บัตเลอร์จงใจกล่าวถึงส่วนแบ่งร้านอาหารระดับมิชลินติดดาวในยุโรป ซึ่งมีสาเหตุจากอย่างอื่น
การประเมินของร้านอาหารมิชลินจัดขึ้นโดยนักชิมอาหารของยางมิชลินและงานนี้ดำเนินการมาเป็นเวลาหนึ่งศตวรรษ 114 ปีก่อนหน้านั้นที่ผู้ก่อตั้งบริษัท มิชลิน มิชลินสองพี่น้องเห็นโอกาสในการเติบโตของการเดินทางด้วยรถยนต์ พวกเขาเชื่อว่าหากการเดินทางด้วยรถยนต์มีความเจริญรุ่งเรืองเพิ่มมากขึ้น ยางของพวกเขาก็จะขายได้ดีขึ้น
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับร้านอาหาร แผนที่ ปั๊มน้ำมัน โรงแรม ร้านซ่อมรถ เป็นต้นซึ่งเป็นประโยชน์สำหรับการเดินทางด้วยรถยนต์และเผยแพร่ “มิชลินไกด์” ขนาดเท่าหนังสือคู่มือที่พกพาได้
แน่นอนว่า ตอนเริ่มแรกมิชลินไกด์เล่มนี้เป็นคู่มือทำแจก ยังไม่มีเก็บค่าหนังสือ ครั้งหนึ่งสองพี่น้องมิชลินพบว่ามีคนใช้มิชลินไกด์ที่ออกแบบมาอย่างดีเพื่อมารองใต้โต๊ะที่ปั๊มน้ำมัน พวกเขาตระหนักว่าคู่มือแจกฟรี คนอื่นจะไม่ให้ความสำคัญและเห็นคุณค่า ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่ให้ฟรีอีกต่อไป แต่เริ่มขายมิชลินไกด์เล่มนี้ และเริ่มจำกัดขอบเขตเนื้อหาให้แคบลงเน้นไปที่การประเมินอาหารรสเลิศและประเมินร้านอาหารทั่วโลก
อย่างรวดเร็ว ร้านอาหารต่างๆ ต่างหวังว่าจะถูกบันทึกอยู่ในหนังสือและมีความต้องการในการจัดอันดับ
พัฒนาจนมาถึงปัจจุบัน ร้านอาหารที่แนะนำโดยมิชลินไกด์สีแดงเล่มนี้ครอบคลุม 23 ประเทศและมีจำนวนถึง 45,000 แห่ง ในแต่ละปีมิชลินไกด์จะจัดอันดับร้านอาหารใหม่ตามผลงานของร้านอาหารในปีที่แล้วและจะมีการเผยแพร่เวอร์ชันใหม่ “มิชลินไกด์” เล่มสีแดงจึงกลายเป็น “คัมภีร์อาหาร” ที่นักชิมทั่วโลกชื่นชอบ และต่อมา “การคัดเลือกรางวัลสามดาวมิชลิน” ประจำปีค่อยๆ กลายเป็นประเด็นที่นักกินให้ความสนใจเป็นประจำทุกปี
ร้านอาหารแห่งแรกที่ได้รับการประเมินโดยมิชลินคือร้านอาหารท้องถิ่นของฝรั่งเศส มิชลินแจกรางวัลมิชลินสตาร์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2469 ต่อมาในปี พ.ศ. 2474 ได้เปลี่ยนระบบการให้คะแนนของมิชลินเป็นหนึ่งถึงสามดาวในเมืองต่างๆ ของฝรั่งเศส ระบบสามดาวได้รับการแนะนำให้ใช้ในปารีสในปี พ.ศ. 2476 ต่อมาจึงได้ขยายไปยังยุโรปอเมริกาและเอเชีย
นอกจากความโรแมนติกและอาหารรสเลิศแล้ว ชาวฝรั่งเศสยังมีจุดเด่นอีกหนึ่งอย่างนั่นคือความเย่อหยิ่ง แน่นอนว่าขุนนางในโรงเรียนเก่าของยุโรปล้วนแต่หยิ่งผยอง มิชลินมีความคิดดื้อรั้นว่าอาหารรสเลิศระดับโลกอาจปรากฏขึ้นทั่วโลก แต่บริษัทของพวกเขาต้องอยู่ในยุโรปและธุรกิจของพวกเขาก็มุ่งเน้นไปที่ยุโรปเช่นกัน
ดังนั้นร้านอาหารมิชลินในยุโรปจึงมีจำนวนมากที่สุดและสำคัญที่สุดในโลก แม้ว่าต่อมาสหรัฐอเมริกาจะกลายเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและการเมืองของโลก แต่พวกเขาก็ยังคงปฏิเสธที่จะเปลี่ยนแปลงหลักการของพวกเขา อย่างน้อยยุโรปก็มีร้านอาหารมิชลินมากที่สุด
บัตเลอร์จงใจบอกกับฉินสือโอวถึงอัตราครอบครองของอาหารทะเลต้าฉินของพวกเขาในร้านอาหารมิชลินในยุโรป สิ่งนี้สะท้อนให้เห็นว่าส่วนแบ่งตลาดอาหารทะเลในยุโรปของพวกเขาสูงเพียงใด
ฉินสือโอวรู้สึกว่าการใช้มิชลินเป็นตัวเปรียบเทียบเพียวๆ นั้นมีค่าเพียงเล็กน้อย ไม่เหมือนกับที่คนส่วนใหญ่คิด คือมิชลินสตาร์จะสะท้อนถึงคุณภาพของอาหารเท่านั้น แต่ไม่รวมถึงการออกแบบตกแต่งร้านอาหาร คุณภาพการบริการ สิ่งอำนวยความสะดวก เครื่องใช้บนโต๊ะอาหาร หรือบริการจอดรถแทนลูกค้า ปัจจัยเหล่านี้เป็นต้น และยิ่งไม่ใช้ราคาของวัตถุดิบในการวัดระดับของอาหารด้วย
มิชลินตัดสินตามเกณฑ์ 5 ประการ ได้แก่ คุณภาพของวัตถุดิบ ระดับทักษะในการเตรียมอาหาร การผสมผสานของรสชาติ ความสร้างสรรค์ ความคุ้มค่าและความสอดคล้องของมาตรฐานการปรุงอาหาร
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ในการประเมินอาหารของพวกเขา คุณภาพของวัตถุดิบในอาหารนั้นอยู่ในตำแหน่งที่สำคัญมาก อาหารทะเลต้าฉินนั้นมีคุณภาพดีเยี่ยม ซึ่งถ้าร้านมิชลินทำอาหารทะเลและเลือกพวกเขานั้นมันก็เป็นไปตามเหตุผลอยู่แล้ว
เมื่อเร็วๆ นี้ ฉินสือโอวได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับมิชลินไกด์ เนื่องจากหลังจากที่ร้านอาหารต้าฉินเปิดทำการ ก็ต้องได้รับการประเมินโดยพวกเขาเช่นกัน สแตนลีย์ได้ออกใบรับประกันให้กับเขาแล้วว่าต้องการให้ร้านอาหารต้าฉินเป็นร้านอาหารมิชลินสามดาวแห่งแรกที่มีแบรนด์ร้านอาหารแฟรนไชส์ที่ได้มิชลินสามดาวมากกว่าสองร้าน
เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด บัตเลอร์เปลี่ยนมุมมองและเริ่มรายงานสถานการณ์ปัจจุบันของอาหารทะเลต้าฉินในแง่ของมูลค่าการซื้อขายและรายได้ “ในช่วง 6 เดือนแรกของปีนี้ มูลค่าการซื้อขายทั่วโลกของอาหารทะเลต้าฉินมีมูลค่ารวม 4.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ หลังจากหักค่าเช่า ค่าโฆษณา ค่าขนส่งและค่าแรง รายได้สุทธิอยู่ที่ประมาณ 3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ เพิ่มขึ้น 420% เมื่อเทียบกับช่วง 6 เดือนแรกก่อนหน้านั้นเป็นรายปี และเพิ่มขึ้นต่อเดือนประมาณ 285%”
ฉินสือโอวพยักหน้าและบัตเลอร์กล่าวว่า “เมื่อเดือนที่แล้วในขณะที่ซีกโลกเหนือเข้าสู่ฤดูร้อน ยอดขายอาหารทะเลก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ มูลค่าการซื้อขายต่อเดือนสูงถึงหนึ่งพันล้านดอลลาร์สหรัฐ นี่เป็นครั้งแรกที่มูลค่าการซื้อขายต่อเดือนของเราสูงถึงหนึ่งพันล้านนับตั้งแต่ก่อตั้งแบรนด์อาหารทะเลต้าฉินมา ตามประมาณการ ในครึ่งปีหลังมูลค่าการซื้อขายจะเกินหกพันล้านและรายได้สุทธิจะแตะที่สี่พันล้าน!”
“คาดไม่ถึงว่ากำลังการบริโภคของตลาดอาหารทะเลโลกจะแข็งแกร่งมากขนาดนี้!” ฉินสือโอวลอบถอนใจ
ถ้าหากตลาดของอาหารทะเลไม่ใหญ่พอ ถ้าเช่นนั้นทำไม แมทธิว จินที่เป็นตัวแทนของกรมประมงถึงได้รีบร้อนที่จะฟื้นฟูฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์ขนาดนั้นด้วย? อาหารเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับผู้คน และอาหารเป็นสิ่งที่บริโภคได้เร็วที่สุด ตลาดที่ใช้อาหารเป็นหลักจะเป็นตลาดที่มีศักยภาพมากที่สุดในโลกเสมอ
ในความเป็นจริงศักยภาพของอาหารทะเลต้าฉินยังไม่ได้นำออกมาแสดงด้วยซ้ำ บัตเลอร์มีความกระตือรือร้นที่จะขยายขนาด ตอนนี้อาหารทะเลต้าฉินมี 168 สาขาในอเมริกาเหนือ 114 สาขาในยุโรปและ 50 สาขาในเอเชียและอเมริกาใต้ รวมถึงออสเตรเลียและแอฟริกาที่รวมกันมีสาขาทั้งหมด 340 สาขา หากพิจารณาแล้วผลประกอบการต่อเดือนของแต่ละสาขาจะอยู่ที่ 10 ล้านเหรียญสหรัฐเท่านั้น
เมื่อได้ยินความประหลาดใจในน้ำเสียงของฉินสือโอว บัตเลอร์ก็ยิ้มและพูดว่า “นี่ถือว่ายิ่งใหญ่หรือยัง? ควรทราบว่า พวกเรากำลังปกครองตลาดผู้บริโภคระดับกลางถึงระดับบนเท่านั้น ผลกำไรที่มากขึ้นอยู่ในตลาดผู้บริโภคระดับกลางถึงล่าง ตอนนี้พ่อค้าอาหารทะเลรายใหญ่กำลังยึดตลาดนี้ แต่น่าเสียดายที่เราไม่สามารถลิ้มรสรสชาติของเค้กก้อนนี้ได้”
ฉินสือโอวโบกมือไปมา ใบหน้าเผยให้เห็นรอยยิ้มที่พึงพอใจ “อย่าพึ่งพูดอะไรที่มั่นใจขนาดนั้น เพื่อนผอง ใครบอกกันล่ะว่าเราไม่สามารถลิ้มรสเค้กก้อนนี้ได้?”
บัตเลอร์มองไปที่เขาอย่างประหลาดใจ หยั่งเชิงถามขึ้นว่า “คุณจะขยายขนาดเหรอ?”
ฉินสือโอวหัวเราะ “ไม่จำเป็น ฉันจะให้น้องชายของฉัน ส่งมอบตลาดล่างให้น้องชายของฉันเป็นคนจัดหาให้ก็จบแล้วไม่ใช่เหรอ? พวกเรามาเตรียมแบรนด์ใหม่ อาหารทะเลต้าฉินก็คงไว้เพื่อเป็นชื่อของวัตถุดิบระดับไฮเอนด์ของโลกเถอะ”
อาหารปลาของฟาร์มปลาต้าฉินสอง มีการผลิตอย่างต่อเนื่องสู่ต่างประเทศ แผนการของเขาถูกต้อง เขาต้องใช้เพื่อนร่วมชาติเป็นคนงาน ชาวจีนเป็นเผ่าพันธุ์ที่เหมาะสมกับการทำงานจริงๆ ฉินสือโอวให้ค่าจ้างที่เพียงพอและคนงานก็มีความสุขในการทำงานล่วงเวลา
หากไม่ใช่เพราะความกังวลของฉินสือโอวที่กลัวจะเกิดเรื่อง เขาจะกำหนดชั่วโมงการทำงานเป็น 8+4+2 เป็นเรื่องปกติด้วยซ้ำ คนงานบางคนมีเวลาพักผ่อนวันละแปดชั่วโมงก็เพียงพอแล้ว สิ่งที่พวกเขาเสียใจที่สุดในตอนนี้คือทำไมพวกเขาไม่สามารถไปทำงานในวันหยุดสุดสัปดาห์ได้ ขอเพียงแค่ได้เงินเดือนสองเท่า พวกเขาก็ยินดีที่จะทำงานทั้งปี!
ขณะนี้ทั้งสองสายการผลิตอิ่มตัวด้วยการผลิตและผลผลิตอาหารปลาต่อวันอยู่ที่ 160 ตัน ซึ่งเป็นจำนวนที่จัดให้ฟาร์มปลาหนึ่งที่ได้ต่อเดือนเท่านั้น แต่พันธมิตรการประมงนิวฟันด์แลนด์มีเจ้าของฟาร์มปลาที่เป็นสมาชิกมากกว่า 200 คน ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องขยายการผลิต
……………………………….
