เมื่อเข้ามาในศาล ฉินสือโอวก็หาที่นั่งด้านหลังตามปกติ เมื่อเขานั่งได้สักพัก ทั้งสองคนก็จูงมือกันออกมาด้วยกันและยื่นมือมาหาเขาอย่างตื่นเต้นพร้อมพูดว่า “สวัสดีครับท่านประธาน ดีใจมากที่ได้พบคุณที่นี่”
ฉินสือโอวมีความจำที่ดีเยี่ยม เขามองไปที่พวกเขาทั้งสองคนและหันกลับมาและนึกอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็นึกถึงตัวตนของพวกเขา ทั้งสองคนนี้เป็นสมาชิกของพันธมิตรการประมงนิวฟันด์แลนด์และเป็นเจ้าของฟาร์มปลาที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในรัฐโนวาสโกเชีย
แต่เขาจำชื่อของทั้งสองคนไม่ได้จึงขานชื่อก่อน “ผมก็ดีใจมากที่ได้พบทั้งสองคน ตั้งแต่แยกทางกันที่ออตตาวา ผมยังคิดว่าอีกนานกว่าจะได้พบกับพวกคุณ”
เมื่อพูดแบบนี้แล้ว ก็ถือว่าเขาหลีกเลี่ยงความอับอายได้อย่างเหมาะสมและให้พวกเขารู้ว่าอย่างน้อยเขาก็จำตัวตนของทั้งสองคนได้
เมื่อถึงตำแหน่งของเขา เขาแค่ต้องจำทั้งสองคนให้ได้ก็ถือว่ารักษาหน้าพวกเขาแล้ว
เจ้าของฟาร์มปลาทั้งสองคนแนะนำตัวเองอย่างมีสติ คนตัวสูงชื่อหลุยส์และชายวัยกลางคนตัวอ้วนเตี้ยชื่อฮูเวอร์ บัดจ์ จากนั้นก็ถามเขาว่ามาเข้าร่วมการประมูลฟาร์มปลาคาร์เตอร์ใช่ไหม
ฉินสือโอวตอบรับอย่างสุภาพและถามว่าทั้งสองคนสนใจใช่ไหม
หลุยส์ถูฝ่ามือไปมาและพูดว่า “ตอนแรกผมก็สนใจเล็กน้อย เดาว่าฟาร์มคาร์เตอร์คงจะไม่ได้มีราคาสูง แต่เมื่อเห็นว่าท่านประธานก็มาด้วย ผมก็รู้เลยว่าไม่มีใครได้มีโอกาสแล้ว ฟาร์มปลานี้ต้องตกเป็นของคุณแน่นอน”
ฮูเวอร์พยักหน้าและพูดว่า “ใช่ เรามาที่นี่เพื่อร่วมสนุกเท่านั้นเอง แน่นอนว่ารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้เป็นสักขีพยานที่ท่านประธานจะซื้อฟาร์มปลาแห่งนี้”
ฉินสือโอวยิ้มอย่างพอใจเมื่อเขาได้ยินคำพูดเยินยอของทั้งสอง เขารู้สึกว่าถ้าตัวเองได้เป็นจักรพรรดิในสมัยโบราณได้ เขาจะเป็นราชาที่ทรราชแน่นอน โชคดีที่แม้ว่าเขาจะชอบฟังแต่สิ่งดีๆ แต่เขาก็สามารถรับรู้ถึงความเป็นจริงในปัจจุบันได้ เมื่อมีตระกูลมอร์รี่กำลังจับตาอยู่ เขาก็อาจจะไม่สามารถประมูลฟาร์มปลาแห่งนี้ไปได้
เขาจึงพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ขอบคุณมากสำหรับคำชมของคุณ แต่พูดตามตรงนะ ผมกลัวว่าจะไม่สามารถประมูลฟาร์มปลานี้ไปได้หรอก เคยเห็นคนเหล่านั้นไหม? พวกเขาคือตระกูลมอร์รี่ คุณรู้จักไหม? พวกเขาก็สนใจฟาร์มปลาแห่งนี้เช่นกัน”
ที่แรกที่ตระกูลมอร์รี่เข้ามาในแคนาดาคือรัฐโนวาสโกเชีย ดังนั้นเจ้าของฟาร์มปลาทั้งสองจึงรู้จักเป็นปกติอยู่แล้ว แต่ทั้งสองก็ยังคงพูดประจบฉินสือโอวอย่างกระตือรือร้น เพราะถึงอย่างไรการพูดสิ่งดีๆ ก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย
ผู้พิพากษาที่เป็นประธานในการประมูลเข้ามาในห้อง ทุกคนจึงเงียบลงและการประมูลก็เริ่มขึ้น
ตั้งแต่มาถึงแคนาดา ฉินสือโอวได้เข้าร่วมการประมูลอยู่หลายครั้ง ซึ่งตอนนี้เขาก็คุ้นเคยกับที่นี่แล้ว การประมูลเหล่านี้จะดำเนินการตามลำดับมูลค่าจากต่ำไปสูง
ดังนั้นลำดับก่อนหน้าจึงไม่มีอะไรเกี่ยวกับตัวเขา เขาฟังอย่างเงียบๆ ส่วนใหญ่เป็นการประมูลรถยนต์ เรือและอสังหาริมทรัพย์เป็นจำนวนมาก จากที่ได้ฟังการแนะนำของสิ่งของเหล่านี้ล้วนมาจากการประมูลจากธนาคาร หรือพูดอีกอย่างคือสิ่งของประมูลเหล่านี้มาจากผู้กู้เงินธนาคาร ถูกยึดและหักกลบลบหนี้
ตอนที่ประมูลฟาร์มปลาแกธเธอริงครั้งที่แล้ว ฉินสือโอวก็เห็นค่าคอมมิชชั่นสินค้าขึ้นประมูลของธนาคารที่ศาลเซนต์จอห์น แต่จำนวนน้อยกว่าครั้งนี้ ดูเหมือนว่าสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจของรัฐโนวาสโกเชียจะแย่กว่าของนิวฟันด์แลนด์
ชาลส์ มอร์รี่หันกลับมามองอย่างต่อเนื่อง สีหน้าของเขาก็จริงจังขึ้นเรื่อยๆ
ฉินสือโอวเดาว่าเขาคงจะเข้าใจอยู่แล้ว เขาเพิ่งจะโดนหลอก ฉินสือโอวมาที่นี่และเป้าหมายของเขาคือฟาร์มปลาคาร์เตอร์
หลังจากผ่านช่วงพักไปสองรอบ รอบสุดท้ายก็เริ่มขึ้นและฟาร์มปลาคาร์เตอร์ก็ถูกนำออก
ฟาร์มปลาแห่งนี้เป็นการประมูลที่เจ้าของทั้งหมด รวมถึงเรือประมงสี่ลำ บ้านสิบห้าหลังและรถกระบะสองคัน ราคา 67 ล้านดอลลาร์แคนาดาและทุกครั้งที่เสนอราคาจะเพิ่มขึ้นเป็นหนึ่งล้านดอลลาร์
ถ้าครั้งนี้ไม่สามารถประมูลฟาร์มปลาออกได้ จะมีการเปิดการประมูลและจะเสนอราคาเรือประมง บ้าน รถกระบะและฟาร์มปลาแยกกัน ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นจะง่ายกว่ามาก
ทันทีที่ราคา 67 ล้านดอลลาร์แคนาดาออกมา ฉินสือโอวถึงกับผงะ จากข้อมูลภายในที่แมทธิว จินบอกเขา ราคาประมูลของฟาร์มปลาไม่ควรเกิน 60 ล้านดอลลาร์แคนาดา คิดไม่ถึงว่าจะเพิ่มขึ้นถึง 10% อย่างกะทันหัน
แน่นอนว่าราคา 67 ล้านก็ไม่แพงเลยสักนิด ภายใต้สถานการณ์ปกติ มูลค่าของฟาร์มปลาคาร์เตอร์จะลอยตัวสูงถึง 100 ล้านดอลลาร์แคนาดา จะต้องรู้ว่าช่วงแรกที่ฉินสือโอวเข้ามารับช่วงต่อฟาร์มปลาต้าฉิน ฟาร์มปลาต้าฉินไม่ได้มีผลผลิตหรือการลงทุนมานานกว่าสิบปีและธนาคารยังได้ประมาณราคาไว้มากกว่า 40 ล้านดอลลาร์แคนาดา
ซึ่งราคานี้ไม่ได้สูงนัก แต่มีคนจำนวนไม่น้อยที่จับจ้องฟาร์มปลาคาร์เตอร์สามารถใช้เพื่อการประมงเท่านั้น ดังนั้นกลุ่มคนที่สนใจในฟาร์มปลาแห่งนี้จึงมีอยู่ 2 กลุ่ม กลุ่มแรกคือเจ้าของฟาร์มปลาและอีกกลุ่มคือคนที่วางแผนจะลงทุนในอุตสาหกรรมการประมง
ภายใต้สภาพแวดล้อมของอาหารทะเลที่เลวร้ายในปัจจุบัน ความเป็นไปได้ที่สองนั้นค่อนข้างน้อย ไม่มีใครเข้ามาในเกมนี้และที่มาทั้งหมดล้วนเป็นเจ้าของฟาร์มปลา แต่ในหมู่เจ้าของฟาร์มปลามีไม่กี่คนที่ร่ำรวย ฟาร์มปลาพวกเขารู้ว่าฟาร์มปลาคาร์เตอร์มีมูลค่ามากกว่า 67 ล้านดอลลาร์แคนาดา แต่พวกเขาไม่มีเงินมากขนาดนั้น จึงทำได้แค่เฝ้าดู
แต่ยังมีบางคนที่เสนอราคา หลังจากที่ผู้พิพากษาพูดจบ ก็มีคนยื่นแขนออกมาทันทีเพื่อแสดงว่าตัวเองยอมรับข้อเสนอราคานี้
สิ่งที่เจ้าของฟาร์มปลาที่เสนอราคาคิดก็คือ ถ้าสามารถประมูลฟาร์มปลาคาร์เตอร์ได้ในราคานี้ ก็จะสามารถทำเงินได้อย่างน้อยสิบแปดล้านดอลลาร์แคนาดาหลังจากขายต่อ ดังนั้นแล้วทำไมไม่ลองเข้าร่วมดูสักหน่อยล่ะ?
การเสนอราคาก่อนหน้านี้เกือบทั้งหมดเป็นไปตามแนวคิดนี้ ดังนั้นราคาประมูลจึงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจาก 67 ล้านเป็น 75 ล้าน
เมื่อราคาถึงจำนวนนี้ คนที่เสนอราคาก็จะลดลงและถ้าสูงขึ้นไปอีกจะมีความเสี่ยง ไม่ใช่ว่าฟาร์มปลาไม่คุ้มค่ากับราคานี้ แต่จะยากในการขายต่อในราคานั้น หากขายไม่ได้ก็จะต้องทุบทิ้งด้วยตัวเอง!
ขณะนี้ ชาลส์เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว เขายกแขนขึ้นและพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “80 ล้าน!”
จุดประสงค์ของชาลส์ในการทำแบบนี้เพื่อสร้างความกดดันทางจิตใจให้กับฝ่ายตรงข้าม ด้วยข้อเสนอมากมายที่จะสร้างแรงผลักดันของตัวเองและแสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นในการประมูลฟาร์มปลาแห่งนี้ให้ได้ ดูเหมือนจะเป็นการเสนอราคาที่มากเกินไป แต่ถ้ามันทำให้ฝ่ายตรงข้ามตกใจก็มักจะสามารถทำให้ประหยัดเงินได้
แต่ในกรณีนี้ ผู้ประมูลไม่สามารถมีศัตรูได้ ไม่อย่างนั้นฝ่ายตรงข้ามจะฉวยโอกาสโจมตีได้ง่าย
น่าเสียดายที่ชาลส์มีศัตรูอยู่ที่นี่นั่นก็คือฉินสือโอว “90 ล้าน!”
เมื่อได้ยินราคาเสนอนี้ เจ้าของฟาร์มที่ชื่นชมผลงานของชาลส์ต่างก็ตกตะลึงทันที พร้อมกับหันกลับไปมองผู้พูดอย่างพร้อมเพรียงกัน สุดท้ายพวกเขาก็พบว่าชายหนุ่มที่ยกแขนขึ้นนั้นเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่คุ้นเคย
คนที่เสนอราคาก็คือเบิร์ด ซึ่งขณะนี้เบิร์ดกำลังแสดงสีหน้าไร้ความรู้สึก
“คนคนนี้เป็นใคร? ไม่เคยเห็นมาก่อน”
“เศรษฐีคนไหนสนใจฟาร์มปลาแห่งนี้ ไม่น่าใช่นะ ถ้ารวยมากทำไมไม่เล่นอสังหาริมทรัพย์ล่ะ? คงไม่มาระดับไฮเอนด์แบบนั้นหรอก?”
“ผู้ชายคนนี้ดูไม่เหมือนคนรวย ดูจากลักษณะของเขาแล้ว เขาไม่ได้มาทำให้เสียบรรยากาศใช่ไหม?”
“ไอ้โง่ มองดูชายหนุ่มข้างๆ สิ เขาเป็นแค่บอดี้การ์ด ชายหนุ่มข้างๆ เขาสิถึงจะสุดยอด!”
“นั่นใคร?”
“ฉินคนจีน! เจ้าของฟาร์มปลาที่ใหญ่ที่สุดในนิวฟันด์แลนด์หรืออาจจะเป็นเจ้าของฟาร์มปลาที่ใหญ่ที่สุดในแคนาดาก็เป็นได้และยังเป็นประธานพันธมิตรการประมงนิวฟันด์แลนด์คนปัจจุบัน!”
“เหอะๆ!”
เสียงลมหายใจอันเย็นยะเยือกดังขึ้น ฉินสือโอวจึงมองไปที่ ชาลส์ด้วยความเย็นชา นี่เป็นคู่ต่อสู้เพียงคนเดียวของเขา
………………………………
