เช้าตรู่วันที่สอง งานประมูลลูกปลาได้เริ่มขึ้น
กรมประมงและรัฐบาลแคนาดาให้ความสำคัญกับงานประมูลนี้มาก เพราะการประมงเป็นหนึ่งในรายได้หลักของประเทศแคนาดาที่เกี่ยวพันถึงการงานของคนนับล้านและการบริโภคของคนนับสิบล้านเลย ในช่วงที่เศรษฐกิจซบเซา ธุรกิจรายได้หลักนี้แหละที่จะต้องทำผลงานออกมา
ดังนั้นรัฐบาลจึงทำการเชิญผู้สื่อข่าวจำนวนมากมาในงานประมูลนี้ด้วย เจ้าของฟาร์มปลาที่เข้าร่วมงานประมูลในครั้งนี้มีไม่ถึงสองร้อยคน แต่นักข่าวและช่างภาพจากทุกสำนักรวมกันมีถึงสี่ห้าสิบคน ถือว่ามีจำนวนเยอะมากทีเดียว
ตอนที่ฉินสือโอวเดินเข้าไปในงานนั้นราวกับเขาเป็นดาราดังเลย เขากับแซนเดอร์สกำลังคุยกันเรื่องปลายอดม่วงพันธุ์มินิอยู่ ทันใดนั้นกล้องถ่ายภาพทั้งหลายก็โผล่ออกมาทั้งสองข้างทาง เต็มไปด้วยแสงไฟสาดส่องเข้ามาทันที
แม้ว่าจะมีการเตรียมใจไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่ท่านชายฉินก็ยังตกใจกับภาพที่เห็น เขาลูบจมูกแล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงทอดถอนใจออกมาว่า “ไม่ตายสิ รู้สึกว่าช่วงนี้ผมจะมีชะตาต้องกันกับนักข่าวเสียจริง อัตราการออกงานของผมนี่น่าจะเทียบได้กับดารารองแล้วหรือเปล่านะ?”
งานเลือกตั้งของวินนี่ การแข่งขันรอบชิงชนะเลิศของโรงเรียนประถมแกรนท์ และงานประมูลลูกปลาในครั้งนี้ ล้วนก็มีนักข่าวเข้าร่วมด้วยทั้งนั้น
แซนเดอร์สวิเคราะห์แทนฉินสือโอวสักพัก แล้วพูดว่า “บอส ผมค้นพบจุดที่น่าสนใจมากจุดหนึ่ง คุณดูนะ ตอนที่เลือกตั้งนายกเทศมนตรี นักข่าวแทบไม่ได้สนใจคุณเลย ตอนงานแข่งขันคุณก็เป็นแค่ตัวประกอบเท่านั้น แต่ตอนนี้คุณได้เป็นถึงพระรองแล้ว แล้วต่อไปล่ะ…”
“ไม่นะ ศาสตราจารย์ ผมในตอนนี้เป็นพระเอกหรือเปล่า?” ฉินสือโอวตอบกลับไปอย่างดีใจ
แซนเดอร์สยักไหล่แล้วพูดว่า “คุณแน่ใจเหรอครับ? ผมว่าพระเอกน่าจะเป็นแมทธิว จินนะ”
ฉินสือโอวคิดสักพัก ถอนหายใจแล้วพูดว่า “คุณพูดถูก แมทธิวสิที่เป็นพระเอก”
“ไม่เป็นไรครับ หากปล่อยไปตามสถานการณ์ตอนนี้ ครั้งหน้าคุณต้องได้เป็นพระเอกแน่ อย่าท้อใจไปเลยครับ” แซนเดอร์สพูดปลอบใจเขา
ฉินสือโอวส่ายหัว แต่หลังจากนั้นเขาก็กลับมาพูดด้วยเสียงประหลาดใจว่า “เฮ้ย ผมจะท้อใจทำไม? ผมเป็นเจ้าของฟาร์มปลานะ ไม่ใช่ดาราสักหน่อย!”
สำหรับนักข่าวแล้ว ฉินสือโอวอาจจะไม่ใช่พระเอก แต่สำหรับเหล่าเจ้าของฟาร์มปลา ฉินสือโอวเป็นบุคคลหลักอย่างไม่ต้องสงสัยเลย หลังจากเขาเข้าไปในงานแล้วก็มีคนมาทักทายเขาไม่ขาดสาย แต่คนส่วนมากเหล่านั้นท่านชายฉินกลับไม่รู้จักพวกเขาเลย
ภายหลังแมทธิว จินมาถึง เขาทำการกล่าวเปิดก่อน จากนั้นค่อยเชิญพิธีกรสวมถุงมือขาวผู้ชำนาญการมาดำเนินงานประมูลต่อ
งานประมูลที่ฉินสือโอวเคยเข้าร่วมมาก่อนหน้านี้ เขาเป็นผู้ได้รับผลประโยชน์ในทุกงาน เขาเป็นฝ่ายที่เสนอสินค้าออกประมูล ครั้งนี้แม้ว่าเขายังคงเป็นฝ่ายเสนอสินค้าออกประมูล แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือเขาจะเข้าร่วมการประมูลด้วย เพราะเขาได้เล็งผลิตภัณฑ์ทะเลไว้หลายอย่างเลย
แมทธิว จินกล่าวเปิดได้กระชับและแจ่มแจ้งเกี่ยวกับวัตถุประสงค์และขั้นตอนของงานประมูลในครั้งนี้ คนต่างระดับกัน สิ่งของที่สนใจก็ไม่เหมือนกัน ฉินสือโอวรู้สึกว่างานประมูลแบบนี้เป็นประโยชน์ในการพัฒนาอุตสาหกรรมการประมงของแคนาดาได้เยอะเลยทีเดียว
หน้าที่ของเจ้าของฟาร์มปลาคือการมาซื้อผลิตภัณฑ์ทะเลสายพันธุ์ต่างๆ เรื่องการขายลูกปลาลูกกุ้งลูกปูนั้นล้วนเป็นหน้าที่รองทั้งนั้น แต่ว่าก็ยังเป็นสิ่งที่จำเป็นอยู่ แต่เพราะพวกเจ้าของฟาร์มปลามีกำลังไม่เพียงพอ จำนวนลูกพันธุ์ที่ผลิตได้ในแต่ละปีก็มีจำนวนจำกัด
เมื่อเป็นเช่นนี้ ขอแค่พันธุ์ผลิตภัณฑ์ทะเลพวกนี้สามารถขายได้ในราคาสูง พวกเจ้าของฟาร์มปลาก็ยินดีที่จะทำแล้ว
สิ่งที่งานประมูลอุตสาหกรรมการประมงเสนอให้ก็คือเวทีนี้นั่นเอง วัตถุประสงค์ของงานประมูลนี้คืออะไร? แมทธิว จินพูดอย่างตรงไปตรงมาเลยว่า ก็คือโก่งราคา โก่งราคาของพันธุ์ผลิตภัณฑ์ทะเลขึ้นไป!
การโก่งราคานั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นมาก ไม่เหมือนกับฟองสบู่ในเศรษฐกิจ ไม่เหมือนกับการโก่งราคาอสังหาริมทรัพย์ ตอนนี้ทุกคนต่างไม่ยินดีที่จะแลกเปลี่ยนทรัพยากรกัน ผลิตภัณฑ์ทางทะเลหลายชนิดจึงสามารถผลิตได้แค่ในบริเวณเล็กๆ เท่านั้น อีกอย่างสภาพที่อยู่อาศัยของพวกมันในตอนนี้ก็ใช่ว่าจะเหมาะสมที่สุด
การโก่งราคาพันธุ์ผลิตภัณฑ์ทะเล พวกเจ้าของฟาร์มปลามีหวังที่จะได้ผลประโยชน์ หนำซ้ำกำไรยังมากพอให้พวกเขาหวั่นไหวอีกด้วย จึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะยอมนำพันธุ์ผลิตภัณฑ์ทะเลคุณภาพดีออกมาแบ่งปัน สิ่งนี้มีประโยชน์อย่างมากต่ออุตสาหกรรมการประมงของแคนาดาเลยทีเดียว
ในด้านนี้ทางประเทศจีนมีการจัดการได้ดีกว่า เพราะว่างานจำพวกนี้เป็นงานของรัฐบาล การนำเข้าพันธุ์ใหม่ พัฒนาพันธุ์ใหม่ จากนั้นค่อยนำมากระจายให้กับท้องถิ่น รัฐบาลลงเงินและทรัพยากรให้ ประชาชนเพียงรอรับผลประโยชน์ก็พอ
นี่คือข้อดีของระบบสังคมนิยม แต่ทว่าเพราะมีปัญหาเรื่องประสิทธิภาพ ทำให้ประสิทธิภาพการทำงานของการจัดแบ่งงานของประเทศจีนนั้นมีชื่อเสียงไปทั่วโลก ความหลากหลายของสายพันธุ์ใหม่ที่นำเข้ามาหรือการพัฒนาสายพันธุ์ใหม่นั้นมีน้อยเกินไป ไม่มีกำลังมากพอ
แคนาดาไม่เหมือนกัน กรมประมงเป็นผู้ดูแลจัดการไม่ใช่ผู้บริการ พวกเขาเจ้าของฟาร์มปลาอยากจะเพาะพันธุ์อะไรให้คิดหาวิธีเอาเอง จะพัฒนาอย่างไร นำเข้าอย่างไร ล้วนเป็นเรื่องของตัวเอง รัฐบาลไม่เข้ามายุ่ง
ดังนั้น เจ้าของฟาร์มปลาใหญ่อย่างฉินสือโอวจึงต้องจ้างผู้เชี่ยวชาญด้านผลิตภัณฑ์ทางทะเลอย่างแซนเดอร์สเพื่อมาช่วยตัวเองดูแลฟาร์มปลา ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น เจ้าของฟาร์มปลาที่มาร่วมงานกว่าสองร้อยกว่าคน ต่างก็จ้างผู้เชี่ยวชาญด้านผลิตภัณฑ์ทะเลหรือไม่ก็ตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้กันทั้งนั้น
เทียบกันแล้ว ความรู้ด้านวัฒนธรรมของเจ้าของฟาร์มปลาในแคนาดานั้นถือว่าเป็นอันดับต้นๆ ของโลก แม้แต่ประเทศญี่ปุ่นเองก็สู้พวกเขาไม่ได้
การโก่งราคาพันธุ์ผลิตภัณฑ์ทะเลในงานประมูล ก็คือวิธีการอย่างหนึ่ง ทั้งขับเคลื่อนทรัพยากรให้หมุนเวียน แลกเปลี่ยนและขยายทรัพยากรล้ำค่าได้อย่างไร้ที่ติ และยังสามารถปรับรูปแบบใหม่ให้กับผลิตภัณฑ์ทะเลที่มีค่าได้อย่างดีเยี่ยมอีกด้วย
หลังแมทธิว จินพูดจบ ผู้คนในงานส่งเสียงปรบมือกันประปราย พวกเจ้าของฟาร์มปลาไม่ได้นับถืออะไรประธานกรมประมงแต่อย่างใด ในสายตาพวกเขารัฐบาลนั้นไร้ความสามารถมาก ช่วยเหลือพวกเขาไม่ค่อยได้ ไม่อย่างนั้นทำไมธุรกิจของพวกเขาถึงทำยากขึ้นทุกวัน กำไรที่ได้ก็น้อยลงทุกวันล่ะ?
สำหรับงานประมูลอุตสาหกรรมการประมงในครั้งนี้ เป็นงานที่รัฐบาลควรต้องทำอยู่แล้ว พวกเขาจ่ายภาษีมากมายเพื่อเลี้ยงชีวิตพนักงานพวกนี้ ก็เพื่อให้พนักงานเหล่านี้ทำงาน นี่ถือว่าเป็นงานบริการพื้นฐานอย่างหนึ่ง
ฉินสือโอวปรบมืออย่างตั้งใจ ก็เพราะเขาเห็นแก่หน้าแมทธิว จิน เมื่อเจ้าของฟาร์มปลารอบๆ เห็นเขาปรบมืออย่างจริงจังแล้ว ก็พากันจำใจให้เกียรติเขา พากันปรบมือตาม
เมื่อเป็นแบบนี้ ไม่นานเสียงปรบมือจึงดังขึ้นมา นักข่าวรอบๆ รีบพากันถ่ายภาพ เพราะนี่แหละเป็นภาพประชาสัมพันธ์ที่รัฐบาลต้องการ
ชายถุงมือขาวขึ้นเวที เปิดงานประมูลอย่างเป็นทางการ ชิ้นแรกที่นำออกมาเป็นปลาชนิดหนึ่งจากฟาร์มปลาของฉินสือโอว ปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติก
ปลาที่เยอะที่สุดในฟาร์มปลาต้าฉินก็คือปลาค็อด ปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติกเป็นสายพันธุ์ที่ค่อนข้างมีค่าในสายพันธุ์ปลาค็อด ผสมพันธุ์ค่อนข้างง่าย สามารถขายได้ตั้งแต่ปลาตัวเมียที่กำลังตั้งไข่ไปยังลูกปลา
งานประมูลขายเฉพาะลูกปลาเท่านั้น หนึ่งหมื่นตัวนับเป็นหนึ่งหน่วย ฉินสือโอวสามารถให้ได้ประมาณห้าหน่วย ดังนั้นจึงออกประมูลในจำนวนห้าหน่วย
งานประมูลครั้งนี้ยืมวิธีการประมูลของบริษัทจัดประมูลริชชี่ โซเธบี้ และคริสตีส์มาใช้ มีการโชว์ลูกปลาและยังมีภาพบรรยากาศปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติกในฟาร์มปลาต้าฉินฉายให้ดูอีกด้วย
ความจริงไม่ต้องทำให้ยุ่งยากแบบนี้ก็ได้ พวกเจ้าของฟาร์มปลาล้วนเป็นคนในวงการนี้ ต่างก็รู้ถึงสภาพบรรยากาศปลาค็อดในฟาร์มปลาต้าฉินดี ครึ่งปีแรกของปีที่แล้ว ปลาค็อดที่แพงที่สุดในตลาดก็มาจากฟาร์มปลาต้าฉิน และตั้งแต่ครึ่งปีหลังมา ก็ไม่พบเจอในตลาดอีกเลย เพราะแบรนด์อาหารทะเลต้าฉินได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว
ชายที่สวมถุงมือขาวใช้น้ำเสียงที่หนักแน่นและกระตือรือร้นในการแนะนำสภาพของลูกปลา ตามด้วยการบอกราคา “ปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติกห้าหน่วย ราคาเริ่มต้นของแต่ละหน่วยคือสองหมื่นดอลลาร์แคนาดา ราคาเคาะแต่ละครั้งคือ500 ดอลลาร์แคนาดา!”
เสียงผู้คนในงานประมูลพากันดังเซ็งแซ่ขึ้นมาแล้ว
…………………………………………
