ตอนที่ 725 การสมรู้ร่วมคิด
“เจ้านายมีความคิดอย่างไรไหมครับ ที่ถังจิ้นเหยียนกลับมาอย่างกะทันหัน? อะไรคือกลับมาได้ถูกเวลา? เจ้านายมีการวางแผนอะไรเหรอครับ?”
จี้ตงหมิงคิดไม่ออก ปกติ เมื่อก่อนถังจิ้นเหยียนเป็นศัตรูเบอร์แรกของเจ้านาย ตอนที่ถังจิ้นเหยียนออกจากหวาเซี่ย อดไม่ได้ที่จะบอกว่ายอมรับเขาได้ ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว ไม่ชินเอามากๆ
หลงเซียวดูเอกสารเต็มโต๊ะต่อ สายตาวางอยู่บนโครงการของเมืองเก่าสักพัก ด้านล่างของเอกสารคือลายเซ็นของตู้หลิงเซวียน
“จัดให้ภรรยากลับบ้านพักผ่อน” ดวงตาที่ลึกล้ำของหลงเซียวเต็มไปด้วยความสุข เขารอเวลานี้มานานแล้ว ไม่ใช่กะทันหันอะไรหรอก
จี้ตงหมิงกลืนอากาศเย็น “ครับครับครับ ตอนนี้คุณหญิงก็ควรกลับบ้านพักผ่อนแล้ว ที่โรงพยาบาลมีถังจิ้นเหยียนอยู่ คุณหญิงก็สามารถออกจากตำแหน่งทั้งหมดแล้ว ดีที่สุดเลย!”
หลงเซียวพยักหน้า ไม่คุยเรื่องนี้อีกต่อไป แต่กลับหยิบเอกสารเล่มนั้นขึ้นมา เสียงอ่อนโยนเมื่อสักครู่เปลี่ยนเป็นเสียงเย็นชา “ณ ตอนนี้ โครงการนี้สิทธิ์อยู่ที่ตู้หลิงเซวียนทั้งหมด เหมือนจะยิ่งอยู่ยิ่งเยอะ กล้าที่จะไม่ปรึกษาฉันก็เซ็นชื่อเลย ฉันว่าเขาอยู่อเมริกานานเกินไป ไม่พอใจกับพื้นที่ของเมืองเจียงเฉิงสินะ!”
จี้ตงหมิงจับเอกสารทั้งสองเมื่อกี้ ขมวดคิ้วแล้วพูด “เจ้านายครับ ตอนนี้ผมกำลังสงสัยว่าหลงถิงและตู้หลิงเซวียนมีการสมรู้ร่วมคิดกัน ไม่ว่าอย่างไรตู้หลิงเซวียนก็เป็นประธานของบริษัทอึนเคอ ตอนนี้กลับไปที่เมืองเจียงเฉิงช่วยทำโครงการของหลงถิง มองอย่างไรก็เหมือนตำนาน โว่ซินฉางตั้น（บรรยายถึงคนที่ปลุกเร้าตนเองให้มีความมุมานะพากเพียร เพื่อให้เข้มแข็งแข็งแกร่งมากขึ้น） ”
ริมฝีปากบางของหลงเซียวยิ้มอย่างเหยียดหยาม “ตู้หลิงเซวียนกำลังโว่ซินฉางตั้นจริงๆ แต่คนที่เขาจะดับไม่ใช่หลงถิง แต่เป็นฉัน”
จี้ตงหมิงไหวเอว “นี่……เส้นทางอ้อมไปหน่อยหรือเปล่า?
หลงเซียวพูดด้วยน้ำเสียงชัดเจน “ตู้หลิงเซวียนทำแบบนี้ หาเรื่องใส่ตัวจริงๆ แต่เป็นกลยุทธ์ที่ดี ตอนนี้ความแค้นทั้งเก่าใหม่ของเขา ฉันเอามารวมกันหมดแล้ว แต่โดนนิสัยของตู้หลิงเซวียน เขาจะไม่เดินตามแผน ฉะนั้นต้องระวังเข้าไว้”
จี้ตงหมิงวิเคราะห์ในหัว ระหว่างเจ้านายกับตู้หลิงเซวียนมีความไม่พอใจกันเยอะ คุณหญิงถอนหมั้นกับเขา ตู้หลิงเซวียนพยายามที่จะอยู่เหนือกว่าบริษัทเฉียวซื่อ โดนเจ้านายสวนกลับ……. ต่อมาบริษัทหลันเทียนพ่ายแพ้กับเมืองหนิงไห่ ยิ่งคิดยิ่งก็ยิ่งกลัว.ความโกรธแค้นเยอะ ตู้หลิงเซวียนสามารถกลืนน้ำลายลงคอก็แปลกแล้ว
“เจ้านายมีแผนการอะไรครับ? จะไม่ให้เขาทำแบบนี้ต่อไปใช่ไหมครับ?”
“แน่นอนว่าไม่ได้ ตู้หลิงเซวียนอยู่ที่เมืองเจียงเฉิง คุณชายกู้ก็อยู่ ตู้หลิงเซวียนมีเมืองและแผน แต่คุณชายกู้ก็ฉลาดไม่น้อย ไม่เสียเปรียบ ให้พวกเขาไกล่เกลี่ยก่อน”
จี้ตงหมิงเห็นใจคุณชายกู้ คุณชายกู้ที่ซื่อสัตย์และยุติธรรมกับตู้หลิงเซวียนที่มีแผนการร้าย จะอยู่ดีเหรอ?
“นอกจากนี้ เตรียมเครื่องบินส่วนตัวของฉัน เตรียมคนขับ หมอ พยาบาล พรุ่งนี้คุณหญิงจะบินไปลอนดอน” หลงเซียวสั่ง
“ได้ครับ เตรียมเรียบร้อยแล้ว คุณหญิงพูดครั้งที่แล้วผมก็เตรียมไว้เลยครับ แต่ว่าเจ้านายครับ ตอนนี้ร่างกายคุณนายไม่แข็งแรง เที่ยวบินระยะไกลข้ามมหาสมุทรนี้ไม่มีปัญหาจริงๆ เหรอครับ? ท่านและคุณหญิงไม่สามารถไปแล้ว หาคนที่เราวางใจได้ไปด้วยไหมครับ?”
จี้ตงหมิงคิดถึงสภาพร่างกายของคุณนาย เป็นห่วงมาก และที่เขาไม่กล้าพูดคือ เธอยังคงเป็นภรรยาของหลงถิง สมมุติหลงถิงอยากทำอะไรไม่ดี จะทำอย่างไร?
หลงเซียวพูด “ไม่ต้อง เธอไม่ให้ใครไปด้วย มีแค่หมอ” มือหลงเซียวจับปากกาเซ็นชื่อ แรงกดหนักเล็กน้อย
“เจ้านายครับ ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ คุณนายเสี่ยงไปลอนดอนแบบนี้ มีเรื่องส่วนตัวอะไรใช่ไหมครับ? ท่าน……ไม่อยากรู้เหรอครับ?”
คำถามนี้ถึงจุดสำคัญที่หลงเซียวกำลังคิด “เธอเคยเรียนอยู่ที่อังกฤษ ฉันคิดว่ารอบนี้น่าจะกลับโรงเรียน หรือ……” หลงเซียวไม่ได้พูดต่อ สายตามืดลงไปครึ่งหนึ่ง
จี้ตงหมิงก็รู้ตัวจึงไม่ถามอีก “ผมไปแผนกการตลาดก่อนนะครับ เจ้านายมีงานอะไรก็เรียกผมได้ตลอด”
เขาเดินจากไป แอนดี้เข้ามาพร้อมกับกองเอกสาร “ท่านประธานคะ ข้อมูลจากฝ่ายการเงินออกมาแล้วค่ะ หัวหน้าแผนกการเงินรออยู่ด้านนอกประตู ท่านดูนี่ก่อนค่ะ”
เธอยื่นรายงานให้หลงเซียว ยืนข้างๆ และรอคำสั่งต่อไป
หลงเซียวมองดูหนึ่งรอบ “ให้เขาเข้ามา”
“ค่ะ”
ผู้จัดการฝ่ายการเงินเข้ามา พูดอย่างนอบน้อม “ท่านประธานครับ กองทุนที่สามที่เราลงทุนในเมือง A ได้เริ่มทำเงินแล้ว รวมกับกองที่สองของครั้งที่แล้ว เราอยู่ในตำแหน่งที่ดีมาโดยตลอด ถ้าหากราบรื่น ต่อไปเราสามารถเจรจากับบริษัทเซิ่งซื่อได้ เข้าสำนักงานใหญ่ผ่านบริษัทย่อยบริษัทหรงเหยียนของบริษัทเซิ่งซื่อได้”
เขาพูดอย่างตื่นเต้นและมีความสุข เปิดไปหน้าใดหน้าหนึ่งอย่างชำนาญ เพราะความตื่นเต้นมือจึงสั่นไปด้วย ใบหน้าไม่สามารถปกปิดความสุขได้ “ท่านประธานดูนี่สิครับ ด้านบนคือกราฟการเงินของบริษัทเซิ่งซื่อ ข้างล่างเป็นของพวกเรา แม้จะมีความแตกต่าง แต่ในปัจจุบันสามารถรับรายได้เพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวด้วยการลงทุนเพียงเล็กน้อย นี่คือที่เดียวนะครับ!”
เมื่อกี้หลงเซียวดูแล้ว โล่งใจมากๆ “ติดต่อแผนกการเงินของบริษัทเซิ่งซื่อ ให้ผู้จัดการการลงทุนของบริษัทฉู่ซื่อไปคุย ไม่ได้ในครั้งเดียวก็ไปหลายๆ ครั้ง มุ่งมั่นกับการร่วมมือกับเซิ่งซื่อให้สำเร็จ”
“ครับ! ผมทำข้อมูลทางสถิติตอนนี้เลยครับ!” ผู้จัดการฝ่ายการเงินตื่นเต้นถึงขั้นจะกระโดดในห้องทำงาน ชายวัยกลางคนที่ฉลาดและมั่นคงมาโดยตลอด กลับเผยให้เห็นถึงความตื่นเต้นแบบวัยรุ่น
หลงเซียวยกมุมปาก “ดี”
ผู้จัดการฝ่ายการเงินยิ้มแล้วพูด “นอกจากนี้ มีเรื่องหนึ่งอยากขอความคิดเห็นจากท่านประธานครับ”
“พูดสิ” หลงเซียวเซ็นชื่อตัวเองลงบนเอกสาร ส่งให้เขาข้ามโต๊ะ
อีกคนรับเอกสาร กอดไว้ในอ้อมกอดเหมือนของรักของหวง “ท่านประธานรู้จักโจวโร่หลินใช่ไหมครับ? ระยะนี้ผลงานในแผนกการเงินของเธอดีมาก เธอมีความอ่อนไหวต่อสถิติ งานที่คนอื่นต้องใช้เวลาสามวัน เธอทำเสร็จภายในช่วงบ่าย และความผิดพลาดน้อยมาก ฉะนั้น ผมขอแนะนำให้ปรับตำแหน่งของเธอ แต่ว่าแผนกการเงินจะพิเศษกว่า ดังนั้นต้องให้ท่านตกลงก่อนครับ”
หลงเซียวคุ้นชินกับชื่อของโจวโร่หลินอย่างเป็นธรรมชาติ เงยหน้ามองเขา “นายแนะนำ?”
“ผมขอแนะนำให้เธอเป็นรองหัวหน้าแผนกบัญชีการเงิน ผมรู้ว่ามันก้าวไกลไปหน่อย แต่ผมรู้สึกว่าอายุไม่สามารถปกปิดความสามารถได้ ท่านประธานคิดอย่างไรครับ?”
หลงเซียวคิดสักพัก “แผนกบัญชีเป็นแผนกที่มีความสำคัญ รองหัวหน้าแผนกไม่สามารถเป็นได้ง่ายๆ แบบนี้สิ ให้เธอติดตามแผนกกองทุนไปคุยงานกับบริษัทเซิ่งซื่อ หาประสบการณ์ก่อน”
ผู้จัดการฟังแล้วท่านประธานให้โอกาสดีๆ แบบนี้กับโจวโร่หลิน รีบพยักหน้าหน้า “ได้ครับได้ครับ ผมขอบคุณท่านประธานแทนเสี่ยวโจวด้วยนะครับ!”
—
ลั่วหานและถังจิ้นเหยียนนั่งอยู่ในร้านอาหาร
“ยินดีต้อนรับกลับมานะ จิ้นเหยียน” ลั่วหานชนแก้วกับเขา ทั้งสองไม่ได้สุภาพกันเกินไป สบตากันแล้วยิ้ม
ถังจิ้นเหยียนพูดหัวเราะเยาะตัวเอง “คิดไม่ถึงจริงๆ เดิมทีฉันเป็นคนที่ยืนกรานที่จะจากไป ตอนนี้คนที่กลับมาก็คือฉัน ฉันทำเรื่องตบหน้าตัวเอง”
เขายิ้มอย่างช่วยไม่ได้ หยิบตะเกียบขึ้น
ลั่วหานคีบผักเข้าปาก “พูดแบบนี้ไม่ได้ คนที่ให้นายออกคืออธิการบดีที่ไม่รู้เรื่อง ให้นายกลับมาคือฉัน เป็นความผิดของพวกเรา ไม่ใช่นาย”
ลั่วหานให้หน้าถังจิ้นเหยียน ให้เขากลับมาไม่ยุ่งเหยิง
ถังจิ้นเหยียนยิ้ม “การตรัสรู้นี้มีผลมาก—วันนี้ฉันดูกรณีของเกาหยิ่งจือแล้ว ยาที่เธอใช้ รายงานการตรวจสอบ ฉันได้ทำการวิเคราะห์อย่างละเอียดของอาการป่วย ความจริงเธอยังมีโอกาสรักษา แต่การรักษานี้ไม่ว่าจะเพื่อเทคโนโลยีหรือความอดทนของเธอ ก็เป็นการทดสอบที่ยิ่งใหญ่”
ลั่วหานไม่กินอีกแล้ว ตั้งใจฟังเขาอธิบาย “คิดไม่ถึงว่าผู้เชี่ยวชาญด้านการผ่าตัดหัวใจ ยังเข้าใจเนื้องอก? โดยเฉพาะ……เนื้องอกในเต้านม” ลั่วหานหัวเราะเยาะเขา เหมือนแกล้งเพื่อนตัวเอง
ถังจิ้นเหยียนไม่รู้สึกอายเช่นกัน “ครั้งแรกหลังจากที่ฉันได้รับโทรศัพท์จากเธอแล้ว ก็ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านเนื้องอกของอเมริกา และอ่านข้อมูลเยอะมาก ฐานข้อมูลทางการแพทย์ของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดและมหาวิทยาลัยพรินซ์ตันมีหลายกรณีของเนื้องอกในเต้านมที่มีเงื่อนไขที่ซับซ้อน ฉันทำการวิเคราะห์แล้ว ไว้ส่งไปให้แพทย์ที่เข้ารับการรักษาของเธอ แต่ว่าโรคของเธอ ส่งไปที่อเมริกาอาจจะดีกว่า”
ลั่วหานเห็นด้วย “แต่ว่า ตอนนี้เธอเป็นอาชญากร นายเข้าใจ?”
ถังจิ้นเหยียนดื่มน้ำหนึ่งคำ ฝ่ามือกดไว้บนเขา หนักเล็กน้อย “อืม ดังนั้นเราจำเป็นต้องต่อรองกับตำรวจ แม้จะเป็นอาชญากร แต่เพียงแค่เธอกับหลงเซียวยินดีจะช่วย ยังไม่สามารถทำได้เหรอ?”
ลั่วหานงอปาก “นายยังรู้จักประจบสอพลอ ในเมื่อจะเจรจากับสำนักสันติบาล ทำไมนายไม่ไปหาเจิ้งซิ่วหยาโดยตรงเลย? เธอเป็นคนวงใน น่าจะง่ายกว่า”
พูดถึงเจิ้งซิ่วหยา ดวงตาของถังจิ้นเหยียนลุกโชนด้วยเปลวไฟ แต่เปลวไฟก็กลายเป็นฝุ่นในพริบตา “ฉันติดต่อเธอไม่ได้ เพื่อนร่วมงานของเธอบอกว่าเธอกำลังปฏิบัติภารกิจอยู่ แต่ว่าภารกิจอะไรต้องแยกออกจากโลกภายนอก? ไม่ถึงขั้นไม่ปรากฏตัวทั้งเดือนหรือเปล่า?”
นี่……
ลั่วหานกดคางลง คิดสักครู่ “ช่วงนี้ฉันไม่มีงานอะไรกับเธอ ฉันก็ไม่รู้สถานการณ์ เอาแบบนี้ไหม วันนี้นายลองไปหาเธอที่สถานีตำรวจ แม้จะไม่พบเธอ ถามเพื่อนร่วมงานเธอก็ได้ เนื้อหาการทำงานของตำรวจมีการรักษาความลับในระดับหนึ่ง แต่น่าจะไม่มีปัญหาหากจะรู้เกี่ยวกับความปลอดภัยของเธอใช่ไหม?”
ถังจิ้นเหยียนเห็นด้วยกับคำแนะนำ “ได้ เดี๋ยวฉันไปถาม”
ทานอาหารเสร็จ ลั่วหานให้ ถังจิ้นเหยียนไปสถานีตำรวจทันที แต่ว่าถังจิ้นเหยียนไม่วางใจให้เธอกลับไปคนเดียว ยืนยันที่จะส่งหญิงตั้งครรภ์กลับโรงพยาบาล
หลินซีเหวินรออยู่ที่โต๊ะพยาบาลของแผนกการผ่าตัดหัวใจตั้งแต่เช้าแล้ว เห็นถังจิ้นเหยียนและลั่วหานกลับมา วิ่งตามขึ้นไป พูดอย่างยิ้มๆ “หมอถัง ฉันคิดว่าคุณไปอีกแล้ว! คุณกลับมาหวาเซี่ยอีกนี่ดีจริงๆ!!”
รอยยิ้มอันสดชื่นเหมือนอยู่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิของถังจิ้นเหยียนกวาดไปทั่วพื้นที่อันกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยน้ำยาฆ่าเชื้ออีกครั้ง ยิ้มและพูดกับหลินซีเหวิน “ระดับการแพทย์ของคุณพัฒนาขึ้นมาก หลังจากนี้มาเป็นมือรองให้ฉัน ยินยอมไหม?”
หัวใจของหลินซีเหวินเต็มไปด้วยความสุขที่คลั่งไคล้ มืออดไม่ได้ที่จะคว้าแขนเสื้อของถังจิ้นเหยียน “จริงเหรอ?! จริงเหรอ! คุณให้ฉันเป็นผู้ช่วยของคุณ!”
ลั่วหานที่อยู่ข้างๆ หัวเราะ “ดูสิ สิ่งตรงข้ามดึงดูด เมื่อก่อนผ่าตัดกับฉัน ไม่เห็นเธอตื่นเต้นขนาดนี้”
“ที่ไหนกัน! เธอเป็นเทพธิดาของฉันไอดอลของฉัน หมอถังเป็นเทพบุตรของฉันและเป็นแบบอย่างของฉัน! เหมือนกันนะ!” หลินซีเหวินอ้อน ดึงแขนเสื้อของถังจิ้นเหยียนไม่อยากปล่อย
หวาเทียนเสร็จสิ้นการผ่าตัด เดินมาอย่างเหนื่อยล้า เห็นสามคนกำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน เข้าไปร่วมด้วย “ในที่สุดก็จัดการผู้ป่วยฉุกเฉินเสร็จทั้งหมดแล้ว ผ่าตัดสามครั้งติดต่อกัน”
หลินซีเหวินพูดอย่างดูถูก “แค่สามครั้งติดต่อกันก็บ่นอิดออดแล้ว เมื่อก่อนหมอถังผ่าตัดติดต่อกันสามวันเชียวนะ!”
ลั่วหานพูดอย่างประหลาดใจ “สามวัน? เมื่อไหร่กัน?
