เนื่องจากหยางหยิงหวงแหนชื่อเสียงของตนเอง ดังนั้น แม้ว่าจะถูกเฉียนเจียเหากลั่นแกล้ง ก็ยังไม่โทรศัพท์ไปขอความช่วยเหลือจากนายท่านเสี้ยงเลย
บางทีคนภายนอกอาจจะมองว่า หยางหยิงนั้นโง่เขลา หรือว่าเสแสร้งมากเกินไป
แต่ หลินหยุนเข้าในหยางหยิงได้เป็นอย่างดี เพราะว่าชาติที่แล้วหลินหยุนเองก็มีประสบการณ์เช่นเดียวกันกับหยางหยิง
เขาทราบดีถึงความไม่เป็นธรรมจากการผ่านประสบการณ์ที่แสนยากลำบาก ก่อนที่จะมีผลงานประสบความสำเร็จ แต่กลับไม่ได้รับจากยอมรับจากผู้คน
ดังนั้น เขาจึงชื่นชมในการเลือกปฏิบัติของหยางหยิง
หยางหยิงมองไปที่หลินหยุนด้วยความซาบซึ้ง ในดวงตาถึงขนาดมีน้ำตาคลอ: “ขอบคุณ ขอบคุณคุณหลินอย่างมาก!”
ขณะนั้น ในใจของหยางหยิง แอบถือว่าหลินหยุนนั้นคือคนสนิทที่รู้ใจเธอ
เฉียนเจียเหาไม่ได้รับคำตอบจากหยางหยิง จึงตะโกนย้ำถามอีกว่า: “บอกมาสิ ทำไมคุณถึงได้รู้จักโจวต่งแห่งบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ปด้วยล่ะ?”
“ในเมื่อคุณรู้จักโจวต่งแห่งบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป ทำไมคุณถึงไม่พูดบอกกันตั้งแต่แรก ถ้าแบบนั้นฉันจะไปกล้าลงมือรังแกคุณได้อย่างไรกันล่ะ!”
“หยางหยิง คุณจงใจที่จะให้ร้ายฉัน!คุณไอ้คนหลอกลวง!”
เฉียนเจียเหาแทบอยากจะบ้าตาย เดิมทีคิดว่าคู่ต่อกรของตนเป็นเพียงกระต่ายขาวตัวน้อย สามารถลงมือกลั่นแกล้งได้อย่างสบายใจเฉิบ
แต่ที่ไหนได้ คู่ต่อกรของตนเองนั้นกลับเป็นสัตว์ประหลาดขนาดมหึมา เพียงแค่ขยับเคลื่อนไหวนิ้วมือเล็กน้อยก็สามารถขย้ำตนเองให้ถึงกับตายได้
“ไอ้คนหลอกลวง พวกคุณต่างก็เป็นคนหลอกลวงกันทั้งหมด!” เฉียนเจียเหาเจ็บปวดรวดร้าว ในใจของเขาชัดเจนอย่างมาก ว่าหากไปล่วงเกินบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป พ่อของเขาคงจะเอาเขาถึงตายแน่นอน
เฉียนกวงเย่ามองไปที่หลินหยุน โค้งคำนับอย่างระมัดระวัง: “คุณหลิน สามารถปล่อยให้ข้าจัดการลูกชายชั่วช้าคนนี้เองได้หรือไม่?ข้ารับรองว่าคุณหลินจะพึงพอใจอย่างแน่นอน!”
หลินหยุนทำเหมือนกับโยนทิ้งขยะ โยนตัวของเฉียนเจียเหากลับออกไปให้
เสียงดังฟุบ เฉียนเจียเหากระเด็นตกลงที่พื้น ล้มกองลงไปอย่างไม่เป็นท่า
เฉียนกวงเย่ามีท่าทีโหดเหี้ยม เข้าไปทุบตีเตะต่อยเฉียนเจียเหาที่ยังไม่ได้สติ ซึ่งทั้งเตะต่อยและดุด่าไปพร้อมกัน
“ไอ้เดรัจฉาน นายก่อเรื่องสร้างความวุ่นวายไปทั่ว วันนี้ข้าจะลงมือจัดการไอ้เดรัจฉานนี้ให้ตายไปด้วยมือข้าเอง!”
“โอ้ย……เจ็บโอ้ย!คุณพ่อ หยุดทุบตีได้แล้ว ท่านฆ่าฉันให้ตายเลยสิ!หยุดทุบตีได้แล้ว……” บนดาดฟ้าของเรือสำราญ เสียงโอดครวญของเฉียนเจียเหาดังก้องอยู่นานเป็นครึ่งชั่วโมง
ท้ายที่สุด เฉียนเจียเหาถูกทุบตีจนหน้าตายับเยิน ต่อให้อยู่ต่อหน้าตรงข้ามกัน หากหลินหยุนไม่ใช้การรับรู้ทางจิตก็ไม่สามารถมองออกได้ว่านั่นคือเฉียนเจียเหา ซึ่งตอนนี้เฉียนกวงเย่าก็ได้หยุดมือลง
“คุณหลิน ท่านคิดว่าเพียงพอแล้วหรือยัง?” เฉียนกวงเย่าสอบถามอย่างระมัดระวัง
หลินหยุนเหลือบมองผ่านไป เหมือนกับมองดูไก่และสุนัขทำนองนั้น แล้วพูดขึ้นว่า: “ข้าบอกว่าให้โยนเขาลงไปในทะเล ไม่ได้บอกว่าให้คุณทุบตีเขาเสียหน่อย ต่อให้คุณทุบตีเขาจนตาย สุดท้ายก็ยังคงต้องโยนเขาทิ้งลงไปในทะเลอยู่ดี”
ได้ยินดังนี้ เฉียนเจียเหาเดิมทีก็แทบจะหมดลมหายใจอยู่แล้ว ก็กระอักเลือดออกมาโดยพลัน แล้วก็สลบไป
เฉียนกวงเย่าจิตใจสับสนวุ่นวายไปหมด คุณต้องการให้ข้าโยนเขาลงไปในทะเลก็ควรบอกกันตั้งแต่แรก โดยที่ข้าทุบตีเขามาตั้งนาน ก็เป็นเพราะไม่คิดที่จะโยนเขาลงไปในทะเลอย่างไงล่ะ?
แต่ แม้ว่าเขาจะบ่นอยู่ในใจ ก็ไม่กล้าที่จะแสดงท่าทีอะไรออกมา
“ในเมื่อคุณหลินพูดออกมาแบบนี้แล้ว งั้นข้าก็จะจับเขาโยนทิ้งลงไปในทะเล”
พูดจบ เฉียนกวงเย่าก็ตะโกนพูดกับลูกน้องสองคนว่า: “พวกนายสองคนมาที่นี่ จับตัวไอ้สารเลวนี้โยนทิ้งลงไปในทะเลเดี๋ยวนี้!”
ลูกน้องสองคนจ้องมองซึ่งกันและกัน หากว่าเฉียนเจียเหาได้สติฟื้นขึ้นมา ทราบว่าพวกเขาทั้งสองจับตัวเขาโยนทิ้งลงไปในทะเล ถ้าอย่างนั้นพวกเขาคงจะไม่รอดชีวิตเป็นแน่
“จะมัวชักช้าอะไรกัน รีบจัดการสิ!” เฉียนกวงเย่าตะโกนใส่
“รับทราบ!”
ทั้งสองคนฝืนใจกระทำ ยกตัวของเฉียนเจียเหาขึ้น แล้วโยนทิ้งลงไปในทะเล
“พวกนายทั้งสองคนก็กระโดดลงไปพร้อมกับคุณชายด้วย!” เฉียนกวงเย่าพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“อะไรกัน!” ชายหนุ่มทั้งสองคนท่าทางงุนงง
“รีบกระโดดลงไปสิ หรือว่าพวกนายจะให้คุณชายลอยอยู่ในทะเลหรืออย่างไรกัน?” เฉียนกวงเย่าตะโกนใส่
ชายหนุ่มสองคนนั้นหน้าตาซีดเซียว ทำได้เพียงกระโดดตามลงไปในทะเล
ดูเหมือนว่า เฉียนกวงเย่าก็ยังคงเป็นห่วงเป็นใยลูกชายของตนเองอยู่
เฉียนกวงเย่ามองไปที่หลินหยุน ยิ้มและพูดเอาใจขึ้นว่า: “คุณหลิน พึงพอใจแล้วหรือยัง?”
หลินหยุนพยักหน้า: “พอใจแล้ว พาพวกเรากลับไปยังบนบกเถอะ!”
“ตกลง ตกลง!” เฉียนกวงเย่าถอนหายใจอย่างยาว
“พี่โจว สัญญาความร่วมมือระหว่างพวกเรานั้น……” เฉียนกวงเย่าไม่ง่ายเลยที่จะสานสัมพันธ์กับบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป เพื่อต้องการให้หลินหยุนและโจวต่งพึงพอใจ ถึงขนาดลงไม้ลงมือทุบตีลูกชายจนเกือบเสียชีวิต ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพื่อรักษาโอกาสสัญญาความร่วมมือในครั้งนี้เอาไว้
โจวต่งพยักหน้า: “ประธานเฉียนเป็นคนตรงไปตรงมา มีความชอบธรรม สามารถร่วมงานกับบริษัทเช่นนี้ได้ ข้ารู้จักปลาบปลื้มยิ่งนัก”
“ดีมากเลย ขอบคุณโจวต่งมาก!” เฉียนกวงเย่าดีอกดีใจ ใบหน้าที่แก่ชราแดงก่ำขึ้นเล็กน้อย
เฉียนกวงเย่านำพาหลินหยุนและคนอื่น ๆ ส่งขึ้นที่ฝั่ง มีหลายคนที่ปฏิเสธน้ำใจของเฉียนกวงเย่าที่จะจัดส่งพาส่งกลับไปถึงบ้าน ส่วนโจวต่งกับหลินหยุนก็เดินทางกลับไปพร้อมกัน
บนรถ หยางหยิงถามขึ้นด้วยความแปลกใจว่า: “คุณอาโจว เฉียนกวงเย่าผู้นั้นใจคอร้ายกาจ แม้ขนาดลูกชายของตนเองยังกล้าที่จะลงมือกระทำขนาดนั้น ทำไมท่านถึงจะยังร่วมมือกับคนแบบนี้อีกล่ะ?”
โจวต่งหัวเราเหอะๆและพูดขึ้นว่า: “คนแบบเฉียนกวงเย่านี้ โหดเหี้ยม อำมหิต ขนาดลูกชายของตนเองยังกล้าที่จะยอมสละทิ้ง ถ้าหากว่าคุณยังไม่ตกลงยินยอมกับเขาบ้าง เกรงว่าเขาจะดิ้นรนอย่างที่สุดโดยไม่ยอมเอาง่าย ๆ!”
“และสัญญาความร่วมมือฉบับนี้สำหรับบริษัท QC entertainment กรุ๊ปแล้ว มีคุณค่าความสำคัญเป็นอย่างมาก แต่ สำหรับบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ปแล้ว มันไม่สำคัญอะไรสักเท่าไหร่”
หยางหยิงพยักหน้า พูดขึ้นอย่างนับถือว่า: “ฉันเข้าใจแล้ว”
โจวต่งพูดขึ้นว่า: “ใช่แล้วหยางหยิง รอจนสัญญาของคุณกับบริษัท TS entertainment สิ้นสุดลง แล้วก็มาเซ็นสัญญากับบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ปสิ แบบนี้จะส่งผลดีต่อการพัฒนาก้าวหน้าของคุณอย่างมาก!และรับรองได้ว่าต่อไปจะไม่เกิดเหตุการณ์เหมือนกับวันนี้ขึ้นอีกอย่างแน่นอน!”
หยางหยิงคิดทบทวน ยิ้มอย่างขมขื่นและพูดขึ้นว่า: “คุณอาโจว ขอบคุณเจตนาที่ดีของท่านอย่างมาก!แต่ว่าดารานักแสดงที่สังกัดบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป ต่างก็เป็นผู้โด่งดังมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักในวงการระดับสากล ฉันเองแม้ว่าจะมีชื่อเสียงอยู่บ้างภายในประเทศ แต่ตนเองยังไม่มีความสามารถถึงระดับขั้นนั้น”
โจวต่งยิ้มและพูดขึ้นว่า: “แบบนี้ก็ถือว่าฉันถูกปฏิเสธแล้วใช่ไหม?”
หยางหยิงยิ้มและพูดอย่างรู้สึกผิดว่า: “คุณอาโจว รอจนเมื่อฉันเองรู้สึกว่าเมื่อไหร่ที่มีความสามารถเพียงพอในระดับที่เทียบเคียงกับสถานการณ์เป็นดาราในสังกัดของบริษัท Emperor เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ปแล้ว เวลานั้นฉันจะไปเข้าร่วมด้วยตัวเอง!”
โจวต่งพูดขึ้นอย่างอ่อนโยนว่า: “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันก็จะไม่บีบบังคับ ต่อไปหากประสบกับปัญหาอะไร จำไว้ว่าจะต้องโทรศัพท์มาหาฉัน มิเช่นนั้นหากนายท่านเสี้ยงรับทราบ จะต้องต่อว่าฉันอย่างแน่นอน!”
หยางหยิงพยักหน้า: “ฉันจะจำเอาไว้”
“ครั้งนี้ ต้องขอบคุณคุณหลินมาก!”
หยางหยิงลุกยืนขึ้นอย่างกะทันหัน โค้งคำนับต่อหลินหยุนอย่างเป็นทางการ: “คุณหลิน ท่านช่วยเหลือชีวิตแม่ของฉัน และยังช่วยผู้มีพระคุณของฉัน ตอนนี้ยังจะช่วยเหลือฉันอีก ฉันไม่ทราบจริง ๆ ว่าจะต้องตอบแทนคุณอย่างไรดี!”
“รับการคำนับแสดงความเคารพของหยางหยิงด้วย!”
หลินหยุนยกมือขึ้นเบา ๆ พลังอันอ่อนโยนค้ำยันตัวหยางหยิงเอาไว้ ไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็คำนับตัวลงไปไม่ได้
“นี่มัน……”
หยางหยิงมองไปที่หลินหยุนด้วยความตกตะลึง การเคลื่อนไหวในทุกท่วงท่าของหลินหยุนไม่เหมือนกับที่คนทั่วไปสามารถกระทำได้
“เรื่องเพียงเล็กน้อยเท่านั้น คุณหยางไม่ต้องเกรงใจกันขนาดนี้” หลินหยุนพูด
“ตกลง ถ้าหากต่อไปคุณหลินต้องการให้ฉันช่วยเหลือในเรื่องอะไร จะต้องบอกแจ้งให้ฉันทราบ!” หลินหยุนพูดด้วยใบหน้าท่าทางที่จริงจัง
หลินหยุนก็ไม่เกรงใจ ตอบขึ้นว่า: “ตกลง”
ทั้งสามคนกลับมาถึงบ้านตระกูลเสี้ยงพร้อมกัน
หลินหยุนกลับเข้าไปที่ห้องพักของตน ตลอดทางที่เดินไปนั้น หลินหยุนพบว่า คนรับใช้ในบ้านตระกูลเสี้ยงเปลี่ยนไปเกือบทั้งหมด
นายท่านเสี้ยงยังคงไม่ปรากฏตัวออกมา ดูเหมือนว่าการแก้ไขปัญหาภายในตระกูลเสี้ยงยังคงไม่เสร็จสิ้น
หลินหยุนกลับเข้าสู่ห้องพัก และเริ่มบำเพ็ญฝึกฝน
วันรุ่งขึ้น หลินหยุนที่บำเพ็ญฝึกฝนมาทั้งคืน มีสีหน้าท่าทางที่แจ่มใสสดชื่นขึ้นอย่างมาก
ในรุ่งเช้า ฉินหลันก็ได้โทรศัพท์มาหา
“นายนั่งรถแท็กซี่มาที่ตึกของบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป ฉันจะรอนายอยู่ที่ห้องโถง!”
หลินหยุนยิ้มมุมปาก พูดขึ้นว่า: “รับทราบ!”
ใช้พลังทิพย์สั่นไหวที่ตัวเล็กน้อย พวกฝุ่นละอองที่อยู่บนร่างกายก็ร่วงหล่นลงมาทั้งหมด จากนั้นหลินหยุนก็มุ่งหน้าไปยังตึกของบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป
แน่นอนว่า สำหรับหลินหยุนแล้ว ที่ตั้งของตึกบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป มันช่างคุ้นเคยเป็นอย่างดีทีเดียว
ไม่นาน หลินหยุนก็ปรากฏตัวยืนอยู่ด้านหน้าประตูของตึกบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปที่มีความสูงสามสิบกว่าชั้น
