หลังจากการต่อสู้อันดุเดือดกับเนท ชั่วโมงในการเช่า VR แคปซูลได้หมดลง และควินน์ก็ไม่มีเครดิตพอจะเล่นได้อีก แม้ว่าเขาจะแพ้การต่อสู้จำลองในเกม แต่เขาก็รู้สึกพึงพอใจที่ได้เรียนรู้อะไรมากมายระหว่างการต่อสู้กับเนท
การโจมตีปกติของเขาและสกิลโลหิตฟาดฟันไม่รุนแรงพอที่จะสร้างความเสียหายใดๆให้กับเนทได้ ในขณะที่อีกฝ่ายใช้ทักษะที่เป็นโลหะแบบนั้น อย่างไรก็ตาม สกิลอัดกระแทกของเขา คือสกิลที่ใช้โจมตีอย่างเดียวโดยไม่ได้เสริมความแข็งแกร่งให้กับร่างกายเขาเลย ทว่าตอนนี้ควินน์คิดออกแล้วว่าสกิลสามารถทำอะไรได้บ้าง มันเป็นการโจมตีจากภายใน ที่เอาไว้ใช้ตอบโต้กับผู้มีทักษะต่างๆ ประเภทเปลี่ยนแปลงรูปร่างหรือเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้ร่างกายได้
ควินน์แทบรอไม่ไหวแล้วสำหรับการฝึกสอนอื่นๆที่ชายผมบลอนด์จัดเก็บเอาไว้ให้เขา แต่เขาก็ไม่รู้เช่นกันว่ามันจะปลดล็อคเมื่อไหร่ เพราะชายผมบลอนด์กล่าวเพียงเมื่อเขาพร้อม สกิลเหล่านั้นจะปลดล็อคให้ทันที
มีสองทางที่เป็นไปได้ คือหนึ่ง ค่าสถานะทั้งหมดของควินน์จะต้องสูงพอ ตามข้อกำหนดของสกิลในการต่อสู้นั้นๆ หรือควินน์จะต้องมีเลเวลที่สูงกว่านี้
การฝึกสกิลต่อสู้ทั้งสองท่า สอนให้เขารู้ว่าค่าพลังงานนั้นสำคัญแค่ไหน ก้าวพริบตาถือเป็นสกิลที่น่าทึ่ง มันช่วยให้เขาหลบการโจมตีได้อย่างฉับพลัน แต่ถ้าหากเขาใช้สกิลนี้มากกว่าสองครั้ง ในตอนนั้น เขาก็อาจจะตาย และถ้าเขาอยู่ภายใต้แสงแดด เขาไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าจะใช้สกิลนี้ได้
มันเลยทำให้ควินน์ครุ่นคิดอย่างหนัก เกี่ยวกับการอัพแต้มสถานะของเขาในอนาคต บางทีการอัพค่าสถานะให้ตัวเองมีความเร็วหรือความแข็งแกร่ง ก็ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเสมอไป
เมื่อคิดได้แบบนั้น ควินน์จึงนัดเจอกับเรย์ร่าเพื่อปรึกษาเรื่องสำคัญในวันนี้ มีบางอย่างที่เขาจะต้องเรียนรู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเขาต้องการจะแข็งแกร่งมากขึ้นกว่านี้ในอนาคต
วันนี้คือวันอาทิตย์ ดังนั้น ควินน์จึงยังคงหยุดพักอยู่ ก่อนจะได้กลับไปเรียนหลักสูตรทางทหารในสัปดาห์ต่อไป พระอาทิตย์สาดแสงมาตั้งแต่เช้า และควินน์กำลังยืนอยู่นอกประตูโรงเรียนด้วยความอดทน เพื่อรอเรย์ร่า
ถึงแม้จะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ควินน์ก็ยังคงสวมชุดนักเรียนของตัวเอง เพราะเขาไม่มีเสื้อผ้าอื่นเลยนอกจากชุดที่ทางโรงเรียนเตรียมไว้ให้ และตัวเขาก็เติบโตขึ้นมาพร้อมกับเครื่องแบบของโรงเรียนเก่า
“ไอ้พระอาทิตย์บ้า!” ควินน์บ่นอุบ ขณะที่ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ
[ ค่าสถานะทั้งหมดลดลงครึ่งหนึ่ง ]
นับตั้งแต่ที่เขาวิวัฒนาการจากมนุษย์ธรรมดากลายเป็นครึ่งมนุษย์ ดูเหมือนแสงแดดจะน่ารำคาญสำหรับเขาเอามากๆ เขามีเหงื่อท่วมตัวถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ร้อนเสียขนาดนั้น และเขาก็เริ่มปวดหัวมากขึ้นหากอยู่ข้างนอกนานจนเกินไป
ในที่สุด หลังจากรอได้สักพัก เรย์ร่าก็มาถึง เธอสวมชุดเดรสสีแดงน่ารักๆที่เผยให้เห็นเรียวขาซึ่งเข้ากันกับผมสั้นของเธอ เด็กสาวยังคงถือธนูเอาไว้และกระบอกใส่ลูกธนูข้างๆตัว โดยที่หลังของเธอก็สะพายกระเป๋าใบใหญ่อยู่พอประมาณ
“นายพร้อมรึยัง?” เรย์ร่าถาม
ควินน์มองไปที่กระเป๋าใบใหญ่ๆของเธอ และคิดว่ามันคงหนักมาก
“ให้ฉันสะพายมันให้เธอเอาไหม?” ควินน์ถาม แม้ว่าค่าสถานะทั้งหมดของเขาจะลดลงไปครึ่งหนึ่ง และเรี่ยวแรงของเขาก็เหือดหายออกไปจากร่าง เขาก็คาดหวังว่าเธอจะไม่ปฏิเสธเขา
“ไม่เป็นไร กระเป๋าฉันเบากว่าที่นายคิด ฉันใช้พลังของตัวเองเพื่อทำให้มันเบาขึ้น” เรย์ร่าตอบ
ควินน์ไม่แน่ใจเลยว่าเธอพูดจริงหรือโกหก เพราะเขาเองไม่รู้จะทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้
เขาควรจะยืนกรานและพยายามตื้อหรือเปล่า? ควรเป็นสุภาพบุรุษที่ยื่นมือเข้าไปช่วยเลยใช่หรือไม่ หรือถ้าผู้หญิงพูดว่าเธอทำได้ ก็แปลว่าเธอทำได้จริงๆ
สุดท้าย ควินน์ก็ไม่อยากจะคิดอะไรให้มากไปกว่านี้ และตัดสินใจปล่อยให้เรย์ร่าแบกกระเป๋าหนักๆของเธอต่อไป หากเธอต้องการให้เขาแบกกระเป๋าให้ เธอคงบอกเขาตั้งแต่แรกแล้ว
ทั้งสองคนเดินออกห่างจากบริเวณโรงเรียนและเดินต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงสวนสาธารณะที่ดูเงียบสงบ มีนักเรียนบางคนกำลังเล่นสนุกอยู่กับทักษะพิเศษของตัวเอง และในขณะเดียวกับก็มีทหารอยู่บางคนกำลังพักผ่อนสบายๆอยู่ที่ม้านั่ง
“เงียบสงบดีไม่ใช่เหรอ?”
“ใช่ มันก็ดีแล้วนี่นา” ตอนนั้นเองความทรงจำก็แล่นเข้ามาในหัวของเขา ด้วยข่าวทั้งหมดที่เขาได้ยินมาจากทางทีวีเกี่ยวกับชีวิตในช่วงสงคราม เหตุการณ์เหล่านั้นมันอาจจะเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อไหร่ก็ได้ เพราะสุดท้ายพ่อแม่ของเขาก็เสียชีวิตไปเพราะสงครามนั่นไปแล้ว “แต่ใครจะรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน มันจึงเป็นเหตุผลที่ฉันจะต้องแข่งแกร่งขึ้นให้ได้ยังไงล่ะ”
เรย์ร่าวางกระเป๋าใบใหญ่ไว้ที่พื้นราวกับว่ามันเป็นภาระบ่นบ่าของเธอ แม้ว่าเธอจะใช้ทักษะพิเศษช่วยพยุง แต่มันคงจะเหนื่อยสำหรับใครบางคนที่แบกสิ่งของมาจนถึงที่นี่
นั่นคือตอนที่เรย์ร่าเริ่มเอาของออกจากกระเป๋าทั้งหมด ในนั้นเต็มไปด้วยสิ่งของหลายประเภท มีเครื่องแต่งตัวมากมาย เช่นหมวก ผ้าพันคอ แว่นกันแดด และส่วนใหญ่เป็นสีดำ
จากนั้นเธอก็หยิบสิ่งของออกมามากขึ้น ทั้งโลชั่นอื่นๆและครีมกันแดดต่างๆจนสุดท้ายก็เป็นร่มที่เธอหยิบออกมา
“นี่มันแพงเกินไปไหม?” ควินน์ถามด้วยความกังวล หลังจากได้เห็นว่าเธอซื้อของพวกนี้
“ไม่ต้องห่วงหรอก ครอบครัวของฉันส่งเครดิตมาให้ และฉันก็ใช้ของที่โรงเรียนให้มาจนหมดแล้ว” เรย์ร่าตอบ “อีกอย่าง ฉันก็ซื้อของพวกนี้มาจากตลาดกลางมันก็เลยไม่แพงเท่าไหร่”
ตลาดกลางคือร้านค้าออนไลน์ที่ใช้กันทั่วโลก โดยมีสินค้าทั้งหมดที่ใช่ในชีวิตประจำวันของคุณ เช่น เสื้อผ้า อาหาร สาธารณูปโภคต่างๆและอื่นๆอีกมากมาย
ด้วยการใช้เครื่องเทเลพอร์ต ทำให้สิ่งของๆคุณสามารถจัดส่งถึงคุณได้ในทันที ตราบใดที่คุณสามารถจ่ายเงินเพื่อซื้อสิ่งของนั้นได้ หากไม่ได้ซื้อของเหล่านั้น มันก็จะถูกเก็บไว้ในคลังฝากสินค้า
และโรงเรียนเตรียมทหารแห่งนี้ ก็มีคลังฝากสินค้าให้กับนักเรียนทุกคน ทว่านอกเหนือจากสิ่งของในชีวิตประจำวันของคุณ ตลาดกลางยังถูกใช้ในการซื้อขายอาวุธอสูรทุกระดับ หนังสือสกิลต่างๆ และตำราแห่งทักษะมากมายรวมไปถึงอุปกรณ์อื่นๆที่เป็นประโยชน์ในการต่อสู้ของคุณ
อย่างไรก็ตาม การเข้าถึงส่วนนี้ของตลาด คุณจะต้องมี ID ทางทหาร ซึ่งนักเรียนทุกคนจะมี ID ชั่วคราวเพื่อเอาไว้ใช้งาน ซึ่งในระหว่างนั้นคุณจะกลายเป็นนักเดินทาง
นักเดินทาง คือกลุ่มคนที่ไม่ได้ทำงานให้กับกองทัพ แต่ทำงานให้กับบริษัทเอกชน และมักจะเข้าไปในประตูมิติเพื่อสำรวจดาวเคราะห์อื่นที่แตกต่างกันออกไป
“แล้ว..นายอยากจะทำอะไรเป็นอย่างแรก?” เรย์ร่าถามขณะที่ถือครีมกันแดดเอาไว้ในมือ
