดเบี้ยวไปมา “ถ้าหากพี่สะใภ้ ของนายเกิดอันตรายอะไรล่ะก็ พี่จะลงโทษนายแน่!” แววตาที่ดูดำเงาของหลงเชียวพลันหรี่ลง เหลือเพียง ดวงตาที่มองมาที่หลงจื้อเท่านั้น “พวกนายกำลังทำอะไรกัน อยู่?”

ช่วยไม่ได้ เขาทำได้เพียงบอกเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อบ่าย ทั้งหมด ให้กับพี่ใหญ่ฟังเท่านั้น….

“เหลวไหล! พวกนายสองคนนี้มันเหลวไหลจริง! นี่อยาก ตายกันมากใช่ไหม!”

“พี่ใหญ่ครับ…เป็นความผิดผมเอง…”

หลงเซียวโกรธจนแทบอยากจะฟาดฝ่ามือลงบนหน้าของ หลงจื้อ แต่สิ่งสำคัญเหนือไปกว่าความโกรธ ก็คือความ ปลอดภัยของแอนน่า เขาหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋า ก่อนจะกดปุ่มไปอย่างชำนาญ แต่อีกฝ่ายกลับไม่รับสาย!

แม้จะโทรไปหลายครั้งก็ตาม ก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม!

หลงเชียวชี้ไปที่หลงจื่อด้วยมือที่สั่นเทิ่ม เขาโกรธเสียจน ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาบิดเบี้ยวไปมา “ถ้าหากพี่สะใภ้ ของนายเกิดอันตรายอะไรล่ะก็ พี่จะลงโทษนายแน่!” ตอนนี้หลงจื้อรู้สึกผิดจะแย่แล้ว ถ้ารู้ก่อนหน้านี้เขาก็คงไม่ ไปขอให้พี่สะใภ้มาแข่งรถด้วยกันหรอก และก็คงไม่เสนอ อะไรอย่างเช่นแยกกันกลับมาแบบนี้ด้วย

“ไป! แยกออกกันตามหา!”

หลงเชียวโกรธจนเส้นเลือดขึ้นหน้า แอนน่ายังไงก็ยังคง เป็นแอนน่าจริงๆ แอนน่าที่มีความกล้าอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร เธอยังไม่เข้าใจถึงสถานการณ์ในเมืองหลวงอีกหรือ หรือว่า เธอไม่กลัวอะไรเลยกัน?

ทั้งสองคนต่างก็แยกกันไปที่รถคนล่ะคัน แต่ยังไม่ทันได้ ติดเครื่อง ก็เห็นรถBugattiสีดำขับกลับเช้ามา ด้วยความเร็ว ที่คงที่ จากสุดปลายถนนนั้น

“พี่สะใภ้! พี่สะใภ้กลับมาแล้ว!”

หลงจื้อที่ได้เห็นก็ร้องตะโกนลั่น พลันรถBugattiก็จอดลง ตรงที่ว่างระหว่างทั้งสองคนอย่างมั่นคง พลันความสงสัยก็ บังเกิดขึ้นในใจของแอนน่า นี่ต้องทำพิธีต้อนรับแบบนี้ด้วย หรือ?

หลงจื่อมองเห็นสภาพของตัวรถที่ถูกชนจน ตอนนี้หลงจื้อรู้สึกผิดจะแย่แล้ว ถ้ารู้ก่อนหน้านี้เขาก็คงไม่ ไปขอให้พี่สะใภ้มาแข่งรถด้วยกันหรอก และก็คงไม่เสนอ อะไรอย่างเช่นแยกกันกลับมาแบบนี้ด้วย

“ไป! แยกออกกันตามหา!”

หลงเชียวโกรธจนเส้นเลือดขึ้นหน้า แอนน่ายังไงก็ยังคง เป็นแอนน่าจริงๆ แอนน่าที่มีความกล้าอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร เธอยังไม่เข้าใจถึงสถานการณ์ในเมืองหลวงอีกหรือ หรือว่า เธอไม่กลัวอะไรเลยกัน?

ทั้งสองคนต่างก็แยกกันไปที่รถคนล่ะคัน แต่ยังไม่ทันได้ ติดเครื่อง ก็เห็นรถBugattiสีดำขับกลับเช้ามา ด้วยความเร็ว ที่คงที่ จากสุดปลายถนนนั้น

“พี่สะใภ้! พี่สะใภ้กลับมาแล้ว!”

หลงจื้อที่ได้เห็นก็ร้องตะโกนลั่น พลันรถBugattiก็จอดลง ตรงที่ว่างระหว่างทั้งสองคนอย่างมั่นคง พลันความสงสัยก็ บังเกิดขึ้นในใจของแอนน่า นี่ต้องทำพิธีต้อนรับแบบนี้ด้วย หรือ?

หลงจื่อมองเห็นสภาพของตัวรถที่ถูกชนจน บุบบิบบู้บี้ก่อน พลางกลืนน้ำลายลงไปอีกใหญ่ นี่มันเกิด อะไรขึ้นกันล่ะเนี่ย?

แอนน่าเปิดประตูรถลงมา แต่ทันทีที่ขากำลังแตะพื้นนั้น เธอก็ถูกดึงเข้าไปในอ้อมกอดที่กว้างใหญ่และอบอุ่น พลัน กลิ่นที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง ความร้อนรนใจ ความ อบอุ่นของเขา ก็พุ่งมาที่ตัวเธอจนหมด

อ้อมกอดนี้ดูมีทั้งอารมณ์และความรู้สึก ที่สับสนปนเปกัน ไปมาปล่อยออกมา จนหัวใจเต้นแรงสั่นไหวไปมาไม่หยุด

หลงเชียวโอบกอดเธอไว้แน่นแบบนั้น ราวกับว่ากลัวเธอ จะหายไปอีก เขาสูดลมหายใจเข้าลึก พร้อมทั้งกอดเธอไว้ แน่น “นี่คุณโง่หรือเปล่า?”

เขาถามแกมตำหนิ พร้อมด้วยใจที่เจ็บปวด

ใบหน้าของแอนน่าก็ร้อนผ่าว พร้อมทั้งสองมือที่วางอยู่บน หน้าอกของเขา ซึ่งมันตรงกับตำแหน่งหัวใจของเขาพอดี การเต้นของหัวใจของทั้งสองคนตอนนี้ มันเต้นแรงออกมา พร้อมกันอย่างอัศจรรย์

“ฉะ…ฉันไม่เป็นอะไรหรอก กลับมาได้อย่างดีเลยล่ะ” บุบบิบบู้บี้ก่อน พลางกลืนน้ำลายลงไปอีกใหญ่ นี่มันเกิด อะไรขึ้นกันล่ะเนี่ย?

แอนน่าเปิดประตูรถลงมา แต่ทันทีที่ขากำลังแตะพื้นนั้น เธอก็ถูกดึงเข้าไปในอ้อมกอดที่กว้างใหญ่และอบอุ่น พลัน กลิ่นที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง ความร้อนรนใจ ความ อบอุ่นของเขา ก็พุ่งมาที่ตัวเธอจนหมด

อ้อมกอดนี้ดูมีทั้งอารมณ์และความรู้สึก ที่สับสนปนเปกัน ไปมาปล่อยออกมา จนหัวใจเต้นแรงสั่นไหวไปมาไม่หยุด

หลงเชียวโอบกอดเธอไว้แน่นแบบนั้น ราวกับว่ากลัวเธอ จะหายไปอีก เขาสูดลมหายใจเข้าลึก พร้อมทั้งกอดเธอไว้ แน่น “นี่คุณโง่หรือเปล่า?”

เขาถามแกมตำหนิ พร้อมด้วยใจที่เจ็บปวด

ใบหน้าของแอนน่าก็ร้อนผ่าว พร้อมทั้งสองมือที่วางอยู่บน หน้าอกของเขา ซึ่งมันตรงกับตำแหน่งหัวใจของเขาพอดี การเต้นของหัวใจของทั้งสองคนตอนนี้ มันเต้นแรงออกมา พร้อมกันอย่างอัศจรรย์

“ฉะ…ฉันไม่เป็นอะไรหรอก กลับมาได้อย่างดีเลยล่ะ” หลงเชียวแทบไม่อยากจะปล่อยมือออกจากเธอ เขาทำ เหมือนกับว่าหลงจื่อไม่ได้มีตัวตนอยู่ตรงนี้ “ถ้าหลังจากนี้ เป็นแบบนี้อีก ผมจะไม่มีวันปล่อยคุณออกไปไหนแน่ จำไว้ ด้วย”

เธอเม้มปากแน่น ก่อนจะพยักหน้า “ค่ะ”

หลงจื้อเองก็อ้อมหลังรถที่เต็มไปด้วยรอยบุบอย่างเงียบๆ พลันหัวใจของเขาเองก็รู้สึกเป็นบาดแผลเช่นเดียวกับรถคัน

นี้

เขาเป็นคนก่อเรื่องนี้ให้มันเกิดขึ้น จึงไม่กล้าจะพูดอะไร มาก ทำได้เพียงอดกลั้นยอมรับมันไป

เฮ้อ

เรื่องที่ตัวเองทำเอง ก็ต้องตามล้างตามเช็ดเอาเองล่ะนะ หลงเชียวแทบไม่อยากจะปล่อยมือออกจากเธอ เขาทำ เหมือนกับว่าหลงจื่อไม่ได้มีตัวตนอยู่ตรงนี้ “ถ้าหลังจากนี้ เป็นแบบนี้อีก ผมจะไม่มีวันปล่อยคุณออกไปไหนแน่ จำไว้ ด้วย”

เธอเม้มปากแน่น ก่อนจะพยักหน้า “ค่ะ”

หลงจื้อเองก็อ้อมหลังรถที่เต็มไปด้วยรอยบุบอย่างเงียบๆ พลันหัวใจของเขาเองก็รู้สึกเป็นบาดแผลเช่นเดียวกับรถคัน

นี้

เขาเป็นคนก่อเรื่องนี้ให้มันเกิดขึ้น จึงไม่กล้าจะพูดอะไร มาก ทำได้เพียงอดกลั้นยอมรับมันไป

เฮ้อ

เรื่องที่ตัวเองทำเอง ก็ต้องตามล้างตามเช็ดเอาเองล่ะนะ

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

Status: Ongoing

คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป / ประธานหยิ่งยโสของฉัน หมออายุรศาสตร์มือหนึ่งฉู่ ลั่วหาน แต่งงานมาสามปีแล้ว กลับ ไม่มีใครสักคนรู้ว่าสามีเธอเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลหลง ตระกูลร่ำรวยอันดับแรกของเมืองเจียงตู ซึ่งเป็นคุณชาย เซียวที่ใครๆได้ยินชื่อก็ต้องหวาดกลัว ตลอดสามปีมาทั้งสอง ไม่เคยมีอะไรกัน เธอต้องทนดูรูปภาพหวานๆของเขากับเมีย น้อยโชว์บนหน้าจอ เธอหัวเราะ “หลงเซียว เราหย่ากันเถอะ” ” เห้อ หย่าเหรอ คุณผู้หญิง คุณคิดว่าผมเป็นอะไร? ” เธอเซ็น ใบหย่าอย่างไม่ลังเล ทิ้งแหวนแต่งงาน ดีมาก! เธอกล้ามาก คอยดูแล้วกันว่าผมจะจับคุณกลับมายังไง!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท