บทที่ 678 อยากตอบแทนผมหรอ
นี่ไม่ใช่เพียงเพราะผลลัพธ์ครั้งนี้เป็นไปตามความคาดหวังของทุกคน แต่ยังเห็นด้วยกับเทศกาลภาพยนตร์ที่ตัดสินใจได้เฉียบขาด
ถ้าหากพวกเขาหลอกทุกคนเช่นนี้ต่อไป ไม่นานก็จะเสียความนิยมชมชอบจากทุกคน การตัดสินใจในตอนนี้เป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุดแล้ว และยังทำให้พวกเขาวางใจส่งภาพยนตร์ของตัวเองมา พยายามแย่งชิงรางวัล
นั่งอยู่ในห้องวีไอพีอย่างเวินเที๋ยนเที๋ยนที่ผ่านการดีใจ ผิดหวัง โกรธมาแล้ว ใจก็ค่อย ๆ สงบลง
เห็นผู้กำกับเฉินชุนได้รับรางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยมอยู่บนเวทีแล้ว จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ห้ารางวัล!
พวกเขาชนะแล้ว!
เวินเที๋ยนเที๋ยนยืนขึ้นอย่างตื่นเต้น!
เกือบไปแล้ว เกือบไปแล้ว!
เธอคิดว่าครั้งนี้พวกเขาต้องพ่ายแพ้แล้ว คิดไม่ถึงเลยว่า แผนการร้ายของพวกหล่อนเจี้ยนกั๋วในที่สุดก็เทียบไม่ได้กับความชอบของชาวเน็ต
ในสถานการณ์แบบนี้ “แสงจางๆ”ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังเป็นที่โจษจันของเทศกาลภาพยนตร์ครั้งนี้
เวินเที๋ยนเที๋ยนลุกขึ้นยืนแล้ว ไม่สามารถปิดความตื่นเต้นดีใจไว้ได้ กอดคนที่ข้างกายอย่างจี้จิ่งเชินแน่น
“พวกเราชนะแล้ว! พวกเราชนะแล้วจริง ๆ!”
จี้จิ่งเชินกอดเธอด้วยสีหน้าอ่อนโยน สองมือจับที่เอวเวินเที๋ยนเที๋ยน รู้สึกได้ถึงความสุขในใจของเธอ
“ผมบอกแล้ว คุณชนะได้แน่”
เวินเที๋ยนเที๋ยนพยักหน้าอย่างแน่วแน่ นัยน์ตาแวววาวสุกใสเป็นประกาย แม้แสงไฟในห้องวีไอพีจะมืดสลัว
เวินเที๋ยนเที๋ยนจับใบหน้าของจี้จิ่งเชิน แม้ว่าผู้กำกับเฉินชุนและหมินอันเกอล้วนอยู่ข้าง ๆ เธอยังไม่อดทนโน้มตัวไปจูบเขาอย่างตื่นเต้น
นี่เป็นการกระทำที่ใจกล้าที่สุดที่เธอสามารถทำได้แล้ว
เดิมเธอคิดแค่เพียงจะจุ๊บเบา ๆ แล้วผละออกมา แต่คิดไม่ถึงว่าอยู่ ๆ ทั้งสองมือของจี้จิ่งเชินก็โอบเอวเธอแน่น กดเวินเที๋ยนเที๋ยนไว้ และทำให้จูบนี้ลึกซึ้งขึ้นอย่างรวดเร็ว
ในมุมมืดสลัวของห้องวีไอพี สองคนกอดกันอย่างลุ่มหลง ยากที่จะแยกออกจากกัน
เมื่อรู้ผลลัพธ์สุดท้ายแล้ว หมินอันเกอหันมาอย่างดีใจ กำลังจะแบ่งปันความสุขในช่วงเวลานี้กับเวินเที๋ยนเที๋ยน
พอหันไป กลับเห็นเงาของทั้งสองคนที่กอดกันแน่น
การเคลื่อนไหวหยุดชะงักไปชั่วขณะ ในดวงตามีร่องรอยความหงอยเหงา แล้วหันกลับไปอย่างเย็นชา ใจจดจ่อกับเฉลิมฉลองทีมงานทั้งหมดแทน
ในที่สุดเทศกาลภาพยนตร์โบ๋หยู่ครั้งนี้ก็จบลงด้วยความเรียบร้อย ภาพยนตร์เรื่อง“แสงจางๆ”ที่เวินเที๋ยนเที๋ยนอำนวยการสร้าง ได้รับถึงรางวัลใหญ่ กลายเป็นผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเทศกาลภาพยนตร์ครั้งนี้!
ในขณะเดียวกันหลายคนก็ติดตามเกิดเรื่องผลโหวตมีการเปลี่ยนแปลงในพิธีมอบรางวัล
ตอนที่ทุกคนรู้สึกไม่พอใจ วันต่อมา กรรมการหลายคนก็ออกมาอธิบายทุกอย่างด้วยตนเอง ยอมรับว่าถูกคนอื่นล่อลวง เปลี่ยนคะแนนโหวตของเฉินชุนโดยพลการ เป็นการขอโทษต่อชาวเน็ตทุกคนและทีมงานภาพยนตร์“แสงจางๆ”
แน่นอนว่าเพื่อเป็นการลงโทษ พวกเขาถูกถอดถอนจากเป็นกรรมการของเทศกาลภาพยนตร์โบ๋หยู่ตลอดชีพ
ยอดขายทะลุร้อยล้านคน ได้รับรางวัลจากเทศกาลภาพยนตร์โบ๋หยู่ถึงห้ารางวัล สถิติพวกนี้เพียงพอที่จะพิสูจน์ทุกอย่าง
หลังจากกลับมาถึงปราสาทเก่า เวินเที๋ยนเที๋ยนซ่อนอารมณ์ความตื่นเต้นไว้ไม่ได้ ถือถ้วยรางวัลในมือ
คุยโม้โอ้อวดกับพ่อบ้านแม่ครัว
พูดถึงเรื่องตัวเลขมีการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในวันนี้ ก็ยิ่งรู้สึกใจหายใจคว่ำ
จนดึกดื่น จี้จิ่งเชินอยู่ข้าง ๆ เห็นเธอง่วงจนหาวแล้ว ยังเล่าบรรยายเป็นต่อยหอยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เดินเข้าไปอย่างอดไม่ได้ ดึงเธอขึ้นมา
“คุณง่วงแล้ว ไปพักผ่อนก่อนเถอะ พรุ่งนี้ค่อยเล่า”
ความจริงแล้วพ่อบ้านเห็นว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนง่วงตั้งนานแล้ว แต่กลับไม่อยากขัดอารมณ์ความตื่นเต้นของเธอ เขาจึงฟังไปเรื่อย ๆ
ตอนนี้เห็นจี้จิ่งเชินออกหน้าแล้ว ค่อย ๆ พยักหน้า
“ใช่แล้ว คุณหนู คุณไปพักผ่อนก่อน หลังจากนี้ยังมีเวลาอีกมาก พวกเราสามารถฟังคุณเล่าต่อได้”
เวินเที๋ยนเที๋ยนหยุดลง ความง่วงนอนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทนต่อไปไม่ไหวแล้วจริง ๆ จึงพยักหน้า
“งั้นพรุ่งค่อยเล่าให้พวกเธอฟังต่อ”
พวกพ่อบ้านพยักหน้า “คุณหนู คุณเบาใจเถอะ”
เวินเที๋ยนเที๋ยนจึงตามจี้จิ่งเชินกลับไปที่ห้อง
เมื่อเข้าห้องมา ก็หาวอีกวอดใหญ่
จี้จิ่งเชินจูงเธอไปที่ห้องอาบน้ำ เอ่ย: “อาบน้ำก่อน ไหวไหม?”
เวินเที๋ยนเที๋ยนพยักหน้าอย่างเสียไม่ได้
เหลือจี้จิ่งเชินที่อยู่ไม่สุขเล็กน้อยในห้อง
เมื่อไม่นานมานี้เพื่อให้ความร่วมมือกับงานของเวินเที๋ยนเที๋ยน เขาทำตามตารางเวลามาตลอด ก็กังวลว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนจะไม่มีสมาธิทำงาน
ตอนนี้เรื่องทั้งหมดจบลงแล้ว เมล็ดพันธุ์บางอย่างที่ฝังอยู่ในหัวใจเติบโตขึ้นอย่างบ้าคลั่ง
โดยเฉพาะคืนนี้ เวินเที๋ยนเที๋ยนแววตาเป็นประกาย เป็นฝ่ายเริ่มจูบเขาก่อน ถ้าหากไม่ใช่เพราะใช้จิตใจแน่วแน่ทั้งร่าง เขาเกือบจะปะทุออกมาแล้ว
เมื่อสักครู่ที่รอเวินเที๋ยนเที๋ยนพูดคุยกับเหล่าพ่อบ้าน ความอดทนทั้งหมดของเขาแทบจะหมดลงแล้ว
ตอนนี้คิดถึงเพียงตัวเองอยู่แค่กำแพงกั้น เวินเที๋ยนเที๋ยนกำลังแช่ตัวในอ่างอาบน้ำ อ่อนนุ่มราวกับแมวตัวหนึ่ง ทำคนใจเต้นไม่หยุด
คิดแล้วจี้จิ่งเชินจึงเดินไปที่ห้องอาบน้ำอีกครั้ง แล้วเคาะประตู
“เที๋ยนเที๋ยน?”
เรียกไปหนึ่งครั้ง ด้านในกลับไม่มีเสียงขานรับใด ๆ
จี้จิ่งเชินทนไม่ไหวเพิ่มเสียงดังขึ้น “เที๋ยนเที๋ยน คุณยังอาบน้ำอยู่เหรอ?”
พูดแล้ว เวินเที๋ยนเที๋ยนก็ยังไม่มีการขานรับใด ๆ
เกิดความลางสังหรณ์บางอย่างขึ้นในใจของเขา ยกมือขึ้นเปิดประตู
เมื่อเดินเข้าไป เห็นเวินเที๋ยนเที๋ยนเอนพิงอยู่ในอ่างอาบน้ำ
จี้จิ่งเชินหัวใจอ่อนยวบลง กำลังจะเดินเข้าไป
“เที๋ยนเที๋ยน?”
เมื่อเดินเข้าไปใกล้ กลับพบว่าคนที่นอนอยู่ข้างในกำลังหลับสบาย
จี้จิ่งเชินชะงักไป
คิดไม่ถึงว่าหลังจากที่รอนานขนาดนี้แล้ว ผู้หญิงคนนี้กลับมานอนหลับอยู่ตรงนี้
ทันใดนั้น ความคิดร้อยพันที่ปรากฏขึ้นในใจก็สูญสลายหายไปทันที
แต่เมื่อมองเวินเที๋ยนเที๋ยนที่กำลังหลับสบายในตอนนี้ เขากลับไม่มีหนทางอื่นเลยแม้แต่น้อย
ทั้งชีวิตนี้ของตนเอง บางทีอาจหยุดอยู่ที่เด็กผู้หญิงคนนี้แล้วจริง ๆ
จี้จิ่งเชินถอนหายใจเบา ๆ ก้มตัวลง อุ้มเวินเที๋ยนเที๋ยนในอ่างอาบน้ำขึ้นมา ห่อตัวเธอด้วยผ้าขนหนู แล้วเดินไปทางด้านนอก
ช่างเถอะ อย่างไรก็ตามในอนาคตยังมีเวลาอีกมากที่จะเอากำไรกลับคืนมา
มองคนที่นอนอยู่บนเตียง จี้จิ่งเชินก้มตัวลงเล็กน้อย จูบลงข้างมุมปากเธอเบา ๆ
ช่วยเธอเป่าผมให้แห้งอย่างนุ่มนวล เวินเที๋ยนเที๋ยนดูเหมือนว่าจะเหนื่อยเกินไป และไม่มีวี่แววว่าจะตื่น
จี้จิ่งเชินเก็บของให้เรียบร้อย ดึงคนเข้ามาในอ้อมแขน ครอบครองเวินเที๋ยนเที๋ยนไว้ทั้งร่างกาย
มองใบหน้าหลับสนิทในอ้อมกอด เขายกมุมปากขึ้นเล็กน้อย แววตาปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“ไม่รู้ว่า เที๋ยนเที๋ยนจะตอบแทนผมอย่างไร?”
เวินเที๋ยนเที๋ยนที่ในยามหลับไม่รู้ว่าเขาพูดอะไร รู้สึกว่าคนที่อยู่ข้าง ๆ ยกหัวขึ้นเล็กน้อย ค่อย ๆ ขยับสีหน้าน่ารักน่าเอ็นดู
จี้จิ่งเชินแววตามอดแสงลง ในใจกลับถอดถอนหายใจ
หลับไปแล้วแท้ ๆ กลับมีแรงดึงดูดเขามากมาย
ผู้หญิงคนนี้ ชักจะชะล่าใจเกินไปหน่อยแล้ว
จี้จิ่งเชินคิดพลาง จูบริมฝีปากหวานอีกครั้งอย่างหมดความอดทน
จนอีกฝ่ายส่งเสียงอืออาถึงจะหยุด
