ประธานหยิ่งยโสของฉัน – ตอนที่ 612

ตอนที่ 612

ตอนที่ 612 ฉลาดอย่างเขา ชีวิตรุ่งขึ้น

“นายอยากให้ฉันทำอะไร? ฉันรับปากกับลั่วหานไว้แล้วว่าจะคอยสืบอยู่ตระกูลเสิ่น ฉันรับปากกับเธอจะบอกทุกอย่างให้กับเธอ”ฟางหลินหยู้ยอมแพ้ในทุกๆวินาที ไม่กล้าที่จะหลอกลวงอะไรต่อหน้าเขา

นักสืบภายใน ฟังดูแล้วน่าสนดี แต่หลงเซียวกลับไม่สนใจเลยสักนิด

หลงเซียวหมุนวงแหวนนิ้วนางของเขาขึ้นโดยไม่ตั้งใจ คุณฟางคิดว่าตัวเองเก่งและคิดว่าลูกสาวคุณจะเก่งมากสินะ จากฐานะของพวกคุณในตระกูลเสิ่น จะไปสืบข่าวสารที่มีประโยชน์ได้ที่ไหน

แค่คำเดียวก็พูดตรงเลย ที่พูดมาก็คือสิ่งที่ฟางหลิงหยู้กังวลอยู่ ไม่เหลือโอกาสให้ฟางหลิงหยู้ได้หายใจเลยจริงๆ

ใช่ พูดตามตรงฐานะที่ฟางหลิงหยู้อยู่ในตระกูลเสิ่น ไม่นับว่าเป็นอะไรจริงๆ ที่เธอรู้ได้ก็แค่เรื่องเล็กน้อยทั่วไป

เพื่อปกป้องตัวเอง ฟางหลิงหยู้กล่าวอย่างประจบประแจงว่า “ซีหรานสามารถสืบเสิ่นเหลียว ได้อย่างลับๆได้ พวกเขาเป็นสามีภรรยากันไม่ว่าเสิ่นเหลียว จะฉลาดแค่ไหน แต่ก็มีจุดพลาดอยู่บ้างแหละ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะไม่มีวันผิดพลาด”

“คุณฟาง” หลงเซียวขัดเขาขึ้นด้วยเสียงที่รำคาญ “คุณคิดว่าคุณสองแม่ลูกจะมีชีวิตถึงวันนั้นเหรอ?”

ฟางหลิงหยู้พูดไม่ออกอีกครั้ง ทำไมหลงเซียวต้องพูดโดนจุดประเด็นทุกครั้ง

“ฉัน……”

หลงเซียวยิ้มเล็กน้อยรอยยิ้มยังไม่โผล่ขึ้นที่ดวงตาของเขาเลย“ คุณฟางไม่ต้องคิดมาก ด้วยไอคิวของคุณ วิธีที่คิดได้ ก็ไม่ต่างอะไรจากพวกหนังฮิตเก่าๆหรอก”

ฟางหลิงหยู้:“……”

โดนด่าว่าไอคิวต่ำ แต่ก็ทำได้เพียงเงียบทนไว้ ไม่สามารถตอบกลับ

หลงเซียวว่า“ฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณและฉู่ซีหรานในบ้านเสิ่น และฉันก็รู้ว่าคุณต้องการแก้แค้นเสิ่นเหลียวเพราะฉะนั้นคุณไม่จำเป็นที่จะพูดมาก ตอนนี้ให้เงียบแล้วตั้งใจฟังที่ฉันพูด”

อากาศโดยรอบเริ่มเบาบางลงในทันที และแทบจะไม่เพียงพอให้ฟางหลิงหยู้หายใจ เธอหายใจเข้าอย่างแรงทีหนึ่ง และเหมือนไม่อยากคายมันออกมา พยักหน้า จ้องด้วยความระมัดระวัง “นาย … นายพูดมาสิ”

หลงเซียวสลับขาที่วางซ้อนกัน หงายรองเท้าหนังสีดำของเขาขึ้น ทั้งตัวเขาดูแพงมาก “ก่อนอื่นต้องรักษาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับตระกูลเสิ่น เพื่อให้เสิ่นเหลียวเห็นถึงความภักดีของพวกคุณ และเมื่อถึงยามจำเป็นก็ช่วยเขาหาข้อมูลแล้วเปิดเผยให้กับเขาหน่อย”

ฟางหลิงหยู้ฟังอย่างตั้งใจและจำสิ่งที่เขาพูดไว้ พยักหน้าแสดงความเข้าใจ

หลงเซียวพูดต่อว่า “อยากให้เสิ่นเหลียวไว้ใจเธอ เธอต้องหาสิ่งที่ทำให้เขาชอบใจมาให้เขา ดูออกว่าเขาจะหมดความสนใจกับลูกสาวของเธอแล้ว ถ้างั้น เธอก็ต้องหาสิ่งอื่นมากระตุ้นเขา เช่น….” หลงเซียวยิ้ม “ความลับทางการค้าบริษัทฉู่ซื่อ”

ฟางหลิงหยู้ตกใจจนขาทั้งสองสั่น “นี่ นายไม่ใช่กำลังขายตัวเองเหรอ?”

หลงเซียวเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ “ต้องจ่ายราคาที่สอดคล้องกันเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย อยากให้เสิ่นเหลียวหายนะ ก็ต้องมีเก่งกล้า ฉันยังไม่กลัวเลย เธอจะไปกลัวอะไร”.

ฟางหลิงหยู้กลืนน้ำลาย ตกใจราวกับวิญญาณออกจากตัว “ฉัน ฉันเข้าใจแล้ว นายพูดต่อเลย”

หลงเซียวพูดขึ้นมาอีก เขาพอใจกับพฤติกรรมของฟางหลิงหยู้ในตอนนี้ อย่างน้อยก็ตกใจอยู่ ฉันจะบอกข่าวสารภายในบริษัทฉู่ซื่อให้เธอ แล้วเธอก็ไปบอกเสิ่นเหลียวว่าทั้งหมดนี้คือเธอไปแอบหลอกมา หวังว่าจะเป็นประโยชน์ต่อเขา หรือประโยคที่ประมาณนี้

“ได้ ฉันจะพูดแน่”

“หลังจากเสิ่นเหลียวได้ข่าวสารบริษัทฉู่ซื่อแล้ว เขาก็จะเริ่มปฏิบัติการ ฉันจะให้เขาได้ใจหน่อย ให้เขาเชื่อใจเธอ แล้วเขาก็จะค่อยๆที่จะต้องการพึ่งพาเธอ”

ฟังดูแล้วล่อคนได้ดี!ทำให้เสิ่นเหลียวพึ่งพาเธอ! เป็นอะไรที่เธอต้องการแม้แต่ความฝัน!

“ได้!ฉันจะฟังที่นายบอก!”ฟางหลิงหยู้ฟังแล้วมีประโยชน์กับตัวเอง ก็รับปากอย่างเต็มปากขึ้นมา

หลงเซียวยิ้มร้ายๆในใจ ฟางหลิงหยู้นี่ ไอคิวช่างใสซื่อให้ทำให้คนซึ้งจริงๆ!

ไม่เพียงพอต่อเขาจะหลอกเลยจริงๆ

“ เสิ่นเหลียวระวังตัวมาก ต้องให้เขาได้ตามที่ต้องการพอถึงจะยอม เมื่อถึงเวลา ฉันจะบอกเธอเองว่าจะทำยังไง” หลงเซียวเล่นกับแหวนและหมุนไปรอบ ๆ เมื่อแขนของเขาขยับหน้าปัดก็หักเหบนสายตาของเขา ใบหน้าของเขาถูกแสงตกสะท้อนสว่างมาก

“ได้! ฉันจะฟังที่นายวางแผน! ฉันเชื่อว่านายมีวิธีการแน่นอน!”ในตาฟางหลิงหยู้ราวกับมีไฟ ตื่นเต้นจนไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

หลงเซียวว่า”คุณฟางไม่จำเป็นต้องตื่นเต้นขนาดนี้ ฉันช่วยเธอ ก็เหมือนช่วยฉันเองด้วย”

“ฉันรู้”

“กลับไปบอกให้เสิ่นเหลียวว่า บริษัทฉู่ซื่อกำลังจะเตรียมลงทุนเงินก้อนหนึ่งเข้าเมืองเจียงเฉิง 3พันล้านๆเป็นเงินขีดจำกัดของบริษัทฉู่ซื่อ”

ฟางหลิงหยู้ตกตะลึง “ขีดจำกัด?”

“ใช่ บอกเขา ถ้ามากกว่านี้บริษัทฉู่ซื่อก็จะถอยออก ให้เขามารับมือต่อ เขาก็จะชนะไปก้อนหนึ่ง”

“ได้!”

หลงเซียวดูเวลานาฬิกา “นี่เป็นขั้นแรก สำเร็จแล้วค่อยมาหาฉัน แต่ ในระหว่างนี้ถ้าฉันรู้ว่าเธอมารบกวนชีวิตลั่วหานอีก ฉันจะช่วยเสิ่นเหลียวบีบเธอตายแน่!”

แม่เจ้า! บีบตาย!

ฟางหลิงหยู้ไม่กล้าพูดมาก “ฉันไม่กล้า! เราเป็นตั๊กแตนที่อยู่บนเชือกเส้นเดียวกัน จะไปกล้าได้ยังไง!”

เฮอ!

อยู่บนเชือกเส้นเดียวกันก็จริง แต่ว่า ฟางหลิงหยู้คือตั๊กแตน แต่เขาเป็นเชือกเส้นนั้น!

……

หลังฟังที่หลงเซียวพูดเสร็จ จี้ตงหมิงว่า “บอส วิธีนี้สุดยอดจริงๆ!ให้ฟางหลิงหยู้นำข่าวสารบริษัทฉู่ซื่อปล่อยให้เสิ่นเหลียว อย่างนี้ก็แสดงว่าให้เขาเดินตามแผนทีละขั้นๆของบริษัทฉู่ซื่อ บริษัทฉู่ซื่อให้เขาทำอย่างไร เขาก็ทำอย่างงั้น!”

จี้ตงหมิงเป็นคนฉลาด คุยกับเขาไม่เปลืองทั้งแรงและเวลา

หลงเซียวพยักหน้า หลังจากเหนื่อยล้ามาทั้งวันเขาก็เริ่มเบื่อเล็กน้อย” ใช่ฉันต้องการจับจมูกของเสิ่นเหลียวเดิน วันนี้ฟางหลิงหยู้ จะบอกเสิ่นเหลียวอย่างแน่นอนว่าบริษัทฉู่ซื่อจะลงทุนเงินจำนวนหนึ่งในเมืองเจียงเฉิง300ล้าน แม้ว่าจะเป็นจำนวนไม่มาก แต่ก็น่าสนใจพอสำหรับเสิ่นเหลียวที่เพิ่งสูญเสียบริษัทร่วมขนาดเล็กไป”

จี้ตงหมิง ฮ่าๆตบเข่าตัวเอง ตื่นเต้นจนอยากร้องเพลงพิชิตให้แก่บอส!

“จากนั้น บอสก็ทยอยวางแผนเพิ่มให้เสิ่นเหลียว โดยที่ยืมปากของฟางหลิงหยู้ในการสั่งให้เสิ่นเหลียวค่อยๆมาหลงกล?”

“แน่นอน เสิ่นเหลียวเป็นคนโลภคนหนึ่ง”

รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง นี่เป็นวิธีที่สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษ แต่น่าเสียดายที่บางคนใช้ไม่เป็น

จี้ตงหมิงปิดตาหัวเราะจนกั้นไม่อยู่ อย่างว่า “ต่อหน้าเหมือนให้ฟางหลิงหยู้เป็นสายลับของทั้งสองฝั่ง,แต่แท้จริงแล้วเธอก็เป็นแค่คนส่งต่อคำพูดเท่านั้นแหละ!”

หลงเซียวหมดคำพูดตอนเห็นเธอหัวเราะชอบใจอย่างงั้น “ดูจากไอคิวเธอละก็ เป็นสายลับทั้งสองฝั่งไม่ได้หรอก คุณภาพทางจิตแย่เกินไป แค่ขู่ๆเธอก็พิรุธออกแล้ว”

จี้ตงหมิงตอบดีๆอย่างเรื่อย ไม่มีคำไหนในตับไตไส้พุงที่จะดีกว่าคำนี้แล้ว “สุดยอด แผนนี้สุดยอดที่สุดเลยบอส !ข้างหน้าให้ลุงบอสและตู้หลิงเซวียนแข่งกันจนตายกันไปข้าง ข้างหลังให้ฟางหลิงหยู้ไปทำให้ตระกูลเสิ่นวุ่นวาย ฮ่าๆ บอส อย่างว่าผู้ที่ได้ใจประชาชนคือผู้ที่ได้ครองแผ่นดิน!”

หลงเซียววางเอกสารฉบับสุดท้ายลง หลังจากดูมาหลายชั่วโมง ตาเริ่มปวดขึ้นแล้ว เขาขมวดคิ้วเพื่อบรรเทาความเมื่อยล้าของดวงตา “พูดถึงลุงของฉัน ตอนนี้เขาคืบหน้าไปถึงไหนละ?”

จี้ตงหมิงยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง ฮ่าๆๆ! ข่าวนี้ต้องดู !วันนี้ลุงของบอสบินไปที่เมืองหนิงไห่ พร้อมกับพาพวกหุ้นส่วนไปประท้วงหน้าโรมแรงของตู้หลิงเซวียน ว่า คืนเงิน ไอ๊หยา ผมนี่ประหลาดใจจริงๆ ปกติลุงของบอสเป็นคนนิ่งๆ ไม่คิดว่าเวลาสำคัญอย่างงี้จะให้แรงแบบนี้”

เพื่อให้หลงเซียวเข้าใจมากขึ้น จี้ตงหมิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดไปที่ข่าวในวีแชท นี่! สุดยอดไหมล่ะ?

หลงเซียวมองผ่านๆ “เฮ่อ!”

สุดยอด สุดยอดที่สุดยอด ไม่น่าเชื่อว่าผู้อาวุโสของตระกูลหลงจะเข้าร่วมค่ายทวงหนี้โดยตนเอง อีกอย่าง คนชำนาญอย่างหลงยี่ก็ถนัดเรื่องสาดน้ำสกปรกแบบนี้อยู่แล้ว

บทความเขียนเกี่ยวกับอาชญากรรมร้ายแรงของตู้หลิงเซวียนถูกเขียนเปิดเผยเข้าไปอย่างครบถ้วน

อะไรนะ “งัด CFOของบริษัทนานาชาติสหรัฐอเมริกาJK ไป และมีข้อขัดแย้งกับJK”

อะไรนะ “มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งที่กับโมเดลนานาชาติ เรื่องส่วนตัวค่อนข้างซับซ้อน”

อะไรนะ “เพื่อได้หุ้นส่วนของบริษัทไห่ลุน ไม่ลังเลและเอาใจใส่ดูแลลูกสาวของประธานบริษัทไห่ลุนเป็นอย่างมาก ถ้าจีบไม่ติดก็ทำท่าทีไม่รู้จัก”

ห๊ะ?

“มีเรื่องแบบนี้จริงด้วยเหรอ?” หลงเซียวทำท่าทีไม่เชื่อ คนอย่างตู้หลิงเซวียนคงไม่ตกต่ำถึงขั้นนี้มั้ง?

แต่ในข่าวกลับมีรูปถ่ายที่ตู้หลิงเซวียนและลูกสาวพันล้านของบริษัททานข้าวด้วยกัน มีทั้งรูปและข่าวจริง

จี้ตงหมิงหัวเราะฮ่าๆ “อันนี้เหรอ ที่แท้จริงแล้วคือ เขาชอบตู้หลิงเซวียน อยากจีบเขา แต่นักข่าวเขียนยังไงทุกคนก็ต่างเชื่ออย่างนั้น ใครจะไปสนใจความจริง ยิ่งตอนนี้ผู้หญิงก็ยืนยันว่าตู้หลิงเซวียนอยากเล่นเธอ เฮอๆๆๆ!”

“เฮ่อเฮ่อ! ตู้หลิงเซวียนโดนสาดน้ำสกปรกนี่ไม่เบาเลย”

โดนสาดน้ำสกปรกขนาดนี้ เพียงพอให้เขาโดดลงไปว่ายสามเดือนได้!

จี้ตงหมิงจ้องไปที่ท้องฟ้าเทาๆข้างนอก พูดอย่างได้ใจว่า “หลังจากที่หลงยี่ก่อเรื่องพวกนี้ขึ้นแล้ว ยังไม่พูดถึงอย่างอื่น พลังงานแหล่งใหม่ของโครงการแปดสิบเปอร์เซ็นต์คือจบแล้ว บอสคิดสิ โครงการของรัฐบาล ให้คนแบบนี้รับมือไม่ได้หรอก”

แน่นอน ไม่มีทาง!

“รอดูผลพรุ่งนี้เถอะ ฉันจะเลิกงานกลับบ้านก่อน” หลงเซียวนวดคอไปสักพัก เหนื่อยมาทั้งวันเริ่มปวดคอแล้ว

ยังไงก็ไม่ใช่ร่างที่เหล็กทำมานะ ใช้พลังงานมาทั้งวัน สมองยังจะรับไม่ไหวเลย ไม่แปลกที่จะเหนื่อย

จี้ตงหมิงหยิบกุญแจรถโดยอัตโนมัติ “บอส ผมขับรถส่งคุณกลับ เหนื่อยมากมาทั้งวันแล้ว”

หลงเซียวไม่ปฏิเสธ

ทั้งสองลงไปชั้นล่าง เห็นแอนดี้กำลังเดินออกจากลิฟต์ตรงอาคารโถงของบริษัท แอนดี้ก็กำลังเลิกงานพอดี

จี้ตงหมิงเห็นแอนดี้ก็ทำตัวไม่ธรรมชาติขึ้นมาทันที “แอนดี้ กลับบ้าน?”

หลงเซียวสังเกตอยู่ข้างๆ ไม่พูดไม่จา

แอนดี้พยักหน้า “อืม จะไปเรียกรถ”

ช่วงนี้แอนดี้ทำโอทุกๆวัน สีหน้าดูไม่ค่อยดีเลย ถ้าแฟนอยู่ คงเอ็นดูมาก

อย่างกับอารมณ์ของจี้ตงหมิงในตอนนี้

“เรียกรถ? เธอไม่ขับรถมาเหรอ?”

แอนดี้ส่ายหัว พยักไหล่ “เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยรถส่งซ่อมอยู่”

“ห๊ะ! อุบัติเหตุอะไร? เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

ท่าทางของจี้ตงหมิงตื่นเต้นหนักเกินเบอร์มาก!

แอนดี้:“……”

หลงเซียวพูดแทรกขึ้นมา “อาหมิง รถของแอนดี้ไม่อยู่พอดี งั้นนายก็รวดขับรถส่งเธอกลับไปสิ”

“แต่” ผมต้องส่งคุณกลับบ้าน!

หลงเซียวพูดขึ้นอย่างธรรมชาติแล้วหยิบกุญแจรถขึ้นมา “แต่อะไร? ไม่อยู่ทางเดียวกัน?”

“ทางเดียวกันสิ! ผมและแอนดี้ก็อยู่ที่เมืองเฉิงตง”

ตอบกลับมาอย่างรวดเร็วขนาดนี้ ดีเหรอ?

แอนดี้หน้าแดงขึ้นมา “ผู้ช่วยจี้ ฉันเรียกรถกลับไปได้”

หลเซียวพูด ยังไงก็ทางเดียวกัน งั้นก็กลับไปด้วยกัน ตอนนี้สนับสนุนการเดินทางสีเขียว ใช้รถน้อยลง ลดการปล่อยมลพิษ รักษาสิ่งแวดล้อมให้เริ่มต้นจากตัวเรา ”

จี้ตงหมิง:“……”

แอนดี้:“……”

คุณชายเซียวเข้าใจพวกนี้ขึ้นมากะทันหัน มันดีจริงๆใช่ไหม?

แน่นอน ความคิดของคุณชายเซียวคือ ยอมพังวัดสิบวัดก็ไม่ยอมพังงานแต่งงานหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม หลงเซียวจัดการให้จี้ตงหมิงไปส่งแอนดี้สำเร็จ จี้ตงหมิงในด้านความรักก็ไม่แย่นะ รู้จักช่วยแอนดี้ถือกระเป๋าโดยอัตโนมัติ แอนดี้ก็ไม่ปฏิเสธ

นี่มันเป็นความรักที่ชายให้แล้วหญิงตอบรับชัดๆ!

หลงเซียวนั่งที่เบาะคนขับและขยี้คิ้วของเขาสองสามครั้งเพื่อให้ดวงตาของเขาไม่มัว หมุนกุญแจรถ เครื่องยนต์ติดเครื่องทำให้เขามีสมาธิจดเจาะอยู่

รถสตาร์ทขึ้น หลงเซียวจับพวงมาลัยและขับรถไปข้างหน้าอย่างนิ่งใต้ความมืดในยามค่ำคืน หลงเซียวยิ้มขึ้นมาอีกแล้ว

มีความเยาะเย้ยตัวเอง เบื่อหน่าย เข้าใจยากอยู่บ้าง

ไม่นึกเลยว่าเขาจะกลายเป็นคนแบบนี้ไปแล้ว?

กลายเป็นคนหนึ่งที่เขาฝันยังไม่เคยฝันถึ

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

Status: Ongoing

คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป / ประธานหยิ่งยโสของฉัน หมออายุรศาสตร์มือหนึ่งฉู่ ลั่วหาน แต่งงานมาสามปีแล้ว กลับ ไม่มีใครสักคนรู้ว่าสามีเธอเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลหลง ตระกูลร่ำรวยอันดับแรกของเมืองเจียงตู ซึ่งเป็นคุณชาย เซียวที่ใครๆได้ยินชื่อก็ต้องหวาดกลัว ตลอดสามปีมาทั้งสอง ไม่เคยมีอะไรกัน เธอต้องทนดูรูปภาพหวานๆของเขากับเมีย น้อยโชว์บนหน้าจอ เธอหัวเราะ “หลงเซียว เราหย่ากันเถอะ” ” เห้อ หย่าเหรอ คุณผู้หญิง คุณคิดว่าผมเป็นอะไร? ” เธอเซ็น ใบหย่าอย่างไม่ลังเล ทิ้งแหวนแต่งงาน ดีมาก! เธอกล้ามาก คอยดูแล้วกันว่าผมจะจับคุณกลับมายังไง!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท