ตามผลการแข่งขันของวันนี้แล้ว ในการแข่งขันครั้งต่อไปจะเหลือเพียงแค่เวินเที๋ยนเที๋ยน จางลัยยี่ และปรมาจารย์จอห์น
แค่ทั้งสามคนทำการแข่งขันกัน ก็จะสามารถเลือกผู้ชนะเลิศคนสุดท้ายได้
ถ้าหากมองแค่ประเทศของทั้งสามคน เวินเที๋ยนเที๋ยนกับจางลัยยี่มาจากทีมเดียวกัน อัตราส่วนที่จะชนะนั้นมีมาก
แต่วันต่อมา เมื่อทุกคนมาถึงสนามแข่งแล้วกำลังเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันใหญ่ครั้งสุดท้ายนี้ คิดไม่ถึงว่าผู้จัดการแข่งขันจะประกาศข่าวที่ทำให้ทุกคนต้องตกใจในเวลานี้!
พิธีกรก็ผงะกับข่าวที่ได้รับ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับคำขอของผู้จัดการแข่งขัน จะไม่ตกลงก็ไม่ได้
“เมื่อวานหลังจากได้สอบถามโปรดิวเซอร์และผู้จัดการแข่งขันแล้ว เกี่ยวกับความสงสัยความยุติธรรมของการแข่งขันบนอินเทอร์เน็ตในช่วงนี้ ดังนั้นพวกเราจึงคิดว่า วันนี้เป็นต้นไปจะเปลี่ยนกติกาการแข่งขัน!”
“สามคนที่เหลืออยู่ตอนนี้ ชัดเจนว่าล้วนสามารถคว้าอันดับและรางวัลในการแข่งขันครั้งนี้ได้ แต่เพื่อให้ทุกคนได้แสดงฝีมือให้ทุกคนได้เห็นรอบด้าน พวกเราตัดสินใจว่า ก่อนที่ทั้งสามคนจะทำการแข่งขันจึงได้เพิ่มรายการขึ้นมาอีกหนึ่งรายการ”
“ในบรรดานักบูรพาวัตถุโบราณที่ตกรอบไปก่อนหน้านี้ ได้คัดเลือกกลับมาสามคนและใช้วิธีจับฉลาก เลือกคนที่ตนเองต้องแข่งขันด้วย”
ทันทีที่ประกาศข่าวนี้ออกไป ทุกคนก็ส่งเสียงดังอื้ออึงขึ้นมาทันที!
นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเหรอ?
คิดไม่ถึงว่าจะสามารถเอาคนที่ตกรอบไปแล้วกลับมาได้?
ในเมื่อเป็นแบบนี้ ความพยายามก่อนหน้านี้ทั้งหมดก็ไม่สูญเปล่าหรอกเหรอ?
ยิ่งไปกว่านั้นตอนที่การแข่งขันจะจบลงวันนี้อยู่แล้ว ทำราวกับนักบูรพาทั้งการแข่งขันเป็นการละเล่นแบบเด็กๆ
คนจำนวนหนึ่งแสดงออกว่าไม่พอใจ แต่อีกจำนวนหนึ่งกลับคิดว่าอย่างไรก็ได้
ถึงอย่างไรทั้งสามคนตรงหน้าล้วนเป็นคนที่แสดงความสามารถออกมาในการแข่งขันครั้งนี้ ต้องมีจุดอื่นที่เก่งกาจอีกแน่ๆ
ถ้าหากถูกคนที่คัดออกไปก่อนหน้านี้เอาชนะได้จริงๆ ก็ไม่คิดว่าน่าเสียดาย
ยิ่งไปกว่านั้น การแข่งขันครั้งนี้ที่เพิ่มเข้าไปล้วนมีการกำหนดเวลาอยู่ในวันนี้ ไม่ทำให้ล่าช้าอย่างแน่นอน
และก่อนหน้านี้พวกเขายังไม่ได้ดูจนจุใจเลย
เวินเที๋ยนเที๋ยนขมวดคิ้วแน่น มองเหล่ากรรมการที่อยู่บนเวทีในตอนนี้
กรรมการเหล่านั้นสีหน้ามืดครึ้มไม่น่ามอง ตอนที่พิธีกรประกาศข่าวเมื่อสักครู่ สีหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความตกใจ ราวกับไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
อาจารย์ฉู่ที่อยู่ข้างๆ ก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก
“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย? นี่มันก่อเรื่องวุ่นวายไม่ใช่เหรอ?”
เขายืนขึ้นเดือดดาล เอ่ย “ฉันจะไปถามทางผู้จัดการแข่งขัน!”
คิดไม่ถึงว่าจางลัยยี่ที่อยู่ข้างๆ กลับดึงเขาไว้
“ถามไปก็เปล่าประโยชน์ ตอนนี้เป็นการถ่ายทอดสด ข่าวก็ประกาศออกไปแล้ว ไม่สามารถถอนคำพูดกลับมาได้อีก ยิ่งไปกว่านั้น ในเมื่อมีความรู้ความสามารถจริงๆ ก็ไม่ต้องกลัวว่าตัวเองจะแพ้”
เขาพูดพลางมองทางเวินเที๋ยนเที๋ยนอย่างมีความหมายโดยนัย
อาจารย์ฉู่กลับยังไม่วางใจ
ก่อนหน้านี้พวกเขาก็มีการแลกเปลี่ยนข้อมูลกับทางผู้จัดการแข่งขันตลอด แต่การเปลี่ยนกติกาการแข่งขันครั้งนี้กลับรวดเร็วจนเขาไม่ทันตั้งตัว!
จางลัยยี่เห็นว่าเขายังอยากจะไปสอบถามอยู่ ก็เอ่ยอย่างหมดความอดทน “คุณกลัวว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนจะแพ้เหรอ? วางใจเถอะ บางทีคนพวกนั้นอาจจะจับสลากไม่ได้เธอก็ได้”
สีหน้าอาจารย์ฉู่ไม่น่ามองเล็กน้อย จางลัยยี่คนนี้ ตั้งแต่เริ่มการแข่งขันก็พูดจาแปลกๆ
เห็นว่าเขาตอนได้ยินข่าวนี้ ก็ไม่ตกใจเลยแม้แต่น้อย จึงเอ่ยถามออกโดยไม่รู้ตัว “คุณรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น?”
จางลัยยี่หัวเราะเสียงเย็น
“ฉันจะรู้ได้อย่างไร? นี่เป็นการวางแผนของผู้จัดการแข่งขัน พวกเราทำได้แค่ฟัง ไม่อย่างนั้นก็ถอนตัวออกจากการแข่งขันไปสิ”
อาจารย์ฉู่สีหน้าเข้มลงทันที
“คุณ…….”
“อาจารย์ฉู่”
ในตอนนั้นเองเวินเที๋ยนเที๋ยนก็เอ่ยขึ้น แล้วดึงอาจารย์ฉู่ไว้
“ช่างเถอะ ตอนนี้ทุกคนรู้ข่าวกันหมดแล้ว ไม่มีประโยชน์หรอก”
อาจารย์ฉู่โกรธจนกัดฟันกรอด แต่ที่จางลัยยี่พูดเมื่อสักครู่ก็ถูก
การแข่งขันครั้งนี้ถ่ายทอดสด ข่าวการเปลี่ยนกติกาการแข่งขันเมื่อสักครู่ได้ถ่ายทอดสดออกไปแล้ว ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีกแล้ว
แต่เขายังคงเป็นห่วงเวินเที๋ยนเที๋ยน
เรื่องคราวนี้เกิดขึ้นกะทันหันเกินไป ทำให้เขารับมือไม่ทันเลยแม้แต่น้อย คิดว่าในนั้นต้องมีแผนการอะไรบางอย่างแน่ๆ
เขาจึงได้แต่นั่งลงอีกครั้งอย่างจนปัญญา
“รอจบการแข่งขันแล้ว ฉันจะต้องคุยกับพวกเขาให้ชัดเจน!”
“อย่างกังวลเลย” เวินเที๋ยนเที๋ยนเอ่ยโน้มน้าว “ถ้าหากมีความรู้ความสามารถจริงๆ ก็ไม่กลัวว่าจะแพ้หรอก”
อาจารย์ฉู่พยักหน้า เขาเชื่อใจเวินเที๋ยนเที๋ยนมาก
แต่จางลัยยี่ที่นั่งอยู่ด้านหลังกลับไม่พอใจ แค่นหัวเราะเอ่ย “ที่ฉันพึ่งพูดไป คนที่มีความรู้ความสามารถจริงๆ ไม่ได้หมายถึงเธอ!”
เวินเที๋ยนเที๋ยนยิ้มบาง
ย้อนถาม “แล้วอาจารย์จางหมายถึงใคร? นิวมัน? หรือว่าปรมาจารย์จอห์น?”
เมื่อได้ยินเธอพูดดังนั้น สีหน้าของจางลัยยี่ก็เปลี่ยนไปทันที แค่นหัวเราะเสียงเย็นแล้วหันหน้ากลับไป
“ฉันไม่เห็นเข้าใจเลยว่าเธอพูดอะไร!”
สายตาของเวินเที๋ยนเที๋ยนกวาดมองเขา
ถ้าจางลัยยี่มีข้อตกลงกับกลุ่มของนิวมันจริงๆ ทำไมถึงเอ่ยข้อเรียกร้องแบบนี้ขึ้นมาในเวลานี้
“ระวัง” ขณะที่กำลังคิด ในตอนนั้นเองเสียงของจี้จิ่งเชินกลับดังขึ้นข้างๆ
เวินเที๋ยนเที๋ยนหันไป สายตาอยู่ที่ตัวเขา
จี้จิ่งเชินขมวดคิ้วเล็กน้อย ระหว่างคิ้วปรากฏรอยย่นจางๆ แสดงถึงความกังวล
“น่าจะไม่มีปัญหาอะไร? ถึงอย่างไรตอนนี้ก็เป็นการถ่ายทอดสดที่สำคัญของการแข่งขันทั้งหมด ยิ่งไปกว่านั้น ตอนจับฉลากก็ไม่แน่ว่าจะจับได้ฉัน” เวินเที๋ยนเที๋ยนเอ่ยปลอบ
แต่สีหน้าของจี้จิ่งเชินไม่ผ่อนคลายลงเลยแม้แต่น้อย แต่กลับเคร่งขรึมมากยิ่งขึ้น
“คุณแม่ต้องชนะ!”
ในตอนนั้นเองมือของเสี่ยวหยู๋ชิงก็จับมือของเวินเที๋ยนเที๋ยน แล้วพูดด้วยเสียงน่ารักน่าชัง
เมื่อเวินเที๋ยนเที๋ยนก้มไปมองก็ยิ้มออกมา
“อืม แม่จะสู้ๆ!”
จี้หยู๋ชิงดวงตาโค้งเล็กน้อย ปรากฏรอยยิ้มบาง จับมือเวินเที๋ยนเที๋ยนไว้แน่น
แต่ในตอนนั้นเอง จี้จิ่งเชินกลับยกมือขึ้น อุ้มจี้หยู๋ชิงออกไปจากตรงกลางทั้งสองคนแล้ววางไว้ทางด้านซ้ายของตัวเอง ที่ห่างจากเวินเที๋ยนเที๋ยน
จี้หยู๋ชิงที่ยังจับมือเวินเที๋ยนเที๋ยนไว้แน่น คิดไม่ถึงว่าจะถูกจี้จิ่งเชินจับแยกออกมาแบบนี้
หลังจากนั้นจี้จิ่งเชินก็จับบริเวณที่จี้หยู๋ชิงเคยจับเวินเที๋ยนเที๋ยนไว้
ยกมือขึ้น ก้มหน้าลงเล็กน้อย แล้วพรหมจูบลงบนหลังมือ
“ระวังตัวด้วย”
เวินเที๋ยนเที๋ยนที่ไม่เห็นสีหน้าไม่พอใจของจี้หยู๋ชิงจึงพยักหน้า “อืม”
บนเวที ผู้เข้าแข่งขันทั้งสามคนที่ถูกเลือกให้กลับเข้าสู่การแข่งขันได้รับการสรุปแล้ว
ทั้งสามคนต่างคิดว่าการแข่งขันครั้งนี้ของตัวเองจบลงแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะสามารถกลับเข้าสู่การแข่งขันได้ ทั้งยังต้องแข่งกับเหล่าปรมาจารย์ ล้วนตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
ผู้จัดรายการหยิบกล่องฉลากที่เตรียมไว้เรียบร้อยก่อนหน้านี้แล้วออกมา
“ทั้งสามท่านจับฉลากหนึ่งครั้ง เพื่อความยุติธรรม ด้านในใส่ฉลากเกือบร้อยใบ ล้วนเป็นชื่อของปรมาจารย์ทั้งสามท่าน พวกคุณจะได้แข่งขันกับใครก็ขึ้นอยู่กับฟ้าลิขิตแล้ว!”
