หลายวันแล้วนับจากพายุมรสุมพัดผ่าน หลายวันมานี้แสงอาทิตย์ยิ่งดูสดใส ถ้าหากไม่ใช่เพราะลมทะเลหนาวเย็น เพียงแค่แสงอาทิตย์ที่สาดส่องนี้ สภาพอากาศก็อบอุ่นราวกับเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิล่วงหน้า
หลายวันนี้ฉินสือโอวยุ่งอยู่กับเรื่องของพันธมิตรการประมงนิวฟันด์แลนด์ เขาเป็นตัวแทนพันธมิตรออกแถลงการณ์ บอกว่าเป็นศัตรูกับธุรกิจล่าวาฬและล่าฉลามในโลก ตั้งใจออกเอกสารฉบับหนึ่งไปยังฟาร์มปลาต่างๆ ระดมเหล่าเจ้าของฟาร์มให้ปลาระวังเขตน่านน้ำทะเลของตน ถ้าหากพบเรือล่าวาฬและล่าฉลามต้องแจ้งความให้ความร่วมมือในการดำเนินคดี โดยช่วงนี้กำลังกำกับดูแลสถานการณ์การดำเนินงาน
ในที่สุดก็ถึงวันสุดสัปดาห์ วันว่างสบายมาแล้ว วินนี่นอนขี้เซา หลังฉินสือโอวก็ไม่มีธุระอะไร หลังจากที่พ่อแม่มา เขาก็ไม่ต้องเตรียมอาหารเช้าแล้ว ดังนั้นจึงนอนขี้เซาเหมือนวินนี่
แต่สุดท้ายหลังเถียนกวาตื่นมาก็ร้องโวยวายจะไปเล่นกับพี่ตั๋วตั่ว ฉินสือโอวจึงได้แต่งตัวเสร็จพาเธอไปหาตั๋วตั่ว และเก็บกวาดคอกม้าด้วย ปล่อยม้าพันธุ์อเมริกัน เพนต์ สองตัวออกมาข้างนอก
มิเชลตื่นนอนมาออกกำลังกายตอนเช้าอย่างมีวินัย เดิมทีฉินสือโอวอยากจะสร้างโรงยิมแห่งหนึ่งในฟาร์มปลา แต่ก็แทบจะไม่ได้ใช้งานเลย พวกเด็กๆ ขึ้นมัธยมปลายกันแล้ว พวกเขาไม่ได้เข้าเรียนมัธยมปลายบนเกาะ แต่ไปเรียนที่นครเซนต์จอห์น ที่เมืองแฟร์เวลไม่มีชั้นมัธยมปลาย โรงเรียนประถมแกรนท์มีจนถึงแค่เกรดเก้า
ปกติแล้วพวกเด็กๆ จะพักอยู่หอใน จะกลับมาเฉพาะวันเสาร์อาทิตย์และวันหยุดเท่านั้น สนามบาสเกตบอลที่สร้างไว้จึงถูกปล่อยว่างเอาไว้
ฉินสือโอวไม่รู้ว่าวิธีการสอนที่ตัวเองวางแผนไว้ให้กับพวกเด็กๆ ถูกหรือผิด พวกเขาข้ามชั้นรุนแรงมาก ในเวลาสี่ปีก็ข้ามจากชั้นประถมไปยังมัธยมปลาย ในแคนาดาก็สามารถสร้างสถิติได้แล้ว
นอกจากพาวลิสที่เรียนรู้ได้เร็วแล้ว ผลการเรียนของอีกสามคนต่างก็ไม่ดีนัก แต่ยังดีที่พวกเขาไม่จำเป็นต้องหาทางออกทางด้านการเรียน มิเชลก็คงเดินบนเส้นทางบาสเกตบอล กอร์ดอนไหวพริบดี และยังสนใจงานด้านประมงมาก ฉินสือโอวรู้สึกว่าในอนาคตพาเขาไปจัดการฟาร์มปลาคงจะดีมาก
สำหรับเชอร์ลี่ย์? เด็กคนนี้หน้าตาสวย บุคลิกโดดเด่น นอกจากการเรียนไม่ดีแล้ว อย่างอื่นเช่น ร้องเพลง เต้นรำ เล่นไวโอลิน ขี่ม้า กีฬาและการต่อสู้ล้วนแล้วเก่งมาก ตั้งแต่วันแรกที่เข้าเรียน เธอก็เป็นดาวเด่นที่สุดในโรงเรียน อนาคตฉินสือโอวไม่ต้องกังวลแน่นอน
หลังกินอาหารเช้า ฉินสือโอวเตรียมตัวไปซื้อของในเมือง พอเขาออกจากประตูก็เห็นพ่อของฉินสือโอวและเหมาเหว่ยหลงถือเนื้อออกมา จึงถามอย่างสงสัยว่า “ทำอะไรกันเหรอ?”
พ่อของฉินสือโอวยิ้มตอบ “เนื้อที่เสี่ยวหลงเอามาเยอะเกินไป ทั้งเนื้อแกะและเนื้อวัว แม้ว่าเก็บไว้ในห้องแช่เย็นจะไม่เน่าเสีย แต่พอเวลานานไปก็ไม่มีความสดแล้ว พ่อเตรียมจะทำพวกเบคอนหรือเนื้อหมัก แบบนี้ก็เก็บรักษาง่ายแล้ว รสชาติยังอร่อยด้วย”
เนื้อวัวเนื้อแกะที่เหมาเหว่ยหลงเอามารวมกันแล้วไม่มีห้าร้อยกิโลกรัมก็มีสี่ร้อยกิโลกรัม เดิมทีตอนที่ไปรับเขาแล้วเห็นพวกเนื้อวัวเนื้อแกะที่แยกส่วนเรียบร้อย ฉินสือโอวก็อึ้งแล้ว เขายังคิดว่าเจ้าหมอนี่อยากจะมาเปิดร้านขายเนื้อบนเกาะแฟร์เวลเสียอีก
ธุรกิจฟาร์มปลาใหญ่โต ที่จริงเนื้อพวกนี้ไม่ถือว่าเยอะ แบ่งกันคนละคำก็มีไม่เท่าไหร่
แต่ฉินสือโอวรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น พนักงานก็คือพนักงาน เขาจำเป็นต้องแบ่งความห่างความใกล้ชิดให้ชัดเจน แน่นอนว่าอย่างพวกชาร์ค บลูและนีลเซ็นเป็นสายตรงของเขา เขากินอะไรก็สามารถให้คนพวกนี้กินด้วยได้ แต่ชาวประมงทั่วไปไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้ เนื้อวัวเนื้อแกะที่เหมาเหว่ยหลงเอามาพวกนี้แพงกว่าเนื้อในร้านขายเนื้อทั่วไปมาก กลุ่มของตัวเองกินก็พอแล้ว
ด้วยแบบนี้ คนน้อยลง เนื้อวัวเนื้อแกะจึงดูเยอะเกินไป และยังไม่สามารถกินปลากินเนื้อทุกมื้อได้ กินไปช่วงหนึ่งก็ยังเหลืออยู่ไม่น้อย หลังพ่อของฉินสือโอวเห็นจึงรู้สึกว่าจำเป็นต้องทำเบคอนและเนื้อหมัก
ความจริงตอนที่เขาเพิ่งมาถึงก็อยากจะทำอย่างนี้แล้ว เสียดายอากาศหลายวันนั้นไม่ดี ทีแรกก็เมฆดำมืดครึ้ม จากนั้นก็พายุลมฝนและพายุหิมะ ในที่สุดตอนนี้อากาศก็สดใสขึ้นมา ถึงได้มีโอกาสทำเบคอนและแฮม
ฉินสือโอวเกาหัว อยู่ช่วยทำเบคอนด้วย
เบคอนและเนื้อหมักเป็นหนึ่งในอาหารหลักของบ้านเกิดพวกเขา ตำแหน่งคล้ายกับเบคอนและแฮมในแถบตะวันตกเฉียงใต้ แต่ว่าเวลาเก็บรักษาไม่ได้นานขนาดนั้น ฉินสือโอวรู้สึกว่ารสชาติของเบคอนและเนื้อหมักดีกว่า และยังใช้ได้หลากหลาย
เนื้อวัวเนื้อแกะที่เหมาเหว่ยหลงเอามาผ่านการทำความสะอาดมาง่ายๆ เนื้อแกะแถวหนึ่งก็คือครึ่งตัว ผ่าแบ่งครึ่งจากตรงกลาง ล้างทำความสะอาดเครื่องในและเลือด ที่เหลือทั้งหัวและขาก็เอามาพร้อมกันด้วย นี่ก็เป็นวิธีการจัดการที่ใช้บ่อยของโรงฆ่าสัตว์ในแคนาดา
ส่วนเนื้อวัวแบ่งบรรจุเป็นส่วนๆ เช่น ขาวัว หลังวัว หัววัว ท้องวัวเป็นต้น เนื้อทุกชิ้นพวกนี้หนักอย่างน้อยสิบกิโลกรัมกว่า ดูท่าทางแน่นมาก
ฉินสือโอวรองน้ำเพื่อละลายเนื้อวัวเนื้อแกะแช่แข็ง พอถึงตอนเที่ยงอากาศอบอุ่นขึ้นแล้ว เขาถือเนื้อแกะชิ้นหนึ่งขึ้นมาดู น้ำแข็งเองก็ละลายได้เยอะแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็สามารถเตรียมตัวเริ่มงานได้
พ่อของฉินสือโอวเตรียมส่วนผสม เขาและเหมาเหว่ยหลงหั่นเนื้อแกะเตรียมไว้ หั่นเป็นเส้นๆ ขนาดความหนาบางสั้นยาวคล้ายแขนเด็ก
เห็นเนื้อวัวเนื้อแกะที่นุ่มสดพวกนี้ สามหน่อบนฟ้าบินมาอย่างสนใจ พอถึงฤดูหนาวเพราะว่าอากาศที่หนาวเหน็บ สามหน่อจึงเรียบร้อยขึ้นไม่น้อย ตั้งแต่เริ่มมีพายุลมก็หลบอยู่ในบ้านอย่างเรียบร้อยไม่ได้ไปเตร็ดเตร่ในเขาเคอร์บัลอีก พอเห็นเนื้อสด ถึงได้กลับมาตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง
ฉินสือโอวใช้มีดหั่นเนื้อเป็นชิ้นบางๆ จากนั้นโยนขึ้นไปบนฟ้า แคลร์ อินทรีทองและบุช นกอินทรีหัวขาวอ้าปากคาบชิ้นเนื้ออย่างกับลูกหมา ร่างกายพวกมันทั้งสองค่อนข้างมีกำลัง แนบไปกับพื้นก็บินได้คล่องมาก คาบชิ้นเนื้อเข้าปากแล้วกลืนลงไปอย่างแม่นยำชิ้นแล้วชิ้นเล่า
“สุดยอด!” เหมาเหว่ยหลงเห็นแล้วก็อิจฉาขึ้นมา เขาก็หั่นเนื้อชิ้นหนึ่งโยนออกไป แคลร์และบุชไม่แม้แต่จะมองเขาสักนิด ยังคงบินขึ้นบินลงรอให้ฉินสือโอวป้อนเนื้อให้
“แม่สิ เจ้าตัวเล็กไร้หัวใจสองตัวนี้!” เหมาเหว่ยหลงแค้นมาก
บุชและแคลร์ไม่สนใจ เขาจึงเปลี่ยนเป้าหมายไปที่นิมิตส์ ครั้งนี้เขาไม่โยนเนื้อแล้ว แต่ว่าเดินไปหา
นิมิตส์มองเขาอย่างดูถูก หันหน้าสะบัดหางใหญ่ใส่เขา เหมาเหว่ยหลงโกรธจนด่าว่า “ไอ้เจ้าพวกนี้ เนื้อฉันก็เป็นคนเอามา มีปัญญาใครป้อนพวกแกก็อย่างกินสิ!”
ฉินสือโอวหัวเราะอย่างสบประมาท “แกโง่เหรอ นกโจรสลัดใหญ่กินแต่ปลา พวกมันไม่กินเนื้อ!”
พ่อของฉินสือโอวผสมส่วนผสมเสร็จ ยกกะละมังใหญ่อันหนึ่งออกมาถามว่า “พวกแกอย่ามัวแต่แกล้งเจ้าตัวเล็กเล่นสิ รีบทำงานเข้า ถ้าทำเสร็จ คืนนี้ก็ได้กินแล้ว!”
ฉินสือโอวหั่นชิ้นเนื้อต่ออย่างอารมณ์ดี พลางถามว่า “ส่วนผสมเตรียมเสร็จแล้วเหรอครับ?”
ส่วนผสมที่เบคอนจะใช้ค่อนข้างซับซ้อน ซีอิ๊ว น้ำส้มสายชู ใบชา เกลือ ต้นหอม ขิง กระเทียม ยี่หร่า มะแขว่น ผงชูรส โป๊ยกั๊ก น้ำตาลทรายขาว น้ำมันงา เป็นต้น เห็นว่าเมื่อก่อนครอบครัวใหญ่ที่บ้านเกิดพวกเขาพิถีพิถันยิ่งกว่า จะต้องใช้ส่วนผสมถึงสี่ห้าสิบอย่าง
พ่อของฉินสือโอววางกะละมังลง แล้วบอกว่า “อยู่ที่นี่หมดแล้ว พวกแกแบ่งเนื้อเสร็จก็ล้างแล้วแช่ลงไป จากนั้นกินอาหารกลางวัน ตอนบ่ายพวกเราค่อยเริ่มทำ”
คุณภาพของเนื้อวัวและเนื้อแกะพวกนี้ค่อนข้างดี ดูดซับส่วนผสมได้เร็ว ฉินสือโอวและเหมาเหว่ยหลงใส่ลงไปก่อนบางส่วน รอจนเนื้อทั้งหมดต่างใส่ไปในกะละมังหมักเนื้อแล้ว เนื้อที่ใส่เข้าไปตอนแรกสุดก็สามารถนำออกมาต้มกินได้แล้ว
………………….
