“อ๊ะ อ้า!”
จี้หยู๋ชิงพูดขึ้นมาอย่างดื้อรั้น
ทั้งๆที่เป็นคำพูดที่มีความหมายไม่ได้ชัดเจน แต่จี้จิ่งเชินกลับสามารถฟังเข้าใจ จึงพยักหน้าลง
“โอเค ในเมื่อลูกรับปากแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็เอาแบบนี้ไปพลางๆก่อนแล้วกันนะ ต่อไปทุกอาทิตย์จะต้องทดสอบหนึ่งครั้ง คำถามที่พ่อออกไม่ง่ายเลยนะ ลูกต้องอ่านข้อมูลให้ดีๆล่ะ”
“อ๊ะ อ้า!”
จี้หยู๋ชิงตอบรับไปอย่างไม่พอใจนัก มีท่าทีเหิมเกริม
เห็นท่าทางของเขาแล้ว จี้จิ่งเชินจึงยิ้มออกมาอย่างพอใจ
ถูกต้อง เป็นแบบนี้แหล่ะ
รอตอนที่จี้หยู๋ชิงขยันอ่านหนังสือ ก็ไม่มีเวลามากวนเวินเที๋ยนเที๋ยนต่อได้แล้ว
แต่จี้หยู๋ชิงไม่รู้เลย ว่าจี้จิ่งเชินคิดหาวิธีนี้เอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว
เมื่อนึกถึงตัวเองจะได้อ่านหนังสือที่ตัวเองชอบที่สุดแล้ว แล้วหลังจากอ่านเสร็จแล้ว ก็จะได้ชนะการเดิมพันกับจี้จิ่งเชิน ก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันที
คงพูดได้เพียง ความดีงามสูงขึ้น1ฟุตแต่ความชั่วร้ายสูงขึ้นถึง10ฟุต
ขิงยิ่งแก่ก็ยิ่งเผ็ด
ทั้งสามคนมาถึงบ้านของท่านอาจารย์เซรามิกแล้ว เวินเที๋ยนเที๋ยนเอาเค้าโครงและแนวคิดบอกกับท่านอาจารย์แล้ว
ทางฝ่ายนั้นก็พยักหน้าลงอย่างพอใจ
“ผลงานแบบนี้สามารถทำให้ประสบความสำเร็จได้ แต่ถ้าหากมีเพียงแค่เธอคนเดียว กลัวว่าจะมีปัญหาที่ยากลำบากอยู่บ้างน่ะสิ”
เวินเที๋ยนเที๋ยนรู้สึกวางใจ
“ไม่เป็นไรค่ะ พวกเรามีเวลาหนึ่งเดือน ค่อยๆทำไปก็ได้”
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะให้เธอยืมสตูดิโอแล้วกัน หวังว่าเธอจะสามารถส่งคำตอบอันเป็นที่น่าพอใจได้นะ”
“ขอบคุณค่ะ!” เวินเที๋ยนเที๋ยนพยักหน้าลงด้วยความดีใจ
อุปกรณ์เครื่องมือที่สตูดิโอนี้ครบครันมาก ถ้าหากใช้ที่นี่ได้ก็คงจะประหยัดเวลาไปได้อีกไม่น้อย
ฝีมือของอาจารย์ท่านนี้นั้นสุดยอดเป็นอย่างมาก หลังจากครั้งที่แล้วเวินเที๋ยนเที๋ยนกับจี้จิ่งเชินเคยมาครั้งนึง ก็รู้สึกตกตะลึงในความสามารถระดับเทพนี้แล้ว นานๆครั้งจะมาทำผลงานซักชิ้นสองชิ้น
ตอนนี้ภายในบ้านยังมีแก้วที่เธอกับจี้จิ่งเชินทำเอาไว้ด้วยกันวางอยู่ ด้านบนมีชื่อของอีกฝ่ายหนึ่งสลักเอาไว้อยู่ด้วย
ต่อมาเวินเที๋ยนเที๋ยนก็พาจี้หยู๋ชิงมาทำแก้วที่เป็นของเขาเอง แก้วของทั้งสามคนวางอยู่ด้วยกัน ให้ความรู้สึกที่อบอุ่นและน่ารักเป็นอย่างมาก
มีประสบการณ์ก่อนหน้านี้ ลงมืออีกก็ง่ายกว่าเดิมมากแล้ว
วันรุ่งขึ้น
พวกหนังสือสารานุกรมฉบับปรับปรุงที่จี้จิ่งเชินซื้อก็ถูกส่งมาจริงๆ
ถึงแม้จี้หยู๋ชิงจะฉลาด แต่นิสัยก็ยังคงมีความเป็นธรรมชาติของเด็กอยู่ อารมณ์ความรู้สึกส่วนมากก็ปรากฏออกมาให้เห็นอยู่บนใบหน้าเช่นกัน
เมื่อเห็นหนังสือที่ตัวเองชอบมากขนาดนี้แล้ว ก็เอาหัวมุดเข้าไปแล้ว
และยิ่งไปกว่านั้น หนังสือเหล่านี้ยังถูกวาดออกแบบเป็นรูปภาพที่ดูแล้วเข้าใจง่ายอีกด้วย ต่อให้ไม่มีคนอ่าน เขาก็สามารถดูเข้าใจได้
ตรงส่วนที่ยากหน่อย เพียงแค่ต้องศึกษาอีกครั้ง ก็จะชัดเจนขึ้นแล้ว
หลังจากที่หนังสือส่งมาแล้ว ความสนใจทั้งหมดของจี้หยู๋ชิงก็ถูกชักนำออกไปหมด
จี้จิ่งเชินพยักหน้าลงด้วยความพอใจ แล้วพาเวินเที๋ยนเที๋ยนมาที่บริษัท
เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ ครั้งนี้จี้หยู๋ชิงไม่ได้รับรู้เลย แล้วก็ไม่ได้คิดอยากจะตามมาด้วยเช่นกัน
เนื่องจากจิตใจทั้งหมดของเขา จดจ่ออยู่กับการทดสอบจากนี้ไปอีกหนึ่งสัปดาห์ คิดว่าครั้งนี้จะต้องได้คะแนนดีๆอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงจำเป็นต้องตั้งใจอ่านหนังสือ
แผนการของจี้จิ่งเชินนั้นนับว่าประสบความสำเร็จ ในใจนั้นรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก
นับว่าเป็นการสะลัดเจ้าปีศาจน้อยออกไปได้ สามารถอยู่กับเวินเที๋ยนเที๋ยนได้ตามลำพังในช่วงเวลานึงแล้ว จึงรีบคว้าเวลาทุกนาทีเอาไว้ พาเธอมาที่บริษัทด้วยกัน
และเวลานี้ จี้หยู๋ชิงยังไม่รู้เลยว่าตัวเองโดนหลอกแล้ว ตัวเขานั้นจมอยู่กับมหาสมุทรกองหนังสือกองนั้น
เวินเที๋ยนเที๋ยนกำหนดแผนเริ่มต้นการแข่งขันเอาไว้ จากนั้นก็รีบทำเซรามิกที่ตัวเองต้องการออกมา
เธอไม่ได้ทำให้มันแตก แต่เอาผลงานเซรามิกชิ้นที่ผ่านการเผา แล้วใช้เทคนิคการบูรพาวัตถุโบราณประกอบเข้าไว้ด้วยกัน กลายเป็นผลงานชิ้นใหม่ขึ้นมาทั้งหมด
การออกแบบเช่นนี้ไม่เพียงแค่เป็นการทดสอบเทคนิคการสร้างสรรค์เซรามิกเพียงเท่านั้น ยังเป็นการทดสอบแนวคิดการออกแบบและเทคนิคการซ่อมแซมของนักบูรพาวัตถุโบราณอีกด้วย ซึ่งสอดคล้องกับหัวข้อในครั้งนี้เป็นอย่างมาก
เวินเที๋ยนเที๋ยนรู้สึกมั่นใจในเรื่องนี้เป็นอย่างมาก และไม่นานก็ทำต้นแบบออกมาได้
เพียงแต่ผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆจะทำผลงานออกมาเป็นอย่างไรนั้น เวินเที๋ยนเที๋ยนก็ยังรู้สึกสงสัยอยู่บ้าง
ช่วงเวลานี้นอกจากไปที่พระราชวังทุกๆสองสามวันเพื่อรายงานความคืบหน้ากับอาจารย์ฉู่แล้ว เวินเที๋ยนเที๋ยนก็ไม่ได้กลับไปที่พระราชวังอีก แน่นอนว่าจึงไม่ได้เห็นผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะทำผลงานออกมาเป็นอย่างไร
รายการแบบนี้มีความคิดที่สร้างสรรค์ จะต้องมีผลงานที่แตกต่างกันมากมายอย่างแน่นอน
เวินเที๋ยนเที๋ยนยิ่งรู้สึกรอคอยให้ถึงวันแข่งขันวันนั้น ถึงตอนนั้นแล้วจะต้องทำให้เธอรู้สึกทึ่งอย่างแน่นอน
แต่ไม่ใช่ผู้เข้าแข่งขันทุกคนที่จะเป็นเหมือนเวินเที๋ยนเที๋ยน ไม่สอดส่องการออกแบบของคนอื่น ตั้งใจทำงานของตัวเอง
จากระยะเวลาก่อนถึงเส้นตายสองสัปดาห์ ก็มีคนเริ่มใช้สมอง เอ้อระเหยลอยชายหลบๆซ่อนๆอยู่รอบๆคฤหาสน์
ตอนที่เซียวหยี่อันได้รับหัวข้อการแข่งขันครั้งนี้ ในใจนั้นก็เต็มไปด้วยความงุนงง ไม่รู้เลยว่าทำไมอาจารย์ฉู่ถึงได้กำหนดหัวข้อการแข่งขันแบบนี้ออกมา
นี่ไม่ใช่ว่ากำลังกลั่นแกล้งกันหรอกใช่ไหม?
คิดมาสองอาทิตย์แล้ว เธอยังคิดไม่ออกถึงวิธีใดๆเลย
แต่กลับได้ยินคนอื่นบอกว่า เวินเที๋ยนเที๋ยนคิดแผนรับมือของตัวเองเอาไว้ตั้งนานแล้ว อีกทั้งยังโดดเด่นมากอีกด้วย เธอรู้สึกกังวลขึ้นมา
คิดไปคิดมาแล้ว ก็มาถึงที่นี่ อยากจะดูว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนสามารถทำผลงานแบบไหนออกมาได้
เดิมทีเธอคิดว่าจะแอบเข้าไปเงียบๆ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าที่คฤหาสน์จะมีบอร์ดี้การ์ดอยู่รอบทิศแบบนี้
เธอเพิ่งจะเข้าไปใกล้ ก็ถูกจับได้แล้ว
“คุณเป็นใคร? ใครให้คุณเข้ามา?”
เห็นบอร์ดี้การ์ดตรงหน้าแล้ว ในใจของเซียวหยี่อันก็รู้สึกลนลาน แล้วเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
พลางรีบเอ่ยขึ้น : “ฉันเป็นเหมือนกับเวินเที๋ยนเที๋ยน เป็นนักบูรพาวัตถุโบราณที่กำลังเรียนอยู่ที่พระราชวัง ฉันเป็นเพื่อนร่วมงานของเธอ ฉันมาเยี่ยมเธอโดยเฉพาะเลยนะ”
บอร์ดี้การ์ดสองสามคนได้ยินแล้ว จึงพยักหน้าลงอย่างไม่ได้รู้สึกสงสัย
“แบบนี้หรือ พวกเราจะพาคุณเข้าไปเอง ต่อไปเข้าทางประตูหลักนะ”
เซียวหยี่อันเห็นพวกเขาจะพาตัวเองเข้าไป ก็มีสีหน้าท่าทางที่ตื่นตระหนก รู้สึกจะหยุดกลางคันไปไม่ได้
แต่เพื่อไม่ให้เป็นการมีพิรุธ จึงทำได้เพียงตอบตกลงไป แล้วเดินตามพวกเขาเข้าไปด้านใน
เข้ามาภายในคฤหาสน์แล้ว เมื่อพ่อบ้านได้ยินว่าเธอคือเซียวหยี่อัน ก็นึกขึ้นมาได้ทันที
เวินเที๋ยนเที๋ยนอยู่ในพื้นที่บูรพาวัตถุโบราณที่พระราชวังนั้น มีเพื่อนร่วมงานคนนี้อยู่จริงๆ แต่ถึงแม้เวินเที๋ยนเที๋ยนจะไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่เขาจำได้ว่าเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของคนๆนี้ไม่ดีเท่าไรนัก
ตอนนี้การแข่งขันผ่านไปเป็นเวลากว่าครึ่งแล้ว คนส่วนมากเพื่อหลีกเลี่ยงความสงสัยนี้ จะไม่มาบ้านคนอื่นตามใจชอบ ตอนนี้ตัวเธอเองก็ไม่ได้รับเชิญ มีจุดประสงค์อะไรกันแน่?
ในใจรู้สึกสงสัย แต่พ่อบ้านกลับไปได้ออกปากห้าม แต่ส่งยิ้มออกมา
“คุณรออยู่ตรงนี้ซักครู่นะครับ ผมจะไปตามคุณนายออกมาให้”
เซียวหยี่อันพยักหน้า แล้วรีบเอ่ยถาม : “งานซ่อมของเวินเที๋ยนเที๋ยนเป็นยังไงบ้างคะ? เธอคิดวิธีดีๆได้แล้วหรือยัง?”
พ่อบ้านมองเธอแวบหนึ่ง พลางเอ่ยขึ้นอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว : “ความคิดของคุณนาย พวกเราเองก็ไม่ชัดเจนเท่าไหร่หรอกครับ แต่การแข่งขันครั้งนี้คงจะชนะ”
ว่าแล้ว ก็มองเซียวหยี่อันด้วยความพอใจ ทำให้เธอถอยไปจะดีที่สุด
เซียวหยี่อันได้ยินแล้ว ก็ขมวดคิ้วขึ้น สีหน้าดูแย่ลงมาก
