大姐大 บทที่ 99: รวมตัวกันที่บ้านเก่า 4
บรรยากาศถูกแช่แข็งในทันที
เมื่อเจี่ยนหยุ่นน่าวได้ยินการเคลื่อนไหว เขาก็สังเกตเห็นว่าเจี่ยนอีหลิงได้กลับมาแล้ว ตัวของเขาขยับเล็กน้อยพร้อมกับกล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขาก็แข็งทื่อ
แต่เขาไม่ได้เงยหน้าขึ้นและก็ยังคงเล่นกับโทรศัพท์มือถือของเขาต่อไป ทำเป็นเหมือนกับว่าไม่มีคนอย่างเจี่ยนอีหลิงอยู่
เวินน่วนมองไปยังเจี่ยนอีหลิง มองไปยังลูกสาวของตนเองซึ่งไม่ได้เห็นมาเป็นเวลานาน มองไปยังรูปร่างผอมบางของเธอด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนในใจ ดวงตาของเธอมีน้ำตาเอ่อคลออยู่บ้างเล็กน้อย
สีหน้าของเจี่ยนชูฉิงและเจี่ยนหยุ่นเฉิงก็ดูเคร่งขรึมขึ้นมาบ้างเช่นเดียวกัน
ย่าเจี่ยนถอนหายใจออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นสถานการณ์นี้ เธอรู้สึกอึดอัดอยู่ในใจ
ในฐานะของผู้อาวุโส เป็นธรรมดาที่เธอจะหวังว่าครอบครัวจะสมานสามัคคีและทุกคนก็จะมีแต่ความสงบสุข
แต่บรรยากาศไม่เป็นไปตามคาด และเธอก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี
เหอเยี่ยนก็ตั้งใจที่จะดูโชว์ของพวกเขา แต่ทันทีที่จ๋ายหวินเชิ่งปรากฏตัวขึ้น จ๋ายหวินเชิ่งก็ดึงดูดความสนใจของเธอไป
เธอไม่คาดคิดว่าจะพบกับนายท่านเชิ่งในบ้านเก่าตระกูลเจี่ยนอีกครั้ง
ในตอนนี้เธอรู้สึกว่าการส่งเจี่ยนหยู่เจี๋ยมายังบ้านเก่าเพื่ออยู่เป็นเพื่อนปู่ย่าชั่วคราวนั้นน่าจะเป็นทางเลือกที่ดี
ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น เพียงแค่ได้อยู่กับนายท่านเชิ่งกับคนอื่นเพื่อที่จะทานอาหารและพูดคุยในช่วงสุดสัปดาห์ เข้าใจซึ่งกันและกันรวมไปถึงทิ้งความประทับใจไว้บ้างเล็กน้อย นั่นก็จะเป็นความช่วยเหลืออย่างมากสำหรับหยู่เจี๋ยในอนาคต
เจี่ยนหยู่เจี๋ยทำลายความเงียบด้วยการเดินไปยังข้างกายของเจี่ยนอีหลิงอย่างรวดเร็ว และตำแหน่งของเขานั้นแน่นอนว่าเป็นการแทรกเข้าไประหว่างกลางเจี่ยนอีหลิงกับจ๋ายหวินเชิ่ง
จากนั้นเขาก็ยิ้มและกล่าวกับเจี่ยนอีหลิงว่า “น้องสาวอีหลิง ขอบคุณสำหรับของขวัญของน้องที่มอบให้พี่ พี่ชอบมันมากมาก”
เจี่ยนอีหลิงกระพริบตาให้กับเจี่ยนหยู่เจี๋ยเหมือนกับว่ามีความลับเล็กๆ ที่มีเพียงแค่พวกเขาสองคนเท่านั้นที่รู้
“อื้อ” เจี่ยนอีหลิงตอบ
เขาชอบมันเหรอ ดีแล้ว
เจี่ยนหยู่เจี๋ยติดตามไปแล้วกระซิบที่ข้างหูเจี่ยนอีหลิงว่า “อุปกรณ์ป้องกันตัวยังอยู่ติดตัวน้องหรือเปล่า”
“อื้อ” เธอพกอุปกรณ์ป้องกันตัวไว้กับตัว
“ถ้างั้นต้องจำไว้นะว่าถ้ามีคนตรงเข้าไปหาน้องอย่างกระทันหัน น้องต้องใช้มันเลยนะ” เจี่ยนหยู่เจี๋ยเหลือบมองไปยังจ๋ายหวินเชิ่งจากหางตา ราวกับว่ามีความหมายอะไรบางอย่าง
“อื้อ” เจี่ยนอีหลิงตกลง
พี่น้องต่างพากันกระซิบกระซาบ
ดูเหมือนว่าเจี่ยนอีหลิงกับเจี่ยนหยู่เจี๋ยจะเข้ากันได้ดีก่อนหน้านี้
ในทางกลับกันพี่น้องร่วมสายเลือดของเจี่ยนอีหลิงที่อยู่ไม่ห่างออกไปนักดูเหมือนจะเข้ากันได้แย่กว่า
เหอเยี่ยนเร่งรีบสั่งการคนรับใช้ในบ้าน
“ไปช่วยนายท่านเชิ่งกับคุณชายหยูที่มาเป็นแขกหิ้วของ มีเหตุผลอะไรที่จะปล่อยให้แขกช่วยหิ้วของ”
เมื่อคนรับใช้ได้ยินคำพูดของเหอเยี่ยน พวกเขาก็รีบไปรับของจากจ๋ายหวินเชิ่งกับหยูซี
แต่ทว่าก่อนที่พวกเขาจะไปถึง จ๋ายหวินเชิ่งก็ได้หันหน้าเดินไปยังห้องครัวแล้ว และในระหว่างที่กำลังเดินไปนั้น เขาก็ได้พาเจี่ยนอีหลิงไปด้วย
“ไปจัดการทำอาหาร”
ด้วยประโยคง่ายๆ เจี่ยนอีหลิงก็ถูกพาตัวไปยังห้องครัว
เจี่ยนอีหลิงไม่ได้ลังเล วัตถุดิบซื้อมาสดๆ พวกเขาต้องการของสดเพื่อที่จะทำอาหารให้อร่อยๆ ดังนั้นเธอต้องจัดการกับมันโดยเร็ว พวกมันต้องทำการหมักและหั่น
นี่เป็นครั้งแรกที่เจี่ยนอีหลิงได้พบกับพ่อแม่ของเธอหลังจากที่มาอาศัยอยู่ที่บ้านเก่า
เธอมีท่าทางสงบเงียบมาก
ไม่มีการตัดพ้อต่อว่าใดๆ
เจี่ยนหยู่เจี๋ยรีบติดตามไปหลังจากที่เห็นเช่นนั้น
ต้องไม่ปล่อยให้เจี่ยนอีหลิงกับจ๋ายหวินเชิ่งอยู่ในห้องครัวกันตามลำพัง
คำพูดของเหอเยี่ยนถูกจ๋ายหวินเชิ่งปฏิเสธด้วยการกระทำ โดยไม่ไว้หน้าเลยแม้แต่น้อย
เหอเยี่ยนคงต้องบ่นอยู่ในใจหากว่าเป็นคนอื่นที่ไม่ไว้หน้าเธอ แต่ถ้าเป็นจ๋ายหวินเชิ่งไม่ไว้หน้าเธอ เธอกลับรู้สึกว่านี่เป็นเรื่องปกติ
เพียงแค่เมื่อเห็นจ๋ายหวินเชิ่งกับเจี่ยนอีหลิงคุ้นเคยกัน ทำให้เธอรู้สึกกระวนกระวายอยู่บ้าง
