ตอนที่ 893 หญ้ายาแฝด
ไอซ์โกะฟุคุดะลังเลอยู่เล็กน้อย ” ดูเหมือนเขาจะชอบบอนไซมาก “
“ บอนไซ ? ” หยางโปใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่มทันที “ กระถางไหน ? ”
ไอซ์โกะฟุคุดะเดินไปที่ระเบียงและชี้ไปที่กระถางบอนไซหนึ่งที่ดูไม่โดดเด่นและเอ่ยออกมาว่า
” นั้นไง “
หยางโปเดินเข้าไปก็เจอต้นหญ้าบ้างชนิดที่ปลูกอยู่ในกระถางที่ดูไม่สะดุดตามากนัก สูงไม่เกิน 20 เซนติเมตร แต่เมื่อมองดูดีๆก็จะพบว่าเป็นหญ้าที่เขียวชอุ่ม เจ้าของน่าจะรักและดูแลมันบ่อยๆ
” หญ้าชนิดนี้ชื่อว่าอะไร ? ” หยางโปถาม
ไอซ์โกะฟุคุดะส่ายหน้า “ ฉันก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าเขาชอบหญ้าชนิดนี้มากที่สุด ยิ่งไปกว่านั้นเขามักจะเด็ดใบมันมาตากแห้งและนำไปเก็บไว้ ฉันเคยถามเขาว่ามันคืออะไร ดูเหมือนเขาจะบอกฉันว่ามันเรียกว่า หญ้ายาแฝด ! ”
หยางโปตัวสั่นไปทั้งตัว เขาจ้องมองไปที่หญ้ายาแฝด และแล้วก็มีแสงสว่างวาบผ่านตาเข้าไป
เขาสามารถมองเห็นได้ว่า ดูเหมือนจะมีการขับเคลื่อนของพลังลมปราณตรงบริเวณปลายขอบของใบหญ้ายาแฝด พลังลมปราณนี้เคลื่อนไหวได้บอบบางมากมันยากที่จะตรวจจับได้ !
สิ่งที่เรียกว่า ยาลมปราณพันปี มันน่าจะเป็นหญ้ายาแฝดประเภทนี้ !
หยางโปจ้องไปหญ้ายาแฝดที่อยู่ตรงหน้า ด้วยความรู้สึกที่ผิดหวังเล็กน้อย แต่เดิมเขาคิดว่ามันจะเป็นสมุนไพรที่มีค่ามาก และอาจเป็นตัวช่วยในการฝึกฝนตบะของเขาให้บรรลุไปถึงอีกขั้นได้
แต่เขาไม่คิดว่ามันจะเป็นหญ้ายาแฝด
แต่ เมื่อนึกถึงวิทยายุทธของพระมิยามะ หยางโปก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาบ้าง เขาน่าจะคิดถึงจุดนี้นานแล้ว ถ้าที่นี่มีหญ้ามงคลพันปีอยู่จริง ถ้าเป็นอย่างนั้น คงรับมือกับพระมิยามะได้ไม่ง่ายแน่ๆ !
หยางโปดึงหญ้ายาแฝดขึ้น จากนั้นก็เดินออกไป
แต่ไอซ์โกะฟุคุดะกลับหยุดเขาไว้ “ ฉันรู้ว่าพระมิยามะมีสมบัติซ่อนอยู่ที่หนึ่ง ฉันสามารถพาคุณไปยังสถานที่แห่งนั้นได้ ! ”
หยางโปแปลกใจมาก เขามองออกไปข้างนอก ตอนนี้รถตำรวจมาถึงหน้าประตูแล้ว ” เกรงว่ามันจะสายเกินไปแล้ว “
ไอซ์โกะฟุคุดะส่ายหน้า ” อยู่ใกล้ๆนี่เอง ถ้าคุณสัญญากับฉันว่าจะให้เงินฉันหนึ่งล้านดอลลาร์หลังจากจัดการเรื่องนี้เสร็จ ฉันจะพาคุณไปที่นั่น ! “
หยางโปมองไปที่ไอซ์โกะฟุคุดะและเกิดความรู้สึกลังเลใจเล็กน้อย อันที่จริงเขาก็ไม่ได้เต็มใจที่จะเสี่ยงอันตรายแบบนี้ เพราะยังไงซะมิยามะก็เห็นเขาแล้ว เขาก็ไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะต้องเจอกับเหตุการณ์อะไร
” ที่นั่นมีโบราณวัตถุทางวัฒนธรรมจีนมากมาย ” เมื่อไอซ์โกะฟุคุดะเห็น หยางโปมีอาการลังเลใจ จึงตัดสินใจที่จะเอ่ยปากพูดออกมา
หยางโปอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมองไอซ์โกะ เขาจ้องมองไปที่อีกฝ่าย เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเหมือนไม่ได้พูดโกหก ” ได้ ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปกันตอนนี้เลย ! “
ไอซ์โกะฟุคุดะเผยรอยยิ้มออกมา ” คุณมั่นใจได้เลยว่า สมบัติชิ้นนี้จะไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน ! “
ในระหว่างที่พูดคุยกันอยู่นั้น ทั้งสองก็พากันเดินไปที่ประตูด้านข้าง วัตถุดิบของชุดเกราะนั้นอ่อนนุ่ม พอม้วนร่วมกันก็มีขนาดไม่เกินครึ่งหนึ่งของกำปั้น หยางโป เก็บใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อด้านในของเขาอย่างหวงแหน พร้อมกับยก กระถางดอกไม้เดินออกไปด้านนอก
ในระหว่างที่เดินออกจากประตูด้านข้าง ตำรวจก็เข้ามาถึงกันแล้ว ลัวย่าวหัวและคนอื่นๆ ยังคงอยู่ที่เดิม เพราะหยางโปรู้ดีว่า ลัวย่าวหัวจะต้องไม่เป็นอะไร ดังนั้นเขาจึงไม่มีอะไรให้ต้องเป็นกังวล
ไอซ์โกะฟุคุดะพาหยางโปเดินเลี้ยวไปทางหนึ่ง และมาหยุดอยู่ที่บ้านหลังหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ
จากนั้นเธอจึงเคาะประตู
ไม่นาน ก็มีเสียงผู้หญิงดังออกมาจากข้างใน ” ใคร ? “
” ฉัน ไอซ์โกะ ” ไอซ์โกะฟุคุดะตอบ
ไม่นานประตูก็เปิดออกอย่างรวดเร็ว ผ่านแสงสว่างของไฟ หยางโปเห็นว่าคนที่มาเปิดประตูให้นั้นอายุไล่เลี่ยกับไอซ์โกะฟุคุดะเธอสวมชุดนอน อยู่ในอาการตาปรือเมื่อเห็นหยางโปยืนอยู่ข้างๆ
ก็รีบก้าวถอยหลังไปจับบานประตู และพูดอย่างระแวดระวังว่า ” ไอซ์โกะ เธอจะทำอะไร ? “
ไอซ์โกะฟุคุดะรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย และพูดด้วยน้ำเสียงที่โอ้อวดว่า ” พวกเราได้รับการปลดปล่อยแล้ว มิยามะถูกจับตัวไปแล้ว ! “
” มิยามะถูกจับตัวไปแล้ว ” หญิงสาวผงะด้วยสีหน้าที่ตกใจ ” เป็นไปได้ยังไง ? “
ไอซ์โกะฟุคุดะชี้เข้าไปด้านใน ” พวกเราเข้าไปนั่งข้างในได้ไหม ? “
ผู้หญิงคนนั้นเหลือบมองไปที่หยางโปอย่างระแวดระวัง
ไอซ์โกะฟุคุดะจึงอธิบายว่า “ เขาเป็นเพื่อนของฉัน เมื่อคืนฉันขอให้เขาช่วยเหลือ เมื่อคืนมิยามะไม่อยู่ นี่เธอไม่รู้เลยเหรอว่าทำไมเขาถึงถูกจับตัวไป ? ”
ผู้หญิงคนนั้นอึ้งไปสักพัก ” เขาโกหกคนที่ไม่ควรจะไปโกโหก ? “
” ฉันเพิ่งกลับมาจากวัดนันเซ็นจิ ที่นั้นมีตำรวจปิดล้อมเอาไว้หมดแล้ว เมื่อคืนมิยามะมีคดีร้ายแรงหลอกลวงให้คนมาหา คนนั้นคือภรรยาของหัวหน้ากรมตำรวจโตเกียว ! ” ไอซ์โกะฟุคุดะพูดอย่างโอ้อวด
หญิงสาวตะลึงอ้าปากค้าง “ หะ ? จริงเหรอ ? ”
ไอซ์โกะฟุคุดะถือโอกาสในช่วงเวลานี้ เดินเข้ามาวางมือไว้ข้างหลังเธอ จากนั้นก็เขยิบตาให้หยางโป ให้เขาตามเข้ามา
เมื่อหยางโปเดินตามเข้ามา บ้านหลังนี้ดูไม่ใหญ่มาก แต่มีกลิ่นหอมจางๆ เขาอยู่ข้างในมองดูทั้งสองคนสนทนากัน หยางโปก็สามารถเดาได้ว่า ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าน่าจะมีประสบการณ์คล้ายๆกับ ฟุคุดะ
ฟุคุดะเดินเข้ามา ” ชินโกะ ตอนนี้เธอยังจะเชื่อมิยามะอยู่อีกเหรอ ? เขาบอกกับเธอมาโดยตลอดว่า จะช่วยทำให้เธอมีอายุยืนยาวได้ถึงร้อยปี เธอคิดว่าเขาจะทำได้จริงเหรอ ? “
หยางโปเดินเข้ามา จึงเห็นใบหน้าของชินโกะอย่างชัดเจน เธอมีใบหน้าที่งดงาม และตัวไม่สูงมากนัก ดูน่ารักมาก
ชินโกะส่ายหัว ” เขามันเป็นปีศาจ ! “
” ชินโกะ นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเรา แค่เราเอาเงินที่เขาเก็บไว้ที่นี่ไปได้ พวกเราก็สามารถหนีไปได้ไกลแสนไกล และไม่ต้องมาคิดถึงเขาอีก เรายังสามารถหนีไปอยู่ต่างประเทศได้ ! ” ไอซ์โกะฟุคุดะมองหน้าชินโกะพร้อมทั้งกล่าวออกมา
ชินโกะเบิกตากว้างเธอจ้องหน้าไอซ์โกะฟุคุดะ ” ไอซ์โกะ เธอทำไมเป็นคนแบบนี้ไปได้ ? มันเป็นทรัพย์สินของเขา ! “
” นี่เป็นสมบัติของเขา เธอคิดว่าเขาจะทิ้งไว้ให้เธอหรือยังไง ? เขามีลูกนอกสมรสอยู่กี่คน นี่เธอไม่รู้จริงๆเหรอ ? ” ไอซ์โกะฟุคุดะเดินเข้าไปใกล้มากขึ้น พยายามโน้มน้าวชินโกะให้แบ่งสมบัติกับเธอ
สีหน้าของชินโกะเปลี่ยนไปเล็กน้อย ” ฉันไม่สามารถทรยศต่อเขาได้ ไม่นานเขาก็ออกมาแล้ว หลังจากที่เขาออกมาเราก็จะตายโดยไม่มีที่ฝังศพ ! “
” พวกเราก็แค่ไปจากประเทศญี่ปุ่น ก็จบแล้วไม่ใช่หรือไง ? ” ไอซ์โกะฟุคุดะพูดต่อ
ชินโกะยังคงส่ายหน้า “ ไม่ได้ ! ”
หยางโปจ้องมองชินโกะ จากนั้นก็มีแสงสว่างวาบผ่านตาเขาไป เขารู้สึกว่าบนตัวของอีกฝ่ายดูเหมือนจะมีพลังของสิ่งมีชีวิตบางอย่างอยู่ ตอนที่มองหน้าท้องของเธอ หยางโปก็ค้นพบปัญหา
ชินโกะท้องอยู่นี่เอง !
ดูเหมือนว่า ไอซ์โกะฟุคุดะจะไม่ได้สังเกตเห็นสาเหตุที่อีกฝ่ายเปลี่ยนทัศนคติ เธอกล่าวต่อไปว่า
“ ชินโกะเธอเคยคิดบ้างไหม ตราบใดที่เราสามารถหลบหนีออกไปจากเงื้อมมือของเขาได้ ต่อไปในภายภาคหน้าพวกเราก็จะเป็นอิสระ ! ”
ใบหน้าของชินโกะอึมครึมลง “ เธอไม่ต้องพูดแล้ว ฉันไม่มีทางตกลง ! ”
หยางโปยื่นมือออกไปจับมือฟุคุดะ และกระซิบบอกว่า ” เธอท้อง “
ไอซ์โกะฟุคุดะตกตะลึงไปเลยทีเดียว เธอมองไปที่ชินโกะ จากนั้นก็เลื่อนสายตาลงมามองที่หน้าท้องนูนขึ้นเล็กน้อยของเธอ และอดไม่ได้ที่จะถามออกมาว่า ” ชินโกะ เธอ… เธอท้องกับเขาอย่างงั้นเหรอ ? “
ใบหน้าของชินโกะดูหมดความอดทน แต่ยังพยักหน้าให้และพูดว่า ” ใช่ฉันท้องลูกของเขาอยู่ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ปล่อยให้ฉันมาอยู่ดูแลที่นี่หรอก “
จู่ๆ ฟุคุดะก็ก้าวไปข้างหน้าจากนั้นก็ยกมือขวาขึ้นตีไปที่หลังคอของชินโกะ แต่เพราะเธอไม่มีประสบการณ์มาก่อน ครั้งแรกที่ตีมือลงไปมันกลับไม่ทำให้อีกฝ่ายสลบได้ จึงตีลงไปอีกครั้งแต่ก็ยังไม่ได้ผล
ชินโกะที่รู้ตัวและกำลังจะต่อต้าน หยางโปที่ทนดูต่อไปไม่ได้แล้วจริงๆ จึงตีมือลงไป ที่ต้นคอซ้ำให้อีกครั้ง ชินโกะจึงสลบและทรุดตัวลงบนพื้นทันที
