“อะไร!”
“นี่เป็นไปได้ยังไง!”
“คุณแน่ใจว่าไม่ได้พูดจามั่วซั่ว!”
ใบหน้าของเหล่าบรรดาเศรษฐีหนุ่มเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ รู้สึกว่าคำพูดของกู้ซิวหรั่น เหมือนกับเรื่องตลกที่สุดในโลก
“คุณหนูใหญ่อีหลิงที่สง่างาม ลูกสาวของคุณอีแห่งเจียงหนาน ทำไมถึงได้หาคนที่ไร้ชื่อเสียงเรียงนาม กระทั่งยังเป็นคนที่เคยแต่งงานแล้วเป็นลูกเขยที่ฝ่ายหญิงออกค่าสมรสอีก!” สีหน้าของคุณชายโจวเต็มไปด้วยความสงสัย
กู้ซิวหรั่นผายมือออก กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง: “ดังนั้นผมถึงได้บอกว่าคุณหนูอีหลิงโดนเจ้าหมอนั้นหลอกไงครับ”
สีหน้าของบรรดาเศรษฐีหนุ่มแปลกประหลาดแตกต่างกันไป ไม่พูดจาอีก
ถ้าหากเจ้าหมอนั่นเป็นคุณชายของตระกูลใหญ่โตตระกูลใดจริงๆ ฐานะตำแหน่งเทียบเท่ากับอีหลิง แบบนั้นแม้ว่าในใจของพวกเขาจะไม่ยินยอม ก็ทำอะไรไม่ได้
แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน เจ้าหมอนั่นเป็นเพียงคนไร้ชื่อเสียงเรียงนามของครอบครัวธรรมดาๆผู้หนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นคนที่แต่งงานแล้วเป็นลูกเขยที่ฝ่ายหญิงออกค่าสมรสอีก
แม้ว่าอีหลิงจะชอบเขายังไง ก็เป็นไปไม่ได้ที่คุณอีจะตกลง
สีหน้าของคุณชายโจวมีความเคร่งขรึมเล็กน้อย มองกู้ซิวหรั่นแล้วกล่าว: “คุณมั่นใจว่าคำพูดเหล่านี้เป็นความจริงไหมครับ?”
“ผมรู้ว่าคุณกับหมอนั่นที่ชื่อหลินหยุนมีความแค้นส่วนตัว แต่ ถ้าหากคุณคิดจะหลอกใช้พวกเราให้ช่วยคุณกดขี่เขา จงใจพูดคำเหล่านี้ออกมาโกหกพวกเรา คุณรู้ผลลัพธ์ที่จะตามมา!”
กู้ซิวหรั่นตกใจทันที พวกเศรษฐีหนุ่มของเจียงหนานเหล่านี้ไม่ธรรมดาเลย!
แต่ว่า กู้ซิวหรั่นไม่กลัวเป็นธรรมดา เพราะที่เขาพูดเป็นเรื่องจริงทั้งหมด
ตั้งแต่หลังจากจบการประกวดคัดเลือกครั้งนั้น เขาก็ดำเนินการตรวจสอบข้อมูลของหลินหยุนแล้ว รู้ข้อมูลผิวเผินเล็กน้อย แต่ข้อมูลส่วนใหญ่ รวมถึงตัวตนของปรมาจารย์หลิน เขายังไม่ได้ตรวจสอบ
พอดีเวลานี้ วัยรุ่นหนุ่มสาวเดินเข้ามา กลับเป็นเจิ้งเทียนหมิงกับเซี่ยหยู่เวยและคนอื่นๆมาถึงแล้ว
กู้ซิวหรั่นสีหน้าดีใจทันที เขารู้แล้วว่าเซี่ยหยู่เวยก็คือภรรยาในนามของหลินหยุน เขายังรู้อีกว่าคนที่เซี่ยหยู่เวยชอบก็คือเจิ้งเทียนหมิง อีกทั้งเกลียดหลินหยุนมาโดยตลอด
ถ้าเขาต้องการคิดวางแผนใส่ร้าย หลินหยุน เชื่อว่าเซี่ยหยู่เวยและเจิ้งเทียนหมิงไม่กี่คนนี้ จะกลายเป็นแรงที่ช่วยเหลือเขาได้เยอะมากแน่นอน
“คุณชายโจว ถ้าพวกคุณยังสงสัยในคำพูดของผม แบบนั้นก็ให้ภรรยาของหมอนั่นเป็นคนพูดด้วยตัวเองเถอะครับ!”
“ภรรยา!” บรรดาเศรษฐีหนุ่มของเจียงหนานเบิกตาโพลง สีหน้าตกใจ!
เห็นเซี่ยหยู่เวยและคนอื่นๆเดินเข้ามา กู้ซิวหรั่นเดินขึ้นไป กล่าวทักทายอย่างเป็นมิตร: “คุณชายเจิ้ง ไม่เจอกันนาน!”
คุณพ่อของเจิ้งเทียนหมิงเป็นรองนายกเมืองหลินโจว เคยคบค้าสมาคมกับคุณพ่อของกู้ซิวหรั่น แม้ว่ากู้ซิวหรั่นและเจิ้งเทียนหมิงจะไม่ได้สนิทกันนัก แต่ก็นับว่ารู้จักกัน สามารถพูดคุยกันได้
อีกทั้ง ทั้งสองก็มีความต้องการจะคบค้าสมาคมกัน
“คุณชายกู้ คุณก็มาด้วย!” เจิ้งเทียนหมิงเดินเข้าไป ด้วยรอยยิ้มที่เป็นทางการเล็กน้อยแขวนอยู่บนใบหน้า ทักทายต่อกู้ซิวหรั่น
สายตาของกู้ซิวหรั่นมองไปทางเซี่ยหยู่เวยที่อยู่ด้านข้าง บนหน้าปรากฏความทึ่ง
เดิมทีเซี่ยหยู่เวยก็สวยอยู่แล้ว วันนี้ตั้งใจแต่งตัวเป็นพิเศษ ผมยาวมัดขึ้น สวมชุดกระโปรงแบบหางปลาสีขาวที่เป็นทางการมากทั้งตัว สวมรองเท้าส้นสูงสีส้มคู่หนึ่ง ทำให้รูปร่างที่ผอมสูงอยู่เดิม เผยให้เห็นถึงความสูงโปร่งและสง่าราศีมากขึ้น
นิ้วเท้าดั่งหยกอยู่ด้านในถุงน่องสีเนื้อบางๆ ทั้งเผยให้เห็นความสง่างามเพรียบพร้อม ทั้งมีเสน่ห์ดูเป็นผู้ใหญ่
กู้ซิวหรั่นสามารถรู้สึกได้ว่า คุณชายโจวที่อยู่ข้างกายหายใจติดขัดเล็กน้อย และเศรษฐีหนุ่มคนในพื้นที่เจียงหนานเหล่านั้น การหายใจเปลี่ยนเป็นหยาบและหนักขึ้นมา
สายตาของกู้ซิวหรั่นมีความลำพองใจที่ยากจะสังเกตเห็นแวบผ่าน ถ้าหากเขาบอกพวกเศรษฐีหนุ่มของเจียงหนานเหล่านี้ว่า นางฟ้าที่งดงามตรงหน้าคนนี้ก็คือภรรยาของหลินหยุน
ไม่รู้ว่าคนเหล่านี้จะมีสีหน้าท่าทางอย่างไร?
กู้ซิวหรั่นโค้งตัวเล็กน้อยต่อเซี่ยหยู่เวย ทักทายอย่างสุภาพแบบตะวันตก ยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าว: “ได้ยินมาตั้งนานแล้วว่าคุณเซี่ยดาวโรงเรียนของมหาวิทยาลัยการแพทย์หลินโจวงดงามไร้ที่เปรียบ เพียบพร้อมสง่างาม วันนี้ได้พบ เป็นจริงตามคำร่ำลือจริงๆ!”
เซี่ยหยู่เวยพยักหน้าตอบอย่างผ่าเผย ยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าว: “คุณชายกู้ชมเกินไปแล้ว!”
ไม่ว่ากิริยาการทักทาย หรือสีหน้าท่าทางบนใบหน้า สิ่งที่เซี่ยหยู่เวยทำไม่ได้ด้อยไปกว่าตระกูลสูงศักดิ์หลายร้อยปีเหล่านั้น
ผู้หญิงคนนี้ แม้ว่าจะชื่นชอบเกียรติยศจอมปลอม แต่ไม่พูดไม่ได้ว่า หล่อนมีความสามารถนี้จริงๆ หล่อนไม่เหมือนพวกที่สวยแต่รูปที่มีรูปร่างและหน้าตาดีเหล่านั้นเท่านั้น หล่อนเป็นผู้หญิงที่นัยมีราศี
ในตาของกู้ซิวหรั่น มีความน่าทึ่งแวบผ่านขึ้นอีกครั้ง จากนั้น เปลี่ยนบทสนทนาทันที กล่าวว่า: “คุณเซี่ย หลินหยุนสามีของคุณก็มา ทำไมคุณถึงไม่อยู่กับเขาล่ะครับ?”
รอยยิ้มบนหน้าของเจิ้งเทียนหมิงแข็งทื่อไปในทันที สีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย
หลี่เหยนและจ้าวกางสองคนที่อยู่ด้านหลัง จ้องมองกู้ซิวหรั่นด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความครุ่นคิด
ตีคนไม่ตีใบหน้า พูดจาไม่เผยปมด้อย กู้ซิวหรั่นอยู่ในสาธารณชนเช่นนี้ พูดความสัมพันธ์ของเซี่ยหยู่เวยและหลินหยุนออกมา นี่คือการตบหน้าเจิ้งเทียนหมิงอย่างไร้ข้อกังขา
เทียบกับความตกตะลึงและความโกรธเล็กน้อยของเจิ้งเทียนหมิงไม่กี่คนนั้น ปฏิกิริยาตอบสนองของบรรดาเศรษฐีหนุ่มของเจียงหนาน ก็คือตกใจเป็นอย่างหนักอย่างไร้ข้อสงสัย
“คุณ คุณพูดอะไร! เธอ ก็คือภรรยาของหมอนั่น?” แววตาของคุณชายโจวชะงักเล็กน้อย มองดูใบหน้าที่งดงามสะดุดตาของเซี่ยหยู่เวย มีความรู้สึกชนิดที่ว่าตัวเองฟังผิดไปใช่หรือไม่
“คุณชายกู้ คุณไม่ได้กำลังล้อเล่นหรอกนะครับ! เจ้าหมอนั่นคนไร้ชื่อเสียงเรียงนามผู้หนึ่ง แม้ว่าจะแต่งงานเข้าไปอยู่บ้านผู้หญิง ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหาภรรยาที่หน้าตาสะสวยขนาดนี้ได้หรอก?” มีคนเอ่ยด้วยความสงสัย
“ถูกต้อง ผู้หญิงสวยขนาดนี้ จะหาผู้ชายยังไงก็หาได้ จะไปแต่งงานกับคนไม่ได้เรื่องแบบนั้นได้อย่างไรล่ะ?”
เผชิญหน้ากับการซักถามอย่างสงสัยของบรรดาผู้คน กู้ซิวหรั่นมองไปทางเซี่ยหยู่เวย ยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าว: “คุณเซี่ย รบกวนคุณอธิบายกับทุกคนหน่อยครับ หลินหยุนเป็นสามีของคุณไหมครับ?”
หลี่เหยนสีหน้าบึ้งตึง ตวาดอย่างเย็นชา: “กู้ซิวหรั่น คุณอย่าพูดจาเลอะเทอะที่นี่ หยู่เวยประกาศหย่ากับหมอนั่นตั้งนานแล้ว!”
หวางเสี่ยวซีก็ช่วยพูดเสริม: “ใช่ ตอนนั้นหยู่เวยแต่งงานกับหลินหยุน ก็เพียงเพราะทำความปรารถนาของคุณพ่อคุณแม่ให้สำเร็จ ไม่ใช่ความตั้งใจเดิมของหยู่เวย อีกทั้งหลังจากแต่งงาน หลินหยุนก็นอนที่พื้นตลอด ไม่ได้แตะต้องหยู่เวยแม้เพียงเล็บมือ”
เซี่ยหยู่เวยมองหน้ากู้ซิวหรั่น สีหน้าเรียบเฉย ตามที่กล่าวเด็กสาวผู้หนึ่ง ถูกคนพูดเรื่องส่วนตัวออกมาต่อหน้าสาธารณชนเช่นนี้ มีการอบรมความรู้ดีหน่อย จะต้องชักสีหน้าแสดงความโกรธอย่างฉับพลัน มีการอบรมความรู้น้อยหน่อย ยิ่งจะต้องเป็นเหมือนผู้หญิงปากร้ายที่สาดคำด่ากราดบนท้องถนนออกมาโดยตรง
แต่ บนหน้าของเซี่ยหยู่เวย กลับมองไม่เห็นความโกรธแม้แต่น้อย กล่าวอย่างสุภาพ: “คุณชายกู้ เรื่องของฉันกับหลินหยุน ไม่ได้ถือว่าเป็นความลับ ตอนนี้ฉันกับเขาได้ขีดเส้นแบ่งขอบเขตอย่างชัดเจนแล้ว เพื่อนทั้งสองคนของฉันก็ได้ช่วยฉันตอบข้อสงสัยของคุณแล้ว ต่อจากนี้ โปรดอย่าเอาฉันกับเขาเกี่ยวโยงเข้าด้วยกันอีก!”
น้ำเสียงของเซี่ยหยู่เวย เหมือนดั่งกำลังสนทนากับคนแปลกหน้าคนหนึ่ง ทำให้คนเชื่อจากก้นบึ้งหัวใจว่า หล่อนกับหลินหยุนไม่ได้เกี่ยวข้องกันแล้วโดยสิ้นเชิงจริงๆ
กู้ซิวหรั่นโค้งคำนับต่อเซี่ยหยู่เวยอย่างสุดซึ้ง ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขานับถือเป็นอย่างมาก: “คุณเซี่ย เป็นผมที่มีความรู้แค่หางอึ่ง ที่แท้คุณเซี่ยก็เพื่อสนองความปรารถนาของคุณพ่อคุณแม่ ถึงได้ยอมแบกรับรับคำครหา แต่งงานปลอมกับหมอนั่น!”
“ความกตัญญูของคุณเซี่ย ทำให้คนนับถือจริงๆครับ!” กู้ซิวหรั่นประจบประแจงเซี่ยหยู่เวยอย่างหนัก หวังว่าจะสามารถยืมสิ่งนี้มาประนีประนอมความสัมพันธ์กับเจิ้งเทียนหมิงและคนอื่นๆ
สีหน้าของเจิ้งเทียนหมิง อ่อนลงมากตามที่คิดไว้
แน่นอน สำหรับเจตนาของกู้ซิวหรั่น เจิ้งเทียนหมิงและคนอื่นๆก็มองออกแล้ว
“ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ที่คุณพูดจะเป็นความจริงทั้งหมด เจ้าหมอนั่นหลอกคุณหนูอีหลิง” ด้านหลังกู้ซิวหรั่น คุณชายโจวพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“สารเลว คุณชายโจว พวกเราไปคิดบัญชีกับหมอนั่นเดี๋ยวนี้กัน! คนไร้ชื่อเสียงเรียงนามผู้หนึ่ง คิดไม่ถึงว่าจะเป็นหมาวัดที่คิดจะเอื้อมเด็ดดอกฟ้า ทำให้เขาไสหัวไป!” เศรษฐีหนุ่มเจียงหนานผู้หนึ่ง เอ่ยเสียงดังด้วยสีหน้าเหยียดหยาม
กู้ซิวหรั่นดีใจ แสร้งทำเป็นมีศัตรูคู่แค้นคนเดียวกันกับคนเหล่านั้น กล่าวอย่างโกรธเคือง: “ผมไปกับพวกคุณ ผมก็มีความแค้นเก่าที่ต้องการคิดบัญชีกับเขาพอดี”
“ดี!”
บรรดาผู้คนเดินไปทางข้างกายหลินหยุนด้วยความดุดัน ล้อมรอบหลินหยุนไว้ แต่ละคนมองหลินหยุนด้วยสีหน้าเหยียดหยาม
“หลินหยุน คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าแกจะไล่ตามมาถึงเจียงหนานจริงๆ! แกกำลังดูถูกวีรบุรุษวัยรุ่นแห่งเจียงหนานงั้นหรือ?” ทันทีที่กู้ซิวหรั่นมา ก็ใส่ร้ายป้ายสีหลินหยุนก่อน
