แดนพลังของหลินหยุนนั้น ผู้บำเพ็ญพิเศษของโลกมนุษย์จะเข้าใจได้ยังไง
หมาป่าเพลิงหายใจได้เพียงชั่วครู่ เขาตะโกนด้วยสีหน้าที่ดูแย่มากๆ:”อย่าไปฟังคำพูดไร้สาระของเขา พวกเราร่วมมือฆ่าเขาพร้อมกัน!”
“อืม”เพ้าดำพยักหน้า สองมือที่ขาวใสคู่นั้นได้ยื่นออกมาจากเสื้อคลุมอีกครั้ง
สองมือของเขาวาดวงกลมกลางอากาศ นิ้วทั้งสิบกดลงไปมั่วๆ มีพลังของมิติที่มองไม่เห็นรวมตัวกันที่สองมือของเขาอย่างรวดเร็ว
“มีดแห่งมิติ!”
เพ้าดำใช้สองมือดันไปข้างหน้า ในท้องฟ้ายามค่ำคืน จู่ๆก็ปรากฏจุดเล็กๆนับไม่ถ้วน มันสว่างราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า
แต่ดวงดาวที่ส่องสว่างเหล่านั้น ทุกดวงกลับแฝงไปด้วยพลังและรังสีที่อันตรายมากๆ
“ไปเลย!”
สองมือของเพ้าดำกดลงทันที ดวงดาวที่สองสว่างสีเงินเหล่านั้น เหมือนดาวตกจำนวนมากที่พุ่งลงมาจากฟากฟ้า และโจมตีไปที่หลินหยุนทันที
เมื่อมันเข้าใกล้แล้ว ทุกคนถึงได้พบว่า แสงสีเงินเหล่านั้น เป็นมีดยาวใสๆเจ็ดนิ้วทั้งหมด
มีดยาวเหล่านี้ล้วนมาจากการรวมตัวของพลังมิติ ไม่เพียงมีพลังในการโจมตีที่รุนแรง และมันยังสามารถทะลุพลังป้องกันตัวได้อีกด้วย
มันก็เหมือนกับท่าแยกน้ำของหลินหยุน
อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับท่าแยกน้ำที่สามารถทำลายพลังป้องกันตัวและโจมตีศัตรูโดยตรงแล้ว มีดยาวเหล่านี้ห่างกันราวฟ้ากับเหว
ในขณะที่เพ้าดำลงมือนั้น หมาป่าเพลิงก็ลงมือเหมือนกัน
“สทรัมระเบิด!”
หมาป่าเพลิงมีชื่อจริงว่าสทรัมและเขาก็มีร่างภูตไฟด้วย กระบวนท่านี้เขาใช้พลังธาตุไฟของร่างภูตไฟทั้งหมด และปล่อยพลังออกมาในชั่วพริบตาเพื่อฆ่าล้างศัตรู
ร่างภูตไฟปล่อยพลังธาตุไฟทั้งหมดออกมาในชั่วพริบตา มันทรงพลังเหมือนกันระเบิดลูกใหญ่ๆเลย และอุณหภูมิของมันนั้นสูงถึงหลายฟันองศา แม้แต่เหล็กกล้าทั่วไปก็คงละลายได้อย่างง่ายดาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลือดเนื้อของมนุษย์
หมาป่าเพลิงเคยใช้ท่าไม้ตายนี้ ทำลายฐานทัพใต้ดินหนึ่งด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
อาคารเหล่านั้นที่แข็งแกร่งมากๆจนระเบิดไม่สามารถทำลายได้ แต่กลับโดนพลังของสทรัมทำลายจนไม่เหลือซาก
ร่างกายของหมาป่าเพลิงมีเปลวไฟลุกโชนอีกครั้ง เขาเหมือนลูกไฟที่เคลื่อนที่ได้ และพุ่งไปที่หลินหยุนทันที
เมื่อเขาเข้าใกล้หลินหยุนแล้ว ร่างภูตไฟก็ระเบิดออกมาทันที พลังของมันนั้นน่ากลัวมากๆ
ตางอู่ขมวดคิ้วและพูด:”ยอดฝีมืออันดับสองและอันดับสามของประกาศมืดลงมือพร้อมกัน ปรมาจารย์หลินจะรับการโจมตีครั้งนี้ได้เหรอ?”
ฉูเหอด่าออกมาทันที:”ไร้ยางอาย ยังกล้าพูดว่าตัวเองเป็นยอดฝีมือประกาศมืดอีก พวกเขาก็เป็นแค่คนที่ชอบใช้คนเยอะรังแกคนน้อยมากกว่า!”
“ถ้าท่านประมุขอยู่ที่นี่ บางทีอาจจะช่วยปรมาจารย์หลินได้ แต่พลังของพวกเราในตอนนี้ ถึงแม้จะเข้าไปช่วย ก็ช่วยอะไรไม่ได้ อาจจะเป็นภาระด้วยซ้ำ”ตางอู่พูดด้วยความโศกเศร้า
คาร์นอตวิลเลียมนั้นมั่นใจในตัวหลินหยุนมากๆ:”โปรดวางใจ หลินหยุนไม่มีทางแพ้อยู่แล้ว!”
ยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลก เมื่อเห็นว่ายอดฝีมือทั้งสองคนร่วมมือกัน พวกเขาก็รู้สึกดีใจมากๆ
“ฆ่ามันเลย!”
“เผามันให้ตายไปเลย!”
ทุกคนตะโกนด้วยความกระหายเลือด
เทพฟ้าร้องที่ยืนอยู่ข้างๆมองดูเหตุการณ์อย่างเงียบๆ ดูเหมือนเขาไม่ได้ต้องการจะลงมือเลย
หลินหยุนมองดูมีดยาวจำนวนมากที่พุ่งลงมาโจมตีเขา เขาพูดด้วยสีหน้าปกติ:”การโจมตีระดับนี้ ทำอะไรฉันไม่ได้อยู่แล้ว”
หลินหยุนไม่ได้ตอบโต้กลับ เขายืนอยู่ที่เดิมและมองดูมีดยาวจำนวนมากที่โจมตีลงมา
เมื่อมีดยาวเหล่านั้นเข้าใกล้ร่างกายของหลินหยุนในระยะหนึ่งเมตร จู่ๆก็หายไปอย่างน่าประหลาดใจ ราวกับว่าพวกมันเป็นเม็ดฝนที่ตกลงมาจากท้องฟ้า เมื่อเผชิญหน้ากับเปลวไฟที่มีอุณหภูมิสูง พวกมันก็ระเหยและหายไปทันที
มีดยาวจำนวนมากที่โจมตีลงมา ไม่มีมีดยาวเล่มไหนสามารถโจมตีโดนร่างกายของหลินหยุนเลย เมื่อมันเข้าใกล้ร่างกายของหลินหยุนแล้ว พวกมันก็หายไปอย่างน่าประหลาดใจ
และในเวลานี้ หมาป่าเพลิงที่ร่างกายเต็มไปด้วยเปลวไฟ ก็พุ่งมาถึงด้านหน้าของหลินหยุนแล้ว
“ไอ้หนุ่ม ไปตายเถอะ!”
หมาป่าเพลิงที่อยู่ท่ามกลางเปลวไฟหัวเราะด้วยความสะใจ ระเบิดสทรัมของเขา ถ้าเข้าใกล้ศัตรูแล้ว แม้แต่ยอดฝีมือแดนเทพของชาวจีน ก็คงต้องตายอย่างแน่นอน
แม้แต่เทพฟ้าร้องกับเพ้าดำก็ไม่กล้าให้ระเบิดสทรัมของหมาป่าเพลิงประชิดตัวเหมือนกัน
ในขณะที่หมาป่าเพลิงดีใจมากๆ จู่ๆก็มีน้ำเสียงปกติดังขึ้นมา:”ไสหัวกลับไปซะ!”
หลินหยุนฟาดฝ่ามือใส่เขาทันที
ฝ่ามือนี้พุ่งออกไปด้วยความรวดเร็ว ลอยโค้งอยู่ในอากาศ เหมือนฝ่ามือขนาดยักษ์ พุ่งลงมาสู่พื้นอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นว่าตัวเองเข้าใกล้หลินหยุน หมาป่าเพลิงเตรียมตัวที่จะปล่อยพลังทั้งหมดของร่างภูตไฟออกมา จู่ๆเขาก็สัมผัสได้ถึงพลังอันน่ากลัว กำลังพุ่งเข้ามาหาตัวเองอย่างรวดเร็ว
เขาไม่มีเวลาตอบสนองได้เลย เขาโดนพลังนั้นโจมตีจนปลิวออกไป
ราวกับว่าเขาเป็นเรือเล็กๆที่อยู่กลางทะเล เจอพายุงวงช้างรุนแรงระดับสิบสอง
หมาป่าเพลิงโดนโจมตีจนปลิวออกไป และปลิวผ่านศีรษะของยอดฝีมือกาฬโลกเหล่านั้น และตกลงที่ตำแหน่งปากทางเข้าหุบเขา
“สุดยอดฝีมือสองคนร่วมมือกัน แต่กลับพ่ายแพ้แล้ว!”
“ไอ้หนุ่มชาวจีนคนนี้ แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”
ยอดฝีมือของกาฬโลกเหล่านั้นอึ้งไปเลย
หลินหยุนหันหลังไปมองเพ้าดำและพูดเบาๆ:”กฎเกณฑ์แห่งมิติ ไม่ใช่เป็นกฎเกณฑ์ที่ไม่ชำนาญด้านการโจมตี แต่การโจมตีของกฎเกณฑ์แห่งมิติไม่สามารถแสดงพลังโจมตีออกมาเท่านั้น”
“อย่างเช่น แบบนี้!”
เมื่อหลินหยุนพูดจบ จู่ๆร่างกายของเขาก็หายตัวไปทันที
วินาทีต่อมา เขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าเพ้าดำ และต่อยหมัดที่หน้าอกของเพ้าดำทันที
เพ้าดำตกใจมากๆ เขาใช้สองมือปกป้องหน้าอกของตัวเอง และโดนหมัดของหลินหยุนโจมตีอย่างแรง
ตูม!
เสื้อคลุมสีดำขนาดใหญ่ ปลิวไปมาตามกระแสลม อากาศด้านหลังของเพ้าดำ เกิดเสียงระเบิดเสียงดังต่อเนื่อง
พลังหมัดของหลินหยุนนั้น ส่วนใหญ่โดนเพ้าดำโอนย้ายไปในอากาศที่อยู่ด้านหลังของตัวเอง
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ แต่เพ้าดำได้รับบาดเจ็บและถอยหลังไปหลายก้าว
เพ้าดำมองหน้าหลินหยุน ดวงตาของเขาเปล่งประกายสีแดงมากขึ้น:”สเปซเคลื่อนย้าย!”
“ไม่ คุณไม่ใช่นักบู๊ แต่คุณเป็นนักเวทย์!”จู่ๆเพ้าดำก็ตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง
“กบในกะลา โง่เขลาและไร้ปัญญา!”
หลินหยุนพูดประโยคนี้ออกมา ดวงตาของเขาฉายแววราวกับดวงดาว:”เวทมนตร์และพลังบู๊ ถึงแม้จะต่างกันแต่มีจุดหมายปลายทางที่เหมือนกัน มันไม่ได้แตกต่างกันเลย”
หลังจากสิ้นเสียงพูด หลินหยุนก็ก้าวออกไปทันที
ร่างกายของเขาหายไปอีกครั้ง
“มันคือสเปซเคลื่อนย้ายอีกแล้ว!”
เพ้าดำตกใจมากๆ เขาหยิบคฑาฟาโรห์สีดำที่มีความยาวหนึ่งเมตรออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้
เขาแทงคฑาลงไปบนพื้นดินทันที
คฑาฟาโรห์สีดำใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และมันก็ยาวมากว่าสองเมตร
มีคลื่นที่มองเห็นด้วยตาเปล่าได้กระจายออกมาจากคฑาฟาโรห์ มีกำแพงใสๆเกิดขึ้น โดยมีคฑาฟาโรห์อยู่ตรงกลาง และล้อมรอบในรัศมีห้าเมตร
หลินหยุนปรากฏตัวด้านหน้าของกำแพงใส และต่อยใส่เพ้าดำทันที
“ท่าสยบเขา!”
ตูม!
เหมือนกับเครื่องบินลำหนึ่งชนเข้ากับบอลลูนยักษ์ มีแรงดันขนาดใหญ่ขวางเครื่องบินเอาไว้ และบอลลูนก็ยุบลงไปทันที
แต่ในไม่ช้า ความแข็งแกร่งของบอลลูนไม่สามารถทนรับแรงกระแทกของเครื่องบินได้ และมันก็จะระเบิดทันที
เพ้าดำโดนลมแรงกระหน่ำจนปลิวออกไป และเขาก็ตกลงถึงพื้นด้วยความทุลักทุเล
หลินหยุนก็โดนแรงกระแทกจนต้องถอยหลังไปหลายก้าว แต่เขาไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย
หลินหยุนมองคฑาฟาโรห์สีดำที่อยู่ในมือของเพ้าดำ สายตาของเขาแสดงความประหลาดใจเล็กน้อยออกมา:”เป็นเครื่องรางระดับกลางนี่เอง!”
นักเวทย์ที่ชื่อโรเบิร์ตคนนั้น จู่ๆก็พูดออกมาด้วยความตกใจ:”โอ้พระเจ้า นั้นเป็นคฑาฟาโรห์ของอียิปต์โบราณ!”
“มันเป็นคฑาของฟาโรห์คนแรก ตามตำนาน คฑานี้เคยได้รับพรจากเทพเจ้า!”
“แต่คฑานี้ได้หายไปเมื่อพันปีที่แล้ว คิดไม่ถึงจริงๆว่ามันจะตกไปอยู่ในมือของท่านเพ้าดำ!”
เกียโรยิ้มอย่างเย็นชาและพูด:”สิ่งที่ทำให้คนคาดคิดไม่ถึงก็คือ แม้แต่ท่านเพ้าดำมีคฑาฟาโรห์ไว้ในมือและร่วมมือกับท่านหมาป่าเพลิง แต่ก็ยังพ่ายแพ้ให้กับไอ้หนุ่มชาวจีนคนนั้น”
“ใช่แล้ว เรื่องนี้มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ!”ยะโซที่เป็นหัวหน้าขององค์กรศักดิ์สิทธิ์พูดด้วยสีหน้าที่ตกตะลึง
