ประธานหยิ่งยโสของฉัน – ตอนที่ 1029

ตอนที่ 1029

บทที่ 1029 ให้เหตุผลฉันสักอย่าง

“คุณพูดอะไรหรือ?”

ผ่านไปเต็มๆมีสามสิบวินาทีนานขนาดนั้น เจิ้งซินจึงคืนสติกลับมาจากในการตื่นตะลึง ตาสองข้างจ้องมองตู้หลิงเซวียนที่อยู่บนเก้าอี้อย่างแน่น หลังจากเขาพูดจบแล้วดูเหมือนดั่งไม่ได้เกิดอะไรขึ้น สีหน้ายังเป็นสงบงดงามตามเคย

ดูเหมือนบนใบหน้าของเขาสวมใส่หน้ากากที่สมบูรณ์แบบอันหนึ่งไว้ ทุกการกระทำที่ละเอียดอ่อนล้วนผ่านการฝนให้เรียบอย่างตั้งอกตั้งใจจนถึงที่สุดมาก่อนแล้ว ดูไม่ออกว่าในใจเขาตกลงมีความคิดอะไรกันแน่

อย่างน้อย ในเวลานี้เจิ้งซินดูไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

ตู้หลิงเซวียนเผชิญหน้าจ้องมองเจิ้งซิน ไม่สนใจหัวเราะเยาะที่เกิดจากความไม่กล้าเชื่อโดยอัตโนมัติจากมุมปากของเธอ “ผมพูดว่า พวกเราแต่งงานกัน”

เจิ้งซินอ้าปากแล้วอ้าปากอีก ในที่สุดก็ยังรู้สึกส่อเสียด พูดไม่ออกจนหันหน้ามองไปยังนอกหน้าต่าง หันกลับมาอีกทีพูดว่า “ฉันว่า ตู้หลิงเซวียน คุณไม่ได้เข้าใจผิดนะ? แต่งงานหรือ? คุณพูดว่าแต่งงานหรือ? ฉันกับคุณหรือ?”

เจิ้งซินพูดถึงปัญหาหลายอย่างต่อๆกันสรุปขึ้นมาแล้วก็คือ เธอไม่เชื่อคำพูดที่ตู้หลิงเซวียนพูด!

แม้แต่คำเดียวล้วนไม่เชื่อ!

มือทั้งสองของตู้หลิงเซวียนดันไว้อยู่บนโต๊ะ นิ้วมือที่เรียวยาวเกี่ยวพันต่อๆกัน “ผมพิจารณามาแล้ว ไม่ว่าเป็นเงื่อนไขภายนอกหรือว่าความต้องการในส่วนลึกของจิตใจพวกเรา ล้วนตรงกับมาตรฐานในการแต่งงาน”

เจิ้งซินกัดฟันแล้วกัดฟันอีก “ตรงกันหรือ? ฉันกลับอยากจะฟังดูจริงๆ พวกเราตรงกันแบบไหนล่ะ?”

ตุ๊บตั๊บ!

เจิ้งซินเอากระเป๋าที่พายข้างโยนทิ้งอยู่บนโต๊ะ สร้อยทองที่อยู่กระเป๋าตกลงมา แกว่งไปแกว่งมา

ร่วมงานส่วนร่วมงาน หลอกใช้ส่วนหลอกใช้ แต่ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาก็จำกัดเพียงแค่นี้มั้ง? ถึงแม้ว่าพวกเราเคยผิดพลาดนอนด้วยกันมาก่อน แต่ว่า…….

ไม่ เจิ้งซินไม่สามารถจินตนาการว่าตนเองอยู่ด้วยกันกับตู้หลิงเซวียน ตู้หลิงเซวียนฉลาดเกินไปแล้ว ด้านสว่างไม่ปรากฏร่องรอย ตามความจริงสิ่งที่คิดอยู่ในใจมืดมิดมาก!

ตู้หลิงเซวียนดูเหมือนมองทะลุถึงความคิดที่อยู่ลึกๆในใจเจิ้งซิน ริมฝีปากที่เซ็กซี่และบางยิ้มแล้วยิ้มอีก “คุณดูเหมือนต่อต้านผมเหลือเกินนะ? ผมถามด้วยตนเอง เงื่อนไขของตนเองไม่ทำให้คุณน้อยเนื้อต่ำใจเลย”

“อย่าพูดไร้สาระ ให้เหตุผลที่เพียงพอสักอย่างแก่ฉัน”

เจิ้งซินอดไม่ได้พินิจพิเคราะห์ตู้หลิงเซวียนอย่างตั้งใจ ดูจากภายนอกแล้ว เขาสง่าผ่าเผย หล่องามพริ้งสุภาพมีมารยาท คนที่ไม่เข้าใจเล่ห์กลของเขา จะต้องถูกเนื้อหนังที่ดูดีของเขาหลอกอย่างแน่นอน อีกทั้ง ฐานะตระกูลของเขามีชื่อเสียงอำนาจที่ยิ่งใหญ่ เบื้องหลังคือบริษัทหลันเทียนที่มีชื่อเสียงมาก ยึดครองที่แห่งหนึ่งในอเมริกา

ผู้ชายแบบนี้ มีผู้หญิงมากมายแย่งกันคลานขึ้นเตียงของเขา

แต่ว่า เจิ้งซินรู้ว่าความทะเยอทะยานของตู้หลิงเซวียน ความสกปรกโสมมกับต่ำทรามที่อยู่ในใจเขา เธอเข้าใจไม่น้อย คิดอย่างละเอียดแล้วน่ากลัวเหลือเกิน…….

“นอกจากผม คุณยังสามารถหาเจอผู้ชายที่อยู่ในสายตาของคุณและยินดีอยู่ร่วมกับคุณด้วยหรือ?”

ตู้หลิงเซวียนไม่ตอบกลับถาม โยนปัญหาให้กับคนฝั่งตรงข้าม

ดวงตาที่อยู่ภายใต้การแต่งหน้าควันของเจิ้งซินกะพริบหนึ่งที จากนั้นริมฝีปากแดงยักขึ้นสูงจากข้างขวา “เหอะๆ ผู้ชายที่มีอำนาจ มีอิทธิพล มีค่าเฉลี่ยความงามมากมายเหลือเกิน ด้วยฐานะของฉัน ดูเหมือนไม่ใช่ต้องเป็นคุณเท่านั้น”

คำพูดพูดออกไป เจิ้งซินมีความหวาดผวาเล็กน้อยโดยไม่รู้สาเหตุ

สิ่งที่ตู้หลิงเซวียนพูดดูเหมือนถูกด้วย ปล่อยตามองไปในวงการหนุ่มหล่อโดดเด่นทั้งหมด พลังความสามารถที่จะทำให้เขาแพ้ไม่มีสักกี่คน ค่าเฉลี่ยความงามกับอายุที่เทียบเท่ากับเขาได้ยิ่งเหมือนดั่งขนหงส์เขากิเลน ถ้าหากว่าจะต้องพูดออกมาสักคน…….

ฝั่งโน้นคือหลงเซียวที่เธอไม่สามารถเป็นเจ้าของได้

ในใจ เข้มลงทันที

ตู้หลิงเซวียนไม่หยอกล้ออีก สบตากับเธออย่างตั้งใจ “คุณอยากได้เหตุผล ผมให้หลายข้อแก่คุณ อันดับแรก พวกเราใกล้ชิดซึ่งกันและกันล้วนแฝงไว้ด้วยจุดประสงค์ จุดนี้ไม่จำเป็นต้องซ่อนเร้นเก็บไว้”

เจิ้งซินเงียบ สิ่งที่เขาพูดถูก

ในตรงโน้นใกล้ชิดโดยเจตนา เธอก็แฝงไว้ด้วยจุดประสงค์เช่นกัน

“อีกครั้ง ในใจคุณแน่ใจว่าผมเป็นคนพาลที่จอมปลอมคนหนึ่ง อย่างงั้นคุณเจิ้งลองคิดเองดูสิ คุณล่ะ? ก่อนที่จะประเมินค่าผม คุณเจิ้งจะต้องย้อนทบทวนตนเองสักหน่อยหรือไม่?”

ตู้หลิงเซวียนไม่รีบไม่ร้อน หนึ่งคำหนึ่งประโยค พูดจนสมเหตุสมผลขนาดนั้น ไม่รู้สึกว่าคำพูดของตนเองอึดอัดใจมากสักนิด

เจิ้งซินเม้มปากแล้วเม้มปากอีก “ยังไงหรือ? อยากด่าฉันหรือ?”

ตู้หลิงเซวียนส่ายหัว “ย่อมไม่ใช่อยู่แล้ว ตรงกันข้าม ผมชื่นชมคุณอย่างมาก กล้ารักกล้าชอบ เพื่อบรรลุถึงจุดประสงค์ของตนเอง สามารถฉวยโอกาสที่พิเศษ พวกเราเหมือนกันมาก”

เจิ้งซินกัดฟัน เธอไม่รู้สึกว่าอย่างนี้จะเหมือนคำชื่นชมเลย

“อีกอย่าง แท้ที่จริงแล้วพวกเราล้วนเป็นคนที่น่าสงสาร แม้ว่าคนที่น่าสงสารต้องมีจุดที่น่าเกลียด แต่หัวอกเดียวกันได้ไม่เยอะเลย ใจของผมอยากจะเอาชนะแอนน่า แต่ถูกหลงเซียวทำร้ายหลายครั้งสูญเสียโอกาสด้านธุรกิจเยอะมาก

แต่คุณยึดติดกับหลงเซียว ถูกเขาหลอกใช้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยังไม่รู้ตัวว่าช่วยคนอื่นจัดแต่งชุดแต่งงาน คุณว่า พวกเราล้วนน่าสงสารมากใช่หรือไม่?”

เจิ้งซินถูกคำพูดที่สมเหตุสมผลของเขาพูดจนไม่มีเรี่ยวแรงโต้ตอบ โดยเฉพาะนึกถึงเรื่องต่างๆนานาในอดีต สิ่งที่เธอเสียเปรียบ การลบหลู่ที่ได้รับจากหลงเซียวที่นั่น ยังมีจุดอ่อนที่จับกุมอยู่ในมือของหลงเซียว

เธอรักไปแล้วรอบหนึ่งหลงใจ หลงเจตนา หลงความรักสิ่งที่แลกมาคือภาพข้างหลังที่เย็นชาของเขา

เธอเคยปรารถนาจะเดินจนถึงพระอาทิตย์ตกกับเขา เคยอยากจะสร้างอนาคตด้วยกันกับเขา แต่ว่ารอจนถึงท้ายสุด พวกเขาทั้งคู่รักกันมากเป็นเพื่อนเดินทางสุดขอบฟ้า แต่เธออยู่เพียงคนเดียว แม้แต่สักคนที่ถามไถ่หนาวเย็นล้วนไม่มี

สิ่งที่เธออยากได้คือผู้ชายที่รักโปรดปรานเธอถึงกระดูกคนหนึ่ง แต่ไม่ใช่เป็นคนคนหนึ่งที่หลอกใช้เธอ ยิ่งไม่ใช่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของผลประโยชน์

นี่ไม่ใช่การแต่งงานที่เธออยากได้

ไม่ใช่นะ!

เผชิญหน้ากับการแต่งงาน ความคิดของผู้หญิงล้วนอาจเหมือนกัน คนคนนั้นเป็นคนที่รักตัวเองจากใจ ถ้าหากว่าไม่ใช่ จะต้องเป็นตนเองที่รักอย่างลึกล้ำ ยินยอมที่จะถูกเมินเฉย ถูกมองข้าม ยินยอมทุ่มเทฝ่ายเดียว ควักหัวใจควักปอดเพื่อเขาไม่เก็บแรงไว้สักนิด

แต่ว่าคนที่สามารถทำให้เธอตกต่ำจนถึงขี้ฝุ่น มีเพียงหลงเซียว

มีเพียงเขาคนเดียว

ความคิดในใจหมุนเปลี่ยนร้อยพันรอบ สีหน้าของเจิ้งซินอยู่ภายใต้การจ้องมองของตู้หลิงเซวียนเปลี่ยนไปหลายครั้งแล้ว

“น่าสงสาร งั้นก็ยังไงอีกล่ะ? ฉันจะไม่แต่งงานกับคนคนหนึ่งที่ฉันไม่รัก” เจิ้งซินยิ้มขม เธอตกต่ำจนจะเข้าสู่การแต่งงานแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่!

ตู้หลิงเซวียนมองทะลุปรุโปร่งถึงสภาพจิตของเธอ ไม่รีบไม่ร้อนอธิบายต่อ “พวกเราแต่งงาน อย่างน้อยมีส่วนหนึ่งผมรับรองได้ แต่งงานแล้วผมจะไม่แตะต้องผู้หญิงอื่นอีก สำหรับคุณ…….” ตู้หลิงเซวียนขมวดคิ้วแล้วขมวดคิ้วอีก “ตามใจคุณ”

เจิ้งซิน “…….”

เหมือนอย่างที่คิดเลยนะ การแต่งงานที่ไม่ใช่ด้วยเงื่อนไขความรักเป็นข้อแรก แม้แต่ภรรยาแต่งงานแล้ว มั่วกับผู้ชายอื่นล้วนสามารถถูกอนุมัติ เหอะๆ!แม่มึงเอ่ย ช่างเยาะเย้ยจริงๆนะ!

“จากนี้ การแต่งงานของพวกเราจะกลายเป็นการปกป้องที่ดีที่สุด มีความสัมพันธ์ขั้นนี้ คุณกับผมการทำงานล้วนจะยิ่งราบรื่น ทรัพยากรของกันและกันล้วนแบ่งปันได้ คุณอยากเหยียบเข้าสู่วงการธุรกิจผมจะช่วยคุณปูทาง ทำให้บริษัทของคุณขึ้นต่อๆกันหลายขั้นล้วนไม่เป็นปัญหา อีกด้านหนึ่ง ผมก็ได้เช่นกัน”

เจิ้งซินจ้องมองเขาอย่างเย็นชา

เขาพูดคำพูดเหล่านี้จนไม่สะทกสะท้านขนาดนี้ได้ยังไง!

ไม่รู้สึกว่าคำพูดของตนเองไร้ยางอายขนาดไหนหรือ?

“คุณรู้สึกว่าผมต่ำช้าหรือ?” ตู้หลิงเซวียนยิ้มเองแล้ว รอยยิ้มไม่ถึงนัยน์ตา

“ใช่ ฉันก็รู้สึกเป็นเช่นนี้ ฉันนึกไม่ถึงว่าคุณกลับกลายเป็นคนแบบนี้ คุณยิ่งน่ากลัวกว่าที่ฉันคิด” เล็บใสของเจิ้งซินแทงเข้าไปในฝ่ามือ เธอพูดไม่ถูกว่าเป็นความโมโหหรือว่าเศร้าใจ

“การแต่งงานของพวกเราอาจจะไม่ได้ใช้ความรักเป็นพื้นฐาน แต่ผมสามารถให้ด้านวัตถุมหาศาล ฐานะของคุณนายหญิงตระกูลตู้ แก่คุณ”

ฐานะนี้ มีคนมากมายปรารถนาอยู่ เจิ้งซินก็รู้

ช่วงเวลาก่อนหน้านั้นนิยมพิจารณาเปรียบเทียบและคัดเลือกชายงดงามในระยะเวลาหนึ่ง ตู้หลิงเซวียนได้รับจำนวนเสียงอย่างสูงในแถวหน้า ดึงดูดคุณหนูผู้สูงศักดิ์ไม่น้อย ในนั้นมีคณะกรรมการเทศบาลอีกทั้งศาลากลางจังหวัดไม่น้อย คุณหนูผู้สูงศักดิ์คนที่อยากจะแสดงความตั้งใจที่จะให้ความร่วมมือต่อตู้หลิงเซวียนนับไม่ถ้วน

ทันทีที่คิดเช่นนี้ แท้ที่จริงแล้วเจิ้งซินไม่ได้นับว่าโดดเด่นที่สุดในนั้นเลย

ตู้หลิงเซวียนให้เวลาเธอพอสมควร ให้เธอคำนวณถึงน้ำหนักของตนเองตกลงว่ามีสิทธิต่อรองหรือไม่

เจิ้งซินคิดไปหนึ่งรอบ พบเห็นว่าตนเองแต่งงานกับตู้หลิงเซวียนพูดได้ว่าคบผู้ที่มีฐานะสูงกว่า

ใกล้ตายซะ!

เธอเป็นลูกสาวของเจิ้งเฉิงหลินนะ!

“ฉัน……..ต้องคิดก่อน” เจิ้งซินกัดริมฝีปากไว้ หลังจากพิจารณาผลดีผลเสียแล้ว ตาชั่งที่อยู่ในใจกำลังเอียงอยู่

ตู้หลิงเซวียนเอ้อระเหยยิ้มหนึ่งที “แน่นอน ก่อนแต่งงานพวกเราจะเซนต์สัญญาชุดหนึ่ง จะเรียบเรียงทรัพย์สิน สิทธิ หน้าที่รับผิดชอบทั้งสองฝ่ายออกมาให้อย่างละเอียด เนื้อหาทั้งหมดผมจะให้ทนายจัดการ”

แม่มึงเอ่ย!

เจิ้งซินฟังถึงตอนนี้อารมณ์ขึ้นเล็กน้อย

“ขอโทษจริงๆ อย่างไรก็ตามฐานะทางสังคมของผมไม่ใช่ตระกูลเล็กๆทั่วไป ผมจะต้องรับรองว่าการแต่งงานของผมจะไม่มีผลกระทบกับธุรกิจของผม” ตู้หลิงเซวียนตรงไปตรงมาและจริงใจอย่างคาดไม่ถึง กลับทำให้เจิ้งซินประหลาดใจแล้ว

แท้ที่จริงแล้วเจิ้งซินก็รู้เช่นกัน การแต่งงานของตระกูลที่มีทั้งเงินและอิทธิพล คนไหนที่จะไม่ใช่เช่นนี้ล่ะ?

เรื่องหย่าร้าง ฝั่งผู้หญิงไม่มีสิทธิได้รับทรัพย์สมบัติครึ่งหนึ่งของฝั่งผู้ชายยิ่งไม่มีสิทธิแบ่งสิทธิผู้ถือหุ้นของเขา

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

Status: Ongoing

คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป / ประธานหยิ่งยโสของฉัน หมออายุรศาสตร์มือหนึ่งฉู่ ลั่วหาน แต่งงานมาสามปีแล้ว กลับ ไม่มีใครสักคนรู้ว่าสามีเธอเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลหลง ตระกูลร่ำรวยอันดับแรกของเมืองเจียงตู ซึ่งเป็นคุณชาย เซียวที่ใครๆได้ยินชื่อก็ต้องหวาดกลัว ตลอดสามปีมาทั้งสอง ไม่เคยมีอะไรกัน เธอต้องทนดูรูปภาพหวานๆของเขากับเมีย น้อยโชว์บนหน้าจอ เธอหัวเราะ “หลงเซียว เราหย่ากันเถอะ” ” เห้อ หย่าเหรอ คุณผู้หญิง คุณคิดว่าผมเป็นอะไร? ” เธอเซ็น ใบหย่าอย่างไม่ลังเล ทิ้งแหวนแต่งงาน ดีมาก! เธอกล้ามาก คอยดูแล้วกันว่าผมจะจับคุณกลับมายังไง!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท