บทที่ 1018 ศัตรูของศัตรู
ซุนปิงเหวินพูดขนาดนี้ ตู้หลิงเซวียนยืนยันความคาดเดาอย่างละเอียด
แต่ตู้หลิงเซวียนฉลาดตรงที่ มองออกแต่ไม่พูดออกมา “เฮอะๆ ปัญหาของธุรกิจ จะบอกว่าเพราะใครบางคนได้ยังไง จะพูดเหตุผล คู่แข่งคนไหน ก็สามารถทำให้ปวดหัวได้ ลุงซุนไม่คิดแบบนี้เหรอ?”
ความเงางามและความตระหนักของเขา ทำให้ซุนปิงเหวินอดไม่ได้ที่จะระมัดระวัง แต่เขาก็แน่ใจ ตู้หลิงเซวียนไม่ใช่คนธรรมดา จึงยิ้มละดื่มชาหนึ่งคำ “แน่นอน ธุรกิจยิ่งใหญ่ ความกดดันก็มากขึ้น คู่แข่งทุกคนก็จ้องจะกินเนื้อในจาน เฮอะๆ ใครไม่อยากกินแบบสำเร็จรูปล่ะ?”
ตู้หลิงเซวียนขยับแว่นตาอย่างสง่างาม ดวงตาที่ชาญฉลาดคู่หนึ่งถูกเขาปิดกั้น “ลุงซุนก็เจอปัญหาเหรอ?”
ซุนปิงเหวินวางแก้วชาลง มือสองข้างวางไว้บนหัวเข่า “ไม่ปิดบังคุณ ปัญหาหลักของฉันคือหลงเซียว ประธานตู้เป็นคนที่เที่ยงธรรม ฉันไม่ซ่อนมันอีกต่อไป เรื่องของน้องสาวฉัน ประธานตู้น่าจะเคยได้ยินนะครับ?”
ตู้หลิงเซวียนถอนหายใจเบาๆ คิดสักพัก เหมือนกำลังนึกถึงเรื่องที่ตัวเองไม่รู้จักดี ใช้เวลานานกว่าจะนึกออก “น้องสาวของลุงซุน เป็นหมอใช่ไหม? ฉันรู้แค่ว่าหมอซุนมีความสามารถมาก เป็นคุณหนูของตระกูลที่ร่ำรวย ตัวเองกลับพยายามอย่างมาก มันยากมากๆ และมีคุณค่า”
ตัวจริงของซุนเจียลี่เป็นยังไงเขาจะไม่รู้ได้ยังไง?
เคยสืบข้อมูลของตระกูลซุน เมื่อเห็นเอกสารของซุนเจียลี่ ตู้หลิงเซวียนสงสัยแค่ข้อเดียว:คนแบบนี้มาเป็นหมอได้ยังไง? เอาชีวิตมาเป็นเรื่องล้อเล่น!
หลังจากเทียบกับลั่วหาน เขายิ่งสงสัยซุนเจี่ยลี่มากขึ้น
แต่วันนี้……
ซุนปิงเหวินได้ยินตู้หลิงเซวียนชมน้องสาวตัวเองขนาดนี้ จุดความหวังทันที พูดอย่างตื่นเต้น “คำพูดของประธานตู้วันนี้ พูดแทนความเจ็บปวดในใจของฉันจริงๆ เจียลี่เป็นผู้หญิงที่ขยันและพยายามจริงๆ เธอไม่เคยพึ่งพาที่บ้าน และยังบอกฉันเป็นพิเศษ ตำแหน่งงานของเธอ ทั้งหมดเธอพยายามด้วยตัวเอง! สำหรับน้องสาวของฉัน……ไม่มีอะไรจะพูดแล้วจริงๆ”
ใช่เหรอ?
ตู้หลิงเซวียนยิ้มอย่างเยือกเย็นในใจ
ในตอนนั้นซุนเจียลี่และลั่วหานแข่งขันกันเพื่อชิงตำแหน่งศาสตราจารย์ เอกสารและผลการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ของลั่วหานนั้นกดซุนเจียลี่ไปไกลมาก แต่ซุนเจียลี่ใช้ตระกูลบีบชื่อลั่วหาน ให้ตัวเองได้ตำแหน่งศาสตราจารย์
แต่ความสามารถของเธอไม่เพียงพอ ทำความผิดต่ำมากมาย
หลายครั้งที่ลั่วหานช่วยเธอทำสำเร็จ
พอนึกถึง เส้นเลือดบนหน้าผากของตู้หลิงเซวียนอดไม่ได้ที่จะตึง
ฉู่ลั่วหานเป็นผู้หญิงแบบไหน? การแต่งงานระหว่างเธอกับหลงเซียวไม่เป็นที่รู้จักในตอนนั้น ทำทุกอย่างด้วยตัวเอง
เสียดาย……ผู้หญิงคนนี้ไม่ยอมเข้าสู่อ้อมกอดของเขา
ตู้หลิงเซวียนถอนหายใจอย่างไม่มีนัยสำคัญ เมื่อนึกถึงลั่วหาน ใจของเขาก็ปวด
ซุนปิงเหวินไม่รู้การเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อกี้ของตู้หลิงเซวียน หมกมุ่นอยู่กับเรื่องของน้องสาว
ดวงตาอบอุ่นของตู้หลิงเซวียนยิ้ม “บุคลิกของหมอซุนดีและหายาก แต่ทำไมต่อมาเธอถึง……เข้าคุกล่ะ? ขอโทษนะ หากทำให้คุณขุ่นเคือง ไม่ต้องพูดก็ได้”
ซุนปิงเหวินเพิ่งถูกหลงเซียวทำร้าย ตอนนี้ตู้หลิงเซวียนเป็นมิตรกับเขาขนาดนี้ เส้นบางๆ ในใจของเขาพังทลายลงอย่างสมบูรณ์ จะบอกความในใจของตัวเองออกมา
“พูดขึ้นมา จริงๆ ก็เป็นการเข้าใจผิด เสียดายที่น้องสาวที่ไร้เดียงสาของฉันติดกับดัก รับบาปแทนคนอื่น……”
ต่อมา ซุนปิงเหวินก็สร้างเรื่องโกหกที่ซุนเจียลี่โดนใส่ร้าย
ฉู่ลั่วหานกับวิธีการหลอกใช้เธอ วิธีใส่ร้ายเธอ หลังเกิดเรื่องแล้วลงมือกับเธออย่างไร วิธีการยืมตัวตนของหลงเซียวไปซื้อหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ทำให้ซุนเจียลี่เข้าคุก
อย่างไรก็ตาม เขาสร้างคำโกหกที่ฟังดูไร้ที่ติ สรุปก็คือ……
“เจียลี่ถูกอธรรม เพื่อแก้แค้นฉัน หลงเซียวกลับลงมือกับน้องสาวของฉัน ทำให้เธอต้องเข้าคุกทั้งที่อายุยังน้อย…… พี่ชายอย่างฉัน เจ็บใจมาก!”
ซุนปิงเหวินพูดอย่างจริงจัง เวลาตื่นเต้นก็หยิบแก้วเหล้าของตู้หลิงเซวียน เงยหน้าดื่มจนหมด
ตู้หลิงเซวียนฟังและมองด้วยสายเยือกเย็น
ซุนปิงเหวินมองเขาต่ำไปแล้ว หรือว่า เขามองตัวเองสูงไป
แต่แสดงละครถึงตรงนี้ เขาก็ต้องให้ความร่วมมือด้วย
“แล้ว ลุงซุนอยากให้ฉันทำอะไรให้คุณ?”
ฟังนิทานจบแล้ว บทหน้าจบแล้ว ขั้นตอนต่อไปคือการทำเครื่องหมายราคาให้ชัดเจนเพื่อเข้าสู่หัวข้อ
ดวงตาของซุนปิงเหวินแดงก่ำ กำหมัดอย่างโกรธเคือง “ประธานตู้ คุณก็เคยถูกหลงเซียวหลอก ฉันรู้ว่าหลายโครงการของคุณถูกหลงเซียวแย่งไป รวมถึงSKYห้างสรรพสินค้าของคุณที่อเมริกา เกาจิ่งอานเป็นเพียงเครื่องมือของหลงเซียว! ท้ายที่สุด คุณกับฉันก็เหมือนกัน”
ตู้หลิงเซวียนยิ้ม
ซุนปิงเหวินเคยสืบข้อมูลเขาจริงๆ
“ใต้หล้านี้มีเพียงท่านเป็นผู้รู้ใจ ไม่ว่าจะจากไกลอยู่สุดขอบฟ้าหรือใต้ทะเลก็เหมือนดั่งอยู่ร่วมกัน ฉันและลุงซุนก็นับว่าเจอกันครั้งแรกก็สนิทกันเหมือนเพื่อนเก่าแล้ว มีเรื่องอะไรลุงซุนก็พูดตรงๆ ได้เลย” ท่าทางของตู้หลิงเซวียนยังธรรมดา
ซุนปิงเหวินเปลี่ยนน้ำเสียง “ประธานตู้ พวกเราร่วมมือกันเป็นไง? บริษัทซุนซื่อของฉัน บวกกับบริษัทหลันเทียนของคุณ ตลาดทั้งในและต่างประเทศมีข้อได้เปรียบในการแข่งขัน! ฉันแค้นหลงเซียว! ขาของฉัน น้องสาวฉัน ทั้งหมดนี้หลงเซียวเป็นคนทำ!”
คำพูดของซุนปิงเหวิน ใส่ร้ายหลงเซียวไปหมด
ตู้หลิงเซวียนพยักหน้านิ่งๆ “ร่วมมือก็ส่วนร่วมมือ แต่สิ่งที่ละเมิดกฎหมายและวินัย ฉันไม่ทำนะ”
ยังไม่รู้ว่าซุนปิงเหวินเป็นตัวละครอะไร ตู้หลิงเซวียนไม่พูดเยอะ
“คุณวางใจได้ ธุรกิจก็คือธุรกิจ ฉันก็เป็นพลเมืองที่ปฏิบัติตามกฎหมาย”
ใช่เหรอ?
ใบหน้าตู้หลิงเซวียนไม่แสดงอาการ แต่ในใจกลับมองซุนปิงเหวินออก เขาต้องการที่จะใช้มือของเขาเพื่อกำจัดหลงเซียว ส่วนข้อดีเหรอ……ซุนปิงเหวินเป็นคนที่กระเพาะอาหารใหญ่ เขากลืนหุ้นและทรัพย์สินของโม่หรูเฟย ก็คือหลักฐานที่ดีที่สุด
คนนี้ใช้ได้ แต่เชื่อไม่ได้
“บุคลิกของลุงซุน ฉันเชื่อได้ ร่วมมือกับคุณ ฉันคิดว่ามันจะเป็นที่น่าพอใจมาก”
—
ตอนดึกของรีสอร์ทหยีจิ่งเงียบมาก ใต้แสงไฟสีอ่อน หลงเซียวนั่งอ่านเอกสารในห้องสมุด
แสงไฟสาดใส่เขาจากบนลงล่าง ทำให้ชุดนอนของเขามีรัศมีอันอบอุ่น
เอกสารการเสนอราคาที่พิมพ์ออกมาถูกเขาพลิกหมดแล้ว มือข้างเดียวของหลงเซียวกุมหัว เอกสารการเสนอราคานี้เพียงพอที่จะแข่งขันกับบริษัทธรรมดาได้ แต่ต้องการเอาชนะตู้หลิงเซวียน ยังไม่มากพอ
เขาเคยเห็นความแข็งแกร่งของตู้หลิงเซวียน คนนั้นไม่เคยรั่วไหล เป็นขั้นเป็นตอน เกาจิ่งอานไม่ใช่คู่แข่งของเขา
ทำการแก้หลายอย่างบนเอกสาร หลงเซียวเงยหน้า เผลอเหลือบไปเห็นรูปคู่เขากับลั่วหานบนโต๊ะ
ดวงตาที่เหนื่อยล้าค่อยๆ เต็มไปด้วยความอ่อนโยน
ครืด ครืด!
มือถือขัดจังหวะความคิดของหลงเซียวโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า
บนหน้าจอเป็นข้อความ เห็นได้ชัดว่าไม่ได้มาจากลั่วหาน คิ้วของหลงเซียวขมวดแน่นอีกแล้ว
“หลงเซียว เอกสารของนายฉันดูหมดแล้ว พูดตามตรง ฉันตกใจมาก”
ข้อความมาจากทนายหลิน
ดวงตาของหลงเซียวเย็นลงเล็กน้อย รอข้อความต่อไปของเขา
“ฉันต้องการเวลาหน่อย งานนี้ยากมาก ฉันคนเดียวน่าจะไม่สามารถทำเสร็จสมบูรณ์ได้ Rosaเป็นผู้ช่วยที่น่าเชื่อถือและมีความสามารถมากที่สุดของฉัน ฉันหวังว่าเธอสามารถเข้าร่วมได้”
“แน่นอน ถ้านายไม่เห็นด้วย ฉันจะไม่ลากเธอเข้ามา เพราะมันอันตรายเกินไป”
นิ้วของหลงเซียวกดหน้าจอ “ทำตามความคิดของนาย ฉันต้องการแค่เห็นผล”
กระบวนการเป็นอย่างไร ไม่สำคัญ
