ตอนที่ 50 ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย
เซิ่งอี่เจ๋อบังคับพาเธอกลับ หญิงสาวดิ้นรน ทั้งกัดทั้งตีเขา แต่ชายหนุ่มผู้มีสีหน้าบึ้งตึงก็ไม่ยอมปล่อย
หลังจากที่ลากเธอออกมาจากคอนเสิร์ตเรียบร้อยแล้ว อันซย่าซย่าจึงระเบิดโทสะออกมาในที่สุด
“เซิ่งอี่เจ๋อคนบ้า! ทำอย่างนี้ทำไม บัตรถูกตรวจไปแล้วทีนี้เราก็กลับเข้าไปไม่ได้แล้ว!” อันซย่าซย่ารู้สึกเจ็บปวดใจจนเกือบร้องไห้
สีหน้าชายหนุ่มเย็นเยียบ “ทำไมถึงชอบเขามากมายขนาดนั้น เขาอาจจะมีแฟนอยู่แล้วก็ได้ ไม่ต้องเทิดทูนเขาเป็นไอดอลขนาดนั้นหรอก หรงเช่อไม่มีทางเห็นค่าสิ่งที่เธอทำให้หรอกน่า!”
“ทำไมไม่บอกแบบนั้นกับพวกแฟนๆ ตัวเองล่ะ! อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันชอบเขาในฐานะแฟนเพลงและมันก็เป็นเรื่องของฉัน ฉันไม่ได้ไปทำร้ายใคร นายไม่มีสิทธิ์มาวิจารณ์ฉัน!”
อันซย่าซย่าสลัดมือที่รัดแน่นของเขาสุดแรงก่อนจะหันหลังกลับไปมองฝูงชนที่กำลังดูคอนเสิร์ตด้วยความรู้สึกท้อแท้และอับจนหนทาง
โอกาสซึ่งหาได้ยากมากที่จะได้มาดูนักร้องขวัญใจของเธอใกล้ชิดขนาดนี้ในคอนเสิร์ต ถูกทำลายจนสิ้นซากโดยเจ้าปีศาจร้ายตนนี้
ขัดใจ! น่าขัดใจจริงๆ!
เซิ่งอี่เจ๋อกระชากไหล่เธอให้หันกลับมาอย่างแรง “เธอแน่ใจนะว่าเธอไม่ได้กำลังทำร้ายใคร” เขาบอกขณะมองเธอด้วยสายตาเย็นชา
“แน่!” ถึงจุดจุดนี้แล้วเธอโมโหเกินว่าจะสนใจเรื่องสัญญา และตอบกลับไปโดยไม่คิด “นายนั่นแหละที่ทำร้ายฉัน! ไปเลยนะ! ฉันไม่อยากเห็นหน้านายอีก!” หญิงสาวตะโกนใส่หน้า
หลังจากได้ยินคำพูดแรงๆ ของเธอ เซิ่งอี่เจ๋อก็ดูเหมือนจะโกรธมากกว่าที่เธอโกรธเขาเสียอีก เขาบีบไหล่เธอแรงขึ้นและแรงขึ้นเรื่อยๆ จนหญิงสาวสะดุ้งด้วยความเจ็บ
“ปล่อยฉันนะ… โอ๊ย…” เธอพยายามจะแกะนิ้วเขาออก
เมื่อเห็นท่าทีไม่พอใจของเธอ เซิ่งอี่เจ๋อก็ค่อยๆ คลายมือออก
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ “ฉันก็ไม่อยากเห็นหน้าเธอ! บ๊ายบาย!”
ผู้หญิงอะไรไม่รู้คุณคนบ้างเลย! เขาอุตส่าห์ใช้เวลาติดตามหาเธอมาหลายปี นอกจากจะจำเขาไม่ได้แล้วยังทำให้เขาอารมณ์เสียตลอด
ผู้หญิงเป็นสัตว์โลกที่สร้างปัญหาเยอะที่สุดในโลกเลย
แล้วเขาก็ผลุนผลันเดินจากไป ทิ้งให้อันซย่าซย่ายืนอยู่ตรงนั้นตามลำพัง
หญิงสาวหันไปดูคอนเสิร์ตซึ่งห่างไปไม่ไกลอีกครั้ง พลางวางแผนเรียกรถแท็กซี่กลับบ้านอย่างผิดหวัง แต่พอล้วงเข้าไปในกระเป๋าก็ถึงกับใจหายวาบทันที
เธอค้นดูอีกครั้งและแน่ใจอย่างหนึ่ง
ให้ตายสิ! เธอลืมเอากระเป๋าสตางค์มา!
หญิงสาวเตะหินก้อนเล็กๆ บนพื้นด้วยท่าทีเศร้าสร้อย ตั้งแต่มาเจอกับเซิ่งอี่เจ๋อ ทุกสิ่งทุกอย่างก็ผิดพลาดไปหมด!
ปึ้ก— หินเล็กๆ ก้อนนั้นกระเด็นไปโดนหน้าแข้งของผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ห่างไปไม่ไกล
“เฮ้ย! ใครเตะมาโดนฉันฟะ อยากตายรึไง!” ชายคนนั้นคำรามอย่างดุเดือด ทำเอาเธอตกใจหน้าซีดไปเลย
เมื่อเธอหรี่ตามองดีๆ ก็เห็นว่ามีผู้ชายหลายคนยืนอยู่เป็นกลุ่ม คนหนึ่งถือขวดเบียร์ไว้ในมือและดูท่าทางจะเมามากด้วย
อันซย่าซย่าใจหายวาบ รู้ว่าตัวเองกำลังจะเจอปัญหาเข้าให้แล้ว เธอรีบเอ่ยขอโทษทันที “ฉันขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ…”
“นี่ แม่สาวน้อย รู้ไหมว่าทำร้ายร่างกายคนอื่นมันผิดกฎหมายนะ ฮ่าๆ …” ผู้ชายคนนั้นเดินโซเซเข้ามาหาเธอพร้อมด้วยขวดเบียร์ เมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาบอบบางของอันซย่าซย่า ความคิดชั่วๆ ก็แวบผ่านเข้ามาในแววตาเขา “มานี่ซิ… มาช่วยฉันดูดีๆ หน่อย… ดูซิว่าฉันมีแผลอะไรร้ายแรงไหม…”
เขาตั้งใจจะรวบตัวเธอไว้ซึ่งทำให้อันซย่าซย่าตกใจจนร้องเสียงหลง อีกสองคนที่เหลือฉีกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และไม่แสดงทีท่าว่าจะห้ามเพื่อนเลย
มือใหญ่โตของเขาเกือบจะคว้าอันซย่าซย่าไว้ได้ แต่เธอเอี้ยวตัวหลบได้หวุดหวิด มีคนเดินผ่านมาอยู่บ้าง ทว่าทุกคนต่างก็เพียงแค่เหลือบมองมาที่เธอแล้วทำธุระของตัวเองต่อไป
ในวินาทีนั้นเอง อันซย่าซย่าก็รู้ซึ้งแก่ใจว่าความสิ้นหวังเป็นอย่างไร
