“ถ้าอย่างนั้นเป็นเรื่องจริงใช่ไหมครับ?” จวงเจียเหวินมองไปยังพี่น้องของเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาอยากจะรู้เหลือเกินว่าเป็นความจริงหรือเปล่า
จงเหยียนซีจึงสนองความอยากรู้อยากเห็นของเขา กล่าวว่า “อืม เขาเคยชอบแม่มาก”
“เขาน่าจะจริงจังในความรักมากสินะคะ ได้ยินพ่อแม่ของฉันบอกว่าเขาไม่มีลูก เขาแต่งงานกับภรรยาคนปัจจุบันก็ไม่ใช่เพราะความรัก” เสิ่นซินเหยาพูดจบก็แอบมองไปที่ไปยิ่น
หนิง แม้ว่าเวลาจะเปลี่ยนไป แต่คาดว่าวัยหนุ่มเขาคงจะหล่อเหลาเอาการ แม้แต่ตอนนี้เขาก็ยังดูดีมากทีเดียว
มองไปก็ดูนิสัยดีไม่น้อย
“ขาของเขาเป็นแบบนี้มานานแล้วเหรอ?” คนที่รู้น้อยที่สุดที่นี่คือจวงเจียเหวิน ดังนั้นเขาจึงถามคำถามมากที่สุด
“อืม” เสิ่นซินเหยาตอบเขา
จวงเจียเหวินมองไปที่เธอ “ทำไมคุณถึงรู้ทุกอย่างเลย?”
“ฉันฟังพ่อแม่พูดน่ะ” เสิ่นซินเหยาตอบ
“พ่อแม่ของคุณพูดอะไรกับคุณอีก? ช่วยบอกผมมาให้หมดได้ไหม?”จวงเจียเหวินพูด
เสิ่นซินเหยา ส่ายหัวแล้วพูดว่า “ก็ไม่มีอะไรแล้วนะคะ” หลังจากนั้นเธอก็พูดเสริมว่า “เขาไม่ใช่คนเลว”
“หึหืม แล้วคุณรู้ได้อย่างไร?” หากจวงเจียเหวินไม่เห็นว่าตอนนี้กำลังอยู่ในห้องโถงไว้ทุกข์ เขาคงจะเอื้อมมือไปหยิกแก้มเธอแล้ว รู้เรื่องมากมายขนาดนี้ทำไมไม่บอกเขาเลย
“พ่อแม่ของคุณบอกอีกแล้วเหรอ?” จวงเจียเหวินเหลือบมองเธอ
“เปล่าค่ะ ฉันรู้สึกแบบนั้น”
เสิ่นซินเหยาพูดว่า “ผู้ชายคนหนึ่งที่ชอบใครสักคนโดยไม่เปลี่ยนแปลงเป็นเวลาหลายสิบปี คนแบบนี้จะเลวร้ายขนาดไหนเชียวคะ?”
จู่ๆ จวงเจียเหวินก็พบว่าเขาไม่สามารถหาเหตุผลมาหักล้างได้เลย
สุดท้ายหลังจากอัดอั้นสักพักเขาก็พูดว่า “คนที่รักเดียวใจเดียวก็ไม่ใช่ว่าจะต้องนิสัยดีนี่”
“ทำไมคะ คุณมีปัญหาอะไรเกี่ยวกับเขาหรือไง?” เสิ่นซินเหยาเลิกคิ้วถาม
จวงเจียเหวินต่างไปจากจงเหยียนเฉินและจงเหยียนซี เขาไม่ค่อยรู้จักไปยิ่นหนิงเท่าไหร่ เขารู้เพียงว่าเขาชอบแม่เมื่อตอนที่ตนยังเด็ก จนกระทั่งเวลาผ่านไปกว่าสิบปีก็ยังคงเป็น
ดังเดิม นั่นหมายความว่าเขาผู้นี้เป็นศัตรูหัวใจของพ่อตั้งแต่ตอนหนุ่มๆเหรอ?
ถ้าแม่เลือกไป้นหนิง เขาจะมีโอกาสได้มาเกิดในโลกนี้หรือ?
มองจากมุมมองของพ่อ เขาจึงไม่ค่อยชอบไปยิ่นหนิงเท่าไหร่นัก
และมองจากจุดยืนของเขา เขาก็ไม่ชอบเหมือนกัน
แต่อย่างไรก็ตาม ลึกๆแล้วเขาก็นับถืออยู่ไม่น้อย
การที่จะให้รักและอยู่คนเดียวเพื่อผู้หญิงคนหนึ่งนานหลายสิบปี เขาก็คงไม่สามารถทำได้
เขาประทับใจในความแน่วแน่ของไปนหนิง เนื่องจากคงมีไม่กี่คนที่ทำได้เช่นนี้
ไปยื่นหนิงหนักแน่นในความรักมาก แม่ของเขาก็รู้ใช่ไหม? เขาเป็นคนที่ชื่นชอบเธอตั้งแต่ยังหนุ่มสาว ถ้ารู้ว่าเขาใช้ชีวิตที่ผ่านมาแบบนี้ เธอจะรู้สึกรักเขาบ้างหรือเปล่า?
เมื่อคิดได้ดังนี้ ก็มองไปยังหลินซินเหยียนซึ่งยืนอยู่ที่ประตู เธอยืนอยู่ข้างกายจงจิ่งห้าวอย่างสงบและไม่กระสับกระส่ายแต่อย่างใด ความสำมพันธ์ของพ่อแม่เขาตลอดหลายปีมา
นี้เป็นอย่างไร เขาก็รับรู้ทุกสิ่ง
ถึงเธอจะมีความรู้สึกดีๆให้ไปยื่นหนิงบ้าง ก็คงจะเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆในใจ
เขาค่อนข้างเห็นแก่ตัวในเล็กน้อย เขาหวังว่าในใจของแม่จะมีเพียงพ่อแค่คนเดียว
“กำลังคิดอะไรอยู่คะ ใจลอยเชียว?” เสิ่นซินเหยารู้สึกว่าเขาดูแปลกไป
จวงเจียเหวินพูดว่า “ไม่มีอะไรครับ”
แต่ในใจกลับคิดว่า หากมีโอกาส เขาจะต้องไปทำความรู้จักกับตาง่อยคนนี้สักหน่อย
“บอกฉันมาเสียดีๆนะ” จงเหยียนซีเข้าใจความคิดเขา
“อะไรเหรอ?”
จวงเจียเหวินแกล้งทำเป็นไร้เดียงสา
“คิดอะไรอยู่ตัวเองรู้แก่ใจดี เรื่องของผู้ใหญ่จำเป็นต้องให้รุ่นลูกหลานอย่างเราไปยุ่งด้วยเหรอ? แกไม่เชื่อใจพ่อหรือไม่เชื่อใจตัวเอง?!” จงเหยียนซีถามขึ้นอย่างชาญฉลาด จน
ทำให้เขาพูดไม่ออก
นั่นสิ เขาต้องเชื่อพ่อของเขา
ปยิ่นหนิงรักแม่ของเขาขนาดนี้ แต่พ่อก็ยังสามารถเอาชนะความรักของแม่ได้ ความรักของทั้งสงต้องเป็นรักแท้อย่างแน่นอน
เฮ้อ.
เขามองขึ้นไปที่รูปของเฉิงยู่วิน ในใจเขาก็รู้สึกถึงบางสิ่ง เขาได้ยินมาว่าการที่คุณย่าเสียชีวิตลงเป็นเพราะช่วยชีวิตแม่และเขาเอาไว้
หากว่าคุณปู่เล็กขึ้นไปบนสวรรค์แล้ว ช่วยบอกกับคุณย่าที่ว่าผมถือกำเนิดขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ และก่อร่างสร้างตัวมีครอบครัวเรียบร้อยแล้ว
มีข่าวมาแจ้งสำหรับผู้อ่านนิยายเรื่อง กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม บทสรุปนิยายเรื่องนี้ใกล้ถึงจุดจบในเร็วๆนี้
