บทที่ 563 ยูนิเวอร์ซิตี้ทาเลนต์คอนเทสต์ 3
แม้ว่าผู้ชมส่วนใหญ่จะเห็นว่าเวินรั่วมีทักษะมากแค่ไหน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถเข้าใจความสามารถของเธอได้อย่างเต็มที่ แต่ทว่า สําหรับผู้ที่อยู่ในคณะกรรมการตัดสินที่มีความเชี่ยวชาญในด้านดังกล่าวแล้วก็จะรู้สึกประทับใจในความสามารถของเวินรั่วเป็นอย่างมาก
ที่จริง ถึงกับมีผู้ตัดสินคนหนึ่งที่รักงานของเวินรั่ว ผู้ตัดสินอดไม่ได้ที่จะชื่นชมเวินรั่วต่อผู้ตัดสินคนอื่นรอบตัวเขา
ในที่สุด ภาพวาดล้างหมึกของเวินรั่วก็เสร็จสมบูรณ์ ภาพวาดได้รับการชื่นชมอย่างเป็นเอกฉันท์จากฝูงชน
เป็นเรื่องยากสําหรับเด็กสาวที่จะวาดภาพล้างหมึกได้เก่งกาจแบบนี้
เสียงปรบมือดังสนั่นลั่นออกมาจากห้องบรรยาย
เสียงปรบมือของทุกคนแสดงถึงการยอมรับเวินรั่ว
การแสดงความสามารถสองสามชิ้นต่อไปไม่มีใครก้าวข้ามงานของเวินรั่วได้
ยังไงก็ตาม เจี่ยนอีหลิงอยู่ในอันดับที่สิบ
ทันทีที่เจี่ยนอีหลิงปรากฏตัว เนี่ยจวินก็เริ่มเชียร์ “อีหลิง อีหลิง เธอยอดเยี่ยมที่สุด”
เนี่ยจวินเสียงดังเหลือเกินจนทุกคนหันไปมอง
อาา น่าอายจัง…ไช่ชิงเยว่คิดในใจ มีความรังเกียจปรากฏในดวงตาเธอ
ทันทีที่เจี่ยนอีหลิงปรากฏตัวขึ้น พนักงานก็ช่วยเธอจัดโต๊ะ จากนั้นพวกเขาก็ยกชามมากมายขึ้นไป
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ฝูงชนต่างก็พากันประหลาดใจเหลือเกิน
การแสดงความสามารถนี้เป็นยังไงกัน?
เธอมาที่นี่เพื่อทําอาหารเหรอ?
มันดูเหมือนเป็นกองวัตถุดิบ
รอยยิ้มเยาะเย้ยปรากฏขึ้นบนใบหน้าของไช่ชิงเยว่เจี่ยนอีหลิงกําลังทําอะไรอยู่ เธอจะไปทําอาหารงั้นเหรอ?
ผู้ตัดสินปล่อยให้เธอผ่านการคัดเลือกเบื้องต้นมาได้ยังไง
แต่ยังไงก็ตามหลังจากนั้นไม่นาน ฝูงชนก็ตระหนักว่ามีน้ําตาลและตังเมอยู่ในชาม
เนื่องจากเวลาการแสดงมีจํากัด ทุกอย่างจึงถูกนําขึ้นแสดงบนเวทีในภาชนะที่มีฉนวนหุ้ม
จากนั้นเจี่ยนอีหลิงก็จะใช้ส่วนผสมเหล่านี้เพื่อสร้างงานศิลปะ
ตอนแรกทุกคนค่อนข้างสับสน
แต่ยังไงก็ตาม พวกเขาก็เห็นมือของเจี่ยนอีหลิงขยับมือเธอเร็วมากเหลือเกิน แต่ทุกการเคลื่อนไหวค่อนข้างแม่นยํา
ดูเหมือนเธอจะคุ้นเคยกับสิ่งที่เธอทําอยู่มาก
งานศิลปะเริ่มก่อตัวขึ้นในมือของเจี่ยนอีหลิงทีละน้อย
หลังจากนั้นไม่นานก็มีรายละเอียดเพิ่มเติมมากมายบนงานชิ้นนี้ หุ่นที่วิจิตรบรรจงเริ่มปรากฏขึ้นต่อหน้าฝูงชนมันงดงามและเหมือนจริง
เป็นไปได้ยังไงกันเนี่ย เธอสามารถใช้น้ําตาลและตังเมสร้างสิ่งนี้ขึ้นมาได้จริงเหรอ
เธอใช้มือเก่งเกินไปแล้ว
แม้ว่างานศิลปะจะยังไม่เสร็จ แต่ผู้ชมต่างก็ตกตะลึงไปแล้ว
คนที่รักและชื่นชอบโลกสองมิติต่างรู้สึกถึงกับผลงานของเจี่ยนอีหลิงเหลือเกิน นอกจากนี้ ผู้ที่สนใจในประวัติศาสตร์ก็ยังรู้สึกถึงกับงานศิลปะชิ้นนี้อีกด้วย
เนี่ยจวินอดไม่ได้ที่จะชื่นชมหลานสาวที่น่ารักที่สุดของเธอ “สมกับเป็นอีหลิง มือเธอช่างน่าทึ่งเหลือเกิน ในอดีตเธอชอบกินตุ๊กตาน้ําตาลและลูกอม แต่ว่าตอนนี้เธอทําขึ้นมาเองแล้ว ดีกว่าที่เห็นในห้างอีก”
เวินน่วนจ้องมองเด็กสาวบนเวที ด้วยแววตาที่อ่อนโยนนุ่มนวล
ลูกสาวเธอ…ลูกสาวเธอมีความสามารถมากขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อได้ยินเสียงของเนี่ยจวิน ไช่ชิงเยว่ก็หัวเราะในใจแล้วไง? ผู้คนจะเห็นศิลปะแบบนี้บนถนนเท่านั้น นี่เทียบไม่ได้กับภาพวาดจีนโบราณด้วยซ้ําไป
งานศิลปะของเจี่ยนอีหลิงต้องใช้เวลานานกว่าผู้เข้าแข่งขันคนอื่นพอสมควร
ดังนั้น ฝูงชนจึงกังวลเล็กน้อยว่าเธอจะทําให้เสร็จภายในเวลาครึ่งชั่วโมงไม่ได้
เจี่ยนอีหลิงเริ่มสร้างเสื้อผ้า ฝูงชนต่างเฝ้ารอคอยอย่างตั้งใจ พวกเขาสามารถดูรายละเอียดใน แต่ละชิ้น แต่ว่าถ้าเธอถูกคัดออกเพราะเธอทําไม่ทันล่ะ?
บทที่ 564 ยูนิเวอร์ซิตี้ทาเลนต์คอนเทสต์ 4
ไม่เพียงแต่ผู้ชมเท่านั้นที่กังวล แต่กรรมการก็ยังกังวลเหลือเกินเช่นเดียวกันอีกด้วย
งานศิลปะชิ้นนี้คงจะน่าทึ่งมาก น่าเสียดายที่ต้องปล่อยไว้เพียงแค่ครึ่งๆกลางๆ
ดังนั้น ทุกคนจึงกลั้นหายใจและจดจ่อกับเจี่ยนอีหลิง พวกเขาเฝ้าดูเจี่ยนอีหลิงทํางานอันมหัศจรรย์ไปอย่างเงียบๆ
ห้องบรรยายทั้งหมดเงียบกริบ
ราวกับว่าจะสามารถได้ยินเสียงนิ้วมือของเจี่ยนอีหลิงทํางาน
ในช่วงสองสามนาทีสุดท้าย เจี่ยนอีหลิงก็ได้ทํางานศิลปะเสร็จแล้ว
หุ่นจําลองน้ําตาลของชายก่อนราชวงศ์ถังปรากฏขึ้นต่อหน้าฝูงชน
หุ่นจําลองนึ่งดงามและโดดเด่น มือของเจี่ยนอีหลิงเกือบทําให้หุ่นจําลองนี้มีชีวิต
มันเป็นงานที่น่าทึ่งมาก น้ําตาลสร้างสิ่งนี้ขึ้นมาได้ยังไงกัน?
เจี่ยนอีหลิงทํางานศิลปะนี้เสร็จได้อย่างรวดเร็วเหลือเกิน
แม้ว่าเธอจะใช้เวลานานกว่าผู้เข้าแข่งขันคนอื่นมาก แต่ความเร็วในการทํางานของเธอนั้นก็เร็วมากเหลือเกิน
ทุกคนเฝ้าดูเธอ ทักษะของเธอนั้นพูดแทนตัวเธอ
ทันทีที่เจี่ยนอีหลิงเสร็จงาน เสียงปรบมือดังสนั่นจากฝูงชนก็ดังขึ้น ในคราวนี้ เสียงปรบมือดังสนั่นเป็นเวลานานพอสมควร
เด็กผู้หญิงบางคนที่รักเนื้อหาประวัติศาสตร์ก่อนราชวงศ์ถังถึงกับยืนขึ้นมาปรบมือให้
หลังจากการแสดงความสามารถของเจี่ยนอีหลิงแล้วก็ไม่มีผู้เข้าแข่งขันคนอื่นที่ทําให้ฝูงชนคลั่งไคล้ได้อีกครั้ง
สุดท้าย ผู้เข้าแข่งขันทุกคนก็ได้แสดงความสามารถของพวกเขา
จากนั้นขั้นตอนต่อไปก็คือขั้นตอนการลงคะแนน
ทุกคนในกลุ่มผู้ชมมีหนึ่งโหวต เพื่อคัดเลือกผลงานที่พวกเขาชื่นชอบ
กรรมการทั้งสี่คนได้คะแนนเสียงคนละ 100 เสียง
รวมคะแนนโหวตทั้งหมด 1400
ไม่นานนักผลการโหวตสุดท้ายก็ออกมา เจี่ยนอีหลิงถูกวางไว้เป็นอันดับแรก เธอมี 773 คะแนน ด้วยคะแนนนี้ทําให้เธอเป็นอันดับหนึ่งด้วยคะแนนมหาศาล เวินรั่วอยู่ในอันดับสองด้วย คะแนนโหวต 225 คะแนน ผู้เข้าแข่งขันอันดับสามมี 197 คะแนน
ด้วยเหตุนั้น สามารถเห็นได้ว่างานของเจี่ยนอีหลิงได้รับความนิยมสูงสุด
ประการหนึ่ง งานศิลปะของเธอได้รวบรวมทั้งเทคนิคและความงดงาม นอกจากนี้ยังสามารถเข้าถึงใจผู้ชมเป็นอย่างมาก ทุกคนสามารถชื่นชมงานของเธอได้อย่างง่ายดายเพียงแค่ชําเลืองมองยิ่งไปกว่านั้น ตัวแทนของนักศึกษาจํานวนมากล้วนพากันชื่นชมผลงานของเธอ
ผลลัพธ์ดังกล่าวทําให้สีหน้าของไช่ชิงเยว่และเวินรั่วบิดเบี้ยวจนน่าเกลียดมาก
ไช่ชิงเยว่ไม่เต็มใจที่จะยอมรับผลดังกล่าว
ผู้ที่โหวตส่วนใหญ่เป็นนักศึกษา พวกเขาไม่รู้ถึงวิธีการชื่นชมภาพวาดจีนโบราณยังไง พวกเขาไม่เข้าใจความงามและเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับการสร้างภาพวาดล้างหมึก
พวกเขามองแต่สิ่งที่อยู่ในระดับผิวเผินเท่านั้น
นั่นคือเหตุผลที่เจี่ยนอีหลิงได้รับคะแนนโหวตสูงมาก
สีหน้าของเวินรั่วน่าเกลียดมาก
เมื่อตอนที่เธอรับรางวัล ไม่มีความสุขปรากฏอยู่บนใบหน้าเธอเลย
ตั้งแต่เล็กแต่น้อย เธอได้รับรางวัลชนะเลิศในการแข่งขันด้านศิลปะมาโดยตลอด
เธอไม่เชื่อว่างานศิลปะของเธอจะแย่ไปกว่าของเจี่ยนอีหลิง
แต่ยังไงก็ตาม คนส่วนใหญ่ที่นี่ไม่ค่อยมีความสามารถในการชื่นชมภาพวาดจีนโบราณมากพอ
และด้วยเหตุนี้ วิธีการตัดสินแบบนี้จึงไม่ยุติธรรมสําหรับเธอ
หลังจากการแข่งขันสิ้นสุดลง เจี่ยนนอีหลิงกลับมายังข้างกายของเวินน่วนและเนี่ยจวิน
ไม่เหมือนกับเป็นนวนที่วางตัวอย่างสุภาพ เนี่ยจวินรีบวิ่งไปที่เจี่ยนอีหลิงและสวมกอดเธอไว้
“อีหลิง หลานเจ๋งมาก อาภูมิใจในตัวเธอมาก”
เจี่ยนอีหลิงไม่รู้ว่าจะตอบสนองต่อความกระตือรือร้นของเนี่ยจวินได้ยังไง เธอพูดไม่ออก
เวินน่วนก้มหน้าลงเงียบๆ
หัวใจเธอกําลังเจ็บปวด
แม้ว่าเธอจะมีความสุขไปกับลูกสาว แต่หัวใจเธอก็ปวดร้าวมากยิ่งขึ้น
ยิ่งลูกสาวเธอมีความสามารถมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าระยะห่างระหว่างพวกเธอมีมากขึ้นเท่านั้น
แต่ยังไงก็ตาม เวินน่วนรู้ว่าเธอเองคือคนที่ผลักลูกสาวไปยังตําแหน่งที่ห่างไกลแบบนี้
แต่อย่างไรก็ตาม เธอไม่ต้องการสิ่งนี้ เธอไม่เต็มใจที่จะยอมรับสิ่งนี้ เธออยากกลับคืนไปยังวันเก่าๆ
เวินรั่วก็กลับมาอยู่เคียงข้างแม่ของเธอเช่นเดียวกัน ด้วยเหตุผลบางอย่าง เสียงหัวเราะของเนี่ยจวินนั้นช่างบาดหูเธอนัก
