บทที่ 529 ยัน
“มิสเตอร์หลี่ ถ้าคุณยอมรับการแลกเปลี่ยนนี้ ผมสามารถให้เงินสดเพิ่มอีกยี่สิบล้านหยวนเป็นรางวัลได้”
ฉินหงจื้อต้องการถือโอกาสจากช่วงเวลานี้ เขาต้องการหารือเรื่องนี้เมื่อทั้งสามฝ่ายอยู่พร้อมหน้ามาพูดคุยกัน
ครอบครัวของฉินหงรุ่ยมองฉินหงจื้ออย่างไม่เชื่อสายตา
ทำไมเขาถึงต้องมาในเวลานี้? ทำไมเขาถึงต้องทำทั้งหมดนี้เพียงเพื่อส่วนแบ่งของลูกพี่ลูกน้อง?
” พ่อ?” ฉินหยูฝานพูดออกมา เธอรู้ว่าพ่อของเธอคิดอะไรอยู่ในใจ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ทราบว่าพ่อของเธอจะมาถึงที่นี่ในเวลานี้
ลุงเธอกำลังจะเข้ารับการผ่าตัดในไม่ช้านี้
ทำไมเขาถึงมาที่นี่เพื่อพูดคุยเรื่องนี้ในเวลาเช่นนี้
“หยูฝาน พ่อก็แค่พยายามคิดหาวิธีแก้ปัญหานี้ พ่อก็ไม่ได้อยากทำร้ายลุงเธอเช่นเดียวกัน”
จากนั้นฉินหงจื้อก็หันกลับมาพูดกับฉินหงรุ่ย “พี่ชาย นายน่าจะมอบหุ้นของนายให้ก่อนตั้งแต่แรก จะดีกว่าไหมที่จะมอบมันให้กับฉัน นายก็เป็นสมาชิกของตระกูลฉินด้วยเช่นกัน นายก็ควรเข้าใจข้อกังวลของฉัน”
ฉินหงรุ่ยไม่มีอะไรจะพูด เขาเข้าใจสิ่งที่ฉินหงจื้อพูด อย่างไรก็ตาม โรงพยาบาลลั่วไห่เซินได้ระบุกฏของพวกเขาไว้แล้วเช่นเดียวกัน
เฉินหงรุ่ยปวยหนักมาก เขาต้องการการผ่าตัดนี้เพื่อให้มีโอกาสมีชีวิตอยู่อย่างไรก็ตาม แม้ในขณะนี้ฉินหงจื้อก็ยังมุ่งมั่นที่จะหาช่องโหว่เพื่อประโยชน์ของตัวเขาเอง
คำพูดดังกล่าวทำร้ายจิตใจของครอบครัวฉินหงรุ่ยไม่มากก็น้อย
ฉินหยูฝานก็รู้สึกแบบเดียวกัน
สีหน้าหลี่จั่วเจียยังคงไม่เปลี่ยนแปลง “มิสเตอร์ฉินหงจื้อ ถ้าผมไม่ลงนามในข้อตกลงที่คุณเตรียมไว้ให้เราในวันนี้ คุณจะไม่ปล่อยให้เราจากไปงั้นเหรอ?”
ฉินหงจื้อขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำนี้ “มิสเตอร์หลี่ ผมไม่ต้องการที่จะมีปัญหากับคุณ ผมแค่อยากให้คุณตกลงตามนี้ ผมไม่คิดว่าโรงพยาบาลของคุณจะประสบความสูญเสียจากเรื่องนี้”
อย่างไรก็ตาม หลี่จั่วเจียก็ตอบว่า “อืม ถ้าคุณคิดว่าไม่มีการสูญเสียสำหรับเรา แล้วทำไมคุณถึงยืนยันแบบนี้มาตั้งแต่แรก? หากคุณทำแบบนี้มาตั้งแต่แรก แสดงว่าเธอได้กำไรจากเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ แล้วเราจะไม่ขาดทุนจากเรื่องนี้ได้ยังไง”
ทันทีที่หลี่จั่วเจียพูดจบ รถตู้สีดำห้าคันก็เคลื่อนตัวเข้ามารอบตัวพวกเขา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่างพากันออกจากยานพาหนะเหล่านั้น
โรงพยาบาลรั่วไห่เซินมีสมาชิกน้อยมาก อันที่จริง ในตอนนี้มีสมาชิกหลักไม่ถึง 10 คน
อย่างไรก็ตาม ยามที่พวกเขาเดินทางไปมา เพื่อความปลอดภัยของสมาชิก หลี่จั่วเจียก็ยังคงจ้างเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำนวนมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่ผู้อำนวยการของพวกเขามาอยู่ที่เปยจิงด้วยเช่นกัน
เห็นได้ชัดว่าฉินหงจื้อไม่ได้คาดหวังว่าจะมีผู้คนมากมายขนาดนี้
แม้ว่าโรงพยาบาลลั่วไห่เซินจะเป็นสถานที่ลึกลับ แต่ก็ยังเป็นโรงพยาบาล ด้วยเหตุนี้ฉินหงจื้อจึงไม่เคยคาดหวังว่าจะมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากมายขนาดนี้
เมื่อเผชิญกันแบบนี้ ฉินหงจื้อก็รู้สึกกดดันเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ไม่มีทางให้หวนกลับ สิ่งต่างๆได้มาถึงจุดนี้แล้ว เขาต้องประสบความสำเร็จหรือไม่ก็เขาต้องตายไปจากความพยายาม
ภรรยาของฉินหงรุ่ยเริ่มร้องไห้ “ได้โปรดปล่อยพวกเราไป หงจื้อ… ถ้าหงรุ่ยอาการดีขึ้น คุณสามารถกล่าวโทษเราได้ที่ปล่อยหุ้นออกไป เราจะไม่มีข้อเรียกร้องใดๆ แต่อย่างไรก็ตาม โปรดอย่าหยุดเราในตอนนี้ เราไม่เคยทำผิดต่อคุณ หงรุ่ยปวยหนักในตอนนี้ คุณกำลังทำให้เขาเสียประโยชน์จากการปิดกั้นทางเราแบบนี้”
ยิ่งผ่าตัดฉินหงรุ่ยเร็วเท่าใด อัตราความสำเร็จก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น
หัวใจของฉันหยูฝานก็เจ็บปวดเช่นเดียวกัน ทำไมพ่อเธอถึงไม่สนใจความรู้สึกของเธอเลย?
ลุงเธอมีความหมายกับเธอมาก หากพ่อของเธอห่วงใยเธอ เขาก็ไม่ควรห้ามลูกพี่ลูกน้องไม่ให้เข้ารับการรักษา
บทที่ 530 ทำไมเงี่ยนอีหลิงถึงมาอยู่ที่นี่?
ฉินหงจื้อหมกมุ่นอยู่กับหุ้นเพียงเพราะเขากลัวว่าคนนอกจะมีปากมีเสียงในฉินกรุ๊ปเท่านั้นเหรอ
ไม่ นั่นไม่ใช่เหตุผล แต่เขาต้องการเป็นเจ้าของหุ้นเพื่อให้แน่ใจว่าคำพูดเขาจะเป็นที่เด็ดขาดในฉินกรุ๊ป
ฉินหยูฝานรู้เรื่องนี้
ในท้ายที่สุด ชีวิตและความเจ็บปวดของลุงเธอก็ไม่มีความหมายอะไรเลย เช่นเดียวกัน ความเจ็บปวดของเธอก็ไร้ความหมาย สิ่งเหล่านั้นไม่ได้มีค่ามากกว่าผลประโยชน์ส่วนตัวในสายตาของพ่อเธอเลย
และด้วยเหตุนี้ ทั้งสองฝ่ายจึงตกอยู่ในสภาพที่ยันกันอยู่
คนที่เจ็บปวดที่สุดก็คือฉินหงรุ่ยและคนที่ห่วงใยเขา
นี่เป็นเรื่องของความเป็นความตาย แต่ว่าฉินหงจื้อได้หยุดพวกเขาไว้
นี่จะไม่ทำให้พวกเขาวิตกกังวลได้ยังไง?
อย่างไรก็ตาม ฉินหงจื้อไม่ใช่คนที่เต็มใจยอมแพ้ง่ายๆ
ในขณะนี้ บุคคลที่ทุกคนคาดไม่ถึงก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา
นั่นเป็นเจี้ยนอีหลิง
ทำไมเธอถึงมาที่นี่?
เธอมาทำอะไรที่นี่?
เงี่ยนอีหลิงเดินตรงไปที่หลี่จั่วเจีย
ผู้คนที่หลี่จั่วเจียนำมาด้วยได้ขยับเปิดออกให้เป็นทางสำหรับเจี้ยนอีหลิง นี่ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนคาดหวังจะได้เห็น
พวกเขาเข้าใจได้อย่างชัดเจนว่าคนของหลี่จั่วเจียให้ความเคารพต่อเจียนอีหลิงมากมายเหลือเกิน
แต่ว่า นี่มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ?
คนของหลี่จั่วเจียเป็นคนจากโรงพยาบาลรั่วไห่เซิน เหตุใดผู้คนจากโรงพยาบาลรั่วไห่เซินต้องปฏิบัติต่อเจียนอีหลิงด้วยความเคารพ
ฉินหยูฝานมองไปที่เงี่ยนอีหลิงด้วยสีหน้าตกใจ
เธอเคยเห็นเจียนอีหลิงและหลี่จั่วเจียคุยกัน อย่างไรก็ตาม เธอแค่คิดว่าพวกเขาเป็นคนรู้จักเธอไม่ทราบว่ามีความเกี่ยวข้องกับโรงพยาบาลรั่วไห่เซิน
เจียนอีหลิงเดาได้อย่างคร่าวๆว่าเกิดอะไรขึ้น เธอรู้ว่าฉินหงจื้อต้องการอะไร
เธอสามารถทำในสิ่งที่ฉินหงจื้อต้องการได้ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ต้องการทำเช่นนั้น
ดังนั้นเจี้ยนอีหลิงจึงมองไปที่หลี่จั่วเจีย หลี่จั่วเจียก็ได้ก้มศีรษะลงเพื่อฟังคำแนะนำของเจียนอีหลิง
หลังจากฟังแล้ว หลี่จั่วเจียก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “โอเค”
เจียนอีหลิงไม่ค่อยเก่งในการจัดการกับสถานการณ์แบบนี้ ด้วยเหตุนี้เธอจึงบอกหลี่จั่วเจียว่าเธอต้องการอะไรและหวังว่าจะได้รับผลอะไร รายละเอียดนั้นขึ้นกับหลี่จั่วเจียในการจัดการ
หลังจากนั้น หลี่จั่วเจียก็หันกลับมาพูดกับฉินหงจื้อ “โรงพยาบาลลั่วไห่เซินสามารถทำข้อตกลงนี้กับคุณได้ แต่อย่างไรก็ตาม สัญญาต้องมีการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่ง”
“กรุณาพูด”
ฉินหงจื้อไม่ต้องการให้เรื่องนี้บานปลายไปไกลเกินไป ดังนั้นจึงเป็นเรื่องดีที่โรงพยาบาลรั่วไห่เซินเต็มใจที่จะยอมผ่อนปรน
เขาไม่ได้ตั้งใจจะชะลอการรักษาลูกพี่ลูกน้องของเขาเช่นเดียวกัน
“เรายินดีรับข้อเสนอแลกเปลี่ยนหุ้นเป็นเงินสด แต่อย่างไรก็ตาม นี่ต้องเป็นข้อตกลงที่ทำกับมิสฉินหยูฝาน ซึ่งหมายความว่าเราจะได้รับหุ้นมิสเตอร์ฉินหงรุ่ยแล้วขายให้กับมิสฉินหยูผ่านในราคาตลาด”
“อะไรนะ?” ฉินหงจื้อตะลึง เขาประหลาดใจที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น
แม้แต่ฉินหยูฝานก็ยังตกใจ
นี่เป็นไปได้ยังไง?
เหตุใดโรงพยาบาลรั่วไห่เซินถึงเพิ่มเงื่อนไขนี้
สิ่งนี้จะดียังไงกับพวกเขา?
จากนั้นฉันหยูฝานก็จ้องมองไปที่เงี่ยนอีหลิง
เงี่ยนอีหลิงยืนเงียบๆข้างหลี่จั่วเจีย ดูเหมือนเธอเป็นเพียงคนไม่สำคัญ
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอปรากฏตัวและพูดอะไรบางอย่างกับหลี่จั่วเจียแล้ว หลี่จั่วเจียก็ได้เปลี่ยนทัศนคติในเรื่องนี้
ดังนั้นฉินหงจื้อจึงถามว่า “ทำไม… ทำไมเธอถึงทำแบบนี้”
“คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าทำไม คุณเพียงแค่ต้องแจ้งให้เราทราบว่าคุณยอมรับข้อตกลงเหล่านี้หรือเปล่า หากคุณไม่สามารถยอมรับข้อตกลงนี้ได้ เราจะได้ยกเลิกการรักษามิสเตอร์ฉินหงรุ่ย”
ถ้าฉินหงจื้อยังคงดื้อดึง เขาจะต้องขัดแย้งกับฉินหงรุ่ยอย่างสมบูรณ์
