บทที่ 1201 [ตอนพิเศษ] เรื่องราวหลังจากนั้นของพวกเขา 6
ชูชูดึงมือเล็กๆ ของเขาซิงซ่านเดินตามเธออย่างให้ความร่วมมือ เห็นได้ชัดว่ายังไม่รู้โชคชะตาที่กำลังรอตัวเองอยู่
ซิงซ่านเต็มไปด้วยความอ่อนโยน แก้มย้วยๆ ใบหน้าเหมือนหลงจื๋อมาก ถ้าผอมกว่านี้นิดหน่อย ก็ถอดแบบจากหลงจื๋อเลย ดังนั้นหน้าตาดีมาก ในโรงเรียนอนุบาลฉันจะะถูกเด็กผู้หญิงเข้าหา ให้ของขวัญ เป็นที่รักของห้อง
นอกจากนี้ ไม่รู้ว่าซิงซ่านไม่เข้าใจจริงๆ หรือสับสนเกินไป เด็กผู้หญิงจับมือเขา เขาก็ไม่ปฏิเสธ มักจะจูงมือเด็กผู้หญิงบ่อยๆ วันก่อนเป็นLisa เมื่อวานเป็นแองเจล่า วันนี้เป็นเวนดี้ พรุ่งนี้น่าจะเปลี่ยนเป็นลูซี่
เด็กผู้หญิงที่หน้าตาน่ารักในโรงเรียนอนุบาลถูกเขาจูงมือหมด เขาไม่เคยริเริ่ม และไม่บอกว่าตัวเองชอบเพื่อนคนไหน ดังนั้นคู่ครองจึงแห่กันมาเป็นกลุ่ม
นอกจากนี้ยังมีสาวน้อยจากชั้นกลางอยู่ที่นี่โดยเฉพาะ ใส่ขนมและของเล่นไว้ในกระเป๋าของเขาทุกวัน อย่างไรก็ตามทุกวันที่เขากลับบ้านแล้วถอดกระเป๋า หลินซีเหวินก็จะเจอของขวัญ
ลูกชายไม่ได้ไปเรียนหนังสือ แต่ไปรับของขวัญแล้ว!
จากนั้นมีครั้งหนึ่ง สาวน้อยชั้นโตหลายคนเพราะ“หึง” ทำให้ทะเลาะกัน ผู้ปกครองนักเรียนไปทำความเข้าใจ ความจริงทำให้พวกเขาตาบอด
เด็กสมัยนี้ผีบ้าจริงๆ! โตขึ้นนิดหน่อยก็เริ่มแย่งหนุ่มน้อยผู้หล่อเหลาแล้ว!
สีหน้าของซิงซ่านไร้เดียงสา “ผมไม่ได้ทำอะไรเลย”
หลงจื๋อเครียดมากโทษตัวเองที่หล่อเกินไป ให้กำเนิดลูกชายที่หน้าตาดีเป็นที่รัก
แน่นอน คำนี้ถูกลั่วหานตอกกลับไป “ปล่อยเสน่ห์ไปทั่วก็ได้จากนาย ดีจริงๆ”
หยุดสิ่งเหล่านี้ไว้ชั่วคราว ตอนนี้ราชาเจ้าปัญหายังไม่ถึงบ้านหลงเซียว ปากก็เริ่มก่อนแล้ว
ซิงซ่านเงยหน้ามองพี่ชูชู “พี่สาว แด๊ดดี้บอกว่ากลางคืนเขามีธุระ ให้ผมไปเล่นบ้านพวกพี่ก่อน ทำไมธุระของแด๊ดดี้ผมรู้ไม่ได้?”
ชูชูหัวโต คำถามนี้ถ้าเริ่มแล้วเกรงว่าจะจบลงยาก “ซ่านซ่าน ผู้ใหญ่มีธุระของผู้ใหญ่ เด็กๆ เล่นของตัวเองก็พอแล้ว”
ซิงซ่านถามต่อ “ทำไมผู้ใหญ่ถึงเล่นกับเด็กไม่ได้? ผมเล่นเกมได้หลายเกมเลย”
ชูชูยิ้ม “แด๊ดดี้และหม่ามี๊ของนายอาจจะมีงานอย่างอื่น ต้องเป็นเรื่องที่ซ่านซ่านทำไม่ได้”
“ผมทำไม่ได้ ทำไมพวกเขาไม่สอนผม สอนผม ผมก็เป็นแล้ว ผมฉลาดมากใช่ไหม?” เด็กน้อยซ่านซ่านสงสัยในIQของตัวเอง พ่ายแพ้เล็กน้อย
ชูชูตอบ “ซ่านซ่านฉลาดมากนะ ซ่านซ่านที่ฉลาดบอกพี่สาวได้ไหม วันนี้พวกนายเรียนอะไร?”
ในที่สุด อำนาจเปลี่ยนมาอยู่บนมือเธอแล้ว!
ซิงซ่านไม่สนใจคุยเรื่องของโรงเรียน “เรียนกภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์และอักษรจีน พี่สาว ทำไมเราต้องเรียนเยอะขนาดนั้น?”
วนกลับไปอีกแล้ว!!
ชูชูเดินขึ้นบันได หลังจากเดินเข้าประตูก็ตะโกนด้วยความโล่งใจ “Leo! รีบออกมา ซ่านซ่านมาแล้ว!”
Leoทำคอมพิวเตอร์ในห้องนอน ช่วงนี้เขาตกหลุมรักแอปพลิเคชันหนึ่ง ถ้าทำได้ดีก็สามารถเข้าโปรแกรมของคนอื่นได้สำเร็จ ก็คือเทคนิคการแฮ็กในตำนาน แต่เขายังอยู่ในระดับเริ่มต้น ท้ายที่สุดความชำนาญหลักของLeoคือการเงินและสถิติ
Leoเงยหน้ามองเพดานอย่างเบื่อหน่าย แสงของโคมไฟเพดานรวมตัวกันในดวงตาสีเข้มขนาดใหญ่ของเขา แต่กลับไม่ปกปิดความเศร้าใจและไม่มีทางเลือกของเขา
กระโดดลงจากเก้าอี้ Leoเดินไปที่ประตูอย่างไม่รีบไม่ช้า มองเห็นซ่านซ่านยืนทักทายเขาอยู่ที่ห้องรับแขก ในมือถือSpongeBob
“พี่Leo!”
ซิงซ่านชอบLeoที่สุดเลย ทั้งสองเป็นเด็กผู้ชาย มีหัวข้อสนทนาร่วมกัน และเขาชอบความฉลาดของพี่Leoมาก เหมือนเขาทำได้ทุกอย่าง ไม่ว่าเขาถามอะไรLeoก็รู้ทุกอย่าง!
ในโลกของเด็กน้อยซิงซ่าน Leoก็เหมือนไอดอล!
ไม่น้อยไปกว่าความชื่นชมของหลงจื๋อที่มีต่อพี่ใหญ่ของเขา
พันธุกรรม แข็งแกร่งและใหญ่โตจริงๆ
Leoเพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อย หมายความว่าตัวเองเห็นแล้ว
ซิงซ่านปล่อยมือชูชู วิ่งไปด้วยความกระตือรือร้น “พี่Leoคุณสอนผมดูดาวได้ไหม? ดาวม้าบินที่คุณบอกผมครั้งที่แล้วผมรู้แล้ว วันนี้เราเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นดีไหม?”
สายตาที่เคารพบูชาไอดอล ชนิดของความอยู่ยงคงกระพันและภักดี
แต่ว่าLeoไม่ค่อยชอบเล่นกับเด็กน้อยที่อายุน้อยกว่าตัวเอง โดยเฉพาะเด็กที่เวลาอีกฝ่ายสนทนาแล้วอีกฝ่ายไม่สามารถต่อบทสนทนาได้ ตัวอย่างเช่นซ่านซ่านที่ชื่นชมตัวเองในขณะนี้
“วันนี้ไม่เรียนดูดาว วันนี้เรียนรูบิค”
Leoที่ฉลาดทำรูบิคที่ประกอบดีแล้วให้ยุ่งเหยิง แล้วส่งให้ซ่านซ่าน “ภารกิจวันนี้คือประกอบรูบิคใหม่”
ดวงตาสดใสของซ่านซ่านหมองลง น่าสงสารมากทำอะไรไม่ถูกใจสลาย “พี่Leo ผมทำไม่เป็น”
รูบิคจะเรียนได้เร็วขนาดนั้นได้อย่างไร? มองดูง่าย เวลาทำกลับยากเอามากๆ คนธรรมดาอยากประกอบรูบิคให้เสร็จ ทำทั้งวันก็ไม่เห็นสำเร็จ ในทีวีคนที่IQมากกว่ามนุษย์ทั่วไปใช้เวลาแค่กี่สิบวินาทีในการประกอบ เป็นเพียงส่วนเล็กๆ ของมนุษยชาติ
และซ่านซ่านที่น่ารักเห็นได้ชัดว่ายังไม่ถึงเลเวลนี้
Leoไม่พูดมากกว่านั้น หยิบรูบิคกลับอย่างสวยงาม “นายตั้งใจดู ฉันสาธิตให้นายดูหนึ่งรอบ”
ซ่านซ่านให้ความร่วมมือและพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “อืมๆ! พี่ทำช้าๆ หน่อยนะ ผมจะตั้งใจดู”
ชูชูที่อยู่ไม่ไกลยิ้ม ไม่พูดเช่นกัน
น้องชายน่ารักของเธอกำลังต่อต้านน้องสุดๆ แม้ว่าในบรรดาเด็กทั่วไปซ่านซ่านถือว่าฉลาดกว่า แต่ก็ไม่ถึงขั้นอัจฉริยะ บรรดาลุงและพี่ใหญ่ในสุดยอดสมอง เขาเทียบไม่ได้
ซ่านซ่านไม่กล้ากะพริบตา กลัวพลาดการสาธิตของพี่ชาย เบิกตาโตๆ สามารถใช้ตากลืนกินรูบิคเข้าไปแล้ว
นิ้วเรียวยาวของLeoหมุนรูบิค แสดงให้เขาเห็นทีละขั้นตอนอย่างละเอียด แต่……กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาเพียงหนึ่งนาที
“ดูดีๆ หรือยัง?”
ซ่านซ่าน “……”
เบะปาก อยากร้องไห้แต่ก็ไม่กล้า
Leoทำรูบิคให้ยุ่งอีกครั้ง “เรียนรูบิคให้เป็นก่อน ฉันค่อยสอนอย่างอื่นให้นาย ถ้านายร้องไห้ วันหลังฉันไม่สอนอะไรนายอีกเลย”
ซ่านซ่านจับรูบิค ดวงตาที่บริสุทธิ์น่าสงสารมากๆ แต่ว่าต่อหน้าพี่ชายก็ต้องเข้มแข็ง “อื้ม! ขอบคุณครับ!”
ดังนั้น เด็กน้อยซ่านซ่านไปสู้บนโซฟา
ชูชูยกนิ้วให้น้องชาย ฉลาด! น้องชายของเขามีไหวพริบดีมาก!
วิธีได้ผลมาก ซ่านซ่านศึกษารูบิคอย่างจริงจัง หมุนจากฝั่งนี้ไปฝั่งนั้น หมุนฝั่งนั้นมาฝั่งนี้ หมุนไปหนึ่งชั่วโมงกว่า เจ็บนิ้วไปหมดแล้ว แต่หลังจากที่ต่อสองด้านเสร็จก็ไม่ได้ผลอีกต่อไปแล้ว
แกะออกแล้วเริ่มใหม่ ไม่ยอม ไม่แกะออกก็ไม่มีทางเดินต่อ
เบะปาก แสบจมูก เหลือโอกาสเพียงเล็กน้อยก็จะร้องไห้แล้ว
……
กลางคืนหลงเซียวมีธุระ ลั่วหานมีเวรดึกจึงยังไม่ได้กลับบ้าน
นิสัยการทำงานและพักผ่อนตามปกติของชูชูและหยางหยางนั้นดีมาก สิบโมงกลางคืนก็เข้านอน ล้างหน้าแปรงฟัน ชูชูเปลี่ยนชุดนอนเสร็จ พบว่าซ่านซ่านยังคงกำลังแก้โจทย์ยาก
“ซ่านซ่าน นอนก่อนดีไหม? พรุ่งนี้เราค่อยเล่น”
สีหน้าของซ่านซ่านไม่ยอมแพ้ เม้มปากเล็กอย่างดื้อดึง “พี่ชูชู พี่Leoบอกว่า ถ้าผมประกอบไม่เสร็จ เขาก็จะไม่สอนสิ่งใหม่ๆ ให้ผม ดังนั้นผมต้องประกอบให้ได้!”
ชูชู “…….”
ทำไมเมื่อก่อนไม่เคยพบเลยว่าเขามีแรงไม่ยอมแพ้แบบนี้?
Leoหาว พิงประตูแล้วพูด “ซ่านซ่าน กลางคืนไม่นอนIQจะลดลงสามสิบเปอร์เซ็นต์ การนอนหลับที่เพียงพอสามารถปรับปรุงไอคิวของนายได้สองจุด นายเลือกข้อไหน?”
ซ่านซ่านกำลังทรมานกับปัญหาไอคิวที่น่ากังวลและอยากจะร้องไห้ ได้ยินววิธีเพิ่มIQ ดวงตาเปล่งประกาย “พี่ชาย ผมจะนอน! ผมนอนกับคุณได้ไหม?”
—
ลั่วลั่วอยู่เวรถึงตีหนึ่งกว่า กำลังง่วงนอน
หลงเซียวขับรถมารับเธอเลิกงานที่โรงพยาบาล เดินเข้าไปในห้องทำงานเธอเบาๆ ลั่วหานกำลังจดจ่อกับการดูตาราง ไม่ได้สังเกตการมาถึงของเขา
หลงเซียวกอดไหล่เธอจากด้านหลัง พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “หมอฉู่ การบริการกลางคืนที่คุณสั่งมาถึงแล้ว”
ได้กลิ่นของเขา ในใจของลั่วหานอบอุ่น “ให้บริการอะไรบ้าง? คิดเงินยังไง?”
หลงเซียว “บริการทุกอย่าง ฟรีค่าบริการ”
ลั่วหาน “ช่วงนี้เทคนิคการแทงเข็มของฉันลดลง ยื่นแขนมาให้ฉันแทงหน่อย”
หลงเซียว “……”
