“โจวหลิน!” โม่โม่ตะโกนชื่อของโจวหลินออกมาเหมือนคนบ้า “เธออยากทำอะไรกันแน่? เธอทำร้ายฉันแบบนี้ดีกับเธอยังไง!”
โจวหลินไม่พูดอะไร ฉู่ฉือรับแฟลชไดรฟ์มาจากมือของเธอด้วยสีหน้าที่แปลกใจ
ชางหลิงตะลึงมาก
เหตุการณ์พลิกผันเร็วมาก ไม่เพียงแต่ซูเสี่ยวเฉิงกับหลีซินไม่เป็นไร โจวหลินยังเอาหลักฐานความผิดทั้งหมดของโม่โม่มาให้กด้วย
ถ้ามีพวกนี้แล้ว ถึงแม้โม่โม่จะมีครอบครัวที่สูงส่งมากแค่ไหน เกรงว่าจะถอดตัวได้ยาก
ยิ่งไปกว่านั้น เธอเหมือนรู้อะไรบางอย่าง ตอนนี้โหมวยู่กำลังต่อกรกับตระกูลโม่ ดังนั้น ตระกูลโม่คงจะมีงานในมือ ไม่น่าจะมีแรงมาช่วยโม่โม่เก็บกวาดเรื่องพวกนี้อีก
“ชางหลิง” โหมวฉี่เห็นเธอเหม่อลอยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ก็เลยเรียกเธอ “ของขวัญชิ้นนี้ เธอชอบไหม?”
ชางหลิงหันหน้าไป เห็นสีหน้าโหมวยู่บึ้งตึง
เป็นจริงดังว่า เขาทำอะไรโม่โม่ไม่ได้จริงๆ ถึงแม้จะมีหลักฐาน ก็ยากที่จะจับผิดโม่โม่และฆ่าเธอได้ในทีเดียว แต่ว่า โหมวฉี่วางไส้ศึกไว้ข้างตัวโม่โม่ ใช้เวลาห้าปี ถอนรากถอนโคนโม่โม่ได้ทั้งหมด
ดูจากสถานการณ์แล้ว โหมวฉี่ก็ชนะเห็นๆ
ชางหลิงก้มหน้าลงเงียบๆ
เขาทำแล้ว ของขวัญชิ้นนี้ เธอรับก็ต้องรับ ไม่รับก็ต้องรับ
แต่ว่า พอเรื่องข่าวดีของซูเสี่ยวเฉิงกับหลีซินผ่านไปแล้ว ที่เข้ามาแทนที่แทนคือความรู้สึกไม่สบายใจ
เธอรู้ว่าโหมวฉี่ไม่ใช่คนที่ใจดีเหมือนหน้าตาที่แสดงออกมา วันนี้พอได้เห็นแล้ว เขาเป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ
ฟ้าปีก่อน เขาไม่คิดเลยว่าเธอในวันนี้จะมาปรากฏข้างตัวโหมวยู่ และไม่รู้ว่าโม่โม่จะทำเรื่องเกินเลยมากมายขนาดนี้ แต่เขากลับเตรียมพร้อมแต่ต้นเอาโจวหลินมาไว้ข้างตัวโม่โม่ เก็บเกี่ยวหลักฐานความผิดของโม่โม่ ถ้าวันนี้ไม่เอามันเป็นของขวัญให้เธอ งั้น หลักฐานชิ้นนี้ สุดท้ายจะกลายเป็นอะไรล่ะ?
ของที่เอามาขู่โม่โม่? หรือว่า เอามาเป็นข้อมูลประจบโหมวยู่?
“ขอบใจ” ชางหลิงคิดมากอยู่ในใจ แต่ใบหน้ากลับยังคงรอยยิ้มเอาไว้ “คุณชายฉี่ ครั้งนี้คุณช่วยฉันไว้จริงๆ ต่อไปถ้ามีโอกาส ฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม”
“เรื่องเล็กน้อยไม่ต้องเกรงใจหรอก” โหมวฉี่ก็ไม่ได้พูดอย่างอื่น เขาพูดอย่างเรียบเฉยกับเซียวฉู่ว่า “ไปเถอะ ดูจบแล้วก็กลับเถอะ ดึกมากแล้ว ฉันง่วงแล้วล่ะ”
เซียวฉู่พยักหน้า โจวหลินยิ้มให้กับชางหลิง ชางหลิงเอาโทรศัพท์ในมือคืนให้หล่อนไป และมองดูพวกเขาสามคนออกไป
แต่พอถึงหน้าประตู โหมวฉี่ก็หยุดลงอีกครั้ง เขาหันหน้าข้างๆมาและพูดกับโหมวยู่
“อะยู่ ถ้าโจวหลินเป็นพยานคนเดียวไม่พอ ดีไซเนอร์ฉีจินหมิ่นฝ่ายออกแบบอาจจะช่วยได้ เพราะยังไง ตอนนั้นน้องสาวกับสามีของเธอก็ถูกคุณโม่ทำร้าย เรื่องซ้ำเติมกันแบบนี้ เธอน่าจะยอมช่วยนะ”
ชางหลิงเลิกคิ้ว
ฉีจินหมิ่น……
เธอเหมือนจะเคยได้ยินหลีซินพูดถึงนะ ตอนนั้นน้องสาวของฉีจินหมิ่นเข้าทำงานที่เซิ่งซื่อ เข้าใกล้โหมวยู่นิดเดียวเท่านั้น ต่อมากลับตกน้ำอย่างไม่ทราบสาเหตุและสามีทหารของฉีจินหมิ่น ในตอนที่ช่วยน้องสาวของเธอก็เลยจมน้ำไปด้วย……
ก่อนหน้านี้ชางหลิงยังรู้สึกแปลกๆ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมด ฉีจินหมิ่นไม่มีทางไม่รู้ทั้งหมดหรอก แต่หลังจากเรื่องนี้เกิดขึ้นแล้วเธอก็ยังคงทำงานในเซิ่งซื่อต่อไป ยังสามารถทำงานร่วมบริษัทเดียวกันกับคนที่ทำร้ายสามีตัวเองได้……
ตอนนี้ฟังที่โหมวฉี่พูดมาแล้ว ชางหลิงก็เข้าใจทุกอย่างแล้วล่ะ
ถ้าด้านหลังมีโหมวฉี่คอยคุ้มครอง และบอกเธอว่าสักวันจะแก้แค้นให้กับเธอ งั้นชีวิตนี้ก็จะมีความหวังขึ้นมาบ้าง
โหมวฉี่ออกจากห้องไป เหลือเพียงแต่ชางหลิงกับโหมวยู่สองคนที่สบตากัน
“คุณชายรอง” ฉู่ฉือถือแฟลชไดรฟ์ไว้ ไม่รู้ว่าต่อไปควรจะทำยังไง
โหมวยู่ไม่พูดอะไร เขามองแฟลชไดรฟ์ด้วยแววตาเย็นชา ตัวก็ไม่ขยับเลยสักก้าว
“ในเมื่อเอามาให้ถึงที่ งั้นก็รับไว้เถอะ” ชางหลิงพูดขึ้น เธอหลบสายตา หันหน้าไปจ้องโม่โม่ที่กองอยู่กับพื้น
ตอนนี้ สีหน้าของโม่โม่ซีดขาว เห็นได้ชัดว่า หล่อนรู้ว่าถ้าแฟลชไดรฟ์นี้ประกาศออกไปหล่อนจะมีจุดจบยังไง อาการบ้าคลั่งเมื่อกี้ก็ได้หายไปหมดสิ้นแล้ว
หล่อนจับผ้าปูที่นอนไว้แน่น ยังคงตกอยู่ในความตะลึงนี้
โจวหลินทรยศหล่อน ซูเสี่ยวเฉิงกับหลีซินก็ยังไม่ตาย……
แม้หล่อนจะทำให้การขอแต่งงานของโหมวยู่พัง แต่โหมวยู่กับชางหลิงกลับจดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นที่เธอทำมาทุกอย่าง จะมีความหมายอะไร?
“โหมวยู่” ชางหลิงเดินไปข้างๆโหมวยู่ ดึงแขนเสื้อของเขา
โหมวยู่ข่มอารมณ์ตัวเองไว้ ไม่ว่ายังไง ตอนนี้ทุกอย่างก็ถือว่าดีขึ้นแล้ว ไม่มีคนตายให้เหตุการณ์นี้ ชางหลิงก็ไม่ต้องรู้สึกเสียใจ ต่อไปพวกเขาก็จะได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขสักที
ชางหลิงพูดไม่ออก เธอป้าปากอยากจะพูด แต่กลับกลืนคำพูดลงไป
“ทำตามความคิดเธอเถอะ” โหมวยู่เห็นสีหน้าเธอก็รู้ว่าแล้วว่าเธออยากจะพูดอะไร
สายตาชางหลิงเปล่งประกาย ถามเขาว่า “จริงเหรอ? นายไม่ถามเลยเหรอว่าฉันจะทำอะไร?”
โหมวยู่ยื่นมือออกไป จับมือเธอไว้แน่น
เขาเกือบเสียเธอไปแล้ว ตอนนี้กว่าจะได้ความสงบนี้มา เธออยากทำอะไรก็ทำเถอะ ถึงฟ้าจะถล่มลงมายังมีเขาคอยแบกรับไว้ ส่วนเรื่องอื่น เขาไม่อยากสนใจแล้ว
โหมวยู่ไม่ตอบ แต่ชางหลิงกลับรู้ได้จากการกระทำของเขา เธอหันหน้าไปอีกครั้งและดวงตาก็ได้เปลี่ยนไปทันที
“คุณโม่บาดเจ็บ ส่งตัวไปโรงพยาบาล เรื่องทุกอย่างกลับประเทศแล้วค่อยว่ากัน”
ชางหลิงรู้ว่า ถึงแม้จะมีหลักฐานชี้ว่าโม่โม่สั่งให้คนจับตัวซูเสี่ยวเฉิง ถึงแม้จะชี้ได้ว่าหล่อนทำร้ายซูเสี่ยวเฉิง โทษของหล่อนก็แค่ตั้งใจทำร้ายคน บวกกับกฎหมายการลงโทษของประเทศนี้ก็ไม่เหมือนกับประเทศตัวเอง หากต้องขึ้นศาล จุดจบสุดท้ายของโม่โม่ยังไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง
ในประเทศนี้ ไม่มีใครสนใจว่าชาวต่างชาติเข้ามาทำเรื่องไม่ดีอะไร พวกเขาแค่มองเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องตลก ไม่มีการเห็นใจ ไม่มีความแค้น ดังนั้น……
เธอจะให้โม่โม่มีชีวิตอยู่ดีๆ กลับไปที่บ้านเกิดพวกเขาเอง ไปรับการพิจารณาโทษตรงนั้น
