กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม – บทที่ 891 ต้องการคำชี้แจง

บทที่ 891 ต้องการคำชี้แจง

แสงแดดสาดส่องลงมากำลังพอดี หล่อนเดินอย่างเชื่องช้าอยู่บนถนน เมื่อรู้สึกว่าเริ่มปวดเท้าเล็กน้อย หล่อนถึงได้เรียกรถไปที่โรงแรม

เมื่อรถแท็กซี่ขับมาจอดที่หน้าประตูโรงแรม หล่อนจ่ายเงินแล้วเดินลงจากรถไป

ทันทีที่เดินมาถึงห้องโถงก็เจอเข้ากับหลิงเวยที่กำลังเดินเข้ามา หล่อนยิ้มออกมา“คุณหลิน”

จงเหยียนซีแปลกใจที่หล่อนมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่

“มาหาฉันเหรอ หรือว่ามีเรื่องเกี่ยวกับงาน?”เธอถามออกไป

หลิงเวยยังคงยิ้มอยู่“ไม่ใช่ ฉันก็แค่อยากจะเชิญคุณหลินไปดูเรื่องสนุกๆเรื่องหนึ่ง”

จงเหยียนซีรู้สึกเย็นวาบขึ้นมาในใจทันที เดิมผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เป็นคนใจดี แถมยังชอบเสแสร้งอีกด้วย ซึ่งเมื่อก่อนหล่อนยังเสแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาต่อหน้าเธออยู่เลย

แต่สุดท้ายก็อำมหิตอยากจะเอาชีวิตเธอ!

เธอจะต้องระวังหล่อนไว้!

“ฉันกับคุณไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น”จงเหยียนซีปฏิเสธ

ใครจะรู้ว่านี้เป็นอุบายของหล่อนรึเปล่า?

“เจอกันครั้งแรกก็อาจจะไม่คุ้นเคย แต่พอเจอกันอีกครั้งเดี๋ยวก็สนิทกันเอง อีกอย่างคุณก็ทำงานร่วมกับบริษัทของฉัน เพราะงั้นก็นับว่าเป็น‘คนในครอบครัวเดียวกัน’แล้ว คุณหลินพึ่งมาเมืองBเป็นครั้งแรก คงจะยังไม่คุ้นเคยกับหลายๆอย่าง แถมคงยังหาที่ผ่อนคลายอารมณ์ไม่ได้ ดังนั้นฉันก็เลยอยากจะเชิญคุณ ฉันก็แค่อยากให้คุณหลินผ่อนคลาย”หลิงเวยที่สวมรองเท้าส้นสูงอยู่ก้าวเข้ามาสองก้าว หล่อนห่างจากเธอแค่เพียงครึ่งเมตร“ดูเหมือนคุณหลินกำลังระวังตัวจากฉันอยู่เลยนะคะ”

“ฉันกับคุณไม่ได้มีเรื่องข้องใจอะไรกันสักหน่อย ทำไมฉันจะต้องระวังคุณด้วยล่ะ?”จงเหยียนซียิ้มออกมาบางๆ “แต่ว่าคุณดูอยากเชิญฉันไปขนาดนี้ ไม่ทราบว่าอยากจะทำอะไรกับฉันรึเปล่า?”

“ฉันว่าคุณหลินคงเข้าใจผิดแล้วล่ะ”หลิงเวยอธิบาย“ฉันมาเชิญคุณหลินด้วยความจริงใจ ที่คุณปฏิเสธฉันแบบนี้ ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ไว้ใจฉันเลยนะ”

จงเหยียนซีหัวเราะออกมา“ขนาดตัวฉันเองฉันยังไม่เชื่อเลย”

แล้วจะให้เชื่อคนอื่นได้ยังไง?

แถมนี่ยังเป็นคนที่เคยทำร้ายเธอด้วย?

จู่ๆเธอก็คิดขึ้นมาได้ หรือว่าครั้งนี้หล่อนจะจ้างคนมาทำร้ายเธออีกนะ?

แต่พอมองย้อนกลับไป หล่อนก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องทำนี่นา

อีกอย่างตอนนี้เธอก็เป็นตัวแทนในการเจรจาการร่วมงานระหว่างบริษัทรุ่นเหม่ยกับเหิงคังกรุ๊ปอยู่ด้วย

“ฉันมีธุระ”พูดจบเธอก็รีบเดินไปที่ลิฟต์อย่างรวดเร็ว

“คุณหลิน”

หลิงเวยหันมามองตามเธอ“ฉันอยากจะบอกคุณว่า อย่าคิดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้ล่ะ”

“นี่มันหมายความว่าไง?”จงเหยียนซีไม่เข้าใจ

“อย่าคิดนะว่าคืนนั้นที่งานเลี้ยงการกุศลฉันจะไม่เห็น คุณตั้งใจเข้าหาเจียงโม่หาน”หลิงเวยทำหน้าขรึม

“ใครก็ตามที่อยากจะได้เขา ล้วนมีจุดจบที่ไม่ดีทั้งนั้น”

จงเหยียนซีเข้าใจได้ทันที เดิมที่หล่อนหมายถึงก็คือเรื่องที่เกิดขึ้นตรงประตูหน้างานเลี้ยงวันนั้น หล่อนเห็นว่าเธอตั้งใจแกล้งทำเป็นข้อเท้าพลิกแล้วล้มลงไปในอกของเจียงโม่หาน

“ตอนแรกฉันก็ไม่คิดอะไรหรอกนะ แต่พอเธอเตือนเท่านั้นแหละ ฉันรู้สึกว่าที่จริงประธานเจียงก็ไม่ได้หน้าตาแย่นะ แถมยังมีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดีด้วย ฉันชอบเลยเชียวล่ะ”เธอยิ้มร่าออกมา“ประธานเจียงก็ไม่ได้แต่งงานกับคุณ ถ้างั้นฉันคงมีเหตุผลในการช่วงชิงความสุขมาแล้วสินะ?”

สีหน้าของหลิงเวยเปลี่ยนไปทันที มันย่ำแย่ถึงขีดสุด“ไม่เจียมตัวเลยนะ!”

“เขายังไม่ได้แต่งงานและฉันก็ยังไม่ได้แต่งงาน แล้วทำไมฉันถึงจะจีบเขาไม่ได้ล่ะ แล้วมันไม่เจียมตัวยังไงเเหรอ?”เธอจงใจหยิบโทรศัพท์ออกมา“ถ้างั้นพวกเราถามประธานเจียงดีไหมว่า ฉันจีบเขาได้รึเปล่า?”

“นี่คุณ……”หลิงเวยชี้ไปที่เธอ เธอลดมาดลงแล้วทำท่าโมโหกระฟัดกระเฟียดออกมา สิ่งที่หลินลุ่ยซีทำมันอยู่เหนือความคาดหมายของเธอ

“ไม่รู้ว่าประธานเจียงจะรู้รึเปล่าว่าคุณทำอะไร”เธอแกล้งทำเป็นกดโทรออก หลิงเวยรีบปรี่เข้ามากดวางสายแล้วปัดโทรศัพท์เธอตกลงไปบนพื้น หน้าจอแตกทันที

จงเหยียนซียืนนิ่งพลางเหลือบมองโทรศัพท์ที่หน้าจอแตกร้าวกองอยู่บนพื้น เธอขมวดคิ้วขึ้น“โทรศัพท์เครื่องนี้ฉันพึ่งจะซื้อมาได้ไม่นานนะ”

“เท่าไหร่”หลิงเวยหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาจากในกระเป๋า“ฉันจ่ายคืนให้”

“ฉันไม่ต้องการให้คุณชดใช้หรอก แต่ว่าเก็บมันขึ้นมาให้ฉัน”สีหน้าของเธอนิ่งสงบ

“หึ”หลิงเวยทำท่าหยิ่งยโส“ฉันไม่มีทางเก็บให้คุณหรอก!”

พูดจบก็หันขวับกลับไป

จงเหยียนซีก้มลงไปเก็บแล้วมองหน้าจอโทรศัพท์ที่แตกเป็นเสี่ยงๆ เธอไม่แสดงสีหน้าความรู้สึกใดๆออกมาและก็ไม่ได้ขึ้นไปชั้นบน เธอเดินไปที่หน้าเคาน์เตอร์โรงแรม“ห้องโถงของโรงแรมที่นี่มีกล้องวงจรปิดไหม?”

พนักงานต้อนรับพูดขึ้น“มีค่ะ”

เธอหยิบเงินสดออกมาจากกระเป๋าแล้ววางลงบนโต๊ะหินอ่อนของแผนกต้อนรับ“ตัดวิดีโอเมื่อกี้ที่ฉันกับผู้หญิงคนนั้นคุยกันแล้วส่งมาให้ในโทรศัพท์ของฉันหน่อย ”

“คือว่า……”

“ฉันเป็นแขกในโรงแรมของคุณ และเรื่องนี้ก็เกิดขึ้นที่โรงแรม ฉันต้องการหลักฐาน ไม่ได้เหรอ?”จู่ๆจงเหยียนซีก็ทำหน้าเคร่งเครียดขึ้นมา

ทางโรงแรมมีกฎไว้ว่าห้ามเปิดเผยเรื่องในบริษัทให้คนอื่นทราบ หล่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“ดิฉันขอถามผู้จัดการสักครู่นะคะ”

จงเหยียนซีได้แต่ยืนรอ

ไม่นานผู้จัดการก็เข้ามา“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

แผนกต้อนรับที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างที่พึ่งเกิดขึ้นพูดออกไป“มีคุณผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาหาเรื่องแขกของพวกเรา ซึ่งอีกฝ่ายทำโทรศัพท์มือถือของคุณผู้หญิงท่านนี้ตกแตก แล้วเธอก็เลยมาขอวิดีโอจากกล้องวงจรปิดของพวกเรา”

ผู้จัดการครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง“ต้องขอโทษด้วยนะครับคุณผู้หญิง ทางโรงแรมของเรามีกฎไว้ แต่ว่าเนื่องจากอีกฝ่ายเป็นคนทำโทรศัพท์ของคุณตกแตก เดี๋ยวผมจะจัดการหาหลักฐานให้นะครับ ผมจะให้คนตัดวิดีโอแล้วส่งไปให้คุณผู้หญิงนะครับ”

จงเหยียนซีเอ่ยพูดอย่างสุภาพ“ถ้างั้นก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะ”

ผู้จัดการยังคงรอยยิ้มไว้เหมือนเดิม“ปกป้องสิทธิและผลประโยชน์ของลูกค้าเป็นเรื่องที่สมควรทำอยู่แล้วครับ”

ผู้จัดการใช้โทรศัพท์ที่หน้าเคาน์เตอร์กดโทรออกไปเบอร์ๆหนึ่ง ขณะที่ยังไม่มีคนรับสายเขาจึงมองไปที่หลินซินเหยียน“ทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ได้เลยนะครับ”

แผนกต้อนรับยื่นกระดาษและปากกาออกมาให้

เธอหยิบมาแล้วเขียนเบอร์โทรศัพท์ลงไป

เมื่อเขียนเสร็จก็ยื่นให้ ผู้จัดการรับมาดู ทันใดนั้นปลายสายก็กดรับ เขาเงยหน้าขึ้นมองหลินซินเหยียนอีกครั้ง“เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ครับ?”

“เมื่อกี้เลยค่ะ”จงเหยียนซีตอบ

ผู้จัดการยกข้อมือขึ้นมาดูเวลาแล้วพูดขึ้น“ตั้งแต่เที่ยงถึงบ่ายโมง มีช่วงหนึ่งที่มีผู้หญิงสองคนทะเลาะกันที่ห้องโถง ตัดวิดีโอช่วงนั้นมาแล้วส่งไปที่เบอร์135********”

พอปลายสายตอบรับทราบแล้วผู้จัดการก็กดวางสายลง จากนั้นก็เอ่ยถามขึ้น“ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงต้องการให้ช่วยอะไรอีกไหมครับ?”

จงเหยียนซีส่ายหน้าพลางพูดขึ้น“ไม่มีแล้ว ขอบคุณค่ะ”

สักพักเธอก็ได้รับข้อความทางโทรศัพท์ เธอกดไปที่ลิงก์เพื่อเปิดดูวิดีโอ

เธอคว้าโทรศัพท์ออกไปจากโรงแรมแล้วโบกรถเพื่อไปเหิงคังกรุ๊ป

ไม่นานเธอก็มาถึงด้านล่างตึกของบริษัท เธอจ่ายเงินแล้วเดินลงจากรถไป

เหิงคังกรุ๊ปกับบริษัทรุ่นเหม่ยทำงานร่วมกัน เธอเป็นตัวแทนในการทำงานระหว่างบริษัทรุ่นเหม่ยกับเหิงคังกรุ๊ป เมื่อแผนกต้อนรับเห็นเธอเดินเข้ามาต่างก็ยิ้มให้อย่างสุภาพ

“ฉันมาหาประธานเจียง”จงเหยียนซีพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

แผนกต้อนรับยิ้มแล้วตอบตกลง หล่อนโทรติดต่อผ่านโทรศัพท์ของสำนักงานไปโดยตรง ไม่นานเจียงโม่หานก็รับสาย

“มีเรื่องอะไร?”

“คุณหลินต้องการพบท่าน”

เจียงโม่หานคิดอยู่พักหนึ่ง เนื่องจากพึ่งเจอกันไปเมื่อตอนกลางวัน เขาเลยไม่คิดว่าเธอจะมาหาตัวเองจึงเอ่ยถามขึ้น“คุณหลินไหน?”

“หลินลุ่ยซี คุณหลินตัวแทนจากบริษัทรุ่นเหม่ย”

เจียงโม่หานหลุบตาลง“ให้เธอเข้ามาที่ห้องทำงานฉัน”

แผนกต้อนรับวางโทรศัพท์ลง“เชิญคุณหลินเข้าไปได้เลยค่ะ ประธานเจียงอยู่ในห้องทำงาน”

จงเหยียนซีพยักหน้าให้แล้วรีบเดินตรงไปที่ลิฟต์ ไม่นานลิฟต์ก็ขึ้นมาถึงชั้นห้องทำงานของเจียงโม่หาน

เมื่อลิฟต์หยุด เสียงเปิดประตูดังขึ้น เธอเดินตรงไปที่ห้องทำงานของเจียงโม่หานอย่างรวดเร็ว พอถึงหน้าประตูเธอก็ยกมือขึ้นมาเคาะอยู่สองสามที

เมื่อได้ยินเสียงลอดออกมาว่า“เข้ามาได้”เธอถึงได้ผลักประตูเดินเข้าไป

เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู เจียงโม่หานก็เงยหน้าขึ้นแล้วปิดเอกสารที่กำลังดู จากนั้นก็เอนหลังพิงกับเก้าอี้“คุณหลินมาหาผม แสดงว่าวางแผนรูปแบบโครงการเสร็จเรียบร้อยแล้วเเหรอ?”

“ฉันบอกว่าจะทำเสร็จภายในหนึ่งเดือน มันยังไม่ถึงเวลาเลย”เธอดึงเก้าอี้ออกมานั่ง“ที่ฉันมาหาประธานเจียงวันนี้ก็เพราะอยากจะขอคำชี้แจงจากคุณ”

“หืม ไหนลองว่ามาซิ”เจียงโม่หานยิ้มมุมปากขึ้นด้วยความสนใจ ทว่าท่าทางของเขาดูไม่ค่อยน่าคบนิดหน่อย

มันทั้งเย็นชาและไม่สนใจใคร

กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม

กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม

Status: Ongoing

การค้าครั้งหนึ่ง หลินซินเหยียนท้องลูกของชายแปลกหน้า เธอตั้งครรภ์ แต่งงานกับชายคู่หมั้นคู่หมายตั้งแต่วัยเด็กเดิมคิดว่านี่เป็นแค่การค้าที่ต่างฝ่ายต่างมีอุบาย แต่กลับพัวพันถึงความรู้สึกที่ลึกซึ้งที่ไม่ควรเกิดขึ้นในชีวิตสมรสนี้ตอนตั้งครรภ์สิบเดือนใกล้คลอด จงจิ่งห้าวส่งใบหย่ามาใบหนึ่ง เธอถึงได้ตาสว่างขึ้นมาทันใดต่อมาเขาพูดอีกว่า คุณภรรยากลับมาเถอะ คนที่ผมรักมาโดยตลอดคือคุณครับ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท