ตอนที่ 286 เรื่องน่าสงสัยมาอย่างต่อเนื่อง
หลงเซียวตระหนักถึงว่า คู่แข่งที่แท้จริง
ของเขา ไม่ใช่คนพวกซุนปิงเหวิน เป็นคุณพ่อ ของเขาเอง
คุณพ่อสุดที่รักของเขา พยายามคิดวิธี เพื่อที่จะเอาชนะเขาให้ได้
คิดแล้วรู้สึกว่ามันน่าตลกหรือเกิน!
น่าตลกจังเลย!
พอกลับไปถึงห้องทํางานของตนเอง หลงจื้อยังรออยู่นอกประตู พอเห็นว่าเขาเดิน ออกมาจากลิฟต์ด้วยสีหน้าที่มืดมน หลังจื่อจึง เดินตามขึ้นไป”พี่ เป็นยังไงบ้าง?คุณพ่อ อธิบายยังไง?”
“ไม่มีอะไร”
หลงจื่อรู้สึกมึนงงขึ้นมาจะไม่มีอะไรได้ ยังไง? เรื่องใหญ่ขนาดนี้……………. สายตาของหลงเซียวกวาดมา หยุดกั้น
ข้อสงสัยทุกอย่างของหลงจ๋อ”ฉันบอกแล้วว่า ไม่มีอะไร คุณกลับไปที่ห้องเองเลย”
หลงจื้อยังคิดจะถามต่อ แต่เห็นว่าสีหน้า ของพี่ชายเป็นแบบนี้เลย จึงไม่กล้าพูดต่อ เพียงแต่ต้องออกจากห้องทํางานของประธาน อย่างหดหู
หลงเขียวกลับมาถึงห้องทํางาน ในใจ เต็มไปด้วยความโกรธแต่ไม่มีที่ระบายคว้า แก้วกาแฟบนโต๊ะลง “ปัง “เสียงถ้วยแตกดัง อีก ก ส่วนโต๊ะเลขาด้านนอกมีหลายคนล้วน จ้องไปที่ประตูห้องทำงานที่ปิดสนิท แต่ไม่มี ใครกล้าเข้าใกล้
พอ ตงหมิงได้ยินเสียงก็วิ่งมาถึงหน้า ประตู หลังจากสบตากับเลขาและปลอบใจ อารมณ์ของพวกเขาเสร็จ จึงจะผลักประตูออก อย่างระมัดระวัง
ภายในห้องทํางาน เศษแก้วกระเด็นไป ทั่วฟันและกาแฟที่ยังดื่มไม่เสร็จในถ้วยก็ทำ พื้นเปียกไปเป็นพื้นที่ใหญ่ ส่วนผู้ชายที่นั่งอยู่ หลังโต๊ะทำงาน ออร่าแห่งฆาตกรรมปกคลุม ไปทั่วร่างกายของเขา ทำให้คนมีกล้าเข้าใกล้
จี้ยงหมิงก้มลงอย่างระมัดระวัง และลด ระดับเสียงถามว่า”เจ้านายครับ เกิดอะไรขึ้น?
นิ้วมือที่เรียวยาวของหลงเชียวนวดที่ ขมับ เขาจะบอกเรื่องอัปลักษณ์ของครอบครัว ให้ ตงหมิงได้ยังไงล่ะ?
เงียบขรึม โกรธขรึม และคิดไม่ออกสักท้
ความยุ่งเหยิงทางอารมณ์มากมายผสม กัน ทำให้หลงเขียวไม่สามารถได้ข้อสรุปที่ ชัดเจน
ไอ่เหี้ย!ตกลงพ่อจะทำอะไรเนี่ย!เขาจะมี พลังเหลือล้นในการแข่งกับลูกชายตนเอง แต่ กลับไม่ยอมเหลือบไปดูสถานการณ์ข้างนอก บ้างหรือ!
โง่สุดๆ!
จัดงหมิงสังเกตดูสีหน้าของเจ้านาย เขา รู้สึกว่าการแสดงออกของเจ้านายแปลก
ประหลาดหรือเกิน เขาไม่เคยเห็นเจ้านายเป็น แบบนี้เลย
เจ้านายอารมณ์เสีย ลูกน้องต้องเงียบไว้ ดีที่สุด จี๊ดงหมิงก้มลงไปเก็บเศษแก้วบนพื้นที่ ละชิ้น และวางบนมืออย่างระมัดระวัง และยัง แอบไปดูการแสดงออกของเขา สีหน้าของเจ้า นายยังคงเป็นสีนั้นอยู่เหมือนเดิม น่ากลัวหรือ เกิน
“ตงหมิง พ่อคุณอยู่ที่ไหน?”
ภายในห้องทํางานที่เงียบขรึม มีเสียงที ค่อนข้างแหบแห้งของหลงเซียวดังขึ้นมา อย่างกะทันหัน จี้องหมิงตะลึง สิ่งที่เจ้านาย ถามนั้นช่างแปลกหรือเกิน
คุณพ่อของฉัน……..เขาเป็นแค่พนักงาน
ธรรมดาในบริษัทเล็กๆคนหนึ่ง รับผิดชอบเรื่อง การจัดซื้อ ปัจจุบันอาศัยอยู่ที่เขตตงเฉิงกับคุณ แม่ หลงเซียวพยักหน้า”แล้วความสัมพันธ์ พ่อลูกของพวกคุณเป็นยังไงบ้าง?
จี้ตงหมิงรู้สึกงงมาก แต่ยังคงกับตัวเล็ก น้อย เงยศีรษะขึ้นมาและพูดว่า “ความสัมพันธ์ ดีมากครับ พ่อของฉันเป็นแค่พลเมืองธรรมดา ชีวิตนี้ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ ฉันได้เป็นผู้ช่วยของ เจ้านาย เป็นสิ่งที่เขาภูมิใจที่สุด บางครั้งเขา ยังได้เล่ากับเพื่อน…….แต่เจ้านายถามถึงสิ่งนี้
มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ?”
วันนี้เจ้านายแปลกมาก
“ไม่มีอะไร แค่ถามดูเฉยๆ คุณออกไป
ก่อน”
“ฉันเก็บเศษแก้วให้สะอาดก่อนค่อยออก
ไปครับ”
จี้ยงหมิงรู้สึกสงสัยในใจ สถานะของ ประธานในวันนี้แปลกมาก เมื่อกี้นี้เพิ่งเป็นที่ ห้องทํางานของประธานใหญ่ สองพ่อลูก ทะเลาะกันหรือเปล่า? หลงเขียวก้ามือไว้อย่างแน่น ขมวดคิ้วไว้ ทําไมถึงมีช่องว่างเกิดขึ้นระหว่างเขากับพ่อ ทําไม?!
“ลั่วหาน ฉันตรวจพบแล้ว คนที่ ซีทราน ไปติดต่อนั้นชื่อว่าด้วนหง คนนี้เคยเป็นหมอมา ก่อน สถานที่ที่เขาทำงานอยู่คือโรงพยาบาล ฉางชิง เขาเคยเป็นหมอธรรมดาคนหนึ่งในโรง พยาบาลฉาง ง ต่อมาได้เลื่อนตำแหน่งเรื่อยๆ ตอนนี้ได้เป็นรองผู้อำนวยการฝ่ายมะเร็งวิทยา ของโรงพยาบาลฉางชิง”
ขณะที่ไปเวยโทรมา ล้วหานกำลังประจำ เวรอยู่ เมื่อได้ยินข่าวนี้ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง อะไรมาก เธอไปหาหมอฝ่ายมะเร็งทำไม?เป็น โรคหรือ?”
สิ่งแปลกก็คือที่นี่ อู๋ซีหรานไปหาด้วน หง ไม่ใช่ว่าจะรักษาโรค คือเอาเงินไปให้เขา ล้วหานปิดเวชระเบียนในมือขึ้นมา และ กระซิบสั่งกับหมอที่อยู่ข้างๆ จากนั้นจึงก้าว ออกจากห้องผู้ป่วย ยืนอยู่บนระเบียงถึงจะพูด ต่อ”ทําไมถึงเอาเงินไปให้เขา
ไปเวยกําลังกดแป้นพิมพ์อยู่ มีเสียงกรีด คราดส่งมาจากฝั่งนู้น หลังจากผ่านไปหลาย วินาทีถึงจะพูดต่อ”ลั่วถั่ว มีเรื่องหนึ่ง ฉันว่าคุณ ต้องเจาะลึกเข้าไปอีก เพราะหมอที่ชื่อด้วนหง คนนี้ เป็นหนึ่งในหมอที่ปีนั้นรักษาโรคให้ พ่อคุณ ส่วนในช่วงเวลาที่พ่อคุณเสียชีวิตไป ด้านหงได้อบ้านหลังหนึ่งในเมืองหลวง อย่างกะทันหัน คุณว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญหรือ เปล่า?”
ใบหน้าของล้วหานเย็นชาขึ้นมา ทันที”หรือว่าการเสียชีวิตของคุณพ่อไม่ใช่เป็น เพราะรักษาไม่หาย เป็นเพราะว่ามีคนหา
ไปเวยได้ยินเสียงสั้นของเธอ จึงรีบ ปลอบใจว่า “ลิ่วล้วอย่าเพิ่งตื่นเต้น อาจจะเป็น เรื่องบังเอิญก็ได้ ส่วนความจริง คุณคงต้องไป ถามด้วนหง” ไอ้เหี้ย!
ล้วหานรู้สึกว่าปวดหัวมาก และเกือบจะ ล้มลงไปกับพัน ในสมองของเธอเต็มไปด้วย เสียงที่มาจากหลายที่หลายแหล่ง แทบจะฉีก เส้นประสาทของเธอจนขาด” ฉันรู้แล้ว ฉันจะ ไปถามด้วนหงให้ละเอียด”
ลิ่วล้ว ถ้าหากเรื่องนี้มีความเกี่ยวข้องกับ จู่ซีหรานและแม่ของเธอ คุณคิดจะทำยังไง?
ล้วหานหลับตาลงอย่างเจ็บปวด ในใจ ของเธอตอนนี้ยุ่งเหยิงมาก ยุ่งเหยิงจนเธอไม่ สามารถตัดสินใจได้ เธอไม่รู้ว่าตอนนี้จะต้อง ถามอะไรต่อ
“ฆ่าเธอ”
หลังจากครนคิดไปสักพักแล้ว ลั่วหาน ตอบกลับอย่างมั่นใจ
ไปเวยพยักหน้า”โอเค!หลังจากค้นพบ
ความจริง คุณไม่ต้องลงมือเอง ฉันจะจัดการ หรานให้คุณ” “ไม่ ความแค้นที่ฆ่าพ่อ ไม่สามารถให้ อภัยได้ ฉันจะลงมือจัดการแม่ลูกคู่นี้เอง ฉันจะ ค้นพบความจริงโดยเร็วที่สุด แต่ก่อนหน้านั้น ฉันจะต้องคิดบัญชีเก่ากับพวกซุนกึ่งเหวิน ก่อน
ไปด้วยกรีดออกมาเสียงหนึ่ง และค่าด้วย คําหยาบคาหนึ่งออกมา” วลั่ว ข้างคุณมีคน เหี้ยเยอะจริง คุณต้องรีบคิดบัญชีให้หมด ทั้ง บัญชีเก่าและบัญชีใหม่ ล้วนต้องคิดให้หมด!
“ฉันต้องทําอยู่แล้ว”
แน่นอน!
หลังวางสายแล้ว ล้วหานเดินออกมาจาก ระเบียง
“หมอจู่ นี่คือผลของการรักษาผู้ป่วยราย นี้ในระยะนี้ คุณดูก่อน”
“เออ”
ร่างเพรียวที่ห่อด้วยเสื้อคลุมสีขาวก้าว เท้าไปข้างๆอย่างเร่งรีบ เสียงชนกันระหว่าง ‘รองเท้าส้นสูงกับพื้นนั่นดังมาก
หลินเหวิน ดริมฝีปากอย่าง
ระมัดระวัง “หมอจู่ สีหน้าของคุณดูไม่ค่อยดี เกิดอะไรขึ้น?”
ล้วหานปิดเวชระเบียนและส่งต่อให้ เธอ รักษาได้ค่อนข้างดี ควรสังเกตบ่อยๆและ ลดปริมาณยากล่อมประสาท”
“โอเค แต่……หมอฉี่ คุณไม่เป็นไรจริง หรือ? หน้าของคุณดูไม่ค่อยดี”
“ไม่ค่อยดีหรือ?ไม่มีอะไรหรอก เอ๊ะ ไป บอกหวาเทียน ให้เขาเตรียมรายผู้ป่วยทุกราย ในสัปดาห์ที่ผ่านมา การประชุมช่วงบ่ายจะต้อง ใช้
ล้วหานพูดเสร็จ ใส่มือทั้งสองข้างไว้ใน กระเป๋าเสื้อใหญ่ของตนเองพร้อมเดินกลับไป ในห้องทํางานของตนเอง พอปิดประตูห้อง เสร็จ เธอก็พิงอยู่กับประตู หายใจเข้าลึกๆสอง สามครั้งแล้ว แต่สมองยังคงวิงเวียนอยู่ ฉล้วหานคิดไปคิดมา รู้สึกว่าไม่สามารถ
ปล่อยซุนปังเหวินและตระกูลโม่ไปอย่างง่าย แบบนี้ ดังนั้นเลยโทรไปให้โม่ล่างคุน
เมื่อได้รับสายของฉู่ลั่วหาน โม่ล่างๆน เกือบจะล้มลงมาจากเก้าอี้ ตามจํานวนที่ว่ากัน ครั้งเดียว กลัวเชือกไป10ปี ตอนนี้เขารู้สึก หวาดกลัวมาก หาทีจึงเคารพข็นมา
“คุณนายหลงครับ คุณมีเรื่องอะไรครับ?”
โล่างคนสะกิดให้คนในห้องทํางาน เงียบไว้ จากนั้นพูดอย่างเคารพ
“คุณโม่ เรื่องที่ลูกเขยของคุณท่านั้น ทำให้ฉันรู้สึกประหลาดใจมาก!”
“อันนี้ ฉันไม่ทราบว่าคุณนายหลง หมายความว่าอะไร?ตอนนี้หรูเฟยยังอยู่ในคุก ไม่ได้ออกมา ไม่ทราบว่าปังเหวินทําอะไรไป ถึงทําให้คุณไม่พอใจล่ะ?”
ฉลาดแกมโกง!
เฮ้อ!โม่หรูเฟยยังไม่ได้ออกมา ลูกเขยที่ ดีของคุณก็ฆ่าคนตายเพื่อโยนความผิด ทั้งหมดให้ผี และทําจนละเอียดมากจนคน จับผิดไม่ได้เลย บาดแผลหายแล้วคุณไม่เลย นําความเจ็บไม่ได้ใช่ไหม ความทรงจําแย่จัง เลย!”
พอโม่ล่างๆนได้ยินคำพูดนี้ เลยโบกมือ ให้ผู้จัดการหลายคนของบริษัทโมชื่อออกไป ก่อน จากนั้นจึงพูดว่า “คุณนายหลง ความตาย ของเฉียวซีฉันไม่รู้มาก่อน ดังนั้นสิ่งที่คุณพูด ในตอนนี้ฉันจึงให้คําอธิบายไม่ได้ แต่ฉัน สามารถไปถามป้งเหงินให้
“ไม่ต้อง!ลูกเขยของคุณทําอะไรล้วน โหดร้ายมาก คุณไม่ในฐานะที่เป็นพ่อตาไม่ สามารถเข้าไปแทรกแซงได้ ฉันจะช่วยสั่งสอน แทนคุณ เพื่อให้เขาทีหลังไม่กล้าทำอีก!”
“……..คุณนายหลง………..
“คุณโน่ เงินทุนของบริษัทโม่ชื่อกรุ๊ป เยอะจริงๆ จํานวนเงินบนบัตรธนาคารของฉัน สะดุดตามาก แต่เงินนั้นสะดุดตาจนเกินไป แถมฉันได้ยินมาว่าหลังไม่ชื่อเสียเงินส่วนนี้ไป แล้ว ราคาหุ้นตกต่ำลง ชื่อเสียงก็ดิ่งลงด้วย เหมือนเกือบจะล้มละลาย ตอนนี้เรามาปรึกษา การร่วมมือกันเรื่องหนึ่ง ถ้าคุณยอมร่วมมือกัน ฉันจะคืนเงินส่วนนี้ทั้งหมด ให้คุณสามารถผ่าน วิกฤตครั้งนี้ไปได้อย่างสบาย
ใบหน้าของโกล่างคนปรากฏความดีใจ ขึ้นมาทันที และตื่นเต้นมาก ได้ คุณนายหลง ว่ามา!จะร่วมมือกันเรื่องอะไร?”
ล้วหานเงยหน้าขึ้นมา พอดีได้เห็นแสง อาทิตย์ส่องทะลุจากหน้าต่างเข้ามาในห้อง ทํางาน แสงกระทบใบหน้าของเธอในแนว เฉียง สว่างและสดใส
ล้วหานหันหน้าไปทางแสงอาทิตย์ และ ข็มออกมาเล็กน้อย เสียงหัวเราะเบาบางจน ราวกับก้อนเมฆ บินผ่านท้องฟ้า”มือและขา ของซุนปังเหวินไม่สะอาด ฉันอยากจะล้างมือ ล้างเท้าให้เขาสักหน่อย คุณไม่ช่วยฉันไปตัด ขาของเขาข้างหนึ่ง เงินนี้ฉันให้คุณครึ่งหนึ่ง และไปตัดแขนของเขาข้างหนึ่ง เงินส่วนนี้ฉัน จะคืนคุณหมด ธุรกิจนี้ เป็นยังไงบ้าง?”
เรื่องแบบนี้ เธอไม่อยากให้หลงเขียวมา ยุ่งแล้ว เธอจะทําเอง!
ซุนปังเหวิน คุณโชคร้ายเกิน ทำเรื่องนี้ ไม่เป็นเวลา คุณทำให้คนบางคนโกรธขรึมมาก
โม่ล่างคนตกใจจนหน้าตึกไป หมด”………วหาน ทำไมคุณถึงใจร้ายขนาด
“โกรธแล้วหรือ?ฉันแนะนำให้คุณไม่ลอง พิจารณาให้ดีก่อน คือการสนับสนุนของ ลูกเขยคุณคนนี้มีประโยชน์ หรือว่าเงินในมือ ตนเองมีประโยชน์มากกว่า ความอดทนของ ฉันมีอยู่จํากัด ฉันให้เวลาคุณพิจารณาแคว้น เดียว”
วางสายเสร็จ ลั่วหานนั่งอยู่บนเก้าอี้ เธอ โกรธขรึม หงุดหงิดและโมโห!
ในใจของเธอเต็มไปด้วยความหดหู่ ความหงุดหงิด ความโมโห และความสงสัยอัน นับไม่ถ้วน สิ่งพวกนี้เหมือนเป็นน้ำท่วมทำให้ เธอจมลงไปอยู่ในนั้น
เรื่องปีนั้น ตกลงยังมีกี่เรื่องที่เธอยังไม่รู้ !
ตกลงมีเท่าไหร่!
ปวดหัวอย่างแรง เหมือนถูกมือข้างหนึ่ง ฉีกอยู่ ตั้งอยู่!ปวดจนเธอหายใจไม่ออก!
บังคับให้ตนเองหายใจเข้าลึกๆ เธอใช้ แรงอย่างมากถึงสามารถทำให้ตนเองสบาย ขึ้นมาหน่อย
“ดงดง”
เสียงเคาะประตูดังลั่วหานกลับมาจาก อารมณ์ที่ตื่นเต้น เธอปรับสติขึ้นมาอย่างเร็ว เงยหน้าขึ้น และพูดอย่างมีสติ”เข้ามา”
ถังจิ้นเหยียนยืนอยู่ตรงนั้น รอยยิ้มอบอุ่น มาก”นี่เป็นแผนการผ่าตัดสำหรับวันพรุ่งนี้ ฉัน คิดว่าเราควรต้องปรึกษากันหน่อย” ล้วหานเงยหน้าขึ้นมา เออ”
“คุณไม่สบายหรือเปล่า?ทำไมสีหน้าถึง แย่ขนาดนี้?”ถังจิ้นเหยียนวางเอกสารลง เขา ยื่นมือออกมาเพื่อคิดจะแตะหน้าผากของเธอ เพื่อทดสอบอุณหภูมิ แต่มีอยื่นออกไปครึ่ง หนึ่งก็หดตัวกลับมาอีก ได้วัดอุณหภูมิไปหรือ ยัง? เป็นไข้หรือเปล่า?”
ล้วหานสายหน้า ไม่เป็น คุณบอกความ คิดเห็นของคุณมา ฉันฟังอยู่”
ถังจิ้นเหยียนยังคงวางใจไม่ได้ ไม่ได้ สถานะของคุณตอนนี้มันไม่ปกติ ต้องวัด อุณหภูมิก่อน”
ฉันไม่เป็นไรจริงๆ” ”
เธอเพิ่งพูดว่าไม่เป็นไรเสร็จ ก็รู้สึกว่าวิ่ง เวียนศีรษะ ความมืดมนส่งมาตรงหน้าดูเหมือน จะท่วมท้นไปหมดทั่วดวงดา ดาคู่หนึ่งของเธอ ไม่สามารถเจาะจงตำแหน่งได้อย่างแม่นยำ
ปวด!ปวดมากๆ “ลัวหาน!”
ถังจิ้นเหยียนรับขึ้นไปจับศีรษะของลั่วหา นเอาไว้ เธอล้มลงไปในอ้อมแขนของถังจิ้นเห
ยน
“ลัวหาน!ตีนหน่อย!
