ตอนที่17
“เธอชอบ.น้าชายของฉัน?”
คำพูดที่ไร้เยื่อใยของปาณีถึงกับทำให้เวทัสยืนอึ้ง
ปาณีพูดอย่างเย็นชาว่า”ใช่ฉันชอบเขา!”
แม้ว่าในความเป็นจริงเธอมองคุณอาคนนี้เป็นเพียงคนใน ครอบครัวแต่เมื่อเธอแต่งงานกับเขาแล้วเธอจะไม่มีวันทำ เรื่องที่จะทำให้เขาเสียใจเด็ดขาด
ส่วนเวทัสนั้นตั้งแต่วันที่เธอกลับจากบ้านของดิรยาเธอก็
ตัดสินใจว่าจะไม่ชอบเขาอีก
การยอมรับตรงๆของปาณีทำให้เวทัสรู้สึกเจ็บปวด
เธอบอกว่าเธอชอบน้าชายเขา…
งั้นก็แสดงว่าคนที่เธอชอบไม่ใช่เขา?!
นึกถึงติรยาเคยบอกเขาว่าคนที่ปาณีชอบไม่ใช่เขาที่ยอม คบกับเขาก็เป็นเพราะว่าบ้านเขารวยและเขาเป็นเดือน โรงเรียน
แต่ลับหลังเขาปาณีคบกับคนอื่นตั้งนานแล้ว
เพราะฉะนั้นผู้ชายคนนั้นก็เป็นน้าชายของฉันเองหรอ?
แม้เวทัสจะเลิกกับปาณีแล้วแต่ในใจของเขาก็เคยชอบ ปาณีจริงๆ
แต่ตอนนี้มารู้ว่าที่ผ่านมาเธอไม่เคยรักเขาเลยทุกอย่าง ที่เธอให้คือความรู้สึกจอมปลอมของเขาเจ็บปวดอย่าง ห้ามไม่ได้
“พวกเธอคบกันตั้งแต่ตอนไหน”
เขาถามออกไปอย่างเย็นชา
ปาณีรู้สึกโมโหที่เขาถามด้วยน้ำเสียงแบบนี้เลยจงใจพูด ออกไปว่า”เราคบกันตั้งนานแล้ว!คบกันตั้งแต่โรงเรียนยัง ไม่ปิดเทอมอีก!เพราะฉะนั้นฉันเลยหลบหน้าเธอมาตลอด
ไงเพราะเขาไง!”
ไม่ว่าเธอจะพูดยังไงเวทัสก็ไม่เชื่อเธออยู่แล้ว!
ถ้าจะเข้าใจผิดก็ให้เขาเข้าใจผิดจนถึงขีดสุดไปเลย!
“ปาณี!”
เวทัสไม่คิดว่าหลังจากที่ปาณีนอกใจเขาแล้วเธอยังกล้า ขึ้นเสียงกับเขาเหมือนคนไม่ผิดอีก
มือของเขากำหมัดไว้แน่นมองเห็นดวงตาของปาณีที่เต็ม ไปด้วยความโกธรเขาจึงไม่พูดอะไรอีกเปิดประตูออกไป เสียงดัง
ผู้จัดการเห็นเวทัสลากปาณีเข้าไปในห้องแต่งตัวกลัวจะ เกิดเรื่องไม่ดีอะไรขึ้นจึงรออยู่หน้าประตูตลอดเมื่อเห็นเวที สเดินออกมาด้วยความโมโหจึงรีบเข้าไปถามว่า”คุณชาย ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ?”
เวทัสพูดเสียงดัง “ฉันไม่อยากเจอคนคนนี้อีก!”
พูดจบก็เดินจากไปเลย
ผู้จัดการได้แต่เช็ดเหงื่อแล้วเดินไปยังห้องแต่งตัวเห็น ปาณียืนอยู่
นึกถึงสีหน้าของเวทัสเมื่อครู่เขาจึงพูดอย่างเลี่ยงไม่ได้ ว่า”เธอไปได้แล้ว”
แม้ปาณีจะรู้ว่าเธอทำให้เวทัสไม่พอใจอาจจะทำให้ตัวเอง ไม่สามารถทำงานที่นี่ได้อีกแต่เธอไม่คิดเลยว่าจะโดนไล่ ออกไวขนาดนี้
มือของเธอกำหมัดไว้แน่น
“เวทัส!”
ตั้งแต่ติรยารู้ว่าปาณีทำงานที่นี่เธอจึงหาวิธีมาแกล้งเธอ
บ่อยๆ
วันนี้เธอก็มาที่นี่เหมือนเดิมแต่เจอกับเวทัสเข้า
“ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ….”เธอเห็นเวทัสที่สวมชุดของทางโรงแรมจึงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
“ธุรกิจของครอบครัวฉันมาเรียนรู้งานที่นี่สักพัก”
“อ๋อ!เก่งจังเลยนะ!”ตาของติรยาเป็นประกายทันที
แต่ในใจของเธอตอนนี้กลับคิดว่าปาณีก็ทำงานที่นี่ทั้งสอง คน..จะเจอกันหรือเปล่า?
เธอรู้ว่าเวทัสยังลืมปาณีไม่ได้ถ้าทั้งสองคนเจอกันทุกวัน แล้ววันหนึ่งถ่านไฟเก่าลุกขึ้นมาจะทำยังไงความพยายาม ของเธอที่ผ่านมาก็ศูนย์เปล่าน่ะสิ?
เวทัสยิ้มเขาดึงแขนของติรยาพูดว่า”ฉันยุ่งจะตายละมี อะไรค่อยคุยกันหลังเลิกงาน”
เขาจะรีบไปดูสีหน้าของปาณีที่เพิ่งถูกไล่ออกคงสนุกน่าดู!
