ตอนที่ 73
“คุณอา ดื่มยาค่ะ” ปราณีขมวดคิ้วหลังจากที่ได้กลิ่นยา
ตอนเด็กพ่อแม่ก็ให้เธอดื่มยาจีนตอนเธอไม่สบาย ตอนนี้ กลายเป็นเงามืดในใจของเธอไปแล้ว แค่เพียงได้กลิ่นนี้ก็ ไม่ไหวแล้ว
ธามนิธิมองไปยังปาณี ได้กลิ่นยามาแต่ไกล “ยาอะไร?”
“พี่ให้หนูเอามาให้คุณ” ปาณีมองไปยังธามนิธิอย่างคนทำ
ผิด
” พอได้ยินว่าเป็นจันวิภา ธามนิธิก็ขมวดคิ้ว “เอาออก
ไป!”
เขารู้ว่าปาณีจะไม่หลอกเขา แต่จันวิภาอ่ะไม่แน่
นั่นเป็นพี่สาวของเขานะ พี่สาวแท้ๆ! วันๆใส่ใจแต่เรื่องไม่
เป็นเรื่อง
“แต่ว่า พี่บอกหนูให้เกลี้ยกล่อมคุณให้ดื่มยานี้”
เธอโดนจันวิภาบังคับจนต้องตกลง ถ้าหากทำได้ไม้ดี มัก รู้สึกว่าไม่รู้จะไปรายงานยังไง
ธามนิธิมองปาณีแวบหนึ่ง “เขาได้บอกเธอรีเปล่าว่าเป็นยา
อะไร?”
“พี่บอกว่าเป็นยาที่ดื่มแล้วจะทำให้มีลูกได้…..” ปาณีพูด เสียงเบามาก
จันวิภาพูดออกมาง่ายมาก แต่เมื่อเธอเป็นคนพูดกลับรู้สึก ยากมากที่จะเอ่ยปาก..
ธามนิธิหมดคำพูด เป็นไปตามคาด!
เขารู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้
ธามนิธิพูดด้วยเสียงต่ำทุ่ม “เธอเอามานี่”
ไม่คาดคิดเลยว่าคุณอาจะเปลี่ยนความคิดหลังจากที่เขา
ได้ยิน ปาณีรีบนำยาไปให้ เห็นเพียงเขารับยาไปจากนั้น… ก็เทลงไปในถังขยะที่อยู่ข้างๆ.. นั่นเป็นน้ำ
พักน้ำแรงของจันวิภาเลยนะ
..” ปาณีรู้สึกเสียดาย “นี่เป็นยาที่พี่ต้มเองเลยนะ เขา
ต้มมาทั้งวัน”
ถ้าเกิดพี่รู้ว่ายาถูก เททิ้ง แล้วจะรอดหรอนี่?
มองดูท่าทางของเธอที่อธิบายแทนจันวิภา ธามนิธิดึงเธอ เข้ามากอดอย่างเผด็จการ เขามองหน้าเธอ ถามคำถามที่ เหมือนจะล้อเล่นแต่ก็ไม่ได้ล้อเล่น “ทำไม ปาณีอยากมีลูก แล้วหรอ?”
“ไม่… ไม่ใช่” ปาณีพูดว่าความลำบากใจ “หนูก็ แค่….ทำไปเพื่อหวังดีกับคุณ!”
ถ้าไม่เป็นเพราะคุณอา เธอหรือจะทำเรื่องแบบนี้
“หวังดีกับฉัน” สายตาของธามนิธิแฝงไปด้วยความหมาย
อื่น
คนน่ารักของเขา ไม่คาดคิดว่าจะสงสัยความสามารถด้าน นั้นของเขา? เขาจะพิสูจน์ตัวเองยังไงดี?
ในวินาทีนี้ ร่างกายของธามนิธิแข็งดึงขึ้นมา
ก่อนหน้านี้เขาได้รับบาดเจ็บจริง คุณหมอก็เคยพูดแล้ว ว่าอาจจะมีผลกระทบต่อความสามารถในการมีบุตร แต่ เมื่ออยู่ต่อหน้าปาณีแล้ว เขามั่นใจได้ว่าเขาไม่มีปัญหาเลย แม้แต่น้อย
ปาณีไม่รู้ว่าไปเอาความกล้ามาจากไหน ถึงพูดกับธามนิธิ ว่า หนูรู้ว่าเรื่องแบบนี้ยากที่จะเอ่ยปาก แต่ว่า ก็ต้องเผชิญ หน้าและมองในด้านบวก แบบนี้ถึงจะดีขึ้น คุณว่าไหมคะ?”
แม้ยาจะถูกเททิ้งแล้ว แต่ในครัวยังมีอีก ปาณีไม่ยอมแพ้
ง่าย ๆ
แต่ว่า หลังจากที่ธามนิธิได้ยินเธอพูด ถึงกับมีอาการหน้า ดำหน้าแดงขึ้นมา
เวลาที่เขาไม่พูดไม่จา ทำให้คนรอบข้างรู้สึกกลัวเล็กน้อย ปาณีถามอย่างระมัดระวังว่า “คุณอา คุณโกรธหรอคะ? หนูหวังดีจริงๆนะคะ พี่ก็เหมือนกัน เขาเพียงแค่เป็นห่วง คุณ..๐ อับ!
ธามนิธิปิดปากของเธออย่างเผด็จการ
ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ ที่จูบเธอเบาๆแล้วก็ปล่อย แต่กลับ เลือกวิธีที่จูบอย่างดุเดือด…
บรรยากาศที่เต็มไปด้วยฮอร์โมนเพศชายรายล้อมรอบๆ ตัวเธอ จูบนี้ดำเนินต่อไปอีกนาน ปาณีรู้สึกว่าตัวเองจูบจน จะหายใจไม่ออกแล้ว ธามนิธิปล่อยเธอ จ้องหน้าปาณีที่ กำลังสูดลมหายใจ “รู้ตัวว่าทำผิดรีไง?”
“หนูทำผิดตรงไหนคะ?” ปาณีถามด้วยความงง ดังนั้นคุณ
อาจึงลงโทษเธอ?
แต่ว่า เธอทำอะไรผิดล่ะ?
ธามนิธิ “.”
เขาจ้องหน้าปาณี พบว่าเธออายุยังน้อย และยังไร้เดียงสา
มาก สิ่งที่คิดก็ไม่มากนักและเพราะเป็นแบบนี้ เขาจึงไม่อยากทำให้เธอตกใจ
