“มาอีก!”
คราวนี้ นักพรตจื่อหยางไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ และเปิดการโจมตีครั้งที่สามทันที
นักพรตจื่อหยางมีใบหน้าเคร่งเครียด และค่อยๆยื่นมือออกไป ราวกับว่าเขากำลังถือสิ่งของที่มีขนาดใหญ่
ทั้งภูเขาสั่นสะเทือนอย่างกะทันหัน ราวกับสัตว์ประหลาดที่หลับใหลอยู่ในภูเขา ค่อยๆตื่นขึ้นมา
“มีอะไร?”
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
“จื่อหยางไอ้ผมยุ่งทำอะไร!”
ทุกคนพูดด้วยความตกใจ และแม้แต่ยอดฝีมือพวกนั้น ก็ยังตกใจ
เห็นได้ชัดว่า พวกเขาไม่เคยเห็นนักพรตจื่อหยางใช้เวทมนตร์แบบนี้มาก่อน
หลินหยุนมองดูแผ่นดินที่ยังคงสั่นสะเทือน ราวกับแผ่นดินไหว อย่างไรก็ตาม เหมือนไม่มีผลกระทบใดๆต่อหลินหยุน
ระยะทางที่ห่างจากหลินหยุนสิบเมตร มีรอยแยกบนพื้น มียักษ์ดินสูงกว่าห้าฟุตค่อยๆ คลานออกมาจากรอยแยกนั้น
แค่หัวที่โผล่พ้นพื้น ก็มีขนาดใหญ่เท่าบ้านแล้ว
“นั่น นั่นมันคืออะไรน่ะ!”
ดวงตาที่แหลมคมของนักบู๊ เห็นยักษ์ดินที่กำลังคลานออกมาทันที และตะโกนด้วยความกลัว
สายตาของทุกคน ถูกดึงดูดให้หันไปมอง
ในชั่วพริบตา ยักษ์ดินก็คลานออกมาจากพื้น และยืนอยู่ต่อหน้าทุกคน
ยักษ์ดินสีดำซึ่งสูงห้าฟุต บนร่างกายยังคงมีเศษหินและเศษดินหล่นลงบนพื้น
จะเห็นได้ชัดเจนว่า นี่คือลักษณะรูปร่างของมนุษย์ มือของเขา ยังที่มีขวานขนาดใหญ่
“นี่มันสัตว์ประหลาดอะไร!”
“นี่คือสิ่งที่นักพรตจื่อหยางปลุกขึ้นมาใช่หรือไม่?”
นักบู๊ที่มีพลังความแข็งแกร่งเล็กน้อย ถามด้วยความตกใจ
คนธรรมดาเหล่านั้นยิ่งหวาดผวาจนสั่นไปทั้งตัว พวกเขาจะเคยเห็นพลังที่ไม่เหมือนมนุษยเช่นนี้ได้จากไหน?
ฉากนี้สำหรับพวกเขา เหมือนไม่ด้อยไปกว่าซุนหงอคงในตำนานที่จู่ก็มายืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา
นักพรตจื่อหยางพอใจกับปฏิกิริยาของทุกคนมาก และออกคำสั่งด้วยความภาคภูมิใจ “บุก!”
ยักษ์ดินเดินไปหาหลินหยุนทันที และทุกครั้งที่เขาก้าวหนึ่ง จะส่งเสียงดังที่น่าเบื่อหน่าย ราวกับได้รับความสะเทือนใจ
ยิ่งกว่านั้น ทุกย่างก้าวทีเดิน มันเหมือนค้อนขนาดใหญ่ ที่ทุบใส่หัวใจของทุกคน เปล่งเสียงตูมตูมออกมา
โลกทั้งใบ จากการเดินของเขา สั่นสะเทือนเคลื่อนไหวตลอด ดูเหมือนว่าภูเขาลูกนี้ แบกรับแรงกดทับอย่างหนักไม่ไหว กำลังจะพังทลายลงในไม่ช้า
หลินหยุนมองดูสัตว์ยักษ์ที่อยู่ข้างหน้าเขา สีหน้าเรียบเฉย น้ำเสียงก็เฉยเมยมากขึ้นไปอีก “นี่ก็คือทีเด็ดของแกเหรอ?”
“ดูเหมือนว่าเวทมนตร์ของแกก็แค่นี้เอง”
“เมื่อกี้ ปล่อยให้แกโจมตีมาตลอด ฉันต้องการดูว่าพลังของเวทมนตร์มันมีพลังแค่ไหน”
“ตอนนี้ ฉันดูจบแล้ว ได้เวลาที่ฉันจะได้โจมตีแล้ว”
หลังจากที่หลินหยุนพูดอย่างเฉยเมยเสร็จ แทนที่จะถอยกลับรุกไปข้างหน้า เผชิญหน้ากับยักษ์ดินที่สูงกว่าเขาหลายร้อยเท่า และทะยานขึ้นสู่บนอากาศ
“ไอ้หนุ่มคนนี้ต้องการทำอะไร! หาที่ตายเหรอ!” บนกิ่งไม้ หญิงสาวอุทาน
แต่ดวงตาของชายคนนั้นเป็นประกายเจิดจ้า สายตาที่มองหลินหยุน เกิดความสนใจเป็นอย่างมาก
“เมื่อกี้ฉันก็สงสัยและเคร่งเครียด ทำไมไอ้หนุ่มคนนี้ถึงไม่โต้กลับ ตอนนี้ ในที่สุดเขาก็เริ่มต่อโต้กลับแล้ว การต่อสู้ที่แท้จริง เพิ่งเริ่มต้นขึ้นเอง!”
ผู้หญิงตะลึงมาก “นายพูดอะไรนะ? การต่อสู้เพิ่งเริ่มต้นขึ้น!”
ตาเฒ่าพวกนั้น ดูตกใจมาก “ไอ้หนุ่มนั่นต้องการทำอะไร? เขาจะฝืนสู้กับไอ้หนุ่มที่ตัวใหญ่นั่นหรือ? เขาบ้าไปแล้วเหรอ!”
นักพรตจื่อหยางเห็นหลินหยุนไม่ยอมหลบ แต่ยังยืนยันที่จะพุ่งมาที่ยักษ์ดิน ชั่วขณะก็ดีใจมาก “บุก!”
“บดขยี้มัน!”
ยักษ์ดินยกขวานขนาดใหญ่ และฟันไปที่หลินหยุน
ร่างของหลินหยุนกระโดดขึ้นสูง เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกโจมตี
“ตูม!
แผ่นดินถูกตัดออกเป็นร่องลึก และวัตถุทั้งหมดที่อยู่ใต้ขวานนั้น ถูกทุบจนแตกเป็นเสี่ยงๆ
ทุกคนช็อก!
“พลังนี้ มันมีพลังอำนาจยิ่งใหญ่เกินไปแล้ว!”
“พระเจ้า นี่มันสัตว์ประหลาดชนิดไหนกันเนี่ย!”
“ขวานนี้ผ่าลงไป อย่าว่าแต่มนุษย์เลย ต่อให้เป็นปรมาจารย์ขั้นสูงสุด เกรงว่าอาจจะถูกทุบจนเป็นชิ้นเนื้อโดยตรง”
ในขณะนี้ มีเสียงแผ่วเบาเย็นชาดังขึ้น เสียงที่ไม่แยแสและเหินห่าง ไร้ร่องรอยของความรู้สึก
“ท่าแรกของสิบแปดท่าต้าเต๋า ท่าสยบเขา!”
หลินหยุนอยู่ในที่สูง ต่อยหมัดลงมาบนหัวของยักษ์ดิน
นักพรตจื่อหยางยิ้มเยาะเย้ย “ไอ้หนุ่ม แกพยายามจะใช้พลังของมนุษย์เพื่อเอาชนะยักษ์ดินของฉัน มันเป็นเรื่องที่ฝันเฟื่อง!
“ถึงแม้ว่ามันจะยืนนิ่งและปล่อยให้แกทุบตี แกก็ไม่สามารถทำร้ายมันได้เลย”
ร่างเล็กๆของหลินหยุน หมัดที่ต่อยออกไป สามารถทำร้ายยักษ์ดินที่มีขนาดใหญ่มากตัวนี้ได้หรือไม่?
ทุกคนไม่ได้สนใจมองดีๆ
“เฮ้อ ปรมาจารย์หลินแย่แน่ๆ!”
“ท่านี้ของนักพรตจื่อหยางนั้นร้ายกาจเกินไป! ร่างกายที่มีแค่เลือดเนื้อของมนุษย์ จะสามารถต่อสู้กับสัตว์ยักษ์ที่มีขนาดใหญ่เช่นนี้ได้อย่างไร!”
“เมื่อดูหมัดเล็กๆของเขา มันเหมือนกับมดกำลังจั๊กจี้เท้าของช้าง”
ทุกคนส่ายหัว รู้สึกเศร้าใจกับหลินหยุน
ในไม่ช้า หมัดของหลินหยุนก็ต่อยลงบนร่างยักษ์ดิน
ตูม!
ร่างมหึมาของยักษ์ดินถูกหลินหยุนต่อยจนปลิวออกไป เดินถอยหลังโซเซไปหลายก้าว
“นี่มันสถานการณ์อะไร!”
ดวงตาของทุกคนเบิกกว้าง จ้องไปที่ฉากนี้อย่างเหลือเชื่อ
จากนั้นก่อนที่พวกเขาจะตั้งสตได้ เสียงเรียบเฉยของหลินหยุนก็ดังขึ้นอีกครั้ง “ท่าแยกน้ำ!”
ตูม!
อีกหมัดหนึ่ง ต่อยเข้าที่ร่างยักษ์ดินอย่างดุเดือด ต่อยจนร่างยักษ์ดินที่เพิ่งลุกขึ้นมา และปลิวออกไปทันที
ตูมเสียงดังสนั่น!
ร่างมหึมาของยักษ์ดินกระแทกเข้าไปในป่าไม้โดยตรง และต้นไม้เหล่านั้นที่อยู่บนร่างกายมัน เปราะบางจนเหมือนกับหญ้าต้นเล็กๆ ถูกทับจนแบนเรียบ
นักพรตจื่อหยางดูตกใจมาก “นี่มันทักษะการต่อสู้แบบไหนกัน! มันถึงทรงพลังขนาดนี้!”
นักพรตจื่อหยางได้เห็นทักษะการต่อสู้ของนักบู๊มามาก แต่ทักษะการต่อสู้ใดๆไม่เคยสร้างความเสียหายให้กับยักษ์ดินมาก่อน
แต่ว่า การต่อสู้ที่หลินหยุนแสดงออกมานั้น ทรงพลังเท่ากับเวทมนตร์ที่เขาใช้
หมัดที่สามของหลินหยุนมาถึงแล้ว
“ค้อนดาวร่วง!”
พลังอันมหาศาล ตกลงมาจากท้องฟ้า ก่อนที่ยักษ์ดินจะลุกขึ้น ก็ถูกโจมตีอีกครั้ง
บูม!
ขาทั้งสองข้างของยักษ์ดิน ในครั้งนี้ถูกต่อยจนขาด
“อะไรกัน!”
ทุกคนช็อก!
“เขาสามารถทำร้ายสัตว์ประหลาดเช่นนี้จนพิการ!”
“โอ้ พระเจ้า! ปรมาจารย์หลินสมคำเล่าลือจริงๆ!”
ใบหน้าของนักพรตจื่อหยางเคร่งขรึม และก็ตกใจ “พลังของไอ้หนุ่มคนนี้ ทรงพลังจริงๆ! ถ้าสถานที่การต่อสู้ของวันนี้ไม่ได้อยู่ในเกาะตงไหล เกรงว่าฉันคงจะพ่ายแพ้ไปแล้ว”
“ที่น่าเสียดายคือ แกไม่ควรมาที่เกาะตงไหลของฉัน ที่นี่ ฉันคือเทพพระเจ้า!”
นักพรตจื่อหยางมองไปที่หลินหยุนด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม และพูดช้า “ปรมาจารย์หลิน ความแข็งแกร่งของแกน่าชื่นชมจริงๆ! เพียงแต่ว่า แกคิดว่ามันจะจบลงอย่างง่ายดายเช่นนี้เหรอ?”
“ลุกขึ้นมา หุ่นดิน!”
มือของนักพรตจื่อหยางชี้ไป ยักษ์ดินที่ถูกหลินหยุนต่อยจนพิการ ก็ลุกขึ้นอีกครั้ง
ขาที่ขาดไปแล้ว ก็งอกขึ้นมาอีกครั้ง
“นี่มันสัตว์ประหลาดชนิดไหนกัน! ฆ่าไม่ตายเหรอ!”
ทุกคนตกใจอีกครั้ง
แม้แต่ตาเฒ่ายอดฝีมือเหล่านั้น ก็ยังตกตะลึง
พวกเขาล้วนเป็นปรมาจารย์ระดับใหญ่ และหนึ่งในนั้นก็ได้ก้าวเข้าสู่แดนปรมาจารย์ขั้นสูงแล้ว
ถึงกระนั้น พวกเขาไม่เคยเห็นสิ่งแปลกประหลาดเช่นนี้มาก่อน หากเจ้าสิ่งนี้ถูกต่อยจนพิการและเกิดใหม่ตลอดเวลา อยากรู้ในโลกนี้ใครจะเป็นคู่ต่อสู้ของมัน?
หลินหยุนไม่แปลกใจ นักพรตจื่อหยางเลือกที่จะต่อสู้บนเกาะตงไหล เขาก็คิดไว้แล้วว่าอีกฝ่ายจะต้องวางแผนไว้ล่วงหน้าอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม เขาไม่กังวลเลย
การวางแผนชั่วร้ายใดๆเมื่อเผชิญกับความแข็งแกร่ง ไม่ควรกล่าวถึง
“ที่แท้ เจ้าสิ่งนี้ชื่อหุ่นดิน!”
“มันก็เข้ากับชื่อของมัน”
