ตอนที่ 273 ล่อให้ความจริงปรากฏ
“ได้แน่นอน! แต่ก็ไม่รู้ว่าทั้งสองท่านจะ เต็มใจหรือเปล่า” การประกาศสงครามผ่าน สายตาของลูซวงซวง ไม่ต้องพูดก็เข้าใจ
สายตาของชายคนนั้นมองไปที่เสื้อผ้า เครื่องแต่งกายและกระเป๋าของทั้งสอง ดูแล้ว เรียบๆ แต่ความจริงที่ทุกคนใส่ล้วนเป็นของ แบรนด์ทั้งนั้น โดยเฉพาะคนคนนั้นที่นั่งเก แก้วอยู่ข้างๆ ไม่ว่าจะชิ้นไหนก็ล้วนเป็นรุ่นลิมิ เต็ด มีราคาแต่ไม่มีตลาด
ถ้าเกิดได้คบค้าสมาคมกัน ภายหน้าต้อง คําเนินงานสะดวกแน
“ไม่รู้ว่าคุณอยากเล่นยังไงล่ะ?” ชาย หนุ่มกระตือรือร้นอยากลอง สำหรับสตรีมีชื่อ เสียงทั้งหลาย เขามักจะรีบร้อนแย่งชิงมา ตลอด แต่ว่าฐานะทางสังคมและทรัพย์สินของ เขาไม่เข้าคุณสมบัตินัก หลายคนเลยไม่ชอบ เขากัน โอกาสวัน หาได้ยากมาก!
ลัวหานหยิบลูกเต๋าออกมาจากในเก๊ะ ปัก” วางไว้บนโต๊ะ “ง่ายมาก ทอยลูกเต๋า แล้ว เทียบแต้ม”
“ได้เลย! ถ้าแพ้ก็ลงโทษหนึ่งแก้ว”
ลั่วหานยกยิ้มเบาๆ “ดี”
ช่วงซวงกระซิบเสียง า “นางฟ้า คุณ จะเดิมพันแบบนี้ได้เหรอ? อย่าโดนพวกเขา สองคนหลอกล่ะ
ล้วหาน มหัวเธอ “ฉันจะโดนหลอก วางใจเถอะ”
ลู่ซวง วงกะพริบตาปริบๆ โอ้ว้าว แม่ เทพธิดาผ่านอะไรมากันแน่ นึกไม่ถึงเลยว่า แม้แต่ลูกเต๋ายังเดิมพันได้?
ลัวหานหัวเราะเอ่ย “ในเมื่อเดิมพันแล้ว พวกเราก็เดิมพันสบายๆ กันดีกว่า ถ้าแพ้ก็ไม่ อนุญาตให้หน่ล่ะ” แน่นอน!” ”
เขาผู้ชายคนเดียว ข้างๆ ตัวยังมีเฉียวซี จะไม่แพ้ผู้หญิงสองคนอย่างพวกเขาหรอก
“เริ่ม”
ตาแรก ล้วหานแพ้ ลงโทษตัวเองหนึ่ง
แก้ว
ชายหนุ่มปรบมือเชียร์ให้ “สดชื่น!”
ลู่ซวงซวงกุมหน้า “ที่รัก ถ้างั้นพวกเรา เปลี่ยนเป็นอีกอย่างดีกว่า”
รีบหาไม? นี่เขาเรียกว่าเหยื่อตกปลา
ถัดมา ล้วหานก็ชนะทุกรอบ โดยไม่มีข้อ
ยกเว้น
การแข่งดื่มเหล้าเสียงดังครึกครื้นทางนี้ ดึงดูดผู้คนไปไม่น้อยอย่างรวดเร็ว ปรบมือเอ ร้องเชียร์เอย หยอกล้อเอย เสียงต่างๆ ดังต่อ เนื่องไม่หยุด ไม่นานแขกทั้งผับก็เข้ามาล้อม ไว้ “นี่…..ไม่ใช่ภรรยาของคุณหลงหรอก “พระเจ้า! ใช่จริงๆ ด้วย! เก่งมาก! ทอย
เหรอ?”
ลูกเต๋ากลับไม่แพ้เลยสักครั้ง!”
“สมกับเป็นผู้หญิงของหลงเซียวจริงๆ ไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วย! ”
เฉียว ร้องงัวเงียไม่ได้สติ “คุณ………
ลั่วหานสงเหล้าแก้วหนึ่งไปที่ปากเธอ “คุณเฉียว ตาคุณดื่มแล้ว”
ใบหน้าเฉียว แดง น สายตามองไปตรง ข้ามด้วยความมีน “ไม่ไหวแล้ว ฉันดื่มต่อไม่ได้ แล้ว…………….ไม่ไหวแล้ว
ลู่ซวง วง ปาก “สุดหล่อ ผู้หญิงของ คุณไม่ดีมแล้ว แก้ว คุณจะจัดการยังไงล่ะ?”
ชายหนุ่มได้ยินคำนี้ ก็หมดสติหมอบลง บนโต๊ะไปแล้ว
ชางซางเดินกอดอกตรงไปข้างๆ เฉียว ใช้เท้าเตะเธอ “เฮ้ ดัมส์ แพ้แล้วก็ต้องดื่ม น้ เป็นกฏนะ”
“ฉัน……..มอกไม่ไหวจริงๆ
ลั่วหานคลึงลูกเต๋าลูกเล็กๆ “ดื่มไม่ไหว แล้วเหรอ แต่ว่ากติกาที่พวกเราตั้งกัน ถ้าคุณ ไม่ดื่ม งั้นก็พังกฎแล้ว? ดูไม่ค่อยเหมาะ เปล่า?”
“ฉัน……อ้วก!
เสียงวิพากษ์วิจารณ์รอบๆ และเสียง กระซิบกระซาบดังขึ้นต่อเนื่อง มองตัวตนของ ล้วหานออก เสียงสนับสนุนอย่างเอนเอียง “ดื่มไม่ไหวก็ไม่ต้องแข่งสี จะถอนตัวตอนนี้ กําลังล้อเล่นกับใครอยู่! เล่นไม่ได้ก็ไม่ต้องมา
“โอ๊ะ นั่นเฉียว ไม่ใช่เหรอ? แต่ก่อนฉัน เคยดูภาพยนตร์ของคุณนะ ตอนเปลือย……..รูป ร่างไม่เลวเลย ไม่รู้ช่วงนี้รูปร่างเหมือนจะจะ เปลี่ยนไปหรือเปล่า”
ไม่งั้น ไม่ต้องดื่มแล้ว ถอดชุดสักหน่อย เป็นไง?”
“ชาฮา! ความคิด!
ลู่ซวงซวงกลืนน้ำลาย “ที่รัก คำแนะนำนี้ ไม่เลวเลยนะ แฮะแฮะแฮะ ความเห็นตรงกับ ฉันเลย! หญิงเลว ฉันจะทำให้เธออับอายต่อ หน้าชาวเน็ตทั่วประเทศ”
ล้าหานโยนลูกเต๋าไป “ฉันเป็นคนแบบ นั้นเหรอ? ถอดชุดมันรสนิยมต่ำเกินไป เปลี่ยน”
“คุณอยากทํายังไง?
“มองไม่ออกเหรอ? พอเฉียว รู้ว่าพวก เราไม่มีหลักฐานแล้วก็ทำอะไรเธอไม่ได้ แต่ ตอนนี้ ฉันจะทําให้เธอยอมรับออกมาทั้งหมด!
ลู่ซวงซวงสายหัว “เขาเมาแล้ว คำที่พูด ออกมาก็เอามาเป็นหลักฐานยืนยันไม่ได้ หรอก”
“ระหว่างที่ส่งเธอเข้าคุก ให้เธอกลาย เป็นผู้หญิงที่มีแต่คน หน้าประณามก่อน ก็ไม่ เลว ยังไงก็น่าสนใจมากกว่าการสูญเสียอิสระ และสูญเสียฐานะ”
ขณะพูด ล้วหานก็วางนิ้วข้ามเก้าอี้ ยก คางของเฉียว ชน “ไม่อยากดื่มก็ได้ ตอนนี้ฉัน จะถามคําถามคุณไม่กี่คําถาม ตอบหนึ่งคําถาม ก็ไม่ต้องดื่มหนึ่งแก้ว เป็นไง? ”
เฉียว พยักหน้ารัว สายตาเลือนรางมอง ใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย แต่กลับสัมผัสได้ถึงแรง กดดันคุ้นเคยที่มีอยู่ทุกที่ สมองเลอะเลือนไป หมด “ได้……ฉันจะตอบ
กุมท้องที่ถูกเผาด้วยเหล้ารสแรง เฉียวซึ นั่งพิง โซฟาใบหน้าซีดเซียว เรี่ยวแรงราวกับ ถูกสูบจนหมดราง
เยี่ยมมาก! คําถามแรก นักออกแล้วใช่ ไหมว่าฉันคือใคร?”
เฉียว หรี่ตา ……………..
“อย่าแสดงเลยเฉียว เธอมองฉันออก ตั้งนานแล้ว มองให้ชัดนะ ฉันคือลั่วหาน! คิด ให้ละเอียด มิตรภาพระหว่างพวกเรามีไม่
น่อยเลยนะ!
แสดง? เฮือก!
ลัวหาน?!
พลันเธอก็ตกใจตื่นด้วยเสียงนั้น ลุกขึ้น พรวดจากโซฟา “คุณคือ….ลัวหาน!”
เฉียว ได้ยินชื่อของฉู่ลั่วหานก็วิ่งหนี ทันที แต่ถูกล่วงซวงกดลงบนโซฟา “เฉียวซี คุณคิดจะวิ่งไปไหนน่ะ?”
ถูกกระตุ้นแล้วสิ! แสดงด้านที่แท้จริง ออกมาแล้ว!
“ฉันไม่รู้จัก ลั่วหาน ไม่รู้จัก!”
“ไม่รู้จักเหรอ?”
“ฉัน…..” เฉียว กัดฟัน ผลักผู้ชายฆ้องๆ แต่เขาเมาหลับไปแล้ว
“คําถามที่สอง ตอนนั้นเธอให้คนลักพา ตัวฉัน ทําร้ายจนฉันเกือบตายในกองไฟ ยังจํา ได้ไหม? ลักพาตัวพี่น้องของฉัน คุกคามฉัน วางเพลิงฆ่าคน เรื่องพวกนี้คุณเฉียวคงจะลืม ไม่ลงหรอกนะ!”
“ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดอะไร! ฉันไม่รู้ เฉียว กุมหัว สายหน้าเอาเป็นเอาตาย
“จําไม่ได้? ฉันหาคนมาเป็นพยานกับคุณ
เป็นไง?
พยาน!
หรือว่าจะเป็นโม่หรูเฟย?!
เฉียว ตกใจจนสร้างเมาไปกว่าครึ่ง สาย หน้าขอร้องให้ยกโทษ “ไม่………….ไม่เกี่ยว กับฉัน ฉันไม่ได้ทำ! ฉันก็แค่ ฉันก็แค่……
“หือ? พูดอย่าง คุณจําได้แล้ว”
เฉียว ถูกแอลกอฮอล์ อมจนหน้าแดง แล้วก็เปลี่ยนเป็นขาวซีดด้วยความตกใจสุดขีด ทั้งยังเปลี่ยนเป็นเขียวคล้ำอีกด้วยความกลัว ปากสั่นเครือราวกับเป็นตะคริว พูดประโยคเด่น ช่าไปมา “ไม่ใช่ฉัน! ไม่ใช่ฉัน!” ผู้คนรอบๆ ที่มาดูความรื่นเริงก็รู้สึกว่า สภาพการณ์ที่เห็นนั้นชักเริ่มไม่ปกติ เห็นได้ชัด ว่า ไม่ใช่แค่เกมแข่งดื่มเหล้าธรรมดาๆ แล้ว!
มีบางคนควักโทรศัพท์ออกมา อัดคลิป วิดีโอ ข่าวน่าตื่นเต้นขนาดนี้ถ้าเกิดถูกแชร์บน อินเทอร์เน็ต ต้องเกิดข้อวิพากษ์วิจารณ์จาก มวลชนมากแน่
ฝูงชนที่อยากรู้อยากเห็นพากัน กระตือรือร้น ทุกสายตาจับจ้องผู้ตกเป็นคู่กรณี รอฟังข่าวที่น่าตกใจมากกว่า
ล้าหานลุกขึ้นยืน เดินอ้อมโต๊ะไปตรง หน้าเฉียว ร่างผอมสูงเอนตัวพึงโต๊ะ งอเข่า เล็กน้อยเหลือบมองสภาพจนตรอกของเฉียว ชี “ไม่ใช่คุณ? แล้วเป็นใคร? แต่ฉันจำได้ ชัดเจนเลยนะ ว่าวันนั้นคุณให้คนจับตัวฉันไป เป็นตุ ที่อยู่ในบ้านร้างนั่น คุกคาม….อ้อ ฉันยังจําได้ด้วยว่า เธอก็จับตัวโม่หรูเฟยไว้ ด้วย ถ้างั้นฉันเรียกโม่หรูเฟียมาด้วยดีไหม?”
เฉียว เบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว สองมือจับ ลั่วหานไว้ ยืมแรงจากการดื่ม ไม่ ไม่เกี่ยวกับฉัน ฉันถูกคนบงการ ฉันเป็นผู้ บริสุทธิ์! ฉันเองก็……ฉันเองก็ถูกข่มขู่ถึงได้ทำ แบบนั้นไป ลั่วหาน อย่าทำแบบนี้กับฉันเลย!
ลู่ซวง วงออกแรงดึงขอมือของเธอ
“ปล่อยมือสกปรกๆ ของเธอ! ตอนนั้นให้คนมา ลักพาตัวฉัน ข่มขู่แล้ว แล้วยังวางเพลิงจะฆ่า ปิดปาก! ตอนนี้ยังกล้ากลับมาอีก! รนหาที่ ตาย!”
“ไม่ ฉันไม่รู้จริงๆ ฉันไม่ผิด ถ้าพวกคุณ อยากแก้แค้นก็ไปหาโม่หรูเฟยเถอะ!!
หือ?
โม่หรูเฟย?
ฉล้วหานร้อง เบาๆ ด้วยเสียงเย็นเยียบ นิ้วเรียวยาวบีบคางของเธอ ชำเลืองมอง ดวงตาเลื่อนลอยของเธอ “เธอจะบอกว่าไม่หรู
เฟยขู่เธอ?”
เฉียว พยักหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย “ใช……เธอนั่นแหละ เธอนั่นแหละที่ให้ฉัน ลักพาตัวลชวงซวง เธออย่างใช้ลซวงซวงล่อ ให้เธอติดกับคนที่เธออยากฆ่าก็คือคุณ!”
ลั่วหานคลายมือจากคางของเธอ สะบัดทิ้งแรงๆ “ทำไมฉันต้องเชื่อคุณ? ตอนนั้น ฉันและโมหรูเฟยก็ถูกจับไปเหมือนกัน!
เฉียว กุมหัว ปวดหัวเหมือนจะแตกออก ความทรงจําไหลเชี่ยว เข้าสมอง อาการมึนเมา และความมีเหตุผลอัดแน่นเข้าสมองพร้อมๆ กัน เธอแยกไม่ออกว่าอะไรคือความจริง
ตอนนั้น……ตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
“ใช! ฉันนักออกแล้ว เธอเคยให้เงินก้อน หนึ่งกับฉัน เธอสั่งให้ฉันจับ…. ……..จะ ช่วยฉันให้ดังขึ้น เธอบอกว่าเธอช่วยให้ฉัน กลายเป็นดาราแถวหน้าได้ แต่ว่าเธอหลอก ฉัน! ฮาฮาฮาฮา เธอหลอกฉัน!”
คนที่อยู่รอบๆ ต่างก็ตกตะลึงกับสิ่งที่
ได้ยิน! โม่หรูเฟีย!
ชื่อที่พวกเขาได้ยินเมื่อกี้หรือว่าจะเป็นผู้ จัดการใหญ่คนปัจจุบันของบริษัทโมชื่อกรุ๊ป โม่หรูเฟยดาวเด่นที่เคยเป็นที่นิยมอยู่ช่วงหนึ่ง
ไม่นึกเลยว่าตอนนั้นเธอจับตัว ล้วหาน ถึงกับจะฆ่าเธอด้วย!
ล้วหานขยับตัวเข้าไปใกล้ “หลักฐานอยู่ ไหนล่ะ?”
เฉียว เงยหน้าสบตากับล้วหาน เธอ เบี่ยงหลบสายตา อีกคนหนึ่งดวงตาแน่วแน่ และเฉียบคม “ฉัน……ฉันมีประวัติการโอน!”
“เยี่ยมมาก! เอาหลักฐานมาให้ฉัน
ลู่ซวง วงมองหาน ได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง เลยนะเนี่ย บีบบังคับให้เฉียว พูดชื่อไม่หรูเฟ ยออกมาต่อหน้าสาธารณะ! คราวนี้ ไม่หรูเฟ ยก็ยากจะหนีพ้นข้อกล่าวหาแล้ว!
เธอเพียงแค่คิดไม่ถึงว่าโม่หรูเฟยที่ถูก จ็บไปวันนั้นจะเป็นตัวการหลัก กลับมาคิดตอน นี้ ก็กลัวจนตัวสั่นจริงๆ!
แผนการ ลึกมาก!
“ฉัน……ฉันจะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ! ฉลี่ วหาน เธอปล่อยฉันเถอะ ฉัน ……ฉันถูกบังคับ มาจริงๆ ตัวการคือโม่หรูเฟย! เธออยากฆ่าคุณ โม่หรูเฟยอยากแต่งกับหลงเซียว คุณเป็นตัว ขัดขวางทางเดินของเธอ เธออยากกำจัดคุณ!”
ล้วทานสีหน้าเย็นยะเยือก หลับตาลง นิ้ว มือราวกับแบ่อยู่ในน้ำแข็ง หนาวเหน็บเข้า กระดูก
ไม่หรูเฟย เป็นเธอจริงๆ…..เธอไม่ เต็มใจยอมรับ กลับไม่ยอมรับไม่ได้ ความ เหี้ยมโหดของโม่หรูเฟยเกินกว่าเธอจะ จินตนาการ
เฉียว คุกเข่าอยู่ที่พื้น มองผู้หญิงที่อยู่ สูงกว่าด้วยสีหน้าคลับคล้ายปีศาจก็มิปาน แหงนหน้ามองสายตาของเธอ พยายาม ขอร้องความรอด ดวงตาที่สับสนมึนงงไม่ สามารถโฟกัสได้ เสียง อ งมากมายดังขึ้นใน หัวพร้อมกัน ไม่ใช่ฉัน ไม่ใช่ฉัน…….
ชวงซวงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะต่อสาย ไปยังเบอร์สถานีตำรวจ กลับถูกลั่วหานรั้งไว้ “รับอะไร เธอไม่ได้อยากดูอะไรสนุกๆ เหรอ? ดูจบค่อยส่งเธอเข้าไป
ลู่ซวงซวง “ห้ะ? นี่ยังไม่สนุกอีกเหรอ? พรุ่งนี้เธอต้องในการค้นหายอดนิยมอันดับที่ หนึ่งแน่ๆ”
“ตอนนี้เธอเมาไม่ได้สติ ผ่านอะไรมาบ้าง ก็คงจําไม่ได้ รอเขาตื่นแล้ว ไม่น่าสนุกกว่าเห รอ”
ลู่ซวงซวงเบิกตากว้าง “ลั่วลั่ว คุณ…….ใจร้ายเกินไปจริงๆ”
ลั่วหานปล่อยมือของเฉียวซี “ทุกท่าน วิดีโอที่อัดไว้ ก่อนจะอัปโหลดรบกวนใส่โมเสค ให้ฉันและน้องสาวของฉันด้วย ไม่งั้นฉันจะ ลบล้างภายในสิบนาที กลุ่มคนพากันมองหน้าเลิกลัก นึกไปถึง การกระทําที่กล้าหาญของหลงเซียวก่อนหน้า นี้ ก็พยักหน้าอย่างพร้อมเพรียง “แน่นอน! ฉากสุดยอดแบบนี้ มีตัวละครแค่คนเดียวก็พอ!”
ล้วหานเรียกคนรับใช้มา “คุณเฉียวร่วม มือกับแฟนหนุ่มของเธอ จัดห้องให้พวกเขา พัก กห้อง”
“ครับ คุณนายหลง”
เธอให้คนรับใช้ลากเฉียว และชายหนุ่ม ไป ฝูงชนในผับมาล้อม ความครึกครื้นก็ไม่ กล้าอยู่ดูต่อ ทยอยกระจายกันไปคนละทิศละ ทาง
พลัน ลิวหานก็รู้สึกเหนื่อยล้าทั้งกายทั้ง ใจ หลับตาลงอย่างหมดแรงเล็กน้อย ไม่หรู เฟย แผนอุบายที่น่ากลัว! ถ้าวันนี้หลอกล่อให้ เฉียวซีพูดออกมาไม่ได้ เธอจะต้องงมโข่งไป อีกนานเท่าไหร่?
จู่ๆ ไหล่เธอก็หนักขึ้น กลิ่นน้ำหอมวาน หางจระเข้เย็นฉ่าโชยเข้าจมูก ลั่วหานร่างกา ยอ่อนยวบ ล้มลงไปอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่น
เขามาแล้ว!
“คุณมาได้ยังไง?” ลั่วหานอิงแอบอยู่ใน อ้อมแขนของเขา หลับตาเอ่ยถาม
“วัน ภรรยาเท่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยัง
ไง?”
