40 การช่วยชีวิต
สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความอบอ้าวและอึดอัด
ทันทีที่พ่อบ้านใหญ่ตระกูลลู่พาเอี้ยนลี่เฉียงเข้ามาในห้องสายตาของคนเหล่านั้นก็จับจ้องไปที่เอี้ยนลี่เฉียงทันที ทุกคนต่างก็ตกตะลึง
ในบรรดานั้นมีแพทย์สองคนจ้องไปที่เอี้ยนลี่เฉียงด้วยความรังเกียจหลังจากช่วงเวลาสั้นๆ ที่พวกเขาตกตะลึงเล็กน้อย
พ่อบ้านใหญ่ตระกูลลู่เดินไปหาชายชราจากนั้นก้มลงแล้วพูดเบาๆกับเขา
ชายชราคนนั้นจับจ้องไปที่เอี้ยนลี่เฉียงเป็นเวลาสั้นๆ สองวินาทีก่อนที่จะโบกมือด้วยความผิดหวัง
“ ดี! ให้เขาลองดูสิเราจะทำทุกอย่างที่ทำได้และปล่อยให้ส่วนที่เหลือขึ้นอยู่กับชะตากรรมหากยังไม่สามารถช่วยเหลือเขาได้…ก็ให้เด็กรับใช้จัดการส่วนที่เหลือ… .. ”
พ่อบ้านใหญ่ตระกูลลู่พยักหน้าแล้วออกเดินไป เขาให้สัญญาณ ก่อนที่จะนำเอี้ยนลี่เฉียงไปยังห้องที่อยู่ติดกัน
หลังจากผ่านประตูห้องด้านข้างที่อยู่ถัดจากประตูนั้น เอี้ยนลี่เฉียงก็มาถึงห้องที่มีสาวใช้สองคนและผู้คุ้มกันสองคนที่ทำหน้าที่เฝ้าอยู่
แม้ว่าจะเป็นห้องนอน แต่ก็มีสิ่งของเพียงเล็กน้อยเท่านั้น .. มีเพียงเตียงที่สามารถมองเห็นได้โดยมีเด็กอายุหกถึงเจ็ดขวบนอนอยู่บนเตียง ผิวของเขาซีดใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยสีเขียวคล้ำ
เอี้ยนลี่เฉียงมองไปที่เด็กที่นอนอยู่บนเตียงก่อนที่จะมองไปที่ พ่อบ้านใหญ่ เมื่อเห็นว่าพ่อบ้านใหญ่พยักหน้าเอี้ยนลี่เฉียงจึงเดินไปตรวจสอบเด็กอย่างละเอียด
เด็กที่นอนอยู่บนเตียงสวมเสื้อคลุมกลางคืนสีขาวตัวหลวม ๆ ผมของเขาถูกมัดและดูคล้ายกับชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้างนอก
เอี้ยนลี่เฉียงเริ่มต้นด้วยการสัมผัสหน้าผากของเด็ก มันเย็นยะเยือกและไม่มีอุณหภูมิร่างกายเหมือนคนปกติอีกต่อไป
จากนั้นเขาก็ตรวจดูลมหายใจชีพจรและการเต้นของหัวใจของเด็ก ตามที่คาดไว้สัญญาณชีพทั้งหมดนี้ได้หายไปนานแล้วจากร่างกายของเด็กคนนี้
“นานแค่ไหนแล้วที่เด็กคนนี้อยู่ในสถานะนี้ … ?” เอี้ยนลี่เฉียงถามพ่อบ้านใหญ่
“ก่อนอาหารกลางวันจนถึงตอนนี้ประมาณสามชั่วยามแล้ว!” พ่อบ้านใหญ่ถอนหายใจ “ เช้านี้เขาเล่นซ่อนหาข้างนอกกับเด็กๆ คนอื่นๆจากที่พัก ในขณะที่ซ่อนตัวอยู่ในดงกกริมฝั่งแม่น้ำเขาบังเอิญลื่นตกลงไปในน้ำ
ขาของเขาถูกต้นไม้น้ำมัดอยู่และด้วยเหตุนี้เขาจึงจมน้ำไป ตอนแรกเด็กๆไม่พบเขาและคิดว่าเขาวิ่งไปที่อื่น พอเป็นช่วงเวลาอาหารกลางวันเราถึงรู้ว่าเขาหายไป
หลังจากพบเขาในน้ำเขาก็เป็นแบบนี้มาตลอด ตั้งแต่เรายกเขาขึ้นจากน้ำเราคิดหาวิธีการมากมายในคฤหาสน์เราเคยลองยกเขาขึ้นด้วยเท้ากดหน้าอกและเป่าปาก
นอกเหนือจากการปล่อยน้ำออกมาเล็กน้อยจากปากของเขาแล้วก็ไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้น แม้ว่าแพทย์ที่เราเชิญมาจะพยายามทุกวิธี แต่ก็ไม่ได้ผล … “
เอี้ยนลี่เฉียงรู้ดีว่าถ้าไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริงที่ว่าเด็กจมน้ำนานกว่าหกชั่วโมงจะไม่มีทางที่ตระกูลใหญ่เช่นตระกูลลู่จะหันไปหาคนนอก
สำหรับการกดหน้าอกและการช่วยชีวิตแบบเป่าปากที่พ่อบ้านใหญ่กล่าวถึงนั้นเรียกว่าการกระตุ้นหัวใจและการผายปอดในโลกเก่าของเขา
มีผู้ฝึกฝนการต่อสู้มากมายในโลกนี้ เมื่อเปรียบเทียบกับคนธรรมดาแล้วผู้ฝึกฝนการต่อสู้มีความรู้เกี่ยวกับสภาพร่างกายของมนุษย์มากกว่า
เทคนิคการฆ่าจำนวนมากยังเป็นวิธีการที่สามารถช่วยชีวิตผู้คน ดังนั้นเขาจึงไม่คาดคิดว่าขั้นตอนการช่วยชีวิตของโลกเก่าจะปรากฏขึ้นที่นี่
“ข้าขอทราบได้ไหมว่าเด็กคนนี้มีความสำคัญอย่างไรกับตระกูลลู่”
“เด็กคนนี้เป็นหลานชายคนโตของนายผู้เฒ่าลู่ ก่อนที่เด็กคนนี้จะเกิดนายผู้เฒ่ามีหลานสาวเพียงไม่กี่คน!”
พ่อบ้านใหญ่เหลือบมองไปที่เอี้ยนลี่เฉียงเขาคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้คงกังวลเกี่ยวกับค่าใช้จ่าย
เขาจึงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำ“ ถ้าเจ้ามีวิธีที่จะช่วยเขาได้ก็ลงมืออย่างเต็มที่ อย่ากังวลเรื่องค่าใช้จ่ายตระกูลลู่ของเราจะสามารถจ่ายได้
ถ้า้จ่าต้องการสบายไป 100 ปี ตระกูลลู่ของเราก็สามารถมอบให้ได้เสมอ ขอเพียงเจ้าสามารถช่วยชีวิตเขา! “
ไม่แปลกใจว่าทำไม! ปรากฎว่าเด็กคนนี้เป็นหลานชายคนโตของตระกูลลู่!
ในที่สุดเอี้ยนลี่เฉียงก็เข้าใจเหตุผลว่าทำไมผู้คนของตระกูลลู่จึงกังวลมาก
“ถ้าอย่างนั้นข้าจะต้องขอให้พ่อบ้านใหญ่ช่วยข้าเตรียมของนิดหน่อย!”
“อะไรที่เจ้าต้องการ?”
เอี้ยนลี่เฉียงมองไปที่เด็กคนนั้นที่กำลังนอนอยู่บนเตียง “พ่อบ้านใหญ่โปรดเตรียมอ้ายเย่(Moxa สมุนไพรที่ใช้ในการรมควัน)ให้ข้าสองแท่ง!”
“ อ้ายเย่แท่ง?” พ่อบ้านใหญ่จ้องมองไปที่เอี้ยนลี่เฉียงด้วยความประหลาดใจ เขาจะไม่แปลกใจแม้ว่าเอี้ยนลี่เฉียงจะร้องขอบางสิ่งที่ล้ำค่าในสถานการณ์นี้
อย่างไรก็ตามคำว่า ‘อ้ายเย่แท่ง’ ทำให้เขาประหลาดใจ เนื่องจากสินค้าชิ้นนี้เป็นสินค้าราคาถูกและหาได้ทั่วไปตามแหล่งธรรมชาติ ถือได้ว่าเป็นสมุนไพรชั้นต่ำชนิดหนึ่ง
“เจ้าต้องการอะไรอีกไหมอย่างเช่นผู้ช่วย?” บ้านใหญ่ตระกูลลู่ถาม
“ไม่จำเป็นข้าขอแค่อ้ายเย่แท่งและเทียนไขเพื่อจุดไฟ อุณหภูมิในห้องนี้ต่ำไปหน่อยควรเพิ่มถ่านอีกสองสามอ่าง!”
หลังจากจ้องมองเอี้ยนลี่เฉียงอย่างลึกซึ้งพ่อบ้านใหญ่ตระกูลลู่ก็ออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
ภายในเวลาไม่ถึงสองนาทีคนรับใช้สองสามคนก็เข้ามาพร้อมกับถืออ่างถ่านไฟสีแดงอีกสองสามใบและวางไว้ที่มุมห้องในขณะที่ยังคงมีการถ่ายเทอากศดีอยู่
ในเวลาเดียวกันพ่อบ้านใหญ่ก็กลับมาพร้อมกับสิ่งของที่เอี้ยนลี่เฉียงร้องขอ
