บทที่ 426 มาโดยมีการเตรียมตัวมาแล้ว
เวินหงไห่มองจี้จิ่งเชินที่อยู่ไม่ไกล
บนใบหน้ามีรอยยิ้มที่สุภาพ เหมือนว่ามีความเตรียมพร้อมมาแล้ว
ส่วนคนในที่นั่นต่างชัดเจน ที่ไฟไหม้ตระกูลจี้ครั้งนั้น หนึ่งในผู้สมรู้ร่วมคิดเกี่ยวข้องกับตระกูลเวิน
จนมีคนเคยพูดว่า ไฟนั้นคือตระกูลเวินสั่งให้คนทำ
ตอนนี้ทั้งสองสบตากันในอากาศ มีกลิ่นของดินปืนที่รุนแรงอยู่ในนั้น
รอบๆไม่มีใครกล้าพูดอะไร กลัวว่าพูดไปจะกลายเป็นตัวรับกระสุนระหว่างทั้งสอง
กำลังคิดอยู่นั้น จู่ๆจี้จิ่งเชินกลับยิ้มขึ้นมาในตอนนี้
พูด：“แม้แต่ผมตายหรือรอดตำรวจยังไม่สามารถตัดสินให้ถูกต้องได้ ไฟครั้งนี้จงใจหรือไม่ แน่นอนว่าต้องการตรวจสอบอีกครั้ง”
“คุณชายรองของตระกูลเวินร้อนใจขนาดนี้ ไม่ใช่ว่ากังวลว่าจะค้นเจอว่าตัวเองเกี่ยวข้องหรอกนะ？”
“ประธานจี้ ข้าวกินมั่วๆได้ แต่คำน่ะพูดมั่วไม่ได้นะ”
เวินหงไห่ส่ายหน้า พูดไปเรียบๆ：“หากมีคนที่เป็นห่วงได้ยิน เข้าใจผิดคงไม่ดี ผมแค่จะเตือนคุณล่วงหน้า อย่าให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายอีกเพราะเรื่องเล็กๆแบบนี้”
“เรื่องเล็กๆ？”
จี้จิ่งเชินยิ้มอย่างเยือกเย็น“ฉันเกือบตายในกองไฟ เรื่องแบบนี้สำหรับคุณชายรองของตระกูลเวินแล้วเป็นเรื่องเล็กเหรอ？เรื่องแบบนี้ถ้าเกิดที่คุณบ้าง ไม่รู้ว่าคุณจะยอมไกล่เกลี่ยหรือไม่”
พูดไป สายตาจี้จิ่งเชินก็แหลมคมขึ้นมาทันที
เวินหงไห่ยิ้มบางๆ ไม่พูดอะไร แต่เดินเข้ามาโดยตรง
“ในเมื่อประธานจี้ไม่ฟังที่แนะนำ ผมก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว”
“ใช่สิ”
เขาเดินไปสองก้าว จู่ๆก็คิดอะไรได้ หันมองไปทางประตู พูด：“ตอนที่ผมเพิ่งเข้ามา เจอคนหนึ่ง ได้ยินว่าจะมาคุณเช่นกัน ผมพาเธอเข้ามาแล้ว”
พูดไป เขาก็พูดไปทางประตู“เข้ามาสิ คุณไม่ได้บอกเหรอว่าอยากเจอจี้จิ่งเชินเหรอ？”
ได้ยินคำนี้ ทุกคนก็มองไปที่ประตู
จากนั้น ก็มองเห็นผู้หญิงสวมผ้าคลุมสีดำเดินเข้ามา
รูปร่างผอม และสูง ผ้าคลุมสีดำปกคลุมใบหน้า
บวกกับเธอก้มหน้าลง มองไม่ชัดยิ่งขึ้น
เวินเที๋ยนเที๋ยนมองคนที่ปรากฏตอนนี้ กลับรู้สึกว่ารูปร่างคุ้นๆ
กำลังคิดอยู่นั้น ฝ่ายตรงข้ามก็ค่อยๆเงยหน้า
ใบหน้าที่คุ้นเคยจู่ๆก็มีประกายออกมา！
เป็นเธอ！
เวินเที๋ยนเที๋ยนแค่มองท่าทางของเธอ ก็เบิกตาโตทันที
และไม่ค่อยอยากจะเชื่อ พิจารณาอยู่หลายครั้ง
ไม่ใช่แค่เวินเที๋ยนเที๋ยน คนในงานเลี้ยงไม่น้อยมองเธอ ก็แปลกใจสุดๆ
หญิงสาวยืนตรงหน้าประตู มองไปที่ทุกคนและยิ้มน้อยๆ
“สวัสดีทุกคน ฉันคือเจียงหยู่เทียน พวกคุณน่าจะไม่รู้จักฉัน”
ได้ยินชื่อนี้ ก่อนหน้านี้คนที่สับสนก็ได้สติคืนมา
เจียงหยู่เทียนไม่ใช่ว่าหายไปก่อนหน้านี้เหรอ？เกิดอะไรขึ้น？
ฝูงคนวิจารณ์กันขึ้นมา
ความไม่พอใจระหว่างจี้จิ่งเชิน เวินเที๋ยนเที๋ยน กับเจียงหยู่เทียนทั้งสามคน วุ่นวายอย่างมากทั้งเมืองหลวง
จี้จิ่งเชินเห็นเธอ หรี่ตาลงเล็กน้อย สายตามีความเยือกเย็น
สายตาของเวินเที๋ยนเที๋ยนไม่หยุดมองไปมาที่ท้องของเจียงหยู่เทียน
มองออกว่าท้องเธอเรียบมาก
หรือว่าเด็กคลอดออกมาแล้ว？
กำลังคิดอยู่นั้น เจียงหยู่เทียนก็เดินเข้าไปแล้ว เดินไปตรงหน้าจี้จิ่งเชิน
ในเวลานี้ใบหน้าของเธอไม่มีความละอายเหมือนเดิม ตรงกันข้ามกลับดูเหมือนถือชัยชนะไว้
หันไป สบตากับเวินหงไห่
พูด：“จี้จิ่งเชิน ไม่ใช่ว่าคุณอยากรู้ความจริงเรื่องไฟที่ตระกูลจี้เมื่อครึ่งปีก่อนนั่นอย่างชัดเจนดีเหรอ？ไม่ต้องถามคนอื่นหรอก ฉันรู้ดี”
พูดออกไป ทันใดนั้นสายตาทุกคนก็มองไปที่ร่างของเธอ
จี้จิ่งเชินขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่นานมันก็เริ่มผ่อนคลาย ไม่ได้รับการข่มขู่จากเธอ
“เหรอ？”เขาตอบไปราบเรียบๆ
“แน่นอน！”
ท่าทีของเจียงหยู่เทียนร้อนใจมาก
“เพราะตอนเกิดไฟ ฉันก็อยู่ในบ้านตระกูลจี้ ที่คุณขังในนั้น！”
ได้ยินประโยคนี้ ทุกคนโกลาหลทันที เสียงตื่นตกใจไปขัดจังหวะเสียงของเธอ
เจียงหยู่เทียนเหมือนจะพอใจมากที่คำพูดตัวเองสร้างผลลัพธ์ได้ จึงพูดต่อ：“ฉันจำได้ดี เป็นคุณที่ขังฉันไว้ตอนนั้น”
“ไม่ใช่แค่นั้น คุณยังคงทำร้ายฉันอย่างโหดร้าย ฉันไม่ทน เริ่มต่อต้านคุณ คุณก็เริ่มไร้สติ เผาห้องนั้นไป ฉันหนีออกมาอย่างไม่ง่ายดาย และยังท้องลูกของตระกูลจี้”
เธอพูดจบ สีหน้าทุกคนก็เปลี่ยน
ทุกคนต่างวิจารณ์ขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้
เวินเที๋ยนเที๋ยนยืนอยู่ไม่ไกล ในใจตื่นตระหนกมาก
คิดไม่ถึงว่าเจียงหยู่เทียนจะพูดเรื่องสกปรกใส่ไปที่ตัวของจี้จิ่งเชิน
เป็นเวินหงไห่ที่ชี้นำเธอ？
เวินเที๋ยนเที๋ยนมองไปที่คนอยู่ข้างๆ เวินหงไห่ที่ยิ้มอย่างภูมิใจ
เขาแน่นอน！
“คุณพูดแบบนี้ มีหลักฐานเหรอ？”เวินเที๋ยนเที๋ยนเดินเข้าไปอย่างทนไม่ไหว
เจียงหยู่เทียนมองเธอ พูดอย่างภูมิใจต่อ：“ถึงฉันจะหนีออกมาอย่างไม่ง่ายดาย แต่เด็กก็รักษาไว้ไม่ได้ ถ้าพวกคุณไม่เชื่อ ฉันไปตรวจสอบได้ พิสูจน์ว่าฉันเคยท้องจริงๆ”
นี่คือข้อพิสูจน์ที่สมบูรณ์แบบที่สุด
จากคำพูดเจียงหยู่เทียน ก็ทำให้ทุกคนมึนหัว
คำโกหกที่ทำให้ทุกคนเชื่อที่สุด คือจริงเจ็ดสิบ และเท็จสามสิบ
เธอเคยท้อง และเคยคลอดลูกคนหนึ่ง และก็เป็นลูกของตระกูลจี้จริงๆ
แค่ไม่ใช่ของจี้จิ่งเชิน แต่เป็นของจี้ยี่หยัน
ตอนที่บ้านของตระกูลจี้ไฟไหม้ เธออยู่ในกองไฟจริงๆ
แค่ไม่ใช่ว่าจี้จิ่งเชินปล่อยเพลิง
แต่คำโกหกที่จริงครึ่งเท็จครึ่งนี้ ทำให้ทุกคนเชื่อโดยสิ้นเชิง
ตอนนี้จี้ยี่หยันบ้าไปแล้ว พวกเขาหาเด็กไม่เจอ ส่วนจี้จิ่งเชิน……
เจียงหยู่เทียนมองเขา รอยยิ้มยิ่งภูมิใจมากขึ้น
ถึงจี้จิ่งเชินจะฟื้นความจำแล้ว คิดเรื่องทุกอย่างได้ แต่ไม่ได้ปรากฏออกมา
ถึงจะไม่รู้ว่าทำไม แต่ตอนนี้เขาไม่ยอมรับ ก็ไม่สามารถพิสูจน์ใดๆได้
ไม่มีใครพิสูจน์ได้ว่า เรื่องจริงหรือเท็จ แค่จากปากเธอ
ถึงตอนนี้ พวกเขาจะหาหลักฐานได้จริงๆ ก็พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของจี้จิ่งเชินแล้วยังไง？
เมื่อครู่ แค่เธอบอกว่าท้องลูกของตระกูลจี้ต่อหน้าทุกคน แต่ก็ไม่ได้บอกว่า เป็นลูกของจี้จิ่งเชิน……
คิดถึงตรงนี้ ในใจเจียงหยู่เทียนก็ยิ่งภูมิใจ
ดูเหมือนตอนนั้นไปหาเวินหงไห่จะเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ตอนนี้คนในงานเลี้ยงต่างอยู่ในระดับสูง อำนาจมาก ไปยุ่งด้วยไม่ได้ แค่พวกเขาเชื่อ ต่อไปจี้จิ่งเชินก็จะไม่มีโอกาสลุกขึ้นยืน
ทุกคนได้ยินคำนี้ แน่นอนว่าตกใจอย่างที่พวกเขาเดาไว้
ถ้าเจียงหยู่เทียนพูดเรื่องจริงทั้งหมด จากเรื่องที่จี้จิ่งเชินเคยทำพวกนั้น ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้โกรธ！
ทุกคนกำลังวิจารณ์เงียบๆ มองไปที่จี้จิ่งเชินด้วยความสงสัย
สีหน้าจี้จิ่งเชินดูแย่มาก แต่ไม่พูดอะไร
เวินเที๋ยนเที๋ยนรีบเดินเข้ามาอย่างร้อนใจ มองไปที่ทุกคน รีบพูด：“ไม่มีทาง！จี้จิ่งเชินไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้！”
