ประธานหยิ่งยโสของฉัน – ตอนที่ 627

ตอนที่ 627

ตอนที่ 627 รอยัลคาสิโนสถานการณ์ไม่เสถียร

เมืองอ้าว รอยัลคาสิโน

เมืองอ้าวมีชื่อเสียงในเรื่องคาสิโน ในยามค่ำคืนที่ปกคลุมไปด้วยแสงไฟนีออนที่สว่างไสวหรูหราและน่าหลงใหลแสงไฟนีออนที่ส่องประกายทำให้ท้องฟ้าเหนือเมืองกลายเป็นสวรรค์บนดิน

หรือจะบอกว่า เป็นกับดักใหญ่

เกาจิ่งอานก้าวออกจากประตูรถของMaybach ด้วยเท้าข้างเดียวและยืดคอเสื้อกันลมสีดำออก คอเสื้อที่แข็งแรงปรับเปลี่ยนคางของเขาอย่างไม่ขัดขืน ปรับเปลี่ยนโครงร่างของคางและลำคอของเขาให้เข้ากับความเย็นชาของอัศวินดำ

ดวงตาของเกาจิ่งอานกวาดไปทั้งสองข้างอย่างระแวดระวังและกระซิบ “คนของเหลียงหยู้คุนอยู่ที่ประตู ที่ด้านซ้ายสอง ขวาอีกสาม เกรงว่าข้างในคงจะมีอีกไม่น้อย”

ไมโครโฟนที่มองไม่เห็นในหูส่งเสียงของเขาไปยังจางหย่งที่นั่งอยู่ในรถไม่ไกล จางหย่งนั่งอยู่ข้างหลัง แล็ปท็อปที่มีรายละเอียดสูงถูกเปิดที่ขาของเขาและนิ้วของเขาก็แตะแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว

“ธุรกิจนี้ของเหลียงหยู้คุนไม่เล็กเลย ลูกน้องของเขายอมตายแน่ นายใจเย็นหน่อย เข้าไปเล่นสักตาสองตา”

จางหย่งหาทางเจาะเข้าระบบรักษาความปลอดภัยแต่อีกฝ่ายก็ใช้ protective screening เขาต้องการเวลา การต่อสู้ที่ดุเดือดกำลังเกิดขึ้นบนหน้าจอ รหัสนับไม่ถ้วนแพรวพราวเหมือนยุงบิน

เกาจิ่งอาน “อืม” รับคำ ดวงตามีความยืดหยุ่นและว่องไวและยิงเหมือนปืนกลที่อยู่ด้านหน้า สายตาที่เฉียบคมค่อนข้างดุดันในการถือปืนในสนามรบ

“ผมเข้าไปก่อน แต่เหลียงหยู้คุนเคยเจอผม เขาจำหน้าผมได้” เกาจิ่งอานพูดขึ้นแล้วก้าวเท้าเดินเข้าไป พรมต้อนรับราคาแพงและเรียบหรูถูกแสงไฟสีแดงราวกับเลือด รองเท้าหนังสีดำให้ความรู้สึกที่แตกต่างเมื่อเหยียบมัน

จางหย่งสบถ “shit” ออกมาคำหนึ่ง โทรศัพท์ทุบคีย์บอร์ดแล้วพูดขึ้น “เหลียงหยู้คุนคงจะรู้ตัวแล้วว่าเจ้านายจ้องจะเล่นงานเขา เขานี่มันร้ายจริง ๆ! ในเมื่อเป็นแบบนี้ เขาจะจำนายได้ก็ไม่เป็นไร นายก็เล่นตามน้ำของเหลียงหยู้คุนไป โอบเขาและถ้าจำเป็นนายจะโกงได้ ตราบใดที่นายไม่ทำให้ตัวเองเสียท่า นายสามารถทำอะไรก็ได้

เกาจิ่งอานยิ้มอย่างดุร้ายด้วยริมฝีปากบาง ๆ “โกงเหรอ? คุณดูผมไม่ออกเหรอ? แม้ผมจะไม่ได้ปรากฏตัวที่เมืองอ้าวมากนัก แต่เรื่องกินดื่มเที่ยวเล่นก็ช่ำชอง เขาไม่เลิกผมก็ไม่มีทางปล่อย”

เกาจิ่งอานเดินเข้าไปอย่างหล่อจนสุดทาง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเอื้อมมือมาหยุดเขาทีละคน

เจ้าหน้าที่สองคนต่างตัวสูงใหญ่กล้ามโต พูดขึ้นอย่างเย็นชา “คุณครับ โปรดยอมรับการตรวจสอบความปลอดภัยของเราด้วย”

เกาจิ่งอานกางแขนออกแล้วยิ้มเยาะ “จะให้ถอดไหมล่ะ? ฉันหุ่นดีอยู่นะ”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองคนใบหน้าเย็นชา “ไม่ต้องครับ”

เกาจิ่งอานเป่าปากแล้วปล่อยให้เจ้าหน้าที่ตรวจสอบ ในตอนที่ตรวจสอบนั้นปากของเขาก็ไม่ว่างเว้น “โถ ๆ พี่ชาย เทคนิคดีจริง ๆ”

เจ้าหน้าที่: “…”

ทางจางหย่งได้ยินเสียงของเขา แล้วแอบสบถในใจ เกาจิ่งอานนี่มันเก๋าจริง ๆ ไม่เพียงแต่จีบสาวได้ แต่ยังจีบผู้ชายได้ด้วย

เหลียงหยู้คุนซึ่งอยู่ในห้องเพนต์เฮาส์ของรอยัลคาสิโนนั่งอยู่บนโซฟาและเสียงของลูกน้องก็ดังมาจากโทรศัพท์

“พี่ใหญ่ คนที่มาคือเกาจิ่งอาน เขาเพิ่งจะผ่านการตรวจ เขาไม่ได้พกอาวุธมาแถมยังมากับผู้ช่วยแค่คนเดียว”

เหลียงหยู้คุนหรี่ตาปัจจัยเสี่ยงเพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรง “แค่นั้น? มีความผิดปกติอะไรไหม?”

“ผิดปกติ? เขาดูผ่อนคลายมาก แถม…ยังหยอกล้อเจ้าหน้าที่ด้วย ดูแล้วเหมือนมาเล่นครับ”

เหลียงหยู้คุนดีดนิ้วโป้งแล้วส่งเสียงเย็นชา “เล่น? เขาเช้าไม่มา เย็นไม่เคยมา แล้วจะมาเล่นเวลานี้? หัวมีสมองบ้าง จับตาดูเขาไว้!”

“ครับ ลูกพี่”

… …

“คุณครับ ช่วยแสดงเงินสดด้วย”

เกาจิ่งอานผ่านเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาได้ ชายสองคนสวมแว่นกันแดดหยุดเขาอีกครั้ง

กฎของกาสิโน เข้าไปด้วยเงินหนึ่งล้าน ป้องกันไม่ให้คนเดือดร้อนไม่มีเงินพนัน ยิ่งกาสิโนที่มีกฎเยอะก็ยิ่งกำหนดเงินขั้นต่ำไว้สูง เช่นที่นี่ที่กำหนดไว้อย่างต่ำหนึ่งล้าน

เกาจิ่งอานอดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะแล้วให้ผู้ช่วยเปิดกระเป๋า ด้านในมีเต็มไปด้วยเงินดอลลาร์สหรัฐ

“ตอนนี้ฉันเข้าไปได้แล้วใช่ไหม?” เกาจิ่งอานอดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก

“ได้แน่นอนครับ เชิญครับ”

เสียงของจางหย่งดังขึ้นในหูเกาจิ่งอาน “เอาเงินมาเท่าไหร่?”

“สองล้าน…ดอลลาร์สหรัฐ”

จางหย่งเปลี่ยนตำแหน่งของอมยิ้มในปากของเขา “โย่ นี่เตรียมแพ้รวดในคืนเดียวเลยเหรอ? แพ้หมดฉันไม่มีเงินเติมให้นายแล้วนะ แต่ว่านายสามารถเอาหลักฐานกลับไปเบิกเจ้านายได้นะ”

เกาจิ่งอานถอดเสื้อกันลม พนักงานเสิร์ฟสุดเซ็กซี่แขวนเสื้อโค้ทของเขา ภายในเกาจิ่งอานเป็นชุดสูทลาย Armani สีน้ำเงินและสีขาวที่สะอาดและตรงไปตรงมา คอผูกโบสีขาวที่ดูน่ารักเป็นพิเศษ

“ก็แค่สองล้านเท่านั้นเอง ไม่จำเป็นต้องรบกวนพี่ใหญ่หรอก ยิ่งกว่านั้น ใครบอกว่าฉันจะแพ้? คืนนี้ฉันจะทำให้เหลียงหยู้คุนแพ้จนปวดฟัง”

จางหย่งยังคงต่อสู้กับระบบของเขา “สู้ ๆ!”

เกาจิ่งอานคุ้นเคยกับกาสิโนและสิ่งอื่น ๆ งานเตรียมการแบบครบวงจรสิ้นสุดลงและผู้ช่วยก็นำลูกตุ้ม ที่ซื้อไปที่โต๊ะโป๊กเกอร์

เกาจิ่งอานกวาดสายตา และเข้าไปอย่างไม่ใส่ใจ ยิ้มเยาะ “เล่นกันน้อยจัง ทำไมคุณไม่ให้ผม”

จางหย่งกระซิบ “ทางขวาคือคุณต้วนมาจากตระกูลใหญ่ในเมืองก่าง เขาเป็นคนไม่เลว เข้ามาเล่นเบา ๆ เท่านั้น เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี”

เกาจิ่งอานยื่นมือออกไปหาคุณต้วน“สวัสดีครับคุณต้วนคิดไม่ถึงว่าจะได้เจอคุณที่นี่ โชคดีจริง!”

คุณต้วนดูแล้วอายุราวสี่สิบห้าปี เขาสวมสูทสง่างามและเรียบง่ายและยื่นมือออกไป “สวัสดีครับ”

เกาจิ่งอานยิ้ม “คุณต้วนเล่นด้วยกันไหมครับ?”

เกาจิ่งอานหยิบลูกตุ้มออกมาหนึ่งล้าน

คุณต้วนเห็นเขาเล่นเยอะเกินไป จึงได้ยิ้มอย่างอ่อนโยน “ผมไปดื่มชาหน่อยแล้วกัน คุณเล่นให้สนุก”

เกาจิ่งอานกระซิบ “แล้วไงต่อ?”

จางหย่งมองไปที่การเฝ้าระวังที่นั่น “ผู้ชายเสื้อแดงทางขวา คุณชายบริษัทจดทะเบียนในสิงคโปร์ในมือมีเงินไม่ได้เยอะ ตาแก่ที่บ้านคุมไว้หมด นายลองไปเล่นกับเขาสักสองตาสิ เล่นเขาเลย”

“ได้”

เกาจิ่งอานโบกมือ “เฮ้!”

ด้วยทักษะการตีที่ยอดเยี่ยมและวิธีการประกาศสงครามเขาเล่นเกมกับชายเศรษฐีได้สำเร็จสองเกม แต่อีกฝ่ายแพ้สองเกมรวมเป็นเงิน 1.5 ล้านเขาจึงหยุดเล่น

“เล่นได้ดี! ต่อไปต้องใช้เสน่ห์ชายงามแล้ว ผู้หญิงสวยทางด้านขวาอยากคุยกับนายตั้งนานแล้ว กำจัดนางซะ ให้ทุกคนสนใจเอานายเป็นศูนย์กลาง ดึงดูดคนของเหลียงหยู้คุน ฉันเชื่อว่านายทำได้”

“ต้องทำ! ฉันทำเรื่องพวกนี้ได้อยู่แล้ว!”

ผ่านไปยี่สิบนาทีแล้ว จางหย่งเข้าสู่ขั้นตอนสำคัญแล้ว “แม่ง เหลียงหยู้คุนมีลูกน้องไม่เลวหลายคน protective screening ทำได้ไม่เลวเลยไอ้หมอนี่!”

เกาจิ่งอานพูดขึ้น “ทางนี้น่าจะจวนแล้ว”

มีเสียงคนกระซิบข้าง ๆ “บ้าเอ๊ย ผู้ชายเมื่อกี้ใครกัน ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ชนะไปเกือบสิบล้าน เขาชนะจนคนรอบ ๆ กลัวหมดแล้ว ตรวจสอบเขาให้ละเอียด”

“ไม่ต้องตรวจแล้ว พวกอวดรวยจากแผ่นดินใหญ่ ประธานหนุ่มของบริษัทอึนเคอ คืนนี้เขามือขึ้น แล้วก็ดูเหมือนจะฮอตมากในคืนนี้ ห้าหกคนไม่มีใครสู้เขาได้เลย”

“แม่เจ้า เป็นตัวป่วนงานงั้นสิ?”

“ตอนนี้จะทำไง? ปล่อยเขาแบบนี้ต่อไป กลัวว่าแขกจะตกใจกลัวหนีไปหมด เห็นไหมล่ะ เขาหาคนวัดฝีมือทั้งคืน เมื่อกี้ก็กลัวหนีไปหลายคนแล้ว”

“เห็นแล้ว คุณต้วนก็ชิ่งไปแต่แรกแล้ว”

“ยังมีคุณหวาง เมื่อก่อนเป็นลูกค้าประจำตอนนี้หนีไปแล้ว”

“ไปหาเจ้านาย ถามว่าจะให้จัดการยังไง”

ตอนนี้เอง ที่ห้องชุดชั้นบนสุด

เหลียงหยู้คุนได้รับโทรศัพท์จากผู้รับผิดชอบกาสิโน

“คุณเหลียง ผมให้ความสะดวกกับคุณ คุณก็น่าจะให้ผมกลับคืนบ้างไหม? คุณเกาจิ่งอานท่านนี้ เกรงว่าเขาจะมาเพราะคุณสินะ? คุณไม่ไปต้อนรับเขาล่ะ?”

เหลียงหยู้คุนกดโทรศัพท์ลงและกระซิบกับผู้ช่วยที่อยู่ข้าง ๆ เขา “ยังมีเวลาเท่าไหร่?”

“หนึ่งชั่วโมงครับ ส่งของตอนสี่ทุ่ม รับเงิน”

เหลียงหยู้คุนหยิบโทรศัพท์ “ได้ ผมจะลงไปจัดการให้สะอาด เรื่องของผมคุณอย่ามาป่วน”

“แน่นอนอยู่แล้ว สันติภาพนำมาซึ่งทรัพย์”

เหลียงหยู้คุนวางสายแล้วขยับเนกไทให้แน่น “ลงไปดู เกาจิ่งอานกล้าก่อเรื่องในที่ของฉัน หึ ๆ เขาหาเรื่องตายแล้ว”

“ครับ! ลูกพี่!”

……

จางหย่งพูดขึ้น “เหลียงหยู้คุนลงมาแล้ว จำที่ฉันพูดไว้ อย่าไปยั่วให้มันโมโห ลูกน้องมันมีปืนทุกคน นายสู้ไม่ได้”

เชี่ย!

เกาจิ่งอานพูดอย่างเย็นชา “คืนนี้ให้ฉันเสียสละเลือดเนื้อตั้งมาก คงไม่ปล่อยให้ฉันตายหรอกนะ? อย่างมากก็ยกเงินให้เขาไป”

“ก็แล้วแต่นาย”

“…” เชี่ย!

เหลียงหยู้คุนลงลิฟต์มา ลงบันไดเกลียวด้านหลังมีบอดี้การ์ดสี่คน ทุกคนสีหน้าเคร่งขรึมดุดัน ทันทีที่พวกเขามาถึง ทุกคนก็เงียบกริบ

คนที่กำลังเล่นไพ่ไม่น้อยต่างหยุดการกระทำ อีกทั้งยังมีบางคนกล่าวคำทักทายกับเหลียงหยู้คุนอย่างนอบน้อม

“แม่ง เหลียงหยู้คุนมีคนเยอะเลย ในนี้คงเป็นลูกค้าเขาทั้งนั้นสินะ?”

จางหย่งแค่นเสียง “ไร้สาระ คนที่มาที่นี่ มีใครไม่เล่นไอซ์? เหลียงหยู้คุนให้บริการแบบครบวงจร ชีวิตของผู้คนมากมายอยู่ในมือของเขา ดังนั้นนายดูให้ดีก่อน”

ไอ้หมอนี่ ก่อนหน้าก็เล่นอย่างสนุกสนาน ตอนนี้ไม่ว่ายังไงเกาจิ่งอานก็ไม่สนุกแล้ว เขาขมวดคิ้ว “นายเข้าไปได้ยัง?”

“จะได้แล้ว นายถ่วงเวลาเขาไว้ ฉันต้องการอีกหนึ่งชั่วโมง สินค้าของเขายังไม่ถึงกาสิโน”

“อือ”

“แปะ ๆ!” จู่ ๆ เหลียงหยู้คุนก็ตบมือสองที เขายืนอยู่บนบันไดสูง ร่างอวบก้มลงมองดูคนด้านล่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกาจิ่งอาน!

“ได้ยินว่าคืนนี้มีขุนศึกผู้ไม่แพ้ ไม่ทราบว่าคือท่านไหน?”

ทันใดนั้น ทุกคนก็ส่งสายตาไปที่เกาจิ่งอาน ยิ่งคนที่แพ้ยิ่งมองเขาอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

เกาจิ่งอานสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงด้วยท่าทางสุดเจ๋ง แล้วเงยหน้ายิ้มเล็กน้อยให้เหลียงหยู้คุน “คุณเหลียง ไม่เจอกันนานนะครับ สบายดีไหมช่วงนี้?”

เหลียงหยู้คุนเดินไปบนพื้นคริสทัลที่สว่างไสว ผมที่แว็กซ์หนามันเยิ้มกระทบแสง “ก็ดีอยู่นะ แต่ผมได้ข่าวบางอย่าง ตอนนี้ไม่ค่อยสบายแล้ว!”

เกาจิ่งอานแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ “อ่อ? งั้นเหรอครับ งั้นให้น้องเล่นเป็นเพื่อนสักสองสามตา ให้คุณได้ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ สบายอารมณ์ เป็นไง?”

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

Status: Ongoing

คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป / ประธานหยิ่งยโสของฉัน หมออายุรศาสตร์มือหนึ่งฉู่ ลั่วหาน แต่งงานมาสามปีแล้ว กลับ ไม่มีใครสักคนรู้ว่าสามีเธอเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลหลง ตระกูลร่ำรวยอันดับแรกของเมืองเจียงตู ซึ่งเป็นคุณชาย เซียวที่ใครๆได้ยินชื่อก็ต้องหวาดกลัว ตลอดสามปีมาทั้งสอง ไม่เคยมีอะไรกัน เธอต้องทนดูรูปภาพหวานๆของเขากับเมีย น้อยโชว์บนหน้าจอ เธอหัวเราะ “หลงเซียว เราหย่ากันเถอะ” ” เห้อ หย่าเหรอ คุณผู้หญิง คุณคิดว่าผมเป็นอะไร? ” เธอเซ็น ใบหย่าอย่างไม่ลังเล ทิ้งแหวนแต่งงาน ดีมาก! เธอกล้ามาก คอยดูแล้วกันว่าผมจะจับคุณกลับมายังไง!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท