บทที่ 431 ผลกรรมของเหอเยี่ยน 2
เจี่ยนหยู่เจี้ยเริ่มร้องให้หลังจากตะโกนเสร็จ
“หยู่เจี้ย ลูกกําลังพูดถึงเรื่องอะไร” เจี้ยนชูหงถาม เขารู้สึกสับสนเหลือเกิน
“ฉันจะบอกนายเอง” เฉียนหยุ่นเฉิงพูดขณะที่เขาก้าวออกไป เสียงของเขาเย็นชา “ใน ตอนแรก เมื่อน้องสาวของฉันส่งคลิปวิดีโอกล้องวงจรปิดให้เรา เธอไม่ได้แจ้งให้เราทราบว่าวิดีโอนี้มาจากไหน แต่ว่าหลังจากการสืบสวนของพวกเรา พวกเราพบว่ามีอะไรบางอย่างที่เหม็นคาวกับคนรับใช้ในบ้าน เมื่อคนรับใช้ของเราโต้ตอบกับเหอเยี่ยน เราก็พบว่าเธอได้พยายามแอบทําลายครอบครัวของเรา”
“หยุ่นเฉิง… หลาน…” เจี่ยนชูหงพูดตะกุกตะกัก เขามองหลานชายคนโตด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ
“อารอง ทุกสิ่งที่ผมพูดวันนี้เป็นความจริง ภรรยาของอาพยายามจะทําลายพวกเราลับหลังเธอพยายามทําลายอีหลิงและหยุ่นน่าว เธอต้องการให้ครอบครัวของเราล่มสลาย เพื่อที่เธอจะได้รับส่วนแบ่งจากมรดกของตระกูลมากขึ้น”
“ไม่… นั่นไม่ใช่…ไม่ใช่” เจี่ยนชูหงตกตะลึง ท่าทางของเขาเจ็บปวด ราวกับว่าเขากําลังจะพังทลาย
เขาและเหอเยี่ยนแต่งงานกันมาสามสิบปีแล้ว พวกเขาใช้เตียงร่วมกันมาหลายปี
และตอนนี้มีคนบอกเขาว่าคู่ครองของเขาวางแผนร้ายต่อตระกูลของเขา?
เจี่ยนชูหงหันไปมองเหอเยี่ยน ดวงตาของเขาจับจ้องไปยังใบหน้าที่เขารู้จักเป็นอย่างดี
ภรรยาเขา… ภรรยาที่อยู่ด้วยมาสามสิบปี…
“ชูหง….” เหอเยี่ยนตื่นตะลึง เธออยู่ในภาวะตื่นตระหนกถึงขีดสุด
สายตาเปี่ยมแววสงสัยของสามีเธอนั้นราวกับใบมีดคมที่แทงเข้าที่หน้าอกของเธอโดยตรง
“ช่วยบอกฉันว่าสิ่งที่หยู่เงียและหยุ่นเฉิงพูดนั้นไม่เป็นความจริง บอกฉันทีว่าเธอไม่ได้ทําสิ่งเหล่านั้นที่เป็นการทําร้ายตระกูลของฉัน” เจี่ยนชูหงร่ําร้องออกมา ดวงตาเขาแดงก่ํา หน้าอกเขายุบพองอย่างรุนแรง
“ไม่…ไม่ ไม่…” เหอเยี่ยนปฏิเสธซ้ําไปซ้ํามา
เจี่ยนหยุ่นเฉิงพูดขัดจังหวะขึ้น เสียงเขาเย็นชาและตัดทอนความหวังสุดท้ายของเหอเยี่ยน
“เรามีหลักฐานเพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าเธอทําสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด หากต้องการดูหลักฐาน เราสามารถแสดงหลักฐานได้ทันที”
เหอเยี่ยนใบหน้าซีดขาวเหมือนคนตาย เธอรู้ว่าสิ่งที่เจี่ยนหยุ่นเฉิงพูดนั้นไม่ใช่เรื่องโกหก
เจี่ยนชูหงต้องการเชื่อในภรรยาของตนเอง แต่ทว่าความจริงก็ได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขา เขาไม่สามารถเชื่อข้อแก้ตัวใดๆที่เธอสร้างขึ้นมาได้
เมื่อเถียงไม่ได้ เหอเยี่ยนก็ได้แต่มองไปยังเจี่ยนชูหง เธอเห็นความอบอุ่นในดวงตาของเขาค่อยๆหายไป
เมื่อเธอเห็นสิ่งนี้ เธอก็ตกใจมาก “ฉัน…ฉัน…ฉันทําเพื่อพวกเรา ซูหง เธอต้องเชื่อในตัวฉัน ฉันรักเธอนะ”
เจี่ยนหงถามเหอเยี่ยนด้วยความรู้สึกเจ็บปวดว่า “ทําไมเธอถึงทําสิ่งเหล่านี้ทั้งที่เธอรักฉัน ถ้าเธอรักฉัน เธอก็ควรรู้ว่าพี่ชายและฉันสนิทกันมากแค่ไหน พวกเราคือตระกูลเดียวกัน ทําไมเธอถึงทําเช่นนี้? เรามีครอบครัวที่ดี เรามีลูกชายที่น่ารักสามคน… ฉันคิดเสมอ… ฉันคิดเสมอมา…”
เจี่ยนชูหงหันไปมองลูกชายทั้งสามของเขา ความสิ้นหวังเข้าครอบงําหัวใจเขา
เขาเคยคิดว่าครอบครัวของเขาเข้ากันได้ดี เขาคิดว่าหัวใจของลูกชายเต็มไปด้วยความรักและความสุข
แต่ทว่า นี่กลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น
หัวใจของลูกชายเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
พวกเขาเกลียดแม่ของตนเอง และพวกเขาก็เกลียดเขาไปด้วยเช่นกัน
ถ้าภรรยาเขาผิด เขาจะไม่ผิดไปได้อย่างไร? เขาไม่ได้สังเกตเลยสักนิด เขาเชื่อว่าครอบครัวของพวกเขาสมบูรณ์แบบ
เหอเยี่ยนถูกกระตุ้นโดยคําถามของเจี่ยนซูหง
เหอเยี่ยนเอื้อมมือไปคว้าแขนของเจี่ยนชูหง “ชูหง ฉันรักเธอจริงๆ ฉันทําเพื่อครอบครัวของเราก็เท่านั้น”
“เช่นนี้เธอก็ทําสิ่งเหล่านั้นจริงๆสินะ เธอวางใครซักคนไว้ข้างตัวพี่ชายและพี่สะใภ้จริงๆสินะ? เธอพยายามที่จะทําลายครอบครัวของพวกเขาจริงๆงั้นเหรอ? เธอซ่อนวิดีโอหยุ่นน่าวตกบันไดไว้จริงๆใช่ไหม? และเธอก็พยายามทําร้ายอีหลิงและหยุ่นน่าวจริงใช่ไหม”
บทที่ 432 ผลกรรมของเหอเยี่ยน 3
“ไม่ ไม่…” เหอเยี่ยนปฏิเสธ เธอส่ายหน้าซ้ําๆ
เธอทําได้เพียงคําว่า ‘ไม่’ เธอไม่สามารถโต้แย้งได้อีก
“ทะเลาะกันเสร็จหรือยัง” เจี่ยนหยู่โป๋ดจังหวะ
เขาไม่แยแสกับความเจ็บปวดของญาติร่วมสายโลหิต เขาไม่สนใจว่าพวกเขาจะทะเลาะกันหรือไม่ ราวกับว่าเขาเป็นคนนอกที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเขาเลย
“หากเถียงกันเสร็จแล้ว ก็ลงนามในสัญญา” เจี่ยนหยู่โป๋พูดกับเขี่ยนชูหงและเหอเยี่ยน
เจี่ยนหยู่โป๋รู้ดีว่าทั้งคู่จะลงนามในสัญญาการหย่าร้าง
แน่นอนว่าเจี่ยนหงจะลงนามในสัญญา หากเขาข่มขู่ด้วยหุ้นของตระกูลเจี่ยน
กระทั่งเจี้ยนหยุ่นเฉิงก็ยังหว่านล้อมอารองให้ลงนามในสัญญา “อารอง อาควรลงนามในสัญญานะครับ ตระกูลเจี่ยนไม่สามารถเก็บผู้หญิงแบบนี้ไว้ในตระกูลได้ เธอทําให้ตระกูลของเราเสียง”
เมื่อเรื่องนี้มาถึงจุดนี้แล้ว เจี่ยนหยุ่นเฉิงก็ไม่สนใจความรู้สึกของอารองเขาอีกต่อไป
มันจะดีกว่าที่จะจบเรื่องนี้ในทันทีและเด็ดขาด
“ไม่… ชูหง… ไม่…” เหอเยี่ยนดึงแขนของเจี่ยนชูหงแล้วร้องขออย่างหมดท่า
เธอไม่สามารถหย่าได้
เธอหย่าไม่ได้เด็ดขาด
“ไม่ ชูหง…ได้โปรด ฉันขอร้อง เราแต่งงานกันมาสามสิบปีแล้วนะ ฉันดูแลครอบครัวมา สามสิบปีแล้ว ฉันทุ่มเทให้กับเธอและลูกๆของเรา เธอจะสามารถปล่อยชีวิตแต่งงานสามสิบปีของเราไปได้ยังไง”
เจี่ยนชูหงมองดูภรรยาเขาที่กําลังร้องไห้ เขาทนไม่ได้ที่จะลงนามในสัญญาการหย่าร้าง
หัวใจเขาถูกฉีกด้วยพลังสองขั้ว
มันไม่ง่ายเลยที่จะปล่อยชีวิตแต่งงานที่นานถึงสามสิบปี
จนถึงวันนี้ เขาไม่เคยคิดว่ามีอะไรผิดปกติกับภรรยาเขา
แต่อีกด้านหนึ่งนั้นเป็นลูกชายของเขา พี่ชายและพี่สะใภ้ หลานสาวและหลานชาย
ที่สําคัญกว่านั้น เจี่ยนหยู่โป๋กําลังข่มขู่เขาด้วยธุรกิจตระกูลเจี่ยน
“ผมจะนับถอยหลังสิบวินาที” เจี่ยนหยู่โป๋กล่าว เขาเหลือบมองนาฬิกาแล้วเริ่มนับ “สิบ เก้า…”
เจี่ยนหยู่โป๋รู้ว่าเจี่ยนชูหงเป็นคนอ่อนโยน ดังนั้น ถ้าต้องการให้เขาตัดสินใจ จะต้องบังคับให้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง
“แปด เจ็ด หก…”
“ฉันจะเซ็น” เจี่ยนชูหงร่ําร้องออกมา นี่เป็นดังที่เจี่ยนหยู่โป๋คาดการณ์ไว้
เหอเยี่ยนดูชื่อในสัญญาการหย่าร้างแล้ว ใบหน้าของเธอก็ซีดเผือด
จากนั้นสัญญาก็ถูกนํามาวางไว้ต่อหน้าเหอเยี่ยน
เจียนหยู่โป๊ยังคงพูดกับแม่เขาต่อไป “แม่มีเวลาสิบวินาทีในการตัดสินใจเช่นเดียวกัน หากแม่ไม่ลงนามในสัญญา แม่จะสูญเสียทรัพย์สินทั้งหมดของแม่ ฉันจะฟ้องบริษัทว่าแม่ลงทุนด้วยบัญชีปลอมด้วย”
“เจียนหยู่โป๋ แกโหดร้ายจริงๆ” เหอเยี่ยนตะโกน ร่างกายเธออ่อนแอมากจนเธอต้องล้มลงกับพื้น
แต่ว่าผู้ช่วยของเจียนหยู่โปก็ได้ก้มลงและวางสัญญาลงต่อหน้าเธอ
“สิบ เก้า แปด…”
เจี่ยนหมู่โป๋เริ่มนับถอยหลังโดยไม่มีอารมณ์
ไม่ว่าเหอเยี่ยนจะพูดอะไร ก็ไม่ส่งผลต่ออารมณ์หรือการตัดสินใจของเขา
เหอเยี่ยนจับปากกาด้วยความยากลําบากและเซ็นชื่อเธอในสัญญา
จากนั้นเจี๋ยหยู่โป๋ก็กล่าวว่า “ผู้ช่วยของผมจะไปกับพ่อแม่เพื่อดําเนินการหย่าร้างตามกฎหมาย”
เขาจะดูแลจัดการพวกเขาไปจนกว่าการหย่าร้างจะเสร็จสมบูรณ์
ไม่มีช่องว่างให้หลีกเลี่ยงสําหรับเจี้ยนชูหงและเหอเยี่ยน
“หยู่โป๋” เจี่ยนหยู่หมินเรียกออกมา เสียงเขาแหบแห้งและเจ็บปวดเมื่อเขาถามออกมาว่า “เรายังเป็นครอบครัวของนายอยู่หรือเปล่า”
การหย่าร้างของพ่อแม่เขานั้นมีข้อสรุปมาก่อนแล้ว
เจี่ยนหยู่หมินไม่ได้คาดหวังว่าสิ่งต่างๆจะจบลงแบบนี้
เขาไม่ได้เกลียดแม่เขามากเท่ากับหยู่โป๋ แต่ทว่า เขาก็เข้าใจดีว่าการหย่าร้างไม่ได้เป็นสิ่งที่เลวร้ายสําหรับครอบครัวเสมอไป
สิ่งที่เขากังวลในตอนนี้ก็คือน้องชายรองของเขา น้องชายของเขานั้นดูเหินห่างจากพวกเขามาก
สิ่งที่เขาทําดูเหมือนจะเป็นการแก้แค้น แต่อย่างไรก็ตาม เจี่ยนหยู่หมินไม่ได้เห็นความยินดีแม้ แต่น้อยบนใบหน้าของน้องชายแม้ว่าเขาจะทําสําเร็จแล้วก็ตาม
