หลินหยุนกวาดสายตามองไปยังทุกคน โชคดีที่ด้านหลังของพวกเขามีคนของทางการจีนยืนอยู่ ดังนั้นพวกยอดฝีมือแดนเทพทั้งสิบแปดคน จึงไม่กล้าลงมือสังหาร
เพียงแต่ว่า ตันเถียนของพวกเขานั้นแทบจะถูกทำลายไปหมดแล้ว
คิดที่จะฟื้นฟูกลับคืนมา ค่อนข้างยากทีเดียว
หัวหน้า วิชาบำเพ็ญของพวกเราสามารถที่จะฟื้นฟูกลับคืนมาได้ไหม? จางเสว่หรูฉีกมุมปาก พร้อมกับแสดงรอยยิ้มอย่างจริงใจ
เห็นใบหน้าท่าทางที่เต็มไปด้วยความหวังของจางเสว่หรูแล้ว หลินหยุนก็พยักหน้า
ได้
จริงเหรอ? ดีมากเลย! ฉันพูดแล้วไงว่า หัวหน้าจะต้องมีวิธีการอย่างแน่นอน บนโลกใบนี้ไม่มี
เรื่องอะไรที่ยากเกินความสามารถของหัวหน้าไปได้! จางเสว่หรูตะโกนพูดด้วยความดีใจ
แม้ว่าทหารคนอื่นจะไม่ได้แสดงท่าทางที่โอ้อวดเกินไปเหมือนกับจางเสว่หรู แต่ว่า ใบหน้า
ก็แสดงออกถึงความตื่นเต้นดีใจ
ยิ่งตงไหลพยายามรักษาสีหน้าท่าทางของตนเองให้สงบนิ่ง แต่ว่า มือสองข้างที่สั่นเทานั้น กลับเผย
ให้เห็นถึงความตื่นเต้นในใจของเขา
หัวหน้าหลิน วิชาบำเพ็ญของพวกเรา สามารถที่จะฟื้นฟูกลับคืนมาได้จริง ๆ ใช่ไหม?
ยิ่งตงไหลเข้าใจดีว่า เมื่อตันเถียนถูกทำลายลงแล้วหมายความว่าอย่างไร เขากังวลว่าหลินหยุน
เพียงแค่ปลอบใจทุกคนเท่านั้น
หลินหยุนพยักหน้ายืนยัน: เป็นความจริง แต่ว่า จะยุ่งยากมากหน่อย ฉันจำเป็นต้องไปเสาะหา
สมุนไพรบางอย่าง
ดังนั้น พวกนายจะต้องรอคอยสักช่วงเวลาหนึ่ง
โหวผิ่นเหยียนหัวเราะดังและพูดขึ้นว่า: เพียงแค่วิชาบำเพ็ญสามารถฟื้นฟูกลับคืนมาได้ ต่อให้
ต้องรอเป็นสิบปีพวกเราก็เต็มใจที่จะรอได้
ถูกต้อง พวกเราเต็มใจที่จะรอ!
ทุกคนต่างก็พากันตะโกนขึ้นอย่างดีใจ
เดิมทีพวกเขาคิดว่า วิชาบำเพ็ญของตนคงจะไม่สามารถฟื้นคืนกลับมาได้ไปตลอดชีวิตแล้ว ตอนนี้
เมื่อได้ยินข่าวดี ไม่ว่าจะให้รอช่วงเวลาหนึ่ง หรือต่อให้ต้องรอไปชั่วชีวิต พวกเขาก็เต็มใจ!
ยิ่งตงไหลตื่นเต้นอย่างมาก แล้วก็แสดงความเคารพต่อหลินหยุน: หัวหน้า ฉันในนามตัวแทนของ
กองกำลังพิเศษมังกรฟ้าทุกคน ขอกล่าวแสดงความขอบคุณท่านก่อนล่วงหน้า!
แรงพลังหนึ่งได้ค้ำยันร่างของเขาเอาไว้ หลินหยุนพูดขึ้นว่า: หากจะกล่าวขอบคุณ ก็สมควรเป็นฉัน
ที่จะกล่าวขอบคุณพวกนายถึงจะถูกต้อง
ที่พวกนายสูญเสียวิชาบำเพ็ญไปนั้นก็เพื่อช่วยเหลือฉัน ซึ่งการช่วยให้พวกนายฟื้นฟูวิชาบำเพ็ญ
กลับคืนมานั้น เป็นสิ่งที่ฉันสมควรทำอยู่แล้ว
นอกจากนี้ ฉันสามารถให้คำมั่นสัญญากับทุกคนได้ว่า เมื่อพวกนายฟื้นฟูวิชาบำเพ็ญกลับคืน
มาแล้ว จะมีความแข็งแกร่งทรงพลังมากกว่าช่วงสูงสุดที่ผ่านมาเสียอีก
ทุกคนตื่นเต้นดีใจจนกระโดดตัวลอยขึ้น
จริงเหรอ? ดีมากเลย ฉันพูดแล้วไงว่า ไม่มีอะไรที่หัวหน้าทำไม่ได้! จางเสว่หรูตะโกนพูดเสียงดัง
จนสะเทือนเลือนลั่นไปทั่วทั้งฐานทัพ
หัวหน้าหลิน พวกผู้อาวุโสที่มีอิทธิพลอำนาจเหล่านั้นเป็นอย่างไรบ้างแล้ว? หลิวจื่อเทาถามขึ้น
ด้วยความเป็นกังวล
หลินหยุนพูดตอบกลับอย่างง่าย ๆ ว่า: ตายกันหมดแล้ว
อ่า! คนพวกนั้นล้วนเป็นถึงยอดฝีมือแดนเทพ! และยังมีจำนวนถึงสิบแปดคน คุณฆ่าพวกเขา
ทั้งหมดเพียงคนเดียวเหรอ? หลิวจื่อเทาเหลือเชื่ออย่างมาก
หลินหยุนพูดขึ้นว่า: รอฉันกลับมา พวกนายทั้งหมดก็สามารถเข้าสู่ขั้นแดนเทพ
พระเจ้า! เป็นความจริงเหรอ? ฉันที่ยังหนุ่มขนาดนี้ ก็สามารถกลายเป็นยอดฝีมือแดนเทพได้! หลิวจื่อเทาตื่นเต้นดีใจจนไม่รู้ว่าจะเอามือวางไว้ที่ไหนดี
จางเสว่หรูตบไปที่ไหล่ของเขา: ไอ้หนุ่ม หัวหน้าหลินของพวกเราพูดว่าได้ ก็จะต้องได้อย่าง
แน่นอน
หลินหยุนได้พูดคุยกับทหารในกองกำลังอีกเล็กน้อย จากนั้นก็ขอตัวกลับ
หลินหยุนมองไปที่ยิ่งตงไหล และพูดขึ้นว่า: สิ่งของที่ฉันต้องการจะหานั้น มีอยู่น้อยมาก บอกให้
พวกพี่น้องทั้งหมดอดทนรอกันหน่อย มากสุดคงจะไม่เกินหนึ่งปี ฉันมั่นใจว่าจะแสวงหาจนเจอได้
ยิ่งตงไหลพูดขึ้นว่า: หัวหน้าหลินวางใจได้ พวกเราทนรอกันไหวอยู่แล้ว
ใช่ หัวหน้าหลินวางใจได้ พวกเราทนรอกันไหวอยู่แล้ว! จางเสว่หรูฉีกมุมปาก และยิ้มขึ้นด้วย
ความจริงใจ
ทหารคนอื่น แม้ว่าจะไม่ได้พูดอะไร แต่ก็มองไปที่หลินหยุนด้วยสีหน้าท่าทางที่แน่วแน่
หลินหยุนพยักหน้า หันหลังแล้วก็ก้าวเดินจากไป ออกจากฐานทัพมังกรฟ้า
คิดที่จะช่วยเหลือพวกกองกำลังพิเศษมังกรฟ้าให้ฟื้นฟูวิชาบำเพ็ญกลับคืนมานั้น อย่างแรกจะต้อง ช่วยให้พวกเขาฟื้นฟูตันเถียนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเสียก่อน
โดยทั่วไปแล้ว การที่ตันเถียนได้รับบาดเจ็บนั้น ยากที่จะฟื้นฟูกลับคืนมาได้
แต่ เพราะว่าพวกยอดฝีมือแดนเทพเหล่านั้นเกรงกลัวการแก้แค้นเอาคืนของทางการจีน ดังนั้น
ตอนที่ลงมือจัดการพวกทหารพิเศษมังกรฟ้า จึงได้ออมพลังเอาไว้บางส่วน
ก็เป็นเพราะเหตุนี้เอง หลินหยุนจึงมั่นใจว่าจะสามารถฟื้นฟูตันเถียนที่บาดเจ็บของพวกทหาร
พิเศษมังกรฟ้าให้กลับมาสมบูรณ์ได้
ถ้าหากเพียงแค่ฟื้นฟูตันเถียนที่บาดเจ็บ กินยาสร้างกายก็เพียงพอแล้ว แต่ว่า ถ้าหากคิดที่จะฟื้นฟู
วิชาบำเพ็ญให้กลับคืนมา เพียงแค่ยาสร้างกายยังไม่พอ อย่างน้อยจะต้องกินยาแก่นจิตชั้นสาม
แน่นอนว่า ถ้าหากมียาเสริมแรงชั้นสี่ ก็จะยิ่งดีขึ้นไปอีก
โอสถสี่ชั้นขึ้นไป เกรงว่าร่างกายของคนทั่วไป จะไม่สามารถรองรับฤทธิ์ความรุนแรงของโอสถได้
แต่ว่า ต่อให้เป็นแค่ยาแก่นจิตชั้นสาม สมุนไพรที่จำเป็นต้องใช้นั้นก็หาได้ยากบนโลกใบนี้
สิ่งของอย่างอื่นสามารถหาสิ่งอื่นมาทดแทนกันได้ เพียงแต่สิ่งของที่มีพลังชีวิตที่บริสุทธิ์นั้น ค่อนข้างจะหายาก
แต่ว่า หลินหยุนกล้าที่จะให้คำมั่นสัญญาต่อหน้าของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้า ซึ่งก็คงจะคิดหาวิธี
แก้ไขจัดการได้แล้วอย่างแน่นอน
หลินหยุนหยุดพักอยู่ที่บนยอดเขาเล็กแห่งหนึ่ง รับสายลมที่พัดผ่าน และมองไปยังขอบฟ้าทาง
ทิศตะวันตก
บางที ที่นั่นอาจจะมีสิ่งของที่ฉันต้องการ
ไม่รู้ว่าเจ้าคาร์นอตวิลเลียมนั้น สนใจอยากที่จะกลับไปสักรอบไหม?
ทันใดนั้น หลินหยุนก็หันหน้ามองไปยังทิศใต้
เงาดำร่างหนึ่งเหาะเหินอย่างรวดเร็ว พุ่งตรงเข้ามาหาเขา
เมื่อพูดถึง ก็มาถึงเลยจริง ๆ
เงาดำมาหยุดอยู่ที่ด้านหน้าของหลินหยุน ซึ่งนึกไม่ถึงว่าจะเป็นคาร์นอตวิลเลียม
ในที่สุดก็ตามหานายจนพบ คาร์นอตวิลเลียมที่มีสีหน้าท่าทางร้อนรน ก็เบาใจลงได้บ้างแล้ว
ว่าอย่างไรเหรอ? หลินหยุนถามขึ้น
คาร์นอตวิลเลียมพูดขึ้นอย่างรีบร้อนว่า: อีหลิงป่วย นายรีบกลับไปดูอาการกับฉันโดยเร็วเถอะ!
ไป! หลินหยุนไม่พูดอะไรเพิ่ม แล้วก็เหาะเหินมุ่งหน้าไปยังทิศใต้
ตอนนี้ ระดับวิชาบำเพ็ญของหลินหยุน ไม่จำเป็นที่จะต้องโดยสารพาหนะเดินทางสาธารณะ
อย่างรถไฟความเร็วสูงอีกแล้ว
ความเร็วของเขาในตอนนี้ ยังรวดเร็วเหนือกว่าเครื่องบินเสียอีก อีกทั้ง พลังทิพย์ในร่างกาย ก็เพียงพอที่จะใช้ในการเหาะเหินวนรอบจีนจากทิศใต้ไปยังทิศเหนือได้อย่างสบาย
ส่วนคาร์นอตวิลเลียม แม้ว่าวิชาบำเพ็ญจะไม่เพียงพอที่จะให้เขาเหาะตามหลินหยุนได้ แต่ว่า พรสวรรค์ของเผ่าโลหิต กลับสามารถทำให้เขาใช้เพียงแค่พลังส่วนน้อย ก็สามารถที่จะเหาะตาม
หลินหยุนไปได้แล้ว
ในช่วงค่ำคืนของวันเดียวกัน ทั้งสองคนก็มาถึงตระกูลอีที่เจียงหนาน
ระหว่างทาง คาร์นอตวิลเลียมได้บอกหลินหยุนเกี่ยวกับอาการป่วยของอีหลิง ทำให้หลินหยุนต้อง
กล่าวโทษตัวเองอย่างมาก
ในตอนนั้นหลินหยุนถูกกระจายข่าวว่าได้ตายลงที่ทุ่งน้ำแข็งตอนเหนือสุด อีหลิงจึงคิดที่จะไปตาม หาหลินหยุนที่ทุ่งน้ำแข็งตอนเหนือสุดโดยลำพัง
อีหยุ่นคำนึงถึงความปลอดภัยของอีหลิง จึงได้กักขังตัวอีหลิงเอาไว้
ในช่วงเวลาดังกล่าวนี้ อีหลิงเสียใจหนักมาก ไม่ยอมทานข้าวดื่มน้ำทั้งวัน จนเกิดอาการซึมเศร้า
หมดอาลัยตายอยาก
อีหยุ่นคิดหาทุกวิถีทางเพื่อดูแลเธอ ในที่สุดก็รักษาชีวิตเอาไว้ได้
แต่ว่า เมื่อหลังจากที่คาร์นอตวิลเลียมแยกกันกับหลินหยุนแล้ว มาหาอีหลิง โดยนำข่าวที่หลินหยุน
กลับมาแล้วบอกให้กับเธอทราบ
อีหลิงตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก แต่ว่า ร่างกายของเธอกลับทนต่อการกระตุ้นเร่งเร้าอันเกิดจาก
ความดีใจและความเสียใจนี้ไม่ได้ จึงป่วยหนักขึ้นอีก
อีหยุ่นได้หาหมอชื่อดังจำนวนมากมารักษา ก็พูดเพียงว่าเธอไม่ได้ป่วย แต่สภาพจิตใจได้รับการ
กระตุ้นเร่งเร้าอย่างรุนแรง จำเป็นต้องพักรักษาตัวไปเรื่อย ๆ
แต่ว่า สภาพของอีหลิงกลับยิ่งแย่ลงขึ้นทุกวัน จึงทำให้คาร์นอตวิลเลียมร้อนใจ และใช้วิชาลับ
เพื่อตามหาหลินหยุน
สรุปได้ว่า อาการป่วยครั้งนี้ของอีหลิง ทั้งหมดเป็นเพราะหลินหยุน
ระลึกย้อนกลับไปในชาติที่แล้ว อีหลิงสาวน้อยที่สวยงดงามและจิตใจดีได้ประสบพบเจอกับ
ความทุกข์เศร้าโศกอย่างหนัก ในชาตินี้ หลินหยุนได้แอบสาบานในใจไว้ว่าจะช่วยเธอเปลี่ยนแปลง
ชะตาชีวิต
แต่ คิดไม่ถึงว่าจะจับพลัดจับผลู กลับกลายเป็นว่าอีหลิงชื่นชอบตนเองขึ้น
จากนั้นก็ป่วยหนัก
คิดถึงตรงนี้แล้ว หลินหยุนยิ่งเพิ่มความเร็วมากขึ้นอีก
ยามเฝ้าประตูของตระกูลอี รู้สึกเพียงว่ามีเงาดำแวบผ่านด้านหน้าไป โดยได้แอบบ่นพึมพำกับ
ตนเองว่า: ตาฝาดไปแล้วใช่ไหม? เห็นอยู่ชัดว่ามีคนเข้ามา
หลินหยุนยืนอยู่ภายในห้องโถงของตระกูลอีแล้ว
อีหยุ่นที่อยู่ในสภาพเป็นกังวลนั้น ดีใจขึ้นโดยพลัน และรีบคำนับแสดงความเคารพ: สวัสดี
ปรมาจารย์หลิน!
ไม่ต้องยุ่งยากมากความแล้ว อีหลิงล่ะ! หลินหยุนสีหน้าท่าทางจริงจัง
ฉันจะพาคุณไป อีหยุ่นไม่พูดพร่ำเพรื่อ แล้วก็พาหลินหยุนไปยังห้องของอีหลิงทันที
