ตอนที่ 236 ผู้ต้องสงสัย จินเสี่ยวเย็น
ตัวสร้างปัญหา?
หลงเชียวนั่งอยู่ในห้องทำงาน อดไม่ได้ที่จะยิ้ม ขณะที่เขา นึกถึงการประเมินของลั่วลั่วที่มีต่อเขา
เขาเป็นตัวสร้างปัญหา ดังนั้นแน่นอนว่าปัญหาที่เขาก่อขึ้น
มา จะต้องถูกแก้ไขให้เรียบร้อยด้วยตัวเขาเอง
จี้ตงหมิงเคาะประตูเข้ามา และพูดว่า “บอส คนที่คุณให้ ผมไปตรวจสอบ ได้ข้อมูลมาครบหมดแล้ว”
ดวงตาที่มืดมิดของหลงเชียวฉายแววยิ้มเยาะ “เอามาให้ ผมดูสิ”
“ครับ”
จี้ตงหมิงส่งข้อมูลให้กับหลงเซียว และกล่าวว่า “หลังจาก ที่คุณหญิงประสบอุบัติเหตุ ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับการ สนับสนุนทางการแพทย์ในเวลานั้น สองปีที่ผ่านมา ไม่ได้มี การเปลี่ยนแปลงมากนัก แต่ว่าคนพวกนี้ สถานการณ์ ตอนที่ 236 ผู้ต้องสงสัย จินเสี่ยวเย็น
ตัวสร้างปัญหา?
หลงเชียวนั่งอยู่ในห้องทำงาน อดไม่ได้ที่จะยิ้ม ขณะที่เขา นึกถึงการประเมินของลั่วลั่วที่มีต่อเขา
เขาเป็นตัวสร้างปัญหา ดังนั้นแน่นอนว่าปัญหาที่เขาก่อขึ้น
มา จะต้องถูกแก้ไขให้เรียบร้อยด้วยตัวเขาเอง
จี้ตงหมิงเคาะประตูเข้ามา และพูดว่า “บอส คนที่คุณให้ ผมไปตรวจสอบ ได้ข้อมูลมาครบหมดแล้ว”
ดวงตาที่มืดมิดของหลงเชียวฉายแววยิ้มเยาะ “เอามาให้ ผมดูสิ”
“ครับ”
จี้ตงหมิงส่งข้อมูลให้กับหลงเซียว และกล่าวว่า “หลังจาก ที่คุณหญิงประสบอุบัติเหตุ ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับการ สนับสนุนทางการแพทย์ในเวลานั้น สองปีที่ผ่านมา ไม่ได้มี การเปลี่ยนแปลงมากนัก แต่ว่าคนพวกนี้ สถานการณ์ จะพิเศษเล็กน้อย”
หลงเชียวเปิดเอกสาร นิ้วของเขาหยุดอยู่บนหน้าใดหน้า หนึ่ง นิ้วเรียวสะอาดของเขาลงที่จุดจุดหนึ่ง และก็มีเสียงตุ๊ก ตุ๊กที่อันตรายดังขึ้นมา “อย่างเช่น คนนี้ที่ชื่อว่าจินเสี่ยวเย้น เหรอ?”
จี้ตงหมิงพยักหน้า “ใช่ครับ จินเสี่ยวเย้นเดิมทีเป็นเพียง
พยาบาลธรรมดาคนหนึ่งอยู่ในโรงพยาบาลกลาง ก่อนหน้า นี้ที่เธอถูกส่งตัวไปแอฟริกานั้นมันก็เป็นเรื่องแหกกฎแล้ว ที่ น่าแปลกก็คือ หลังกลับจากแอฟริกา เธอก็ได้กลายเป็น หัวหน้าพยาบาลแผนกอายุรกรรมโดยแหกกฎในเวลาไม่ถึง หนึ่งเดือน การเลื่อนตำแหน่งนั้น มันเร็วเกินไป”
ริมฝีปากบางของหลงเชียว เอียงขึ้นอย่างอันตราย พายุสี ดำใต้ตาของเขากวาดผ่านภาพถ่ายบนกระดาษสีขาว จาก นั้นเขาก็พลิกคว่ำเอกสาร และปิดมันลงบนโต๊ะเงยหน้าขึ้น มองไปที่จตงหมิง “คุณเชื่อว่า ด้วยความสามารถของเธอคน เดียว จะมีวิธีจากพยาบาลตัวน้อยที่ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าพยาบาลได้หรือ?” จะพิเศษเล็กน้อย”
หลงเชียวเปิดเอกสาร นิ้วของเขาหยุดอยู่บนหน้าใดหน้า หนึ่ง นิ้วเรียวสะอาดของเขาลงที่จุดจุดหนึ่ง และก็มีเสียงตุ๊ก ตุ๊กที่อันตรายดังขึ้นมา “อย่างเช่น คนนี้ที่ชื่อว่าจินเสี่ยวเย้น เหรอ?”
จี้ตงหมิงพยักหน้า “ใช่ครับ จินเสี่ยวเย้นเดิมทีเป็นเพียง
พยาบาลธรรมดาคนหนึ่งอยู่ในโรงพยาบาลกลาง ก่อนหน้า นี้ที่เธอถูกส่งตัวไปแอฟริกานั้นมันก็เป็นเรื่องแหกกฎแล้ว ที่ น่าแปลกก็คือ หลังกลับจากแอฟริกา เธอก็ได้กลายเป็น หัวหน้าพยาบาลแผนกอายุรกรรมโดยแหกกฎในเวลาไม่ถึง หนึ่งเดือน การเลื่อนตำแหน่งนั้น มันเร็วเกินไป”
ริมฝีปากบางของหลงเชียว เอียงขึ้นอย่างอันตราย พายุสี ดำใต้ตาของเขากวาดผ่านภาพถ่ายบนกระดาษสีขาว จาก นั้นเขาก็พลิกคว่ำเอกสาร และปิดมันลงบนโต๊ะเงยหน้าขึ้น มองไปที่จตงหมิง “คุณเชื่อว่า ด้วยความสามารถของเธอคน เดียว จะมีวิธีจากพยาบาลตัวน้อยที่ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าพยาบาลได้หรือ?” จี้ตงหมิงสายหัว “ไม่เชื่อ ต้องมีคนอื่นแน่ๆ ที่อยู่เบื้องหลัง ของเธอ และคนๆนี้อาจจะมีความเกี่ยวข้องโดยตรงกับเรื่อง ของคุณหญิง”
จากนั้นหลงเชียวถึงหยิบกาแฟที่วางอยู่ข้างๆมานาน ชำเลืองไปที่กาแฟ แล้วก็มองไปที่เอกสาร “ตอนนี้เธออยู่ ที่ไหน? พาตัวออกมา”
จี้ตงหมิงพยักหน้า “หลังจากโรงพยาบาลกลางปิดตัวลง เธอก็ไปที่โรงพยาบาลหวาซีแล้ว ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
หลงเซียวพยักหน้า
จินเสี่ยวเย้นเป็นเพียงเบี้ยตัวเล็กๆเท่านั้น เธอไม่มีแรง จูงใจโดยตรงในการก่ออาชญากรรม การทำร้ายลั่วลั่วไม่ได้ เป็นประโยชน์โดยตรงต่อเธอ ความเป็นไปได้เพียงอย่าง เดียวก็คือ เธอได้รับคำสั่งจากใครบางคน และผู้ที่สั่งให้เธอ นั้น สามารถได้รับผลประโยชน์โดยตรงจากบนตัวลั่วลั่ว
คนที่จะได้รับประโยชน์โดยตรง หากถั่วลั่วเกิดอะไรขึ้นนั้น
คือ. .
เพื่อนร่วมงานของเธอ? อยากจะเอาชนะลั่วลั่ว และขึ้นสู่จุด สูงสุดหรือไม่? จี้ตงหมิงสายหัว “ไม่เชื่อ ต้องมีคนอื่นแน่ๆ ที่อยู่เบื้องหลัง ของเธอ และคนๆนี้อาจจะมีความเกี่ยวข้องโดยตรงกับเรื่อง ของคุณหญิง”
จากนั้นหลงเชียวถึงหยิบกาแฟที่วางอยู่ข้างๆมานาน ชำเลืองไปที่กาแฟ แล้วก็มองไปที่เอกสาร “ตอนนี้เธออยู่ ที่ไหน? พาตัวออกมา”
จี้ตงหมิงพยักหน้า “หลังจากโรงพยาบาลกลางปิดตัวลง เธอก็ไปที่โรงพยาบาลหวาซีแล้ว ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
หลงเซียวพยักหน้า
จินเสี่ยวเย้นเป็นเพียงเบี้ยตัวเล็กๆเท่านั้น เธอไม่มีแรง จูงใจโดยตรงในการก่ออาชญากรรม การทำร้ายลั่วลั่วไม่ได้ เป็นประโยชน์โดยตรงต่อเธอ ความเป็นไปได้เพียงอย่าง เดียวก็คือ เธอได้รับคำสั่งจากใครบางคน และผู้ที่สั่งให้เธอ นั้น สามารถได้รับผลประโยชน์โดยตรงจากบนตัวลั่วลั่ว
คนที่จะได้รับประโยชน์โดยตรง หากถั่วลั่วเกิดอะไรขึ้นนั้น
คือ. .
เพื่อนร่วมงานของเธอ? อยากจะเอาชนะลั่วลั่ว และขึ้นสู่จุด สูงสุดหรือไม่? เพราะยังไงแล้วอัตลักษณ์และคุณสมบัติของลั่วลั่วที่อยู่โรง พยาบาลในเวลานั้น ไม่ควรถูกมองข้าม
ท่านเซียวหยิบอีกใบหนึ่งออกมาจากเอกสาร และดวงตา ของเขาจมลงไปในบ่อความเย็นลึก ซุนเจียลี่เหรอ?
เธอกับลั่วลั่วมีความขัดแย้งขนาดใหญ่ตั้งแต่ตอนที่อยู่โรง พยาบาลด้วยกัน และในฐานะลูกสาวของตระกูลซุน จึงไม่ใช่ เรื่องยาก ที่เธออยากจะทำอะไรกับใครคนหนึ่ง
หลังจากการเสียชีวิตของลั่วลั่ว คู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งใน แผนกอายุรกรรมของเธอก็จะลดลงไปคนหนึ่ง
แต่ สำหรับการฆ่าคน?
หลงเชียวส่ายหัว มีความสงสัยเล็กน้อย
แต่ว่าเมื่อเขาดึงเรซูเม่ใบที่สามออกมา มือที่ถือถ้วยกาแฟ อยู่ ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆอีกต่อไป ในมือ ถือเอกสารของ เกาหยิ่งจือไว้ หลงเชียวรู้สึกเพียงแค่ว่ามีเส้นสีดำอยู่ตรงหน้า เขา และสิ่งที่กระพือปีกเข้ามานั้นเป็นเรื่องของอดีตทั้งหมด เพราะยังไงแล้วอัตลักษณ์และคุณสมบัติของลั่วลั่วที่อยู่โรง พยาบาลในเวลานั้น ไม่ควรถูกมองข้าม
ท่านเซียวหยิบอีกใบหนึ่งออกมาจากเอกสาร และดวงตา ของเขาจมลงไปในบ่อความเย็นลึก ซุนเจียลี่เหรอ?
เธอกับลั่วลั่วมีความขัดแย้งขนาดใหญ่ตั้งแต่ตอนที่อยู่โรง พยาบาลด้วยกัน และในฐานะลูกสาวของตระกูลซุน จึงไม่ใช่ เรื่องยาก ที่เธออยากจะทำอะไรกับใครคนหนึ่ง
หลังจากการเสียชีวิตของลั่วลั่ว คู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งใน แผนกอายุรกรรมของเธอก็จะลดลงไปคนหนึ่ง
แต่ สำหรับการฆ่าคน?
หลงเชียวส่ายหัว มีความสงสัยเล็กน้อย
แต่ว่าเมื่อเขาดึงเรซูเม่ใบที่สามออกมา มือที่ถือถ้วยกาแฟ อยู่ ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆอีกต่อไป ในมือ ถือเอกสารของ เกาหยิ่งจือไว้ หลงเชียวรู้สึกเพียงแค่ว่ามีเส้นสีดำอยู่ตรงหน้า เขา และสิ่งที่กระพือปีกเข้ามานั้นเป็นเรื่องของอดีตทั้งหมด เกาหยิ่งจือ.ล.
หลังจากอ่านชื่อของเธอด้วยเสียงต่ำ หลงเชียวก็ขมวดคิ้ว เกาหยิ่งจือเป็นลูกพี่ลูกน้องของโม่หรูเฟย..
เมื่อคิดเช่นนี้แล้ว ความหนาวเย็นในใจของหลงเชียว ก็พุ่ง เข้าสู่หัวใจส่วนลึกของเขาราวกับพายุ ปิดกั้นลมหายใจของ เขา ทำให้คนรู้สึกอึดอัด และไม่สบาย
หลงเชียววางแก้วกาแฟลง และก็มีกลิ่นไอที่ขมฝาดเต็มไป ด้วยช่วงปลายจมูก และพุ่งเข้าไปสู่ในช่วงปอด ถ้าเป็นเกา หยิ่งจือจริงๆ การจัดการ มันจะยิ่งลำบากมากขึ้นเล็กน้อย
สึ้นเด็ก ริมฝีปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย และเขาก็ยิ้มอย่างช้าๆ แต่ ว่า มันก็ไม่สำคัญ
ในเวลานี้ โทรศัพท์ของหลงเชียวที่วางอยู่บนโต๊ะสั่น และ ข้อความจากแอนน่าก็ลอยขึ้นอยู่บนจอแสดงผล
“วันนี้ฉันกลับไปทำงานที่โรงพยาบาล และมีงานเลี้ยง ฉลองตอนเย็น ไม่กลับไปทานอาหารเย็นที่บ้าน คุณจัดการ มื้อเย็นด้วยตัวเอง” เกาหยิ่งจือ.ล.
หลังจากอ่านชื่อของเธอด้วยเสียงต่ำ หลงเชียวก็ขมวดคิ้ว เกาหยิ่งจือเป็นลูกพี่ลูกน้องของโม่หรูเฟย..
เมื่อคิดเช่นนี้แล้ว ความหนาวเย็นในใจของหลงเชียว ก็พุ่ง เข้าสู่หัวใจส่วนลึกของเขาราวกับพายุ ปิดกั้นลมหายใจของ เขา ทำให้คนรู้สึกอึดอัด และไม่สบาย
หลงเชียววางแก้วกาแฟลง และก็มีกลิ่นไอที่ขมฝาดเต็มไป ด้วยช่วงปลายจมูก และพุ่งเข้าไปสู่ในช่วงปอด ถ้าเป็นเกา หยิ่งจือจริงๆ การจัดการ มันจะยิ่งลำบากมากขึ้นเล็กน้อย
สึ้นเด็ก ริมฝีปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย และเขาก็ยิ้มอย่างช้าๆ แต่ ว่า มันก็ไม่สำคัญ
ในเวลานี้ โทรศัพท์ของหลงเชียวที่วางอยู่บนโต๊ะสั่น และ ข้อความจากแอนน่าก็ลอยขึ้นอยู่บนจอแสดงผล
“วันนี้ฉันกลับไปทำงานที่โรงพยาบาล และมีงานเลี้ยง ฉลองตอนเย็น ไม่กลับไปทานอาหารเย็นที่บ้าน คุณจัดการ มื้อเย็นด้วยตัวเอง” หลงเชียวอ่านดูข้อความของเธอทีละคำ และเขาก็สามารถ จินตนาการออกได้ว่าตอนที่พิมพ์ข้อความนั้นรูปลักษณ์ของ เธอจะเป็นอย่างไร อ่านไปรอบหนึ่ง รอยยิ้มบนใบหน้าของ เขาก็ค่อยๆผ่อนคลายและสบายมากขึ้น แทนที่จะตอบ ข้อความ เขากลับโทรออก
เมื่อแอนน่ารับสาย เธอก็อยู่ระหว่างทางไปแล้ว เสียบหูฟัง แล้วยิ้ม “มีอะไรเหรอ?”
ผ่อนคลาย แม้กระทั่งตื่นเต้นเล็กน้อย เธอรู้สึกอารมณ์ดี
มาก
ท่านเชียวยกขาขึ้นข้างหนึ่ง และทั้งคนก็ผ่อนคลายมาก “ออกไปแล้วถึงบอกผมว่าจะไปที่โรงพยาบาล สามารถพูด ได้ว่า นี่ก็ถือเป็นการทำไปแล้วค่อยรายงานที่หลังนะ คุณ หมอแอนน่า”
ผู้หญิงในรถยิ้มให้กับความจริงจังของเขา “งั้น คุณอยาก จะพูดอะไร? คุณชายหลง” หลงเชียวมองดูเวลา นี่พึ่งจะสิบโมงเช้าเอง ถ้าไปงานเลี้ยง อาหารค่ำในตอนเย็น อย่างน้อยก็ต้องได้กลับบ้านหลังจากสี่
ทุ่ม พวกเขาจะไม่ได้เจอกันเป็นเวลาสิบสองชั่วโมง ความ
รู้สึกนี้ มันไม่ค่อยสวยงามสักเท่าไหร่ หลงเชียวอ่านดูข้อความของเธอทีละคำ และเขาก็สามารถ จินตนาการออกได้ว่าตอนที่พิมพ์ข้อความนั้นรูปลักษณ์ของ เธอจะเป็นอย่างไร อ่านไปรอบหนึ่ง รอยยิ้มบนใบหน้าของ เขาก็ค่อยๆผ่อนคลายและสบายมากขึ้น แทนที่จะตอบ ข้อความ เขากลับโทรออก
เมื่อแอนน่ารับสาย เธอก็อยู่ระหว่างทางไปแล้ว เสียบหูฟัง แล้วยิ้ม “มีอะไรเหรอ?”
ผ่อนคลาย แม้กระทั่งตื่นเต้นเล็กน้อย เธอรู้สึกอารมณ์ดี
มาก
ท่านเชียวยกขาขึ้นข้างหนึ่ง และทั้งคนก็ผ่อนคลายมาก “ออกไปแล้วถึงบอกผมว่าจะไปที่โรงพยาบาล สามารถพูด ได้ว่า นี่ก็ถือเป็นการทำไปแล้วค่อยรายงานที่หลังนะ คุณ หมอแอนน่า”
ผู้หญิงในรถยิ้มให้กับความจริงจังของเขา “งั้น คุณอยาก จะพูดอะไร? คุณชายหลง” หลงเชียวมองดูเวลา นี่พึ่งจะสิบโมงเช้าเอง ถ้าไปงานเลี้ยง อาหารค่ำในตอนเย็น อย่างน้อยก็ต้องได้กลับบ้านหลังจากสี่
ทุ่ม พวกเขาจะไม่ได้เจอกันเป็นเวลาสิบสองชั่วโมง ความ
รู้สึกนี้ มันไม่ค่อยสวยงามสักเท่าไหร่ “ตอนกลางคืนกลับบ้านให้เร็วหน่อยนะ ผมจะรอคุณอยู่ที่ บ้าน ถ้ามีเรื่องอะไร ก็โทรหาผมทันที”
“โอเค”
โอเคเหรอ? ท่านเซียวพูดไปมากขนาดนี้ ผู้หญิงคนนี้พูด กับเขาแค่คำเดียวงั้นหรือ?
“คุณไม่รู้สึกว่า คำตอบนั้นง่ายเกินไปหรือ?” ท่านเชียว จริงจังมากและไม่ยอมวางสาย
แอนน่าหัวเราะดังขึ้นในตอนนี้ หลงเชียวเอ๋ยหลงเชียว นิสัยอันเย็นชาบนตัวของคุณล่ะ? ตอนนี้ใกล้จะกลายเป็นคุณ ป้าหลงแล้ว
“ขอบคุณมาก ฉันจำไว้หมดแล้ว ยังมีอะไรอีกหรือไม่? ถ้า ไม่มีฉันจะวางสายแล้ว ฉันกำลังขับรถอยู่ คุณหลง” เธอพูดประชดประชันไปหลายๆคำ เหมือนนิสัยเด็กๆ
ท่านเชียวฟังเสียงที่คุ้นเคยนั้นอยู่ ราวกับว่ามีลูกอมน้ำผึ้ง อยู่ในปากของเขา “ไม่มีอะไรแล้ว ระวังความปลอดภัยด้วย”
“โอเค งั้น เจอกันตอนกลางคืนนะ คุณหลง” “ตอนกลางคืนกลับบ้านให้เร็วหน่อยนะ ผมจะรอคุณอยู่ที่ บ้าน ถ้ามีเรื่องอะไร ก็โทรหาผมทันที”
“โอเค”
โอเคเหรอ? ท่านเซียวพูดไปมากขนาดนี้ ผู้หญิงคนนี้พูด กับเขาแค่คำเดียวงั้นหรือ?
“คุณไม่รู้สึกว่า คำตอบนั้นง่ายเกินไปหรือ?” ท่านเชียว จริงจังมากและไม่ยอมวางสาย
แอนน่าหัวเราะดังขึ้นในตอนนี้ หลงเชียวเอ๋ยหลงเชียว นิสัยอันเย็นชาบนตัวของคุณล่ะ? ตอนนี้ใกล้จะกลายเป็นคุณ ป้าหลงแล้ว
“ขอบคุณมาก ฉันจำไว้หมดแล้ว ยังมีอะไรอีกหรือไม่? ถ้า ไม่มีฉันจะวางสายแล้ว ฉันกำลังขับรถอยู่ คุณหลง” เธอพูดประชดประชันไปหลายๆคำ เหมือนนิสัยเด็กๆ
ท่านเชียวฟังเสียงที่คุ้นเคยนั้นอยู่ ราวกับว่ามีลูกอมน้ำผึ้ง อยู่ในปากของเขา “ไม่มีอะไรแล้ว ระวังความปลอดภัยด้วย”
“โอเค งั้น เจอกันตอนกลางคืนนะ คุณหลง” หลังจากวางสายแล้ว แอนน่าก็ยิ้มอย่างไร้เสียงอยู่ในรถ ใครบอกว่าหลงเชียวเย็นชา และเฉยเมย? นี่ก็น่ารักอยู่นิ?
“ว้าว! ที่รัก ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว! คิดถึงคุณมาก!!
แอนน่าเดินเข้าไปในโถงทางเดินบนขั้นแปด และ ถูกLisaกอดไว้ในอ้อมแขน สาวผมบลอนด์แทบจะน้ำตาไหล ด้วยความตื่นเต้น
“เอาหล่ะLisa ถ้ากอดแน่นกว่านี้ ฉันจะถูกคุณรัดจนตาย แล้ว “แอนน่าคลายแขนของเธอออก และใช้นิ้วเช็ดที่ตาเธอ เบาๆ “ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนนี้คุณไม่เคยร้องไห้เลย จุดกลั้น น้ำตาต่ำลงแล้วเหรอ?”
Lisaเช็ดที่ตาตัวเองอีกครั้ง หัวเราะเบาๆ และพูดด้วย ภาษาจีนที่ไม่ค่อยคล่องที่ตัวเองพยายามเรียนรู้มาว่า “แอน น่า ฉันจะบอกข่าวดีอะไรบางอย่างแก่คุณ”
แอนน่าเอียงศีรษะ และมองไปที่เธอ “ข่าวดี?”
Lisaยกมือซ้ายขึ้น แล้วเขย่า เห็นเพียงแหวนเพชรที่ ประณีตและสวยงามบนนิ้วนางของเธอ กะรัต หลังจากวางสายแล้ว แอนน่าก็ยิ้มอย่างไร้เสียงอยู่ในรถ ใครบอกว่าหลงเชียวเย็นชา และเฉยเมย? นี่ก็น่ารักอยู่นิ?
“ว้าว! ที่รัก ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว! คิดถึงคุณมาก!!
แอนน่าเดินเข้าไปในโถงทางเดินบนขั้นแปด และ ถูกLisaกอดไว้ในอ้อมแขน สาวผมบลอนด์แทบจะน้ำตาไหล ด้วยความตื่นเต้น
“เอาหล่ะLisa ถ้ากอดแน่นกว่านี้ ฉันจะถูกคุณรัดจนตาย แล้ว “แอนน่าคลายแขนของเธอออก และใช้นิ้วเช็ดที่ตาเธอ เบาๆ “ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนนี้คุณไม่เคยร้องไห้เลย จุดกลั้น น้ำตาต่ำลงแล้วเหรอ?”
Lisaเช็ดที่ตาตัวเองอีกครั้ง หัวเราะเบาๆ และพูดด้วย ภาษาจีนที่ไม่ค่อยคล่องที่ตัวเองพยายามเรียนรู้มาว่า “แอน น่า ฉันจะบอกข่าวดีอะไรบางอย่างแก่คุณ”
แอนน่าเอียงศีรษะ และมองไปที่เธอ “ข่าวดี?”
Lisaยกมือซ้ายขึ้น แล้วเขย่า เห็นเพียงแหวนเพชรที่ ประณีตและสวยงามบนนิ้วนางของเธอ กะรัต ไม่ใหญ่มาก แต่ฝีมือนั้นพิเศษมาก และสวยงาม
” ว้าว! เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้น ตอนที่ฉันไม่อยู่?”
Lisaโชว์แหวนเพชรของเธออย่างมีความสุข และยอมรับ อย่างเปิดเผยกล้าหาญ “ในที่สุดCurretก็ขอแต่งงานกับฉัน แล้ว! เรากำลังจะแต่งงานกันแล้ว! ”
อะไรนะ?
ในที่สุดก็ขอแต่งงานเหรอ?
แอนน่าขมวดคิ้ว “คุณสองคนคบกันตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไม ฉันไม่รู้เลย?”
“เป็นเวลานานกว่าครึ่งปีแล้ว แต่ว่า…คุณไม่ค่อยชอบ ระหว่างพนักงานกันมีความรักไม่ใช่เหรอ? เลยไม่ได้บอกมา โดยตลอด แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า แอนน่าของเราจะแตกต่าง จากเมื่อก่อนมากนะ”
แอนน่าเข้าใจทันที สะกิดจมูกสูงตรงของแอนน่าแล้วยิ้ม “มีคำพูดในตำราเก่าๆของคนจีนเคยกล่าวไว้ว่าคนดีมักจะ ถูกคนอื่นรังแก ดูเหมือนว่า ฉันก็ยังคงทำตัวเหมือนเดิมจะดี กว่า ไม่ใหญ่มาก แต่ฝีมือนั้นพิเศษมาก และสวยงาม
” ว้าว! เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้น ตอนที่ฉันไม่อยู่?”
Lisaโชว์แหวนเพชรของเธออย่างมีความสุข และยอมรับ อย่างเปิดเผยกล้าหาญ “ในที่สุดCurretก็ขอแต่งงานกับฉัน แล้ว! เรากำลังจะแต่งงานกันแล้ว! ”
อะไรนะ?
ในที่สุดก็ขอแต่งงานเหรอ?
แอนน่าขมวดคิ้ว “คุณสองคนคบกันตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไม ฉันไม่รู้เลย?”
“เป็นเวลานานกว่าครึ่งปีแล้ว แต่ว่า…คุณไม่ค่อยชอบ ระหว่างพนักงานกันมีความรักไม่ใช่เหรอ? เลยไม่ได้บอกมา โดยตลอด แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า แอนน่าของเราจะแตกต่าง จากเมื่อก่อนมากนะ”
แอนน่าเข้าใจทันที สะกิดจมูกสูงตรงของแอนน่าแล้วยิ้ม “มีคำพูดในตำราเก่าๆของคนจีนเคยกล่าวไว้ว่าคนดีมักจะ ถูกคนอื่นรังแก ดูเหมือนว่า ฉันก็ยังคงทำตัวเหมือนเดิมจะดี กว่า ร้ายกับพวกคุณเล็กน้อย”
เมื่อทั้งสองกำลังพูดเล่นอยู่ที่นี่ Curretและถังจิ้นเหยียนก็ กลับมาจากห้องผู้ป่วยพร้อมกัน ทั้งสองเห็นผู้หญิงสองคนยืน คุยกันอยู่ตรงทางเดิน พวกเขามองหน้ากัน โดยปริยาย
Lisaโบกมือ “แอนน่า Curretออกมาแล้ว ฉันขอตัวไป ก่อนนะ”
คู่รักที่มีความสุขสองคน จับแขนกันแล้วจากไป เงาร่างสี ขาวทั้งสองร่าง ก็เต็มไปด้วยกลิ่นไอของความสุข
ถังจิ้นเหยียนถือเวชระเบียนไว้ในมือ แขวนไว้ข้างตัว และ มองไปที่แอนน่าด้วยรอยยิ้ม ห่างกันไม่ไกลมาก ถังจิ้นเหยี ยนซึ่งอยู่ในชุดสีขาวดั่งหิมะ มีรอยยิ้มที่อบอุ่นและใจดี โดย ไม่มีความเท็จหรือเจตนาใดๆ เขายิ้ม ฤดูกาลดูเหมือนว่าจะ เปลี่ยนไป อบอุ่น และสดชื่น
เพียงแต่ เมื่อเขามองไปที่เธอ สายตาของเขาจะเต็มไป ด้วยความรักใคร่อยู่เสมอ จนทำให้ผู้คนไม่กล้าที่ยอมรับมัน ไว้ และไม่กล้าที่รับมา
แอนน่าก็ยิ้ม และกล่าวคำทักทายก่อน ร้ายกับพวกคุณเล็กน้อย”
เมื่อทั้งสองกำลังพูดเล่นอยู่ที่นี่ Curretและถังจิ้นเหยียนก็ กลับมาจากห้องผู้ป่วยพร้อมกัน ทั้งสองเห็นผู้หญิงสองคนยืน คุยกันอยู่ตรงทางเดิน พวกเขามองหน้ากัน โดยปริยาย
Lisaโบกมือ “แอนน่า Curretออกมาแล้ว ฉันขอตัวไป ก่อนนะ”
คู่รักที่มีความสุขสองคน จับแขนกันแล้วจากไป เงาร่างสี ขาวทั้งสองร่าง ก็เต็มไปด้วยกลิ่นไอของความสุข
ถังจิ้นเหยียนถือเวชระเบียนไว้ในมือ แขวนไว้ข้างตัว และ มองไปที่แอนน่าด้วยรอยยิ้ม ห่างกันไม่ไกลมาก ถังจิ้นเหยี ยนซึ่งอยู่ในชุดสีขาวดั่งหิมะ มีรอยยิ้มที่อบอุ่นและใจดี โดย ไม่มีความเท็จหรือเจตนาใดๆ เขายิ้ม ฤดูกาลดูเหมือนว่าจะ เปลี่ยนไป อบอุ่น และสดชื่น
เพียงแต่ เมื่อเขามองไปที่เธอ สายตาของเขาจะเต็มไป ด้วยความรักใคร่อยู่เสมอ จนทำให้ผู้คนไม่กล้าที่ยอมรับมัน ไว้ และไม่กล้าที่รับมา
แอนน่าก็ยิ้ม และกล่าวคำทักทายก่อน “ขอบคุณมาก คุณหมอถัง”
“ไม่ต้องเกรงใจ ยินดีต้อนรับกลับมา แอนน่า ผม.พวกเราทุกคนคิดถึงคุณมาก”
ทั้งสองเดินจากไปคนละทาง โดยไม่ทักทายกันต่อ หลัง จากเดินไปได้ไม่กี่เมตร ถังจิ้นเหยียนก็หันกลับมา “งานเลี้ยง ฉลองตอนเย็นนี้ คุณจะไปร่วมอยู่ใช่ไหม?”
“อืม ไปอยู่”
ได้รับการยืนยันของเธอแล้ว ถังจิ้นเหยียนก็ถอนหายใจ ด้วยความโล่งอก
แม้จะรู้ว่า ถึงจะไปถึงในงานเลี้ยงฉลองก็ตาม ระหว่างพวก เขาก็จะมีระยะที่ห่างไกลกัน แต่ถึงจะเป็นเช่นนี้ก็ตาม เขาก็ยัง คงรู้สึกพอใจแล้ว
จินเสี่ยวเย้นได้ยินว่ามีคนกำลังมาหาเธอ และยังเห็นว่า เป็นคนที่อยู่ข้างๆของหลงเชียว เธอก็หนีไปด้วยความตกใจ เธอเดินอ้อมจากโต๊ะพยาบาลไปทางบันได และหยิบ โทรศัพท์มือถือออกมาด้วยมือที่สั่นเทา
“ผู้อำนวยการเกา หลงเชียวน่าจะรู้เรื่องแล้ว “ขอบคุณมาก คุณหมอถัง”
“ไม่ต้องเกรงใจ ยินดีต้อนรับกลับมา แอนน่า ผม.พวกเราทุกคนคิดถึงคุณมาก”
ทั้งสองเดินจากไปคนละทาง โดยไม่ทักทายกันต่อ หลัง จากเดินไปได้ไม่กี่เมตร ถังจิ้นเหยียนก็หันกลับมา “งานเลี้ยง ฉลองตอนเย็นนี้ คุณจะไปร่วมอยู่ใช่ไหม?”
“อืม ไปอยู่”
ได้รับการยืนยันของเธอแล้ว ถังจิ้นเหยียนก็ถอนหายใจ ด้วยความโล่งอก
แม้จะรู้ว่า ถึงจะไปถึงในงานเลี้ยงฉลองก็ตาม ระหว่างพวก เขาก็จะมีระยะที่ห่างไกลกัน แต่ถึงจะเป็นเช่นนี้ก็ตาม เขาก็ยัง คงรู้สึกพอใจแล้ว
จินเสี่ยวเย้นได้ยินว่ามีคนกำลังมาหาเธอ และยังเห็นว่า เป็นคนที่อยู่ข้างๆของหลงเชียว เธอก็หนีไปด้วยความตกใจ เธอเดินอ้อมจากโต๊ะพยาบาลไปทางบันได และหยิบ โทรศัพท์มือถือออกมาด้วยมือที่สั่นเทา
“ผู้อำนวยการเกา หลงเชียวน่าจะรู้เรื่องแล้ว เขา. ผู้ช่วยของเขามาหาฉันที่โรงพยาบาลหวาชี ฉัน. เฉันควรจะทำยังไงดี?!”
เกาหยิ่งจือลุกขึ้นยืน ปากกาในมือ “ป๊อป” หล่นลงบนพื้น เขารู้เรื่องแล้วเหรอ!
ตรวจสอบจนพบจินเสี่ยวเย้นเลยเหรอ! ถ้าอย่างนั้น ในขั้น ตอนต่อไป ก็จะต้องตรวจสอบจนพบเธออย่างแน่นอน!
เป็นไปได้ไหมที่ฉู่ลั่วหานฟื้นคืนความทรงจำแล้ว! แต่…” วันนี้เห็นเธอที่โรงพยาบาล และไม่ได้แสดงออก อะไรเลย!
โรงพยาบาลหวาซีตั้งอยู่ในเขตตะวันตก ซึ่งเป็นเมืองที่ ค่อนข้างห่างไกลจากเมืองหลวง หลงเชียวไต้ทำการตรวจ สอบแล้ว และสิ่งที่เขารู้ต้องมากกว่านี้แน่ๆ
เกาหยิ่งจือกัดฟัน และหายใจให้ช้าลง “คุณอย่าพึ่งตกใจ ไป ตอนนี้หลงเชียวต้องรู้แล้วว่า คุณเป็นคนฆ่าฉู่ลั่วหาน โดยตรงแล้วแน่ๆ”
“นั่นเป็นเพราะคุณ…”
“จินเสี่ยวเย้น! คุณคิดว่า คุณมีคุณมีสมบัติพอที่จะคุกคาม ฉันหรือ? แม้ว่าจะเป็นฉัน เขา. ผู้ช่วยของเขามาหาฉันที่โรงพยาบาลหวาชี ฉัน. เฉันควรจะทำยังไงดี?!”
เกาหยิ่งจือลุกขึ้นยืน ปากกาในมือ “ป๊อป” หล่นลงบนพื้น เขารู้เรื่องแล้วเหรอ!
ตรวจสอบจนพบจินเสี่ยวเย้นเลยเหรอ! ถ้าอย่างนั้น ในขั้น ตอนต่อไป ก็จะต้องตรวจสอบจนพบเธออย่างแน่นอน!
เป็นไปได้ไหมที่ฉู่ลั่วหานฟื้นคืนความทรงจำแล้ว! แต่…” วันนี้เห็นเธอที่โรงพยาบาล และไม่ได้แสดงออก อะไรเลย!
โรงพยาบาลหวาซีตั้งอยู่ในเขตตะวันตก ซึ่งเป็นเมืองที่ ค่อนข้างห่างไกลจากเมืองหลวง หลงเชียวไต้ทำการตรวจ สอบแล้ว และสิ่งที่เขารู้ต้องมากกว่านี้แน่ๆ
เกาหยิ่งจือกัดฟัน และหายใจให้ช้าลง “คุณอย่าพึ่งตกใจ ไป ตอนนี้หลงเชียวต้องรู้แล้วว่า คุณเป็นคนฆ่าฉู่ลั่วหาน โดยตรงแล้วแน่ๆ”
“นั่นเป็นเพราะคุณ…”
“จินเสี่ยวเย้น! คุณคิดว่า คุณมีคุณมีสมบัติพอที่จะคุกคาม ฉันหรือ? แม้ว่าจะเป็นฉัน แต่ด้วยฐานะของฉัน เขาก็ไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก ตำแหน่ง ของคุณในฐานะหัวหน้าพยาบาลสบายมากว่าสองปีแล้ว ดัง นั้นตอนนี้คุณควรทำอะไรสักอย่าง!”
จินเสี่ยวเย็นตัวสั่นและขดตัวอยู่ที่ด้านบนสุดของบันได “คุณ.คุณยังอยากจะให้ฉันทำอะไรอีก?”
เกาหยิ่งจ๊อมองดูเวลา “ตอนนี้คุณนั่งแท็กซี่มาในเมือง ทันที และจะมีงานเลี้ยงฉลองในโรงพยาบาลในตอนเย็นนี้ คุณหาวิธี ดึงแอนน่าออกไป จากนั้น..”
หลังจากฟังคำพูดของเกาหยิ่งจือแล้ว สีหน้าของจินเสี่ยว เย็นก็เปลี่ยนไปอย่างมาก “คุณ..คุณอยากจะให้
ฉัน…”
“เธอก็คือคู่ลั่วหาน! คุณยังมีทางเลือกอีกเหรอ?”
“ฉัน..เผื่อว่าฉัน….
“ไม่มีกรณีใดๆ ถ้าไม่ทำ คุณก็จะต้องตายอย่างแน่นอน ในเวลาสองทุ่ม ที่Club.HT คุณรู้ว่าควรจะทำอย่างไร” แต่ด้วยฐานะของฉัน เขาก็ไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก ตำแหน่ง ของคุณในฐานะหัวหน้าพยาบาลสบายมากว่าสองปีแล้ว ดัง นั้นตอนนี้คุณควรทำอะไรสักอย่าง!”
จินเสี่ยวเย็นตัวสั่นและขดตัวอยู่ที่ด้านบนสุดของบันได “คุณ.คุณยังอยากจะให้ฉันทำอะไรอีก?”
เกาหยิ่งจ๊อมองดูเวลา “ตอนนี้คุณนั่งแท็กซี่มาในเมือง ทันที และจะมีงานเลี้ยงฉลองในโรงพยาบาลในตอนเย็นนี้ คุณหาวิธี ดึงแอนน่าออกไป จากนั้น..”
หลังจากฟังคำพูดของเกาหยิ่งจือแล้ว สีหน้าของจินเสี่ยว เย็นก็เปลี่ยนไปอย่างมาก “คุณ..คุณอยากจะให้
ฉัน…”
“เธอก็คือคู่ลั่วหาน! คุณยังมีทางเลือกอีกเหรอ?”
“ฉัน..เผื่อว่าฉัน….
“ไม่มีกรณีใดๆ ถ้าไม่ทำ คุณก็จะต้องตายอย่างแน่นอน ในเวลาสองทุ่ม ที่Club.HT คุณรู้ว่าควรจะทำอย่างไร” เกาหยิ่งจือวางสายโทรศัพท์ นั่งลงบนเก้าอี้อย่างแรง มีอ ของเธอปิดหน้าผากที่บวม เป็นเวลานานกว่าสองปีที่ไม่มี อะไรเกิดขึ้น ทันใดนั้นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ก็เกิดขึ้น
เธอจะไม่ยอมปล่อยให้เรื่องมันหลุดมือ! ไม่ได้อย่าง แน่นอน!
เธอหรี่ตา และเกาหยิ่งจือก็หัวเราะเยาะ ไม่ว่าจะเป็น ฉู่ลั่ วหานหรือจินเสี่ยวเย้น เธอจะไม่ปล่อยให้ตัวเองตกอยู่ใน สถานะเฉยเมย
ประตูสำนักงาน ดังขึ้นอย่างกะทันหัน เกาหยิ่งจือเงยหน้า ขึ้นด้วยความประหลาดใจ และเห็นซุนเฉียลื่อยู่ตรงหน้า
หน้าอกกระเพื่อมอย่างรุนแรง และสงบลง “มีเรื่องอะไรเห
รอ?”
ซุนเจียลี่เห็นสีหน้าของเธอไม่ดี “คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”
“ฉันไม่เป็นไร มีเรื่องอะไร พูดมา”
“อืม นี่คือรายการยาที่ต้องได้รับการอนุมัติจากคุณ.” วางรายการลง ซุนเจียลี่กล่าวต่อว่า “พี่หยิ่งจือ แอนน่ากลับ
มาแล้ว เกาหยิ่งจือวางสายโทรศัพท์ นั่งลงบนเก้าอี้อย่างแรง มีอ ของเธอปิดหน้าผากที่บวม เป็นเวลานานกว่าสองปีที่ไม่มี อะไรเกิดขึ้น ทันใดนั้นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ก็เกิดขึ้น
เธอจะไม่ยอมปล่อยให้เรื่องมันหลุดมือ! ไม่ได้อย่าง แน่นอน!
เธอหรี่ตา และเกาหยิ่งจือก็หัวเราะเยาะ ไม่ว่าจะเป็น ฉู่ลั่ วหานหรือจินเสี่ยวเย้น เธอจะไม่ปล่อยให้ตัวเองตกอยู่ใน สถานะเฉยเมย
ประตูสำนักงาน ดังขึ้นอย่างกะทันหัน เกาหยิ่งจือเงยหน้า ขึ้นด้วยความประหลาดใจ และเห็นซุนเฉียลื่อยู่ตรงหน้า
หน้าอกกระเพื่อมอย่างรุนแรง และสงบลง “มีเรื่องอะไรเห
รอ?”
ซุนเจียลี่เห็นสีหน้าของเธอไม่ดี “คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”
“ฉันไม่เป็นไร มีเรื่องอะไร พูดมา”
“อืม นี่คือรายการยาที่ต้องได้รับการอนุมัติจากคุณ.” วางรายการลง ซุนเจียลี่กล่าวต่อว่า “พี่หยิ่งจือ แอนน่ากลับ
มาแล้ว เมื่อกี้ฉันเห็นเธอกับหมอถังไปที่ห้องทดลองด้วยกัน และทั้ง สองก็ยังคงพูดคุยและหัวเราะตลอดทาง”
เกาหยิ่งจือลงชื่อได้ครึ่งหนึ่ง เงยตาที่แหลมคมขึ้นมา จ้อง มองที่ซุนเจียลี่ “หมอซุน ที่นี่คือโรงพยาบาล ไม่ใช่สถานที่ที่ ให้คุณคุยเรื่องซุบซิบ! ”
ซุนเจียลี่ตกใจกับดวงตาสีเข้มอันแหลมคมของเธอ ไม่ กล้าที่จะพูดอะไรต่อ ก้มหัวลงและพูดว่า “ค่ะ..”
ดูเหมือนว่าจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เกาหยิ่งจือกล่าว
ว่า “หมอชุน ตอนนี้พี่ชายของคุณ กำลังจะขยายขอบเขต ธุรกิจในเมืองหลวงใช่หรือไม่?” ซุนเจียลี่ไม่กล้าที่จะตอบกลับด้วยค่าเดิม พยักหน้า “อืม พี่
ชายของฉันมีแผนนี้ แต่เขายังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะไปทาง ไหน”
เป็นเช่นนี้ เกาหยิ่งจ๊อก็เข้าใจแล้ว “ไม่มีอะไรแล้ว ออกไป
เถอะ” เมื่อกี้ฉันเห็นเธอกับหมอถังไปที่ห้องทดลองด้วยกัน และทั้ง สองก็ยังคงพูดคุยและหัวเราะตลอดทาง”
เกาหยิ่งจือลงชื่อได้ครึ่งหนึ่ง เงยตาที่แหลมคมขึ้นมา จ้อง มองที่ซุนเจียลี่ “หมอซุน ที่นี่คือโรงพยาบาล ไม่ใช่สถานที่ที่ ให้คุณคุยเรื่องซุบซิบ! ”
ซุนเจียลี่ตกใจกับดวงตาสีเข้มอันแหลมคมของเธอ ไม่ กล้าที่จะพูดอะไรต่อ ก้มหัวลงและพูดว่า “ค่ะ..”
ดูเหมือนว่าจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เกาหยิ่งจือกล่าว
ว่า “หมอชุน ตอนนี้พี่ชายของคุณ กำลังจะขยายขอบเขต ธุรกิจในเมืองหลวงใช่หรือไม่?” ซุนเจียลี่ไม่กล้าที่จะตอบกลับด้วยค่าเดิม พยักหน้า “อืม พี่
ชายของฉันมีแผนนี้ แต่เขายังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะไปทาง ไหน”
เป็นเช่นนี้ เกาหยิ่งจ๊อก็เข้าใจแล้ว “ไม่มีอะไรแล้ว ออกไป
เถอะ”
