ตอนที่ 296 รอล่ามโซ่เงี่ยน
เรื่องที่พวกหลงทำข้างนอก แค่ให้ขยับไม่ขยับมือหน่อยก็ ค้นออกมาหมดแล้ว อุตส่าห์ไว้หน้าแล้วไม่เอา ถ้าอย่างนั้นก็ ลองชิมลูกกระสุนดู”
ท่านเขียวสายตาเย็นชา แววความโหดเหี้ยมอยู่ในสายตา คู่นั้น ความโหดความเย็นชาที่หาที่เปรียบไม่ได้
กู้เยนเซินดูสีหน้าเขาที่มีก่อนเคลียร์เรื่องวุ่นวายทุกครั้ง จน ปากโค้งขึ้น “ดูแล้วคุณชายหลงน่าจะมีแผนการในใจแล้ว
เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “แผนการ? คนอย่างหลงยังต้อง ให้ฉันวางแผนอะไร? มันนี่อยู่ต่างประเทศนานไปหน่อย ไม่ เข้าใจสถานการณ์แล้ว ฉันต้องไปตักเตือนมันหน่อย
กู้เยนเซินพยักหน้า สําหรับวิธีการจัดการปัญหาของหลง เซียว เยนเซินก็แค่นับถือและชื่นชมเท่านั้น ทำได้แค่ สนับสนุนทั้งวาจาและการกระทำ
เขายังแสดงความชื่นชมไม่จบ หลงเซียวก็หยิบโทรศัพท์ ขึ้นมา กดเบอร์อย่างรวดเร็ว โทรศัพท์ถูกรับขึ้นอย่างรวดเร็ว
นําเสียงกลับมา เข้มเหมือนเดิม นิ้วมือเคาะโต๊ะเป็น จังหวะ “ยังไงแล้วหลง ก็เป็นคนของตระกูลหลง มัน เกี่ยวข้องกับหน้าตาของตระกูลหลง ผมไม่หวังว่าคนอย่างนี้จะกระทบต่อMBK ยิ่งไม่อยากจัดประชุมผู้บริหารเพราะมัน เปลืองแรงไปอธิบายกับเต่าพันปี”
ไม่รู้ว่าคนทางโน้นพูดอะไร หลงเชียวพูดง่ายๆ ไปไม่กี่ ประโยชน์ ก็วางสาย
กู้เยนเป็นมองเขาอย่างสงสัย หวังอยากดูอะไรออกจาก สีหน้าเขา “ใคร?”
หลงเซียววางโทรศัพท์ “คนที่จัดการเรื่องนี้ได้
“แม่ง……..เบื้องหลังนายที่มีคนเท่าไหร่กัน? ฉันว่านะ คุณชายหลง คนข้างหลังนายพวกนี้ก็น่าสงสารนะ หน้าตาชื่อ เสียง นายได้ไปคนเดียวเลย คนที่ลำบากคือพวกเขาว่าไป แล้วนายก็ไม่ได้มีความสามารถอะไร ใช่ไหม?
หลงเชียวพยักหน้า “คุณชายกู้พูดถูก แต่ว่าการเป็นผู้นำ ควบคุมดูแลคนทํางาน ให้ฉัน และมั่นใจว่าพวกเขาจะซื่อสัตย์ ต่อฉัน มันก็ถือเป็นความสามารถไหม?”
เยนเซนตบหน้าผากตัวเอง “นายแน่มาก ฉันไม่ควรพูด เรื่องพวกนี้กับนาย นับถือ
“ถ้านับถือ ก็จัดการเรื่อง ในมือให้เรียบร้อย เอกสารมูลค่า ความเสียหายที่ฉันให้นายทามีไหน?” หลงเขียวยื่นมือ
เบนเซินหยิบแฟ้มสีฟ้าจากกองเอกสารของไปเวย “เพิ่ง ทําเสร็จส่งมา อยู่ในนี้หมดแล้ว แต่ว่านายจะเอาเอกสารนี้ทําไม? หรือว่านายชื่อประกันไว้ก่อน มีคนจ่าย?
หลงเซียวเอาเอกสารมาเปิด สายตาหยุดที่จำนวนมูลค่า สุดท้าย “บริษัทประกันขั้นตอนยุ่งยากวุ่นวาย ฉันชอบแบบ ครั้งเดียวจบ
ทิ้งคำพูดนี้ไว้ หลงเซียวก็เดินออกจากออฟฟิศ เหลือไว้แค่ เงาที่จากไปของเขาให้กู้เยนเซ็น
ครุ่นคิดคำพูดสุดท้ายของเขาแล้ว เป็นเงินจับคาง
เหมือนเข้าใจอะไรแล้ว
“ฮาฮา ครั้งนี้ฉันจะดูว่าหลงเชียวมันจะเอาอะไรช่วยผู้หญิง คนนั้นอีก โรงพยาบาลต่างประเทศหลายเจ้าที่รอยาอยู่ล้วน เป็นโรงพยาบาลชื่อเสียงระดับโลกทั้งนั้น เรื่องนี้ถ้าถูกลือ ออกไป ป้ายชื่อบริษัทเฉียวอยังไม่ได้แขวนขึ้นไปก็คงต้อง ล้มแล้ว”
“คุณชายหลงฝีมือเยี่ยมจริงๆ วิธีแก้ปัญหาจากต้นตอน ทําได้สวยงาม ใบสั่งของหลายใบของอเมริกาต้องส่งของ ภายในอาทิตย์นี้ มีเจ้าหนึ่งอีกสามวันก็ต้องส่งจากจีนไป อเมริกา อย่าว่าไม่มีโรงงานเลย ตอนนี้มีโรงงานแล้วเขา เขา ก็ไม่มีปัญญาผลิตได้
หลงดิ่มไวน์คําหนึ่ง ในมือถือแก้วไวน์ไว้ ปากยิ้มอย่าง เยาะเย้ย “หลงเขียว…..เหอะ ตั้งแต่มันเกิดมา คนในตระกูลหลงก็ถูกมันกดดัน ในตระกูลหลงยิ่งไม่มีโอกาสให้ฉันได้พูด เลย ทุกคนต่างพูดว่า หลงเซียวเป็นอัจฉริยะทางธุรกิจ ซึ่ง เป็นบุคคลในตำนานแวดวงธุรกิจ ผมอยากรู้นัก ว่าบุคคลใน ตำนานอันสูงส่งนี้ถ้าตกต่ำถึงที่สุดแล้วมันจะเป็นยังไง
“ยอดเยี่ยม ใครๆก็บอกว่าหลงเซียวเป็นตำนาน ผมดูแล้ว คนในตำนานที่แท้จริงเป็นคุณต่างหาก แต่ว่าน่าเสียดาย บริษัทMBKที่ก่อตั้งขึ้นมาโดยพ่อของคุณกับลุงรองของคุณ ตอนนี้กลับอยู่ในมือของหลงถึงพ่อลูก คุณชายหลง คุณยอม เหรอครับ?”
“เหอะ MBKก็มีส่วนหนึ่งเป็นของผมอยู่แล้ว ตอนนี้ถูกหลง เกี่ยวกับหลงถึงครอบครองอยู่ ฝันไปเถอะ
“คุณชายหลงอยากทำยังไง? พวกเราสนับสนุนคุณ
ในห้องอาหารหรูแห่งหนึ่ง หลงกับชายวัยกลางคนหลาย คนกําลังคุยกันอย่างถูกต้อ
กำลังใจและมีความเห็นเหมือนกัน เกี่ยวกับเรื่องที่
จัดการกับหลงเชียว
พูดไปหัวเราะไป บรรยากาศสนุกสนาน
เมื่อมกันไปสามรอบ เรื่องที่คุยยิ่งคุยยิ่งนอกเรื่อง ยิ่งคุย ยิ่งใจกล้า ประตูห้องอาหารก็ถูกเปิดจากด้านนอก
แสงจากทางเดินส่องเข้ามาในห้อง ห้องหรูมีลมพัดเข้ามาทันที เหมือนจะพัดคนให้ลอยไป
พวกหลง ต่างพากันหันหน้าไปดู ทันใดนั้นก็เห็นเงาร่าง สูงท่ามกลางแสง บุคลิกน่าเกรงขาม เขาคือหลงเชียวนั่นเอง
หลงมือสั่น เกือบบีบแก้วในมือแตก รีบปรับสภาพ อารมณ์ตัวเอง มองดูสายตาเย็นชาของหลงเซียว “หลงเชียว นี่เอง นายมาได้ยังไง?
พวกที่นั่งข้างหลงต่างเบิกตากว้าง มองหน้ากัน แล้ววาง
แก้วไวน์ลงพร้อมกัน “คุณหลง สวัสดีครับคุณหลง
หลงเขียวไม่อยากสนใจพวกเขา แค่มองไปที่หลง “พี่มา จัดงานเลี้ยงใหญ่ที่นี่ บรรยากาศเฮฮาขนาดนี้ผมก็ต้องมาอยู่ แล้ว”
หลง หัวเราะ “นายมาก็ดีแล้ว มา ยังมีเหล้า ดื่มด้วยกัน
หลงเซียวมือข้างหนึ่ง ใส่ในกระเป๋ากางเกง มืออีกข้างหนึ่ง ถือเอกสาร มุมปากยิ้มอย่างร้ายๆ “พี่เชิญผมกินเหล้า หรือ ว่าจะให้ผมนั่งเป็นเพื่อน?
ชายกลางคนเหล่านั้นได้ยินคำพูดของหลงเชียวแล้ว ต่าง ก็ลุกขึ้นแล้วขอตัวจากไป “คุณชายหลง พวกเราขอกลับก่อน คุณสองพี่น้องค่อยๆ ดื่มกัน
หลงเซียวกระแอมเสียง “รีบกลับทําไมครับ? ไม่รอด ก่อน?”
กลัวแค่ยังดูไม่ถึงสาระสำคัญก็ดูจนหมดลมหายใจแล้ว “ไม่ต้องครับ ไม่ต้องครับ คุณหลง พวกเราขอตัวก่อน
ครับ”
* ต่างก็แยกย้ายกันออกไป ภายในห้องรับรองสงบขึ้นมา ทันที สีหน้าหลงเริ่มไม่ธรรมชาติ หลังดื่มเหล้าแล้วหน้าแดง เล็กน้อย แต่ก็บดบังความกังวลในสายตาเขาไม่ได้
หลงเชียวถึงเก้าอี้ที่ไม่มีคนนั่งเมื่อกี้มาวันหนึ่ง นั่งลงอย่าง สง่า ไขว้ขา “พี่ดูอารมณ์ดีนะครับ ดูแล้วเหล้าเมื่อกี้น่าจะ รสชาติใช้ได้
หลงยี่ยิ้มพูด “ก็แค่เพื่อนเก่าแก่ในวงการธุรกิจ นัดกินข้าว เฉยๆ”
“ถ้าเป็นแค่การนัดกินข้าว แล้วยังเป็นเพื่อนเก่า พี่ได้ถาม พวกเขาไหม ว่าถ้าอยากทํามาหากินในเมืองหลวง ต้องให้ ผมพยักหน้าก่อน?
เขาไม่ได้นําด้วยซ้ำ พูดตรงไปตรงมาเลย เหมือนดาบ แทงเข้าไปกลางอกเขา
“หลงเขียว ค่าพูดนายฉันฟังไม่ค่อยเข้าใจ
“เหอะ ไม่เข้าใจ? งั้นผมก็อธิบายให้ฟัง พี่จะได้เข้าใจ อย่างถ่องแท้” หลงเชียวโยนเอกสารในมือไปให้เขา “พี่ดูอันนี้ ถ้าไม่เข้าใจ ผมก็ไม่ถือที่จะใช้วิธีอื่นให้เข้าใจ
หลงสีหน้าน่าสงสัย เปิดเอกสาร เอกสารความเสียหาย ของบริษัทเฉียว ออยู่ตรงหน้า เขายิ้มมุมปาก เอนหลังไป แนบโซฟา ยิ้มพูด “นายเอาเอกสารของเดียวซื้อให้ฉันทำไม หมายความว่ายังไง?
หลงเชียววางมือไว้บนตัก ตอบด้วยรอยร้อยสง่างาม “พี่ เห็นตัวเลขสุดท้ายแล้วใช่ไหม? ก่อนสองทุ่มวันนี้ โอนเงิน จากบัญชีตามตัวเลขนั้นเข้ามาบัญชีด้านล่างนั้น”
“อะไร?”
หลงลุกขึ้นทันที เสียงสูงและดังขึ้นมาหลายเท่า
หลงเขียวยังคงรักษาอิริยาบถเดิม สีหน้าไม่เปลี่ยน “พี่ตื่น เต้นอะไร? ยังมีอีก โรงงานบริษัทเฉียวชื่อไฟไหม้ ใช้งานไม่ ได้ชั่วคราว แต่ผมได้ยินว่าพี่เพิ่งสร้างโรงงานในเมืองหลง เสร็จ ช่วงนี้กำลังว่างอยู่พอดี จึงจะขอยืมมาใช้งาน
“นาย…….นายพูดอะไร?”
สีหน้าหลง ตอนนี้ดูไม่ได้เลย เขาคิดไม่ถึงเลย หลงเซียว จะมาอยู่ตรงหน้าเขา แล้วยื่นขอเรื่องนี้อย่างเปิดเผย
“พี่ พวกเราต่างเป็นคนของตระกูลหลง คนหนึ่งมีปัญหา ต้องช่วยเหลือกัน หรือว่าจะมองดูผมตกยาก โดยไม่ยื่นมือ ช่วย?”
* “คำว่าช่วยเหลือฉันไม่กล้าหรอก นายอยู่ที่เมืองหลวงขอ เสียงโด่งดัง เหอะๆ เกรงว่าฉันยังไม่คู่ควร
“พี่จะไม่คู่ควรได้ยังไง? ได้ข่าวว่าหนึ่งปีก่อนพี่จ้างนักฆ่า แอบเข้าบ้านคนอื่นเลย ใช้ปืนจ่อหัวให้เขาเอาโฉนดที่ดินให้ พี่กล้าหาญขนาดนั้น เรื่องช่วยผมเล็กน้อยมาก?”
คำพูดของเขาเหมือนพูดเรื่องทั่วไป แต่ฟังเข้าหูหลงแล้ว เหมือนโดนฟ้าผ่า ทําให้เขาลงไปทันที
“นาย…….หลงเชียวนายอย่าใส่ร้ายคนอื่น
หลง หน้าหลงเซียวมือสั่น เห็นได้ชัดว่าไม่ค่อยมั่นใจ
หลงเซียวมองกลับไปเย็นชา ยิ้มเหมือนไม่มีอะไร “เรื่องที่ พี่ทำเองหรือว่าลืมไปแล้ว? ต้องให้ผมช่วยเตือนความจํา ไหม? ในมือผมมีเอกสารพอดี เผื่อพี่ดูแล้วจะนึกอะไรขึ้นมา ได้บ้าง
สายตาคมกริบหนักแน่น ความมั่นใจที่ใครก็ก้าวร้าวหรือ ดูหมิ่นไม่ได้
หลง ตัวสั่นไปทั้งตัว ฝืนตัวเองให้ยืน เสียงหัวเราะแบบไม่ มั่นใจที่เกิดจากอาการตกใจ “หลงเชียว พี่น้องกัน ทำไมต้อง บีบบังคับกันแบบ”
แบบนี้ผมไม่กล้าหรอกครับพี่ ผมโดนบีบบังคับจนไม่มี หนทางแล้ว ไม่อย่างนั้น ทําไมต้องมาด้วยตัวเอง รบกวนเวลากินเหล้าของพี่? คือ?”
ทุกคำพูดของเขาล้วนเหนือชั้นกว่า ทำให้หลงถึงกับพูด ไม่ออกสักคำ เรื่องที่เขาทำเองเขาย่อมรู้ดี แต่เขาไม่เคยคิด ว่า หลงเซียวจะไปขุดคุ้ยเรื่องพวกนี้มา ฝีมือหลงเชียว……..
คิดไปสักพัก หลงยี่ยิ้มแล้วยกแก้วไวน์ขึ้นมา “โรงงานและ เครื่องจักรนายใช้ได้เต็มที่ ต่างก็เป็นคนตระกูลหลง ไม่ใช่คน อื่น มีอะไรที่ให้พี่ช่วยได้ ก็บอกได้
เบื้องหลังหลงเซียวมีอำนาจมากมายที่เขามองไม่เห็น ถ้า ไม่ใช่อย่างนั้นเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะตรวจหาอะไรเจอเร็วขนาด นี้ หลงรู้ว่าตอนนี้ไม่ควรกระทบกัน จึงต้องยอม
“เรื่องโรงงาน แน่นอน แต่ว่าบิลในมือพี่ อย่าลืมนะ ก่อน สองทุ่มคืนนี้ผมต้องได้เห็น
พูดไปเขา ก็หยิบยูเอสบีเล็กๆ ออกจากเสื้อสูท หยิบไว้ใน มือกดไว้บนโต๊ะ “พี่ เรื่องบางเรื่องต้องจําไว้จะดีกว่า ไว้เตือน ตัวเอง วันหลังจะได้ระวัง”
พูดจบ หลงเซียวก็จัดเสื้อสูท เดินออกจากห้องรับรอง
หลงยี่เข่าอ่อน ล้มลงไปที่โซฟา มองดูบิลกับยูเอสบี ไวน์ ในมือเกือบหก
ไม่รู้แผ่นหลังเปียกไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ตงหมิงรออยู่ เห็นหลงเซียวออกมา รีบถาม “บอส คนงานถึงโรงงานตามคำสั่งแล้วครับ แต่คนกับการผลิตตอนนี้ ยากที่จะผลิตเสร็จภายในสามวัน เครื่องจักรในโรงงาน คุณชายใหญ่มีจำกัด อุปกรณ์ที่สั่งซื้อไปใหม่ ยังอยู่ระหว่าง ขนส่ง แต่ที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือ คนงานไม่พอ”
เงียบไปสักพัก หลงเซียวพูดเสียงเรียบ “ดูแล้ว คนงาน ต้องทําโอทีแล้ว สั่งไปว่า ค่าโอที่สามวันนี้เพิ่มให้เป็นสิบเท่า ของปกติ ผลิตงานนี้เสร็จให้พวกเขาหยุดหนึ่งอาทิตย์
“ได้ครับบอส”
