จงเหยียนซีมองออกไปนอกหน้าต่างรถ สถานที่แห่งนี้ดูเหมือน……
สีหน้าของเธอซีดเผือดลงเล็กน้อย
เนื่องจากสถานที่แห่งนี้เป็นที่ที่หลิงเวยตั้งใจจะเผาเธอให้ตายเมื่อหนึ่งปีก่อน แม้มันจะผ่านไปตั้งหนึ่งปีแล้ว แต่ว่าความรู้หวาดกลัวและสิ้นหวังในตอนนั้นมันยังคงฝังลึกอยู่ในใจของเธอ
เมื่อเห็นสถานที่ในตอนนั้น เธอก็นึกถึงเหตุการณ์ในตอนนั้นขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
นิ้วมือของเธอหดเกร็งเข้ามาเล็กน้อย ทันใดนั้นเองคนที่จับเธอมาก็เอ่ยขึ้น“ใกล้จะถึงที่หมายแล้ว เพื่อไม่ให้คุณหลิงสงสัย พวกเราจำเป็นต้องมัดคุณไว้”
จงเหยียนซีตอบอืมออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ไม่นานรถก็มาจอดที่ด้านหน้ากองซากปรักหักพัง เธอแสดงสีหน้าหวาดกลัวออกมา มันมีทั้งแกล้งทำและรู้สึกจริง
ที่แกล้งทำก็เพราะนี่เป็นกับดักที่เธอวางเอาไว้ ถ้าต้องการให้หลิงเวยเชื่อจริงๆ เธอก็ต้องกลัวมากๆ
ส่วนที่รู้สึกจริงก็เพราะที่นี่มันทำให้เธอกลัวจริงๆ ยังไงครั้งก่อนเธอก็เกือบตายอยู่ที่นี่
ฟึบ จู่ๆประตูรถก็ถูกเลื่อนเปิดออก หลิงเวยยืนอยู่หน้าประตูรถ เมื่อเห็นจงเหยียนซีก็หัวเราะออกมา“คุณหลิน”
จงเหยียนซีทำหน้าตกใจกลัว“คะ คุณจับฉันมาทำไม？”
หลิงเวยเอียงหัวแล้วยิ้มร่าออกมาด้วยความสดใส“ต่อหน้าเจียงโม่หานปากดีมากนักไม่ใช่เหรอ？แล้วทำไมตอนนี้ถึงพูดเสียงสั่นออกมาล่ะ？”
“ฉันเป็นตัวแทนในการร่วมงานระหว่างบริษัทรุ่นเหม่ยกับเหิงคังกรุ๊ป……”
“ฉันไม่สนหรอกว่าแกจะเป็นตัวแทนของใคร？กล้ามายุ่งกับโม่หาน แกต้องตาย！”หลิงเวยหุบยิ้มลงทันทีแล้วออกคำสั่ง“โยนมันออกมาให้ฉัน”
ชายทั้งสองสบตากันแล้วผลักจงเหยียนซีลงจากรถ เธอเซถลาไปสองก้าวก่อนจะทรงตัวได้
มีชายหนึ่งคนพูดขึ้น“พวกเรามีหน้าที่แค่พาคนมา จากนี้ไปคุณจะทำอะไร พวกเราจะไม่เข้าไปยุ่ง นี่เป็นสิ่งที่พวกเราตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้”
หลิงเวยกระตุกยิ้มขึ้น“แน่นอนอยู่แล้ว ฉันจะจัดการกับนังผู้หญิงคนนี้ด้วยตัวของฉันเอง！”
หล่อนดึงเชือกที่ผูกกับจงเหยียนซีไปเพื่อให้เธอดูซากปรักหักพังที่อยู่ตรงหน้า“รู้ไหมว่าทำไมที่นี่ถึงถูกเผาวอดจนสภาพเป็นแบบนี้？”
มือที่ถูกมัดไว้ของจงเหยียนซีค่อยๆประสานเข้าหากัน เธอถามขึ้นด้วยสีหน้าที่หวาดกลัว“ทะ ทำไม？”
“เพราะว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งแย่งผู้ชายของฉัน ฉันก็เลยเผาหล่อนจนตายอยู่ที่นี่”ขณะที่หลิงเวยพูด นัยน์ตาของหล่อนก็ยังคงมีความแค้นและความโกรธเหมือนกับในตอนแรก เกรงว่าการตายของจงเหยียนซีก็ไม่อาจทำให้หล่อนปล่อยวางความจริงที่เธอเคยเป็นคุณนายเจียงลงได้
“คุณกำลังทำเรื่องผิดกฎหมาย！”จงเหยียนซีตะโกนลั่น
“ผิดกฎหมายงั้นเเหรอ？”หลิงเวยเงยหน้าขึ้นพลางหัวเราะออกมา จากนั้นก็หุบยิ้มลงแล้วเข้ามากระซิบใกล้ๆที่ข้างหูของเธอ“ต้องมีหลักฐานสิถึงจะผิดกฎหมาย แกมีไหมล่ะ？”
จงเหยียนซีมองหล่อน“ตราบใดที่คุณทำผิดกฎหมาย มันก็ต้องหาหลักฐานเจอ”
“แล้วยังไง？”หลิงเวยยักไหล่“พอถึงตอนนั้นแกก็ไม่เห็นหรอก เพราะแกต้องตายต่อหน้าฉัน”
จงเหยียนซีมองไปยังใบหน้าของหลิงเวยที่คลับคล้ายคลับคลาว่าเสียสติไปแล้ว เธอถามออกไป“คุณรักเจียงโม่หานขนาดนั้นเลยเหรอ？”
หลิงเวยตะลึงไปครู่หนึ่ง“ทำไมถึงรักขนาดนั้น？”
ความคิดของหล่อนค่อยๆล่องลอยออกไป ตอนที่หล่อนเรียนอยู่หล่อนเป็นเด็กอ้วน จึงมักจะถูกเพื่อนในห้องเยาะเย้ยและรังแกอยู่บ่อยๆ มีครั้งหนึ่งหล่อนถูกเพื่อนในห้องล้อมไว้แล้วทุกคนก็ล้อเลียนหล่อน แถมยังตั้งฉายาให้หล่อนอีกว่ายัยช้างน้ำ
พอหล่อนโต้กลับ เพื่อนในห้องที่หัวเราะเยาะหล่อนต่างก็ปาโคลนมาที่ตัวและหัวหล่อนพร้อมๆกัน
ตอนนั้นเจียงโม่หานผ่านมาพอดี เขาไล่เพื่อนร่วมห้องที่หัวเราะเยอะหล่อนออกไปแล้วยื่นกระดาษทิชชู่ให้หล่อน
เขาเป็นผู้ชายที่หน้าตาหล่อเหลามากคนหนึ่ง วินาทีที่หล่อนเห็นเขา หล่อนถึงกับเหม่อไปเลย ใบหน้าหล่อนแดงระเรื่อ แต่เนื่องจากบนหน้ามีโคลนอยู่ก็เลยไม่มีใครเห็น แม้แต่หล่อนในตอนนั้นก็เกรงว่าคงไม่เข้าใจ หัวใจของหล่อนเริ่มพองโตขึ้น
ในตอนนั้นเองที่หล่อนจดจำคนที่ยื่นมือมาช่วยโดยไม่รังเกียจหล่อนในตอนที่หล่อนถูกคนหัวเราะเยาะได้ขึ้นใจ
นับตั้งแต่นั้นมาหล่อนก็ตัดสินใจว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับเขา หล่อนเริ่มลดน้ำหนัก ขยันตั้งใจเรียนเพื่อให้ตัวเองโดดเด่น
เพียงแค่อยากจะคู่ควรกับเขา
“ฉันชอบเขามาตั้งแต่เด็ก ตอนที่เขายื่นมือมาหาฉันในตอนนั้น ฉันก็รักเขาและสาบานว่าจะต้องได้เป็นภรรยาของเขา เป็นคนที่เขารัก”ทันใดนั้นเองจู่ๆหล่อนก็พูดเสียงดังลั่น“ดังนั้น คนที่มาขวางทางฉันล้วนต้องตาย！มันต้องตาย！”
จงเหยียนซีมองหล่อนที่สภาพดูเหมือนกำลังคลั่ง เธออดกลุ้มใจไม่ได้ เธอก็เคยรักผู้ชายคนนั้นมากเหมือนกัน
“เขาทิ้งภรรยาไป คุณไม่รู้สึกว่าเขาเป็นคนไร้หัวใจเหรอ？ยังจะชอบเขาอยู่อีกเหรอ？”
“เดิมเขาไม่ได้รักภรรยาของเขา นั่นเป็นเพียงแค่การแก้แค้น！”
“คนๆหนึ่งสามารถนิ่งดูดายเพื่อการแก้แค้นมาได้ตั้งหลายปี คนที่ไร้หัวจิตหัวใจ ทำทุกอย่างทุกวิถีทาง สมควรที่จะถูกรักด้วยเหรอ？”
หลิงเวยหันมามองจงเหยียนซีพร้อมกับหรี่ตาลง“คุณรู้ได้ยังไงว่าเขาเคยมีภรรยามาก่อน？”
“มันเป็นความลับเหรอ？”จงเหยียนซีถามกลับ
ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาการแต่งงานของเจียงโม่หานกับจงเหยียนซีไม่ใช่ความลับ
เพียงแค่ไม่มีใครสนใจและทุกคนไม่พูดถึงก็เท่านั้นเอง
หลิงเวยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ“นี่แกจงใจเปลี่ยนเรื่องเพื่อให้ฉันปล่อนแกไปใช่ไหม？”
“แน่นอนว่าฉันยังอยากมีชีวิตอยู่”เธอกลัวตาย เธอยังอายุน้อยอยู่ ถ้าเธอตายไปพ่อกับแม่จะต้องเสียใจมากแน่ๆ
“ฮ่าฮ่า……”หลิงเวยหัวเราะร่าออกมา“พูดตรงไปตรงมาดีจริงๆ ถ้าแกไม่มาอ่อยเจียงโม่หาน และทำให้ฉันต้องอับอายต่อหน้าเขา ฉันก็จะไม่ลงมือกับแกรุนแรงมากหรอกนะ ถ้าจะโทษก็ต้องโทษแกที่ไม่รู้จักวางตัวเอง เดิมฉันก็แค่อยากจะให้แกดูว่าผู้หญิงที่ริอาจมายุ่งกับเจียงโม่หานจะมีจุดจบยังไง แต่ว่าแกกลับมาทำให้ฉันโมโห！”
ที่หล่อนลงโทษผู้หญิงที่เข้ามาอ่อยเจียงโม่หานตอนนั้นมีจุดประสงค์อยู่สองอย่างก็คือ หนึ่งหล่อนไม่อนุญาตให้ผู้หญิงหน้าไหนมายุ่งกับผู้ชายที่หล่อนชอบ สองก็คือหล่อนจะได้ใช้โอกาสนั้นเป็นการขู่หลินลุ่ยซี เพื่อให้เธอเห็นว่ามันยากจึงต้องถอยออกไป
แต่ใครจะรู้ว่าเธอจะมองข้ามไม่สนใจ แถมยังไปฟ้องเจียงโม่หาน ทำให้เจียงโม่หานเกลียดหล่อน
ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่หล่อนทนไม่ได้！
“เดิมฉันก็เห็นแก่ที่แกที่ทำงานร่วมกับเหิงคังกรุ๊ปก็เลยไม่ได้อยากลงมือ แต่ว่าแกรนหาที่ตายเอง เพราะงั้นฉันควรจะทำไงดีนะ？”
“ปล่อยฉันสิ ฉันจะไม่ไปแย่ง……”
“สายไปแล้ว！”หลิงเวยคว้าเธอเดินตรงไปที่กองซากปรักหักพัง“เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ฉันคงปล่อยแกกลับไปไม่ได้หรอก ไม่งั้นแกจะมีโอกาสกลับมาแก้แค้นเรื่องที่ฉันจับแกมา อีกอย่างแกก็รู้ความลับของฉันแล้วด้วย แกคิดว่าฉันจะปล่อยให้แกมีชีวิตอยู่ต่อเหรอ？”
พอถึงกองซากปรักหักพัง หลิงเวยก็ใช้แรงผลักเธอเข้าไปในกองเถ้าถ่านที่ดำสนิทและผนังปูนซีเมนต์ที่ถูกเผาจนดำทมิฬ
มีอะไรบางอย่างอยู่ใต้เท้าของเธอ จงเหยียนซีทรงตัวไม่อยู่จึงล้มลงไป
หลิงเวยพุ่งไปหยิบถังน้ำมันในพงหญ้าออกมาแล้วสาดลงไปบนตัวเธอ
จากนั้นก็ถือไฟแช็กไว้ในมือ
“หลิงเวย ฉันถามอะไรคุณหน่อย ที่คุณฆ่าภรรยาเก่าของเจียงโม่หาน เขารู้เรื่องไหม？”
เธอตั้งใจถามเอง
เนื่องจากตอนนี้มีคนกำลังอัดวิดีโอเรื่องทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นไว้เป็นหลักฐานในการฆาตกรรมของหลิงเวย
หลิงเวยฉีกยิ้มออกมา“เห็นแก่ที่ว่าแกกำลังจะตาย ฉันจะแสดงความเมตตาโดยการบอกให้ฟังนะ แน่นอนว่าเขาไม่รู้หรอก นังผู้หญิงสารเลวคนนั้นรั้งเขาไว้แล้วทำให้เขาเกิดความรู้สึกดีๆด้วย เขาก็เลยลงมือไม่ลง ดังนั้นฉันก็เลยช่วยเขา”
พูดจบหล่อนก็โยนไฟแช็กลงมา ทว่าทันใดนั้นเองก็มีคนจำนวนมากหลั่งไหลออกมาจากที่มืด เจ้าหน้าที่ในชุดตำรวจยืนล้อมที่นี่ไว้หมดแล้ว น้ำมันที่กำลังติดไฟถูกดับมอดลงไปอย่างรวดเร็ว
หลิงเวยเบิกตาโพลง ทำไมเจ้าหน้าที่ตำรวจถึงมาอยู่ที่นี่ได้？
นี่มันเกิดอะไรขึ้น？
