บทที่ 559 ปัญหาของตระกูลเวิน 2
แต่ยังไงก็ตาม ไช่ชิงเยว่ก็กําลังคิดถึงเรื่องอื่นอยู่ในใจ ถ้าไม่ใช่เพราะอาจารย์เหลียง เธอคงไม่มีวันก้มหัวให้กับตระกูลเจียน ไม่ว่ายังไงในคราวนี้ ตระกูลเจี้ยนก็มีเส้นสายที่พวกเขาไม่มี
ตระกูลเจียนไม่มีอะไรในเปยจิงเลยเมื่อเทียบกับตระกูลเวิน หากไม่ใช่เพราะอุบัติเหตุครั้งนี้ตระกูลเวินจะไม่ขอความช่วยเหลือจากตระกูลเจี้ยน
ในทางตรงกันข้าม เป็นนวนแค่ต้องการมาสนุกกับลูกสาวเธอในวันนี้
แต่ทว่าเธอก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าพี่สะใภ้ของเธอมีแรงจูงใจอื่น
ถ้าเธอรู้เรื่องนี้ล่วงหน้า เป็นนวนคงไม่มีวันตกลงกับไช่ชิงเยว่
แต่ยังไงก็ตาม เงี่ยนอีหลิงก็ไม่ตอบเป็นเวลานาน เมื่อเวินรั่วเห็นเช่นนี้ เธอก็ถามอีกครั้ง “อีหลิง เธอคิดยังไง”
“ฉันไม่คิดว่า ฉันมีความสัมพันธ์แบบนั้นกับอาจารย์เหลียง ฉันไม่ต้องการเป็นหนี้เขา” เจียนอีหลิงตอบอย่างตรงไปตรงมา
เธอเพียงแค่มีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกันกับอาจารย์เหลียง
เจียนอีหลิงปฏิบัติต่อคนส่วนใหญ่ในลักษณะนี้ เธอต้องการให้มั่นว่าจะไม่เป็นหนี้ใครเลย
แต่ยังไงก็ตาม ข้อยกเว้นเพียงอย่างเดียวก็คือจํายหวินเชิง
“แต่ถึงกระนั้น เขาก็เข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของเธอนะ เขายังให้ของขวัญวันเกิดเธอด้วย” ไช่ชิงเยว่กล่าว ถ้าสนิทกันขนาดนั้น เธอคงไม่เป็นหนี้อะไรเขาหรอก
เมื่อได้ยินพี่สะใภ้พูดอีกครั้ง ใบหน้าของเวินน่วนก็เคร่งเครียดลงกว่าเดิม
“พี่สะใภ้ อีหลิงพูดไปแล้วว่าเธอไม่ต้องการเป็นหนี้บุญคุณอาจารย์เหลียง”
“เวินน่วน เธอต้องเข้าใจสถานการณ์ด้วย เรื่องนี้อาจกลายเป็นปัญหาใหญ่สําหรับตระกูลเป็นยิ่งไปกว่านี้ เธอก็เติบโตขึ้นมาในตระกูลเวิน ฉันเป็นพี่สะใภ้ของเธอนะ เพียงเพราะเธอไม่ต้องการเป็นหนี้บุญคุณคนอื่นถึงกับทําให้เธอไม่สนใจญาติของเธอเมื่อพวกเขาเดือดร้อนเลยเหรอ”
เวินน่วนจ้องไปที่ใช่ชิงเยว่ หากอีกฝ่ายพูดแบบนี้กับเธอในวันนี้ เวินน่วนก็ยินดีที่จะยอมรับคําเหล่านี้
แต่ว่านี่เป็นลูกสาวเธอ ลูกสาวเธอไม่ได้เป็นหนี้ตระกูลเวิน ด้วยเหตุนี้ เป็นนวนจึงเริ่มหงุดหงิด
นอกจากนี้ ไช่ชิงเยว่ก็ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องนี้มาก่อนหน้านี้เลย ก่อนหน้านี้เธอแค่บอกว่าพวกเธอกําลังจะไปช้อปปิ้งเท่านั้น
“อีหลิง ไปกันเถอะ” เป็นนวนกล่าว เธอหยิบกระเป๋าเพื่อที่จะก้าวเดินออกไป
เมื่อไช่ชิงเยว่เห็นเวินน่วนทําแบบนี้ อารมณ์ของเธอก็เริ่มวูบวาบขึ้นมาเช่นเดียวกัน
“ฉันเป็นพี่สะใภ้ของเธอนะ ฉันแค่ขอให้เธอช่วย ถึงกับต้องทําแบบนี้ด้วยเหรอ”
“ถ้าอยากให้เราช่วย ก็บอกไว้ล่วงหน้าสิ ไม่ใช่ว่าเธอหลอกพวกเราแบบนี้ นอกจากนี้ เธอก็ได้ยินสิ่งที่อีหลิงพูด เธอเองที่เป็นคนไม่ยอมผ่อนผันให้พวกเรา เธอบอกว่าเราจะไปซื้อของด้วยกันแต่ว่าเธอแค่เพียงต้องการให้อีหลิงช่วยแก้ปัญหาของเธอเท่านั้น”
เป็นชั่วค่อยๆดึงแขนของเวินน่วน เธอพยายามปลอบแม่และอา “อย่าทะเลาะกันเลย ก็ไม่มีอะไรมากนักหรอก ไม่เป็นไรถ้าอีหลิงไม่ต้องการช่วยเรา เราก็แค่พูดผ่านี้ เราไม่ได้เรียกร้องให้เธอช่วยเรา อีกอย่าง แม่ฉันก็แค่เครียดกับเรื่องนี้ เธอไม่ได้ดึงดันเกี่ยวกับเรื่องนี้หรอก”
เมื่อได้ยินแบบนี้ใช่ชิงเยว่ก็กล่าวว่า “นั่นถูกแล้ว ลูกสาวของฉันมีเหตุผลมากที่สุด”
แต่ว่ายังไง เวินน่วนก็ยังคงตัดสินใจจากไปอยู่ดี
เธอไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับลูกสาวตัวเองมาตั้งแต่แรก เธอไม่ต้องการให้ลูกสาวตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดแบบนี้
เมื่อจํายหวินเพิ่งกลับถึงบ้าน เขาตระหนักว่ากระต่ายตัวน้อยของเขานั้นตกอยู่ในสภาพเหม่อลอยถึงสี่ครั้งในวันนี้
ดูเหมือนว่ากระต่ายน้อยจะประสบกับปัญหาบางอย่าง
ไรหรือเปล่า?”
เจียนอีหลิงสวมชุดนอนกํามะหยี่สีขาว เสื้อคลุมนั้นขนปุยอยู่บ้าง มันทําให้เธอดูตัวเล็กและน่ารัก
นอกจากนี้ ชุดนอนก็ยาวถึงเข่าเธอเท่านั้น น่องผอมเพรียวของเธอถูกเปิดเผยและเท้าเล็กๆ ของเธอก็ซุกอยู่ในรองเท้าแตะผ้าฝ้าย
เธอช่างน่ารักเหลือเกิน
บทที่ 560 แล้วฉันล่ะ?
จํายหวินเพิ่งรีบเบือนหน้าหนี
เขาไม่สามารถมองเธอได้อีกต่อไป
จากนั้น เงี่ยนอีหลิงก็ได้บอกจํายหวินเซิ่งเกี่ยวกับสองเรื่องที่เธอสงสัย
เรื่องแรกเกี่ยวข้องกับเจียนหยู่โป เงี่ยนหยู่โปโอนหุ้นทั้งหมดของเขาไปให้บรรดาหลานๆของตระกูลเจียน แต่ว่า เขาไม่ได้ทิ้งหุ้นไว้สําหรับตัวเอง
เรื่องที่สองก็คือการเผชิญหน้ากับไช่ชิงเยว่และเวินรั่วในวันนี้
ในเรื่องแรก เธอกังวลเกี่ยวกับเงี่ยนหยู่โป
ในทางตรงกันข้าม สําหรับเรื่องที่สอง เงี่ยนอีหลิงไม่แน่ใจว่าเธอจัดการกับเรื่องนี้อย่างถูกต้องแล้วหรือไม่
เธอต้องการจัดการกับปัญหาดังกล่าวให้ดีขึ้นในอนาคต
“เรื่องที่สอง ฉันรู้สึกว่าเธอจัดการกับสถานการณ์ได้ถูกต้อง ก็ทําเพียงแค่ไม่สนใจพวกเธอ เธอทําถูกต้องแล้ว ต่อไปจะเจออะไรก็ตาม เธอก็ต้องทําตามที่ใจบอก ไม่ต้องจงใจตอบสนองมุมมองของพวกเธอ และถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอจริงๆ ฉันจะจัดการมันให้เอง”
“ส่วนเรื่องแรกนั้น ฉันช่วยเธอหาเจียนหยู่โปได้ ฉันจะถามเขาว่าจริงแล้วเขาต้องการอะไร”
เป็นวิธีการแก้ปัญหาง่ายๆเหมือนกําปั้นทุบดิน
จํายหวินเชิงคุ้นเคยกับการแก้ปัญหาด้วยวิธีนี้
“อย่าบังคับเขา” เงี่ยนอีหลิงกล่าวขณะที่เธอส่ายหน้า เธอไม่ต้องการบังคับให้เงี่ยนหยู่โปทําอะไร
จํายหวินเชิงยิ้มก่อนจะพูดว่า “อืม ถ้างั้นก็เลิกกังวลได้แล้ว”
“ฉันไม่ได้กังวล” เจียนอีหลิงตอบ จากมุมมองของเธอ เธอแค่คิดเกี่ยวกับปัญหาเท่านั้น
แต่ทว่า จํายหวินเจิ่งนั้นมองเห็นสถานการณ์แตกต่างออกไป เมื่อใดก็ตามที่เงี่ยนอีห ลิงเหม่อลอยนั่นทําให้เขาอยากหยอกล้อและแกล้งเธอ
“ว่าแต่เธอถักเสื้อกันหนาวให้ใครเหรอ” จํายหวินเชิงถาม เขาสังเกตเห็นเสื้อสเวตเตอร์ใกล้มือของเจียนอีหลิง
นี่เป็นนิสัยของเจียนอีหลิงที่จะถักไหมพรมในช่วงพัก เธอจะใช้โอกาสนี้หยุดพักการใช้สมอง
เจียนอีหลิงเริ่มถักเสื้อสเวตเตอร์ตัวนี้หลังจากที่เธอย้ายเข้ามาอยู่ในอพาร์ตเมนต์แห่งนี้
เสื้อสเวตเตอร์กําลังจะเสร็จแล้ว
“สําหรับเจียนหยู่โป” เจียนอีหลิงตอบ
แต่ว่านี่ไม่ใช่คําตอบที่จํายหวินเซึ่งต้องการ
“แล้วฉันล่ะ” จํายหวินเชิงถามขณะจ้องมองไปยังเงี่ยนอีหลิงด้วยดวงตาที่เร่าร้อน เปิดเผยถึงความคาดหวัง
ท่าทางเขาก็ดูเขินอายเล็กน้อยเช่นเดียวกัน
ไม่ว่ายังไง เขาก็สามารถยอมรับการตอบสนองอย่างไร้ความปราณีจากกระต่ายน้อยตัวนี้ได้บางครั้งเธอไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร ดังนั้นจึงค่อนข้างน่าอายที่ได้รับการตอบสนองดังกล่าว
จํายหวินเชิงไม่สนใจว่าจะเสียหน้าต่อหน้าคนอื่น แต่ว่ามันต่างออกไปต่อหน้าเจี้ยนอีหลิง
“นายไม่ใส่เสื้อกันหนาวคอเต่า” เจียนอีหลิงตอบอย่างค่อนข้างจริงจัง
คําตอบนี้ทําให้จํายหวินเชิงมีความสุขมาก
โอ? เธอจํานิสัยของเขาได้ด้วย?
“ฉันจะใส่ถ้าเธอถักให้” จํายหวินเซิ่งตอบ ดวงตาและริมฝีปากเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ฉันจะใส่เฉพาะชุดที่เธอถักเท่านั้น”
เจียนอีหลิงกระพริบตาสองครั้งก่อนจะจ้องไปที่จํายหวินเซิ่ง หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็พูดว่า “ตกลงฉันจะถักเสื้อกันหนาวให้นายเป็นคนต่อไป”
อาา เธอเหม่อลอยอีกแล้ว เมื่อไหร่ก็ตามที่เธออยู่เหม่อลอย… เขาต้องการหยอกล้อเธอ… ด้วยการจูบ
“ตกลง” จํายหวินเชิงตอบอย่างมีความสุข
“นายต้องการสีเหลืองหรือสีเขียว” เงี่ยนอีหลิงถาม
“ทําไมต้องสองสีนี้” จํายหวินเชิงตอบพร้อมขมวดคิ้ว
“นายชอบสีพวกนี้”
“ฉันไม่ชอบสีพวกนี้”
“แต่รถนาย?”
“อ๋อ นั่นสุ่มเอา”
“ซื้อ” คําอธิบายดังกล่าวไม่น่าเชื่อถือเลยสําหรับเจี้ยนอีหลิง
“อืม ฉันไม่ชอบสองสีนั้น เลือกสีปกติให้ฉันเถอะ”
เมื่อจํายหวินเชิงเลือกสีรถ เขาจะเลือกสีที่คนทั่วไปไม่เลือก
บนถนนมีรถสีเขียวไม่มากนัก
แต่ยังไงก็ตามเขาเปลี่ยนรถจากสีเขียวเป็นสีเหลืองก็เพราะเธอ
และตอนนี้เธอก็ถามเขาว่าต้องการเสื้อสเวตเตอร์สีเขียวงั้นเหรอ?
ทุกคนสามารถให้ของขวัญสีเขียวแก่เขาได้ แต่เธอต้องไม่
สีเขียว มีความเกี่ยวข้องกับคําว่า สวมหมวกเขียวที่เป็นสํานวนจีนที่บอกว่าคบชู้ ถูกภรรยาสวมหมวกเขียวให้
