ตอนที่ 590 ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ
วันรุ่งขึ้น โรงพยาบาลหวาเซี่ย
ช่วงเช้าลั่วหานมีงานเป็นผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านงานหนึ่ง เข้าเวรเสร็จแล้วคือเช้าสิบเอ็ดโมงครึ่ง เธอนั่งไปตลอดทั้งเช้า เลิกงานแล้วแค่อยากรีบไปเดินเล่นในสวนดอกไม้ข้างล่าง
ห้องโถงผู้ป่วยนอก หลินซีเหวินกลับวิ่งมาอย่างรีบร้อน ดึงเธอไว้ร้องอย่างเสียงดัง “ฉันติดต่อหลงจื๋อไม่ได้แล้ว ทำยังไงดีล่ะ? อีกทั้งข่าวในตอนนี้ล้วนเล่าลือว่าหลงจื๋อจะกลับประเทศสืบทอดบริษัท MBK อย่างบ้าคลั่ง ตกลงว่าเขาคิดอะไรอยู่กันแน่ล่ะ!”
คิดไม่ถึงว่ามีเรื่องแบบนี้หรือ?
ลั่วหานปลอบใจตบไหล่ของเธอ “นักข่าวสื่อมวลชนเพิ่มความนิยมสร้างกระแส ก็เพื่อที่จะแพร่กระจาย อย่าไปใส่ใจมากเกินไป”
หลินซีเหวินส่ายหัวอย่างรุนแรง “ครั้งนี้ไม่ถูก มือถือของหลงจื๋อจะเปิดเครื่องไว้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่ว่าในครั้งนี้จากเมื่อวานจนถึงเวลานี้ล้วนติดต่อไม่ได้ คุณไม่รู้สึกว่าแปลกประหลาดมากหรือ”
“ตั้งแต่เมื่อวานหรือ?”
หลินซีเหวินพยักหน้าอย่างรีบเร่ง ความกังวลเต็มใบหน้า “ใช่ เริ่มตั้งแต่เมื่อวานก็ติดต่อไม่ได้ WeChat QQ weiboของเขา ช่องทางการติดต่อทั้งหมดล้วนตัดขาดแล้ว ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงจริงๆจึงมาหาคุณ”
ฟังไปเป็นเวลานาน บวกกับอาการทั้งหมดที่หลินซีเหวินอธิบาย ลั่วหานก็สงสัยแล้วเช่นกัน “คุณอย่าใจร้อนไปก่อน ฉันโทรถามสามีฉันสักหน่อย”
——
ชั้นบนสุดบริษัท MBK
มือทั้งสองของเหลียงจ้งซุนผลักประตูของออฟฟิศออก เสียงเคารพต้อนรับหลงถิงเข้าประตู
หลงถิงเข้าประตู ยื่นแขนออก เหลียงจ้งซุนถอดเสื้อคลุมของเขาลง แขวนอยู่ไม้แขวนเสื้อที่อยู่ข้างๆ “ท่านประธานกรรมการ ท่านดื่มน้ำ หรือว่าดื่มกาแฟล่ะ?”
หลงถิงร่าเริงมีความสุขเต็มใบหน้า ดูเหมือนมีข่าวดีอะไรใหญ่เท่าฟ้า เขาทำให้เนกไทหลวมอย่างเอ้อระเหยลอยชายด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง เดินกลับเข้าที่เก้าอี้ทำงานของตนเอง “กาแฟ”
เหลียงจ้งซุนออกจากประตู สั่งเลขาชงกาแฟแก้วหนึ่ง กลับมาอีกครั้ง หลงถิงเปิดคอมพิวเตอร์กำลังดูข่าวแล้ว
“เหอะๆ! อย่างที่คิดนะ! ความร้อนของข่าวนี้มีแต่เพิ่มไม่ลด! ท่าทีที่เสี่ยวจื๋อสืบทอดบริษัท MBK ในตอนนี้คือเพียงพอแล้ว” อารมณ์ของหลงถิงดีมาก ยิ้มต่อกับหน้าจอโดยตลอด
แสงสีฟ้ามืดสาดส่องอยู่บนใบหน้าเขา เปลี่ยนแปลงตามการเปลี่ยนแปลงของรูปภาพกับตัวหนังสือที่อยู่ข้างใน
เหลียงจ้งซุนยิ้มนิดๆหนึ่งที ก้มตัวพูดว่า “ยินดีด้วยท่านประธานกรรมการ แผนการตัดไม้ข่มนามนี้ชาญฉลาดจริงๆ”
กาแฟส่งเข้ามาแล้ว กาแฟดำที่เข้มข้นครึ่งแก้ว ในแก้วกาแฟศิลาดลที่ประณีตราคาสูง กลิ่นหอมเข้มข้นลอยกระจาย ห่างระยะหนึ่งล้วนสามารถได้กลิ่น
หลงถิงดื่มไปหนึ่งคำ กาแฟดำบริสุทธิ์ที่ไม่ได้เติมสิ่งใดๆ เขากลับดื่มดั่งเหมือนหวานมาก “แน่นอน! หลงเซียวออกจากบริษัท MBK ด้วยตัวเอง ก็คือจะขุดหลุมศพให้กับตนเอง! ครั้งนี้เสี่ยวจื๋อกลับประเทศ ผมจะรู้ว่ายังมีใครกล้าอีกสักครั้ง! ”
เหลียงจ้งซุนยกนิ้วโป่งขึ้น “ท่านประธานกรรมการคาดเดาเรื่องดั่งเทพ พวกเราปล่อยข่าวออกไปก่อน พูดว่าคุณชายรองจะกลับประเทศ จะต้องสร้างความกดดันให้แกฝั่งโน้นอย่างแน่นอน จากนั้นพวกเราค่อยยกคุณชายรองขึ้นตำแหน่งของประธาน ใครยังจะกล้าไม่ทำตามหรือ?”
หลงถิงค่อยๆชิมกาแฟ “วันนี้ในการประชุมคณะกรรมการ ตาแก่เฒ่าเหล่านั้นไม่กล้าพูด ไม่ สักคำอีกแล้วล่ะ! กลุ่มหนึ่งที่เจอลมหมุนหางเสือตาม! ไม่ช้าก็เร็วผมจะเตะพวกเขาออกไป!”
ในใจ เหลียงจ้งซุนหนาวขึ้น บนใบหน้าไม่เปลี่ยนสีหน้า “รอโอกาสมาถึง ท่านประธานกรรมการก็สามารถหาเหตุผลบางส่วน เอาคณะกรรมการที่มีใจแฝงไม่ดีไล่ออกจากบริษัท MBK”
หลงถิงวางแก้วกาแฟลง ค่อยๆคนของเหลวสีดำ ของเหลวสีดำเหมือนดั่งคลื่นที่หมุนอยู่ หมุนกระจายไปหนึ่งรอบอีกหนึ่งรอบ ปกคลุมสีดั้งเดิมของก้นแก้ว
“เรื่องเหล่านี้ จะต้องให้ผมลงมือด้วยตนเองหรือ?”
ตาทั้งคู่เย็นเผ็ดตื่นตระหนกที่หลุบเข้าไปของเขา แฝงความอาฆาตเข้มข้นดั่งงูพิษ
ทันทีที่ เหลียงจ้งซุนตลกจนอดไม่ได้หัวเราะออกมา บีบมุมปากไม่ออกเสียง ก้มศีรษะให้กับหลงถิง “ทุกอย่างล้วนอยู่ในการควบคุมของท่านประธานกรรมการ”
หลงถิงยกมือไม่ให้เขาพูดต่ออีก “คืนนี้ผมกับเกาจิ่งอานเจอกันสักครั้ง ผมก็อยากจะรู้ว่า เขาวางแผนที่จะทำอะไรอยู่”
“ได้ครับ ผมไปวางแผน”
——
ออฟฟิศประธานกรรมการ ชั้นบนสุดบริษัทฉู่ซื่อ
มือเรียวของหลงเซียวดันคางไว้ คลิกเมาส์ทีละครั้งๆ อ่านข้อความที่อยู่บนหน้าข่าว คำพูดยอดฮิตที่ทีละแถวๆแทบจะเป็นเกี่ยวกับหลงจื๋อสืบทอดบริษัท MBK สื่อกระแสหลักรายงานข่าวสะบั้นหั่นแหลก เว็บไซต์อื่นๆ เผยแพร่ตามลม แค่หน้าแรกของเบราว์เซอร์อันหนึ่ง ก็ปรากฏข่าวของหลงจื๋อออกมาสิบกว่าข้อ
“ตอนเป็นหนุ่มก็ใช้ชีวิตอยู่ในอเมริกา ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากตลาดทุน มีวิสัยทัศน์ที่มองสถานการณ์โดยรวม”
หลงเซียวเห็นหัวข้อนี้ ไม่พูดสักคำ
“สองด้านของบริษัท MBK เพราะว่าทำตัวค้อมต่ำคนภายนอกก็เลยไม่มีใครรู้มาโดยตลอด”
ข่าวนี้ ยิ่งทำให้หลงเซียวรู้สึกเยาะเย้ยเหลือเกิน เสี่ยวจื๋อเรียนมหาวิทยาลัยหยุดการเรียนกลางคัน ไม่มีใจที่จะอ่านหนังสือสักนิด จบระดับปริญญาตรีอย่างยากลำบาก วิทยานิพนธ์การจบล้วนคือเขาแก้ไขให้ทั้งหมด
“ซ่อนเร้นความสามารถสิบกว่าปี หลังจากพี่ชายใหญ่ออกไปแล้วแบกรับหน้าที่หนักของตระกูลขึ้นมาอย่างเด็ดเดี่ยวแน่วแน่!” แทบจะทำให้คนหัวเราะไม่ออกร้องไห้ก็ไม่ได้จริงๆ
หลงเซียวอ่านต่อไปเรื่อยๆ หัวข้อข่าวที่เน้นไว้ด้วยตัวหนังสือสีแดง เขียนไว้อย่างกล้าหาญมาก——การกลับมาของกษัตริย์ ตำแหน่งปลอมที่รออยู่ !
จี้ตงหมิงมองเห็นการเปลี่ยนแปลงบนสีหน้าของหลงเซียว รู้สึกมึนงงจริงๆ “เจ้านาย เป็นยังไงแล้วหรือ?”
หลงเซียวพูดว่า “บริษัท MBK ให้คนปล่อยข่าวออกไป สะบั้นหั่นแหลกช่วยเสี่ยวจื๋อเผยแพร่สร้างกระแส อีกทั้งตกแต่งเสี่ยวจื๋อเต็มที่ทุกด้าน ตกแต่งเขาให้กลายเป็นบุคลากรที่มีความสามารถเต็มเปี่ยม ผมรู้สึกว่าน่าหัวเราะเล็กน้อยเท่านั้น”
จี้ตงหมิงพยักหน้า ไม่สบายใจถามว่า “แต่ว่าท่านประธาน สิ่งเหล่านี้จะกลายเป็นจริงไหม? คุณชายรองจริงๆ……..”
พูดยังไม่จบ มือถือของหลงเซียวดังขึ้น บนหน้าจอคือ “ภรรยา”คำหนึ่ง
หลงเซียวหยิบขึ้นมารับสาย น้ำเสียงอ่อนโยนรักใคร่สุดซึ้งแยกจากกันไม่ได้ เข้มต่ำน่าฟัง “ลั่วลั่ว เป็นยังไงแล้วล่ะ?”
ทันทีที่หูของลั่วหานอุ่นขึ้น ในใจล้วนละลายตามไปครึ่งหนึ่ง “สามีจ๋า ในข่าวกำลังพูดถึงเรื่องที่เสี่ยวจื๋อจะกลับประเทศ จริงหรือไม่? ซีเหวินติดต่อเสี่ยวจื๋อไม่ได้ เสี่ยวจื๋อเหมือนดั่งเล่นหายตัวไปอยู่ เรื่องมีพิรุธ คุณจะสืบด้วยตัวเองสักหน่อยหรือไม่?”
หลงเซียวทิ้งเมาส์ออก ตาลึกเปิดไฟแวววาวขึ้นมาหลายดวง “อย่างนี้หรือ?”
ถอนหายใจลึกๆ หลงเซียวดูเหมือนได้นึกถึงอะไร “ลั่วลั่ว ผมจัดการเรื่องบางเรื่องก่อน เสร็จแล้วจะโทรหาคุณ”
โทรศัพท์ก็วางสายแบบนี้แล้ว หลงเซียวกดเบอร์ของหลงจื๋อโทรออกไม่มีคนตอบรับอย่างที่คิด หลงเซียวขมวดคิ้วขึ้นมา แต่ว่าผ่านไปไม่นาน ข้างริมฝีปากของเขาหลั่งรอยยิ้มออกมา กดขมับของตนเองกดแล้วกดอีกอย่างรู้แจ้งกระจ่างในฉับพลัน “อาหมิงสืบการบันทึกบัตรประชาชนของเสี่ยวจื๋อ ถ้าหากว่าผมคาดเดาไม่ผิด เขาอาจจะกำลังอยู่ในระหว่างทางที่บินกลับเมืองหลวง”
จี้ตงหมิง อ่า เสียงหนึ่ง “กะทันหันเช่นนี้หรือ? ไม่ใช่ไม่กลับมาแล้วหรือ?”
หลงเซียวส่ายหัว ความคิดรวบรวมเข้ามาอย่างรวดเร็ว เอาความคืบหน้าการเปลี่ยนแปลงของเรื่องก่อนหลังทำการพิจารณารวมกันหนึ่งรอบ “ทุกอย่างล้วนพูดไม่ได้ตรงเป้า ใครๆก็ไม่สามารถคาดเดาวินาทีต่อมาได้ ไปสืบ”
“ได้ครับ”
จี้ตงหมิงออกจากประตู กู้เยนเซินเข้ามา ทั้งสองคนก่อนและหลัง สวนทางระหว่างกันสบตาหนึ่งที
กู้เยนเซินเดินเข้าไป ยื่นไอแพดให้หลงเซียวดู ข้างบนคือแผนภูมิการเปลี่ยนแปลงของหุ้นที่เส้นแดงกับเส้นเขียวขวางตั้งสลับกัน เขาคลิกอันหนึ่งในนั้น “คุณชายหลง หุ้นของบริษัทหลันเทียนขึ้นอย่างรวดเร็ว ของบริษัทไห่ลุน กลับตกอยู่ วิธีการร่วมงานแบบนี้ ช่างดีจริงๆนะ!”
น้ำเสียงของเขาเต็มเปี่ยมด้วยความเยาะเย้ย ลักษณะของตาหงส์แขวนไว้ด้วยการหยอกเล่น ความเยาะเย้ยที่มีต่อตู้หลิงเซวียนก็แขวนไว้อยู่บนเส้นโค้งที่งอขึ้นนั้น
หลงเซียวอ่านดูหนึ่งรอบอย่างเด่นชัด นอกจากเฝ้าสังเกตบริษัทหลันเทียนกับบริษัทไห่ลุน เขายังมองเห็นบริษัท MBK กับบริษัทฉู่ซื่อ ระยะห่าง………
“ตู้หลิงเซวียนเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว บริษัทไห่ลุน อีกไม่นานก็จะรู้สึกตัว ถ้าหากว่าประธานกรรมการของบริษัทไห่ลุน ยังมีไอคิวเล็กน้อย ก็ควรรู้ว่าจะทำยังไงดี”
กู้เยนเซินกังวลเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าประธานกรรมการของบริษัทไห่ลุน มีสมองหรือเปล่าล่ะ “คุณชายหลง ถ้าหากโดยบังเอิญตู้หลิงเซวียนสมปรารถนาแล้ว เขากำลังจะยึดคลุมเนื้อติดมันขนาดใหญ่ของเมืองหนิงไห่ ล่ะ สิ่งเหล่านี้เดิมทีเป็นสิ่งของในกระเป๋าของพวกเรา เนื้อติดมันบินไปแล้ว ผมเหนื่อยใจเหลือเกิน!”
กู้เยนเซินจับหัวใจไว้ สีหน้าดูเหมือนเส้นเลือดในหัวใจอุดตันใกล้จะตายแล้วจริงๆ
หลงเซียวกลับผลักคอมพิวเตอร์ออกไป ไม่ดูอีก “เนื้อชิ้นนี้ไม่ช้าก็เร็วจะต้องกลับมาในถ้วยของบริษัทฉู่ซื่อ เพียงแค่ตอนนี้ไปที่ตู้หลิงเซวียนนั่นเคลือบทองหนึ่งชั้น รอกลับมาที่บริษัทฉู่ซื่ออีก ก็ไม่ใช่มูลค่าเดิมแล้ว”
เขานั่งอยู่บนเก้าอี้เจ้านายอย่างมั่นคง นิ้วยาวดูงามติดพันซึ่งกัน แสงที่หักเหจากแหวนแต่งงานตื่นตามีสีสัน
กู้เยนเซินด่าอย่างเงียบๆว่า “ไอ้ควย! คุณถึงขนาดปากหวานก้นเปรี้ยวขนาดนี้! แต่ว่า คุณคิดว่าจะทำยังไงดีล่ะ? ตอนนี้ตู้หลิงเซวียนร่าเริงมีความสุขล่ะ! มองเห็นเขามีความสุข ผมก็อยากจะทำให้เขาตาย!”
หลงเซียวดึงเอกสารชุดหนึ่งออกมาใหม่ แฟ้มเอกสารสีดำ กระดาษถ่ายสีขาว “ดูอันนี้สิ”
กู้เยนเซินทั้งถามว่า “คืออะไรล่ะ” ทั้งเปิดออก อ่านหนึ่งรอบ เขาตื่นตะลึงเลย “อีเหี้ยยยยย! นี่ไม่ใช่หลอกคนหรือ? แม่เจ้า แผนการแบบนี้ช่างโหดร้ายจริงๆนะ!”
หลงเซียวกลับรู้สึกสมเหตุสมผล “แข่งขันกับบัณฑิต ผมย่อมใช้หลักธรรมแห่งบัณฑิต แต่ว่ากับคนอย่างตู้หลิงเซวียนแบบนี้ ไม่จำเป็นต้องเดินทางธรรมดา”
กู้เยนเซินพนมมืออย่างเงียบๆ โค้งเคารพอย่างโอเวอร์ “เทพยิ่งใหญ่! รับการกราบไหว้ของผมหนึ่งที! รอผมกลับบ้านไปบริหารบริษัทของบ้านพวกเรา จะรวมทะลุแผนการของคุณอย่างแน่นอน!”
สายตาของหลงเซียวรูปถ่ายที่อยู่บนโต๊ะ ข้างบนคือรูปถ่ายคู่ของเขากับลั่วลั่ว ทั้งสองคนที่อยู่บนรูปถ่ายพึ่งพิงกันและกันอย่างใกล้ชิด ใบหน้าเบิกบาน ดอกไม้บานกลายเป็นทะเล เขาดูไปดูมา อดไม่ได้อมยิ้ม
กรอบรูปนี้ที่เคยวางคือรูปถ่ายทั้งครอบครัวของตระกูลหลง ตอนนี้ล่ะ คือรูปถ่ายทั้งครอบครัวของตัวเขาเอง
กู้เยนเซินตกใจจนอึ้งแล้ว! อีเหี้ยยยยย สถานการณ์แบบไหน คุณชายใหญ่หลงเมื่อกี้อารมณ์ขึ้นแล้วหรือ? ยิ้มจนทำให้คนตกใจอย่างมากจริงๆล่ะ!
“เหว่ย คุณชายหลงคุณไม่ได้เป็นอะไรนะ? ยิ้มจนทำให้คนตกใจแล้วนะ”
หลงเซียวคืนสติกลับมา “อารมณ์ดี ไม่ให้ยิ้มหรือ?”
เหอะๆๆ หัวเราะเถอะ หัวเราะเถอะ ยังไงก็ตามคุณชายใหญ่หลงในช่วงนี้ทุกวันล้วนไม่ปกติ เหมือนดั่งนักศึกษามหาวิทยาลัยที่กำลังมีความรักร้อนแรง เขาพูดว่า ความรักจะทำให้คนคนหนึ่งหนุ่มขึ้น ยังมีประสิทธิผลที่ให้ความหนุ่มกลับมาใหม่ อิอิอิ จริงๆนะ!
คำพูดเหล่านี้ กู้เยนเซินคิดอยู่ในใจคิดแล้วคิดอีกไม่ได้พูด “ใช่แล้ว เสิ่นเหลียวกลับบ้านแล้ว เรื่องนี้คุณหัวเราะไม่ออกแล้วมั้ง?”
หลงเซียวกลับไม่รู้สึกอะไร “เสิ่นเหลียวไม่จำเป็นต้องให้ผมลงมือชั่วคราว ระเบิดที่ไม่มีเวลาแน่นอนอยู่ในบ้านพวกเขา เพียงพอที่จะทำให้เขาตกอยู่ในสภาพอึดอัด”
“หมายความว่าอะไรหรือ?”
หลงเซียวนึกถึงคำพูดของลั่วหาน เสียรอยยิ้มอีกครั้ง “ฉู่ซีหรานกับฟางหลิงหยู้อยากจะแก้แค้นตระกูลเสิ่น กลืนกินทรัพย์สินของตระกูลเสิ่น คุณพูดล่ะ?”
นกกระจอกเหลืองอยู่ข้างหลัง อีกทั้งยังเป็นโจรในบ้านยากที่จะป้องกัน วันเวลาของเสิ่นเหลียวเกรงว่าผ่านยากแล้ว
ไอ้ควย……
ระหว่างพูด จี้ตงหมิงกลับมาแล้ว สีหน้าของเขาหนักอึ้งเล็กน้อย “เจ้านาย คุณชายรองมาถึงเมืองหลวงแล้ว เครื่องบินที่เขานั่งหนึ่งชั่วโมงก่อนมาถึงสนามบินนานาชาติเมืองหลวงแล้ว ถ้าหากว่าเขากลับไปที่บริษัท MBK โดยตรง คนใกล้จะถึงอาคารสำนักงานใหญ่แล้ว”
นิ้วมือของหลงเซียวไม่พัวพันอีก “ได้ ในเมื่อพวกเขาสร้างสถานการณ์ก่อน จะต้องเปิดการแถลงข่าวทันทีแน่นอน สองวันนี้เสี่ยวจื๋อก็อาจจะกลายเป็นประธานใหม่ของบริษัท MBK แล้ว”
จี้ตงหมิงกับกู้เยนเซินสบตากัน สายตาทุกคู่มุ่งสู่กรุงโรม “ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ?”
ครั้งนี้หลงเซียวปิดตาหนักอึ้งลง “ใช่ ผมก็อยากรู้เช่นกัน ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ?”
