ค่ำคืนที่มืดสนิท
บนท้องฟ้า โดนเมฆบดบัง และมองไม่เห็นพระจันทร์เลย
ภายในเวลาแค่หนึ่งนาที คาร์นอตวิลเลียมมองท้องฟ้าไปแล้วห้าครั้ง
“หลินหยุน ถ้าคืนนี้พระจันทร์ไม่ปรากฏ พวกเราจะต้องรอพระจันทร์เต็มดวงครั้งหน้าแล้วใช่ไหม?”
หลินหยุนมองท้องฟ้าและพูดเบาๆ:”ไม่ต้องรีบ ตอนนี้ยังมีเวลาอยู่”
เมื่อใกล้สว่าง นักบู๊ส่วนใหญ่ก็หาที่พักผ่อนหรือไม่ก็ฝึกฝน
แม้แต่ผู้รับผิดชอบของสำนักต่างๆก็สะลึมสะลือ ก้อนเมฆบนท้องฟ้าก็ค่อยๆหายไป และแสงจันทร์สีขาวก็สาดส่องลงมาจากท้องฟ้าสู่พื้นดิน
หลังจากนั้น ก้อนเมฆก็ค่อยๆหายไปทั้งหมด บนท้องฟ้ามีพระจันทร์เต็มดวงค่อยๆปรากฏขึ้น
หลินหยุนที่นั่งพักผ่อนสายตาอยู่บนพื้นค่อยๆลืมตาขึ้นมาทันที เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ท้องฟ้า
พระจันทร์ปรากฏตัว แต่ไม่มีใครสังเกตเห็น นอกจากหลินหยุนกับคาร์นอตวิลเลียม
คาร์นอตวิลเลียมพูดด้วยความตื่นเต้นดีใจ:”ปรากฏแล้ว พระจันทร์ปรากฏตัวแล้ว!”
ดวงตาของหลินหยุนกะพริบเล็กน้อย เขาเห็นว่าพื้นผิวทะเลสาบอันสงบ เมื่อโดนแสงจันทร์สาดส่อง ทะเลสาบค่อยเกิดหมอกจางๆขึ้น
หมอกนั้นไม่ใช่ไอน้ำ แต่เป็นพลังชี่รวมตัวกันต่างหาก
เมื่อมองเห็นแสงจันทร์สาดสองไปที่ทะเลสาบอย่างไม่หยุดหย่อน ทำให้หมอกนั้นหนาแน่นมากขึ้น ทำให้ทะเลสาบปกคลุมไปด้วยหมอกหนา ทำให้บนยอดเขาเทพจันทราเหมือนกับแดนสวรรค์
พลังชี่รวมตัวกันเยอะขนาดนี้ ทำให้นักบู๊เหล่านั้นสังเกตเห็นทันที
“เกิดอะไรขึ้น!”
“มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันรู้สึกว่าพลังชี่รวมตัวกันเยอะขนาดนี้?”
“นั่นคือ……”
นักบู๊เหล่านั้นสังเกตเห็นความผิดปกติของทะเลสาบ
คนของห้าสำนักใหญ่ก็สังเกตเห็นเหมือนกัน
หลอหยวนป้าพูดด้วยความดีใจ:”นี่เป็นลางบอกเหตุว่าโบราณสถานกำลังจะปรากฏตัว?”
ผู้อาวุโสของสำนักต้าหลินก็แสดงความดีใจออกมา:”พลังชี่รวมตัวกันเยอะขนาดนี้ นอกจากโบราณสถานแล้ว ไม่มีใครสามารถทำได้!”
ลูกศิษย์หญิงของวังเทพหิมะก็ตื่นเต้นขึ้นมา:”นางหิมะ วังของเทพหิมะจะปรากฏแล้วใช่ไหม?”
นางหิมะมองไปที่ทะเลสาบและพูดอย่างเคร่งขรึม:”น่าจะใช่”
“ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม ถ้าวังของเทพหิมะปรากฏ ก็รีบพุ่งเข้าไปเลย”
“รับทราบ!”ลูกศิษย์ทุกคนตอบกลับทันที
หมอกที่ลอยขึ้นมาจากทะเลสาบ ค่อยๆกลายเป็นละอองน้ำ ตอนนี้พลังชี่รวมตัวกันและกลายเป็นหยดน้ำแล้ว
คาร์นอตวิลเลียมกล่าวชื่นชม:”เทพธิดาแห่งชีวิตแข็งแกร่งมากๆจริงๆ ความมหัศจรรย์แบบนี้คงมีแต่เทพเท่านั้นที่สามารถทำได้!”
หลินหยุนมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขารู้ดีอยู่แก่ใจ พลังชี่พวกนี้ไม่ได้ถูกรวบรวมมาโดยค่ายกลรวมพลัง แต่มันเป็นพลังชี่ที่มาจากวัตถุชิ้นหนึ่งที่ไม่ใช่ของที่นี่ต่างหาก
เพราะแม้แต่ค่ายกลรวมพลังก็ไม่สามารถรวบรวมพลังชี่ราวกับหยดน้ำได้ในระยะเวลาอันสั้นขนาดนี้
มีเพียงวัตถุชิ้นหนึ่งที่มีพลังชี่อยู่ในตัว ดังนั้นตอนที่วัตถุชิ้นนี้ปรากฏตัว ทำให้เกิดเป็นพลังชี่ราวกับหยดน้ำขึ้น
แต่เหตุการณ์แบบนี้ปรากฏขึ้นไม่นานนัก ถ้าวัตถุชิ้นนี้ปรากฏตัวจริงๆ พลังชี่ก็จะค่อยๆหายไป
พลังชี่ราวกับหยดน้ำ ดูเหมือนมันจะถึงจุดสูงสุดแล้ว
พื้นผิวทะเลสาบกลายเป็นกระจกสีเงิน และมันก็สะท้อนเงาพระจันทร์ที่อยู่บนท้องฟ้า ราวกับว่าพระจันทร์บนท้องฟ้า ได้ตกมาอยู่ในทะเลสาบแล้ว
คาร์นอตวิลเลียมเข้าใจทันที:”ทะเลสาบจันทร์เพ็ญ มันคือทะเลสาบจันทร์เพ็ญนี่เอง!”
ผ่านไปไม่นาน พื้นผิวทะเลสาบก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง บนพื้นผิวทะเลสาบที่เต็มไปด้วยพลังชี่ มีประตูแสงสีเงินปรากฏขึ้นและค่อยๆลอยขึ้นมาจากทะเลสาบ
ประตูแสงสีเงินนี้สูงสามเมตรกว่า กว้างสองเมตร ด้านในมืดสนิท มองไม่เห็นว่าด้านในประตูมีอะไรกันแน่
“นั่นคือทางเข้าโบราณสถานใช่ไหม?”
มีนักบู๊ตะโกนออกมาด้วยความตกใจทันที!
ฟิ๊ว!
ผู้อาวุโสของสำนักต้าหลินพุ่งออกไปเป็นคนแรก และพุ่งไปที่ประตูแสงบานนั้นทันที
ประตูแสงนั้นห่างจากชายฝั่งประมาณหลายสิบเมตร แต่ผู้อาวุโสของสำนักต้าหลินบินข้ามไปทันที
เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสของสำนักต้าหลินพุ่งออกไปแล้ว ทุกคนก็ตอบสนองได้ทันที
หลอหยวนป้าแอบด่าอยู่ในใจ และรีบบินตามออกไปทันที
ปรมาจารย์นักบู๊สามารถบินในอากาศได้ระยะสั้นๆแล้ว และนักบู๊โบราณพวกนี้ก็แข็งแกร่งกว่านักบู๊ทั่วไป
ดังนั้น ระยะห่างหลายสิบเมตรนี้ สำหรับพวกเขามันไม่ใช่เรื่องยากเลย
หลังจากที่หลอหยวนป้าบินไปที่ประตูแสงนั่นแล้ว ผู้อาวุโสของเขาหยุนซูกับสำนักอู๋จี๋ก็ขยับตัวทันที และพวกเขาก็บินไปที่ประตูบานนั้น
มีเพียงคนของวังเทพหิมะยังคงยืนอยู่ที่เดิม พวกเธอมองดูคนเหล่านั้นที่บินไปที่ประตูแสงอย่างเงียบๆ
“นางหิมะ พวกเราไม่ควรให้คนพวกนั้นเข้าไปก่อนนะ!”มีลูกศิษย์คนหนึ่งพูดออกมาทันที
นางหิมะพูดเบาๆ:”ไม่ต้องรีบร้อน วังของเทพหิมะ ไม่ใช่ใครๆก็สามารถเข้าไปได้?”
สายตาของนางหิมะที่อยู่ด้านนอกผ้าแพรปิดหน้า เต็มไปด้วยความดูถูก ราวกับว่าเธอรู้อะไรบางอย่าง
คาร์นอตวิลเลียมรีบพูดทันที:”พวกเราก็รีบเข้าไปกันเถอะ!”
หลินหยุนพูดเบาๆ:”วางใจได้ พวกเขาเข้าไปไม่ได้หรอก”
“ทำไม?”คาร์นอตวิลเลียมพึ่งจะถามเสร็จ
จู่ๆบนทะเลสาบก็เกิดเสียงดังตูมๆๆๆขึ้น
นักบู๊ที่บินไปที่ประตูบานแสงนั้น ชนเข้ากับกำแพงที่มองไม่เห็นและกระเด็นกลับมาทันที
คนที่ไม่ได้ระมัดระวังตัว ก็กระเด็นและตกลงไปในทะเลสาบ
หลอหยวนป้าตะโกนทันที:”แย่แล้ว ตรงนี้มีค่ายกลกีดขวาง!”
“รีบถอยกลับไปเร็วๆ!”
ลูกศิษย์ของสำนักชิงชางรีบบินถอนกลับมาทันที
ทุกคนยืนอยู่ที่ชายฝั่ง และมองประตูบานแสงนั้น แต่พวกเขาไม่กล้าขยับตัวอีก
คาร์นอตวิลเลียมหัวเราะเบาๆและพูดว่า:”คุณรู้ตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหมว่าที่นี่มีค่ายกลกีดขวาง?”
“อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนคนของวังเทพหิมะก็รู้เรื่องนี้ด้วย เพราะมีแต่พวกเขาที่ไม่ยอมขยับตัว”
หลินหยุนมองไปที่นางหิมะและพูดในใจ:”ดูเหมือนคนของวังเทพหิมะจะต้องรู้เบาะแสบางอย่างของที่นี่”
ผู้อาวุโสของสำนักต้าหลินกลับมาจากทะเลสาบ ร่างกายของเขาเปียกไปหมด เขายืนอยู่ที่ชายฝั่ง มองประตูบานแสงนั้นด้วยความโกรธ
“โบราณสถานไม่ได้เข้าไปกันง่ายๆจริงๆ”
“พวกเราต้องหาวิธีทำลายค่ายกลกีดขวางให้ได้”
หลอหยวนป้าพูด:”ในเมื่อมันเป็นค่ายกลกีดขวาง พวกเราแค่ทำลายมันก็ได้แล้ว พวกเรามีคนตั้งเยอะจะทำลายค่ายกลกีดขวางที่อยู่มาตั้งหลายปีไม่ได้เลยเหรอ?”
“คุณพูดถูก งั้นพวกเราก็ช่วยกันทำลายค่ายกลกีดขวางด้วยกัน!”ผู้อาวุโสของสำนักอู๋จี๋พูดอย่างเย็นชา
จู่ๆนางหิมะก็พูดอย่างเย็นชา:”พวกคุณเคยสัญญากับฉันไว้แล้ว จะไม่ทำลายสิ่งของที่อยู่ที่นี่ ทำไมพวกคุณถึงลืมเร็วขนาดนี้?”
ทุกคนเงียบและไม่พูดอะไรเลย
หลอหยวนป้าพูดด้วยรอยยิ้ม:”นางหิมะ พวกเราจะไม่ทำลายสิ่งของที่อยู่ที่นี่ แต่ค่ายกลกีดขวางอันนี้พวกคุณวังเทพหิมะสามารถเปิดออกได้ไหม?”
นางหิมะเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้าๆและพูดอย่างเย็นชา:”วังของเทพหิมะ จะเปิดออกมาได้ง่ายขนาดนั้นได้ยังไง?”
หลอหยวนป้าพูดอย่างเจ้าเล่ห์:”ในเมื่อพวกเธอไม่สามารถเปิดมันออกได้ พวกเราก็จะร่วมมือกันทำลายค่ายกลกีดขวางอันนี้ ถ้าพวกเราทำลายสิ่งของที่อยู่ที่นี่ คุณก็ห้ามมาโทษพวกเรา”
“ฮ่าๆๆ เจ้าสำนักน้อยหลอพูดถูกแล้ว เพื่อทำลายค่ายกลกีดขวาง บางทีอาจจะทำลายสิ่งของที่นี่ไปด้วย คุณอย่ามาโทษพวกเราละกัน!”
“ใช่แล้ว ใครบอกให้โบราณสถานแห่งนี้มีค่ายกลกีดขวางอยู่ละ?”
คนของสำนักใหญ่ต่างๆพูดตามทันที
นางหิมะมองเขาด้วยสายตาเย็นชา:”พวกคุณจะผิดคำพูดเหรอ?”
ทุกคนหัวเราะแต่ไม่พูดอะไร
นางหิมะพูดอย่างเย็นชา:”ในเมื่อพวกคุณไม่ฟังคำเตือนของฉัน งั้นพวกคุณก็ใช้กำลังทำลายค่ายกลกีดขวางได้เลย”
ทุกคนขมวดคิ้วและมองหน้านางหิมะทันที เพราะพวกเขาไม่เข้าใจความหมายของเธอ
หลอหยวนป้าหัวเราะออกมา:”คุณไม่ต้องพูดจาให้คนอื่นตกใจ ตอนนี้ฉันจะไปทำลายค่ายกลกีดขวางเลย”
เมื่อพูดจบ หลอหยวนป้ามองไปที่ผู้รับผิดชอบของสำนักต่างๆ:”ผู้อาวุโสทุกท่าน พวกคุณยินดีที่จะช่วยฉันไหม?”
“พวกเรายินดีช่วยอยู่แล้ว!”
ผู้รับผิดชอบของสำนักต่างๆหัวเราะและพูด
“ดีเลย งั้นพวกเราก็ลองดูว่าค่ายกลกีดขวางอันนี้มันมีความพิเศษยังไงกันแน่!”
หลอหยวนป้าหัวเราะเสียงดังออกมาและตะโกนทันที:”ทำลายมันเดี๋ยวนี้!”
