จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ – บทที่ 1021 ตำบลอูปะ

บทที่ 1021 ตำบลอูปะ

หลินหยุนมองไปที่ราชาองครักษ์ลับ และถามขึ้นด้วยความสนใจว่า:  บอกฉันได้ไหมว่ามีดดาบในมือของนายเล่มนี้ได้รับมาจากที่ไหน? แล้วฉันจะไว้ชีวิตของนาย 

ราชาองครักษ์ลับหัวเราะเยาะ ด้วยเสียงที่อุดอู้ เหมือนกับเสียงที่ดังออกมาจากช่องท้อง

 หลินชางฉอง ฉันยอมรับว่านายมีพลังความสามารถที่เก่งกาจ แต่ฉัน อาจจะไม่พ่ายแพ้ต่อนายก็เป็นได้ 

 คิดที่จะไว้ชีวิตของฉัน เกรงว่านายจะยังคงไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ 

หลินหยุนพยักหน้า:  ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำให้นายดูว่าฉันมีคุณสมบัติที่เพียงพอหรือไม่ 

ดาบเฮ่าเทียนถูกนำกลับมาอย่างรวดเร็ว

เงาร่างของหลินหยุนหายวับไปกับที่

น้ำเสียงที่แก่ชราและเยือกเย็น แฝงไปด้วยกลิ่นอายสังหารอันน่าสะพรึงกลัว ดังกึกก้องอยู่ในชั้นฟ้าชั้นดิน

 เทพเซียนมาเพื่อหยุดสวรรค์ เทพเซียนมาเพื่อหยุดสวรรค์…… 

เก้ากระบี่ต้าเต๋า ดาบสกัดนภา

เงาร่างของยักษ์ในชุดสีเขียว ยืนตระหง่านอยู่ในชั้นฟ้าชั้นดิน โดยในมือถือกระบี่ยาวสีแดงขนาดใหญ่

 นี่คือเวทมนตร์อะไรกัน!  โคโมโดมองไปยังเงาร่างของยักษ์ตนหนึ่งบนท้องฟ้าด้วยสีหน้าท่าทางตื่นตระหนกและหวาดกลัว

 ช่างน่าตกตะลึงเป็นอย่างมาก!  

เขาจินตนาการไม่ออกจริง ๆ ว่า ทำไมมนุษย์ถึงสามารถมีพลังที่มหัศจรรย์เช่นนี้ได้

สายตาของราชาองครักษ์ลับ ก็แสดงออกถึงความตื่นตะลึงเช่นกัน

จากพลังความสามารถของเขา ก็ไม่สามารถที่จะเข้าใจภาพเหตุการณ์เบื้องหน้านี้ได้

 ช่างเป็นประเทศที่น่าเคารพและเกรงขามยิ่งนัก!  

 นักบู๊ชาวตะวันออกผู้ลึกลับ!  

เงาร่างยักษ์ในชุดสีเชียวนั้น จ้องมองไปยังราชาองครักษ์ลับอย่างเยือกเย็น ราวกับเทพมองไปที่มด

แววตาของเขาหมางเมินมองข้ามสรรพสิ่งทุกชีวิต

เมื่อชักกระบี่ออกมา ฟ้าดินก็สั่นสะเทือน

พรสวรรค์ความสามารถที่เฉียบไว ทำให้ราชาองครักษ์ลับรู้สึกได้ถึงอันตรายที่จะเกิดขึ้น

 หนีกันเถอะ!  

ราชาองครักษ์ลับประคองตัวของโคโมโด แล้วก็เร่งก้าวเท้าออกไป ไกลเกินสิบเมตร

 นายหนีไปไม่พ้นหรอก 

เงาร่างยักษ์สูญหายไป หลินหยุนยืนอยู่กับที่ แล้วมองไปที่ราชาองครักษ์ลับอย่างสงบนิ่ง

ลำแสงกระบี่นั้นเหมือนกับว่าจะแบ่งแยกฟ้าดินออกเป็นสองซีก โดยใช้ความรวดเร็วสูงสุดในการไล่ตามราชาองครักษ์ลับ

ราชาองครักษ์ลับเพิ่งจะวิ่งหนีออกมาได้ประมาณหนึ่งร้อยเมตร ก็หยุดฝีเท้าลงโดยพลัน

 ให้ตายสิ ถูกล็อคควบคุมไว้แล้ว 

 ทำได้เพียงต่อสู้อย่างสุดกำลังความสามารถ!  

โคโมโดอุทานดังขึ้นด้วยความตกใจ:  ราชา ไม่ใช่แล้วล่ะ! ท่านเป็นผู้ที่มีความรวดเร็วสูงสุดยากที่จะหาผู้ใดเปรียบ แม้แต่เครื่องบินเหนือเสียงก็ยังไล่ตามท่านไม่ทันเลย ถ้าหากท่านต้องการจะวิ่งหนี ใครจะสามารถไล่ตามท่านได้ทันล่ะ!  

ราชาองครักษ์ลับโยนโคโมโดทิ้งลงไปที่พื้น แล้วดุด่าขึ้นด้วยความโมโห:  หุบปากเดี๋ยวนี้ไอ้คนโง่!  

 กระบี่ของหลินชางฉองไล่ตามมาทันแล้ว!  

พูดจบ เขาก็กัดฟัน พ่นเลือดใส่ไปบนมีดดับเทพ แล้วก็โยนมีดดาบขึ้นไปบนท้องฟ้าเหมือนกับรู้สึกได้ถึงภัยคุกคาม มีดดับเทพจึงได้ระเบิดลำแสงสีแดงที่รุนแรงขึ้น

จากนั้น ควันดำก็ลอยพุ่งออกมาจากด้านบนของมีดดับเทพ

ควันดำนั้นยิ่งรุนแรงมากขึ้น แผ่กระจายไปทั่วในอากาศ ปกคลุมไปทั่วทั้งท้องฟ้า

ควันดำแผ่กระจายปกคลุมขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยที่ไม่ได้ช้าไปกว่าลำแสงของดาบสกัดนภาสักเท่าไร

สุดท้าย เงาดำนั้นก็ค่อย ๆ รวมตัวขึ้นกลายเป็นเงาร่างคน โดยเป็นเงาร่างที่สวมเสื้อคลุมสีดำขนาดใหญ่

หลินหยุนทราบว่า นั่นไม่ใช่เสื้อคลุมอะไรสักหน่อย แต่มันคือปีกค้างคาวของเผ่าโลหิต

 นี่ก็คงจะเป็นยอดฝีมือเผ่าโลหิตผู้สร้างมีดดาบเล่มนั้นขึ้น 

 หากว่าอยู่ในช่วงสูงสุดตอนที่นายยังมีชีวิตอยู่ บางทีฉันอาจจะออมมือให้กับนายบ้าง แต่ว่าจากพลังสายเลือดของนายที่มีเพียงเล็กน้อยนี้ คงจะไม่สามารถทำอะไรฉันได้ 

เงาร่างคนสีดำที่ออกมาจากมีดดาบนั้น ได้หันหน้าตรงเข้าหาลำแสงดาบสกัดนภา

หึ่ม!

เหมือนกับว่ามีคนส่งเสียงดังลั่นขึ้น ซึ่งเสียงนั้นแฝงไปด้วยความโมโห

ลำแสงกระบี่กับเงาร่างดำปะทะกัน ก็เหมือนกับแสงสว่างสาดส่องไปยังเมฆดำที่หนาหลายชั้น

แม้ว่าแสงสว่างจะเจิดจ้า แต่ก็ยากที่จะทะลุชั้นเมฆที่หนาแน่น ต่อให้อยากที่จะทะลุชั้นเมฆออกไปก็คงจะต้องใช้เวลาพอสมควร

ลำแสงกระบี่กับเงาดำปะทะกำลังกันโดยที่ต่างฝ่ายก็ไม่ยอมที่จะอ่อนข้อ

ราชาองครักษ์ลับสีหน้าท่าทางเคร่งเครียด:  คิดไม่ถึงว่า ต่อให้ฉันจะใช้พลังทั้งหมดของมีดดับเทพแล้ว ก็เพียงแค่สามารถสกัดกั้นหลินชางฉองได้เพียงชั่วครู่เท่านั้น 

 อาศัยช่วงจังหวะตอนนี้ รีบหนีกันเร็ว!  

ราชาองครักษ์ลับประคองตัวของโคโมโด แล้วก็วิ่งหนีไปทางตะวันตก

 คิดไม่ถึงว่าแม้แต่เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ชั้นยอดก็ไม่เอาแล้ว 

 ก็ใช่ เพราะครั้งนี้ได้กระตุ้นพลังสายเลือดที่มีอยู่ในตัวของเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์แล้ว ซึ่งเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ชั้นยอดชิ้นนี้ก็ถือว่าไม่มีอานุภาพใดอีกแล้ว 

 แต่ว่า วัตถุดิบของมีดดาบเล่มนี้คือแก่นเหล็กเป่ยหมิงที่หาได้ยาก ถือเป็นวัตถุดิบชั้นสูงที่ใช้ในการหล่อหลอมเครื่องรางเลยทีเดียว 

หลินหยุนไม่ได้ไล่ตามราชาองครักษ์ลับ แต่กำลังมองดูแสงสว่างอันเจิดจ้าของลำแสงกระบี่ ทะลุผ่านเงาร่างสีดำนั้น

เปรี้ยง!

เงาร่างสีดำหายวับไป มีดดาบตกหล่นลงสู่พื้น

หลินหยุนเดินเข้ามา ยกมือขึ้น มีดดาบก็ลอยเข้ามาที่มือของเขา

 แก่นเหล็กเป่ยหมิงที่บริสุทธิ์ ของดีจริง ๆ 

หลินหยุนเก็บมีดดาบไว้ในแหวนเก็บของ แล้วจึงไล่ตามราชาองครักษ์ลับไป

โคโมโดถูกราชาองครักษ์ลับถือห้อยในมือราวกับลูกไก่ มุ่งหน้าวิ่งหนีเอาตัวรอด

 ราชาผู้ยิ่งใหญ่ ตอนนี้พวกเราจะไปที่ไหน?  

 ถ้าหากถูกท่านประธานาธิบดีรู้ว่าพวกเราหลบหนี ต่อให้หนีรอดกลับไปได้เขาก็คงจะจับตัวพวกเราส่งมอบให้กับศาลทหารเป็นแน่ 

ราชาองครักษ์ลับตบโคโมโดจนลอยกระเด็นไปไกล พร้อมกับดุด่าขึ้นว่า:  หุบปาก!  

 ถ้าหากนายยังไม่อยากตาย ก็ใช้พลังทั้งหมดในการวิ่งหลบหนีให้เร็วที่สุด 

โคโมโดถูกตบกระเด็นจนหมุนตลบไปมาบนพื้นอยู่หลายรอบ และถามขึ้นอย่างจำใจว่า:  หนี?จะวิ่งหนีไปที่ไหนล่ะ?  

ราชาองครักษ์ลับมองไปยังเบื้องหน้า:  ตำบลอูปะ ที่นั่นคือเส้นทางผ่านที่เชื่อมต่อไปถึงเมืองวาดอร์กับสโมก 

 เมื่อไปถึงทั่นแล้ว นายรีบขุดหลุมโดยเร็วที่สุด ยิ่งขุดลึกมากเท่าไรยิ่งดี 

โคโมโดถามขึ้นด้วยความสงสัย:  ขุดหลุม? ทำไมต้องขุดหลุมด้วยล่ะ? ราชาผู้ยิ่งใหญ่ ฉันคือมนุษย์หมาป่า ไม่ใช่ลิ่นสักหน่อย ฉันชำนาญที่สุดคือการไล่จับเหยื่ออย่างรวดเร็วดั่งกับสายลมในป่า 

ราชาองครักษ์ลับวิ่งอย่างรวดเร็วไปพลาง พร้อมกับดุด่าอย่างรำคาญไปพลาง:  ทำตามที่ฉันบอกก็พอแล้ว ไม่ต้องถามอะไรมากมาย 

 จำไว้นะว่า ถ้าหากนายยังไม่อยากตาย เมื่อไปถึงตำบลอูปะแล้วก็รีบขุดหลุมโดยเร็วที่สุด จำไว้ว่าจะต้องขุดหลุมโดยเร็วที่สุด!  

โคโมโดยังคงเต็มไปด้วยความสงสัย แต่ว่า เขาก็ไม่กล้าที่จะพูดพร่ำเพรื่ออีก:  จำไว้แล้ว 

ทั้งสองคนมุ่งหน้าวิ่งหนีไปยังตำบลอูปะอย่างรวดเร็ว

หลินหยุนไม่ได้ไล่ตามพวกเขา แต่ดูตามแผนที่ แล้วเดินทางมุ่งหน้าไปยังสโมกกับเมืองวาดอร์

เพียงแค่เขาไล่สังหารไปจนถึงกองบัญชาการใหญ่กองทัพภาคเหนือ ผู้ที่เป็นองครักษ์ลับทั้งสองคนนั้นจะต้องปรากฏตัวขึ้นอย่างแน่นอน

แต่ว่า คิดที่จะไปยังสโมกกับเมืองวาดอร์ จำเป็นจะต้องผ่านตำบลอูปะที่อยู่เบื้องหน้า

หลินหยุนรู้สึกว่าทหารของรัสเซียจะต้องดักซุ่มอยู่ที่ตำบลอูปะนี้อย่างแน่นอน แต่ว่า เขาก็ไม่ได้มีความเกรงกลัวอะไร?

ตำบลอูปะ คือตำบลที่เงียบสงบ

แต่ว่า เพื่อที่จะกำจัดหลินหยุน ก่อนหน้านี้หนึ่งชั่วโมงประชาชนในตำบลได้ถูกบังคับให้อพยพออกไปกันหมดแล้ว

ชั้นเมฆบนท้องฟ้า เครื่องมือวางระเบิดยุทธศาสตร์ขนาดใหญ่สองเครื่องที่บรรจุระเบิดนิวเคลียร์ชั้นสูง ได้เตรียมการอยู่ที่ตำบลอูปะมานานแล้ว

ตอนนี้ กำลังรอการมาถึงของหลินหยุน

ราชาองครักษ์ลับกับโคโมโดในที่สุดก็มาถึงตำบลอูปะแล้ว

ประชาชนในตำบลได้ถูกอพยพออกไปทั้งหมดแล้ว

โคโมโดมองเห็นตำบล ก็เบาใจลงได้ในทันที

 ราชาผู้ยิ่งใหญ่ ด้านหน้าก็คือตำบลอูปะแล้ว 

ราชาองครักษ์ลับสีหน้าท่าทางจริงจัง:  ยังจำคำที่ฉันพูดเอาไว้ได้ไหม?  

 จำได้  โคโมโดตอบขึ้น

 เริ่มดำเนินการได้  ราชาองครักษ์ลับได้ก้าวเข้าสู่ตำบลอูปะก่อน

โคโมโดก็รีบตามติดเข้าไป

เมื่อทั้งสองคนเพิ่งจะเข้ามาในตำบล เงาร่างของหลินหยุนก็ปรากฏขึ้นที่สี่แยกทางเข้าตำบล

มองไปที่ตำบลเงียบสงบอย่างน่ากลัวนี้แล้ว หลินหยุนก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางที่ไร้อารมณ์ไร้ความรู้สึก:  นี่ก็คือตำบลอูปะ 

 รัสเซียจะดักซุ่มโจมตีอะไรอยู่ที่นี่อีกล่ะ?  

ที่จริงแล้ว วิธีการที่รัสเซียสามารถใช้ได้นั้น ก็มีอยู่ไม่มาก เพียงแค่ครุ่นคิดสักเล็กน้อย ก็สามารถที่จะคาดเดาได้แล้ว

ราชาอครักษ์ลับยืนอยู่บนกังหันลมหน้าปากประตูทางเข้าของตำบล โดยอยู่ด้านบน แล้วมองลงมาที่หลินหยุน

บริเวณด้านล่างตรงสถานที่ที่ลึกลับแห่งหนึ่ง โคโมโดกำลังขุดหลุมอยู่อย่างขะมักเขม้น

แสดงให้เห็นว่า ไม่เพียงแต่ตัวลิ่นที่จะสามารถขุดหลุมได้ กรงเล็บของมนุษย์หมาป่าก็สามารถที่จะ

ขุดหลุมได้เช่นกัน

เพียงครู่เดียว โคโมโดก็ขุดหลุมที่มีขนาดลึกสิบกว่าเมตรได้แล้ว

 

จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์

จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์

Status: Ongoing

มหากษัตริย์ชางฉองหลินหยุนที่ปราบปรามสามโลกไถ่บาปไม่สำเร็จ เกิดใหม่กลับสู่โลกมนุษย์เป็นเขยแต่งเข้าบ้าน ชาติปางก่อน ได้เมียที่สวยเซ็กซี่ดูเป็นผู้ใหญ่กลับครอบครองไม่ได้ ชาตินี้ หลินหยุนจะทำยังไง……ชาติก่อน เขาเป็นคนไร้ความสามารถที่ใครๆต่างดูถูก ชาตินี้ เขาเป็นหมอเทพหลินในวงการแพทย์ ตาทิพย์หลินในวงการของโบราณ อาจารย์หลินในวงการฮวงจุ้ย และหลินชางฉองในวงการบู๊ เมื่อเขากลับมาสู่เทวโลกอีกครั้ง พบว่าเทวโลกมีการเปลี่ยนแปลง หลายคนที่กำลังไถ่บาปรวมตัวกัน พวกเขาจะทำได้ดั่งใจหวังหรือไม่

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท