大姐大 บทที่ 234 งานราตรีการกุศล 3
“ใช่ นี่คือลูกชายคนโตของฉัน เขาไม่ได้ทำอะไร” เหอเยี่ยนพูดอย่างถ่อมตัว “อีกคนเป็นลูกของพี่สะใภ้ของฉัน”
เลดี้ฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เป็นอย่างนั้นนั่นเอง ฉันก็เช่นกัน ฉันได้ยินมาว่าเลดี้เจี่ยนไม่มีเวลามา”
เลดี้ฉินคุยกับเหอเยี่ยนเรียบร้อยแล้ว ก็ไปทักทายแขกคนอื่นๆ
เหอเยี่ยนรู้สึกหัวใจพองฟู
เธอรู้ดีว่าการเดินทางในวันนี้ไม่ถึงกับเสียเปล่า
หลังจากนั้นก็มีคนมาคุยกับเหอเยี่ยนทีละคนสองคน และบางคนก็มองไปที่เจี่ยนหยู่หมินและเจี่ยนอีหลิง
การปรากฏตัวของสองคนนี้เป็นที่จับตาจริงๆ
โดยเฉพาะเจี่ยนหยู่หมิน ด้วยรูปลักษณ์ที่โดดเด่นและท่าทางที่ไร้ที่ติ
ที่สำคัญที่สุดคือ ในช่วงเวลาที่ความสนใจของเขาตกอยู่แต่น้องสาวนั้น มีเสน่ห์มาก
หญิงสาวในบริเวณนั้นอดไม่ได้ที่จะส่งหัวใจสีชมพูออกมา เมื่อเห็นเขามองน้องสาวอย่างตั้งใจ
ผู้ชายที่รักผู้หญิงมักมีเสน่ห์ดึงดูดเป็นพิเศษ
มีคนเริ่มกระซิบและพูดคุยเกี่ยวกับเจี่ยนหยู่หมิน
“ทำไมเขาถึงดูเหมือนเซี่ยหมินหยู่จากวงดนตรีชายจูปิเตอร์”
“ใช่ ดูเหมือนว่าจะเป็นเขา ฉันไม่คาดคิดว่าเขาจะมางานเลี้ยงการกุศลวันนี้ด้วย”
“เขาดูดีกว่าในทีวีด้วยซ้ำ”
“ฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงตัวเล็กๆข้างเขาเป็นใครกัน เขาปฏิบัติกับเธออย่างอ่อนโยน ช่างมีเสน่ห์นัก”
“ดูอายุของเด็กสาวสิ น่าจะเป็นน้องสาวของเขานะ อายุแค่นี้ เป็นแฟนสาวไม่ได้หรอก”
“เธอเดาถูก ใช่แล้ว เป็นน้องสาวของเขาจริงๆ แต่ไม่ใช่น้องร่วมสายเลือด เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา และเด็กหญิงคนนี้ก็ไม่ใช่คนอื่น เธอคือเจี่ยนอีหลิง เจี่ยนอีหลิงที่เอาแต่ใจและอารมณ์เหลือรับประทานจากตระกูลเจี่ยน”
“เจี่ยนอีหลิงเหรอ ทำไมถึงเป็นเธอได้ เธอเป็นคนที่น่ารำคาญสุดๆเลยเหรอ ทำไมดูไม่เหมือนเลย”
“ ใครจะไปรู้ล่ะ บางทีเธออาจจะแกล้งทำเป็นน่ารักต่อหน้าพี่ชายก็ได้”
“เจี่ยนอีหลิงไม่ใช่พวกแสดงท่าทางเก่งมั้ง เธออาศัยการเป็นเจ้าหญิงตัวน้อยที่ได้รับความชื่นชอบมากที่สุดในตระกูลเจี่ยน และมองไม่เห็นคนอื่นอยู่ในสายตา”
“…… “
แต่เดิมพวกเธอคุยกันเรื่องเจี่ยนหยู่หมิน แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หัวข้อกลายเป็นเจี่ยนอีหลิงแทน
เนื่องจากเจี่ยนอีหลิงมีประวัติที่มืดมนมาก่อน และได้สร้างความขุ่นเคืองให้กับผู้คนเป็นจำนวนมาก ทุกคนจึงพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องของเธอเรื่องแล้วเรื่องเล่า
เจี่ยนอีหลิงมีชื่อเสียงในแวดวงครอบครัวที่ร่ำรวยในเมืองเหิงเหย่วน
สุดท้าย คนที่เคยอิจฉาเจี่ยนอีหลิง ก็เปลี่ยนไปเป็นไม่ชอบเธอ
แม้แต่คนที่อยากจะเข้ามาคุยกับเจี่ยนหยู่หมิน ก็ได้ถอยกลับไปเพราะเจี่ยนอีหลิง
เจี่ยนหยู่หมินไม่ได้ใส่ใจกับการจ้องมองของคนอื่น แต่มุ่งเน้นไปกับการแกล้งเจี่ยนอีหลิงเท่านั้น
เขาไม่ได้อยู่กับน้องสาวมานานแล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้เขามีงานยุ่ง
วันนี้เป็นโอกาสที่ไม่คาดคิด
“เด็กขี้แย วันนี้เธอมีของที่อยากบริจาคหรืออยากเอาไปทิ้งบ้างไหม”
จะมีการประมูลการกุศลหลังจากนี้
ของที่ขายในการประมูลเป็นสิ่งของที่ทุกคนบริจาค และเงินที่ได้จากการประมูลจะถูกนำไปใช้ในการกุศล
“ไม่”
เจี่ยนอีหลิงไม่ได้มาที่นี่เพื่อบริจาคสิ่งของหรือซื้ออะไร
“งั้นถ้าเธอเห็นของที่เธอชอบ ก็บอกพี่ชายนะ พี่จะซื้อให้” เจี่ยนหยู่หมินบอกเจี่ยนอีหลิงด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “พี่ชายหาเงินส่วนตัวมาได้เยอะแยะจากการขายตั๋วร้องเพลงในช่วงสองปีที่ผ่านมานี้”
เจี่ยนอีหลิงเงยหน้าขึ้นและก็เห็นว่าเจี่ยนหยู่หมินยิ้มอย่างสดใสและจริงจัง
“ไม่ ขอบคุณ” เจี่ยนอีหลิงไม่มีอะไรจะซื้อจริงๆ
สินค้าส่วนใหญ่ที่นำมาประมูลในงานราตรีการกุศลเป็นเครื่องประดับโบราณ แต่เจี่ยนอีหลิงขาดความสนใจในสิ่งของเหล่านี้
