ในเวลานี้เอง
หวางซูเฟิน ฉินหลัน หลินหยุน รวมทั้งทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับชางฉองกรุ๊ป ต่างก็รู้สึกวิตกกังวลเป็นอย่างมาก
สำนักงานใหญ่ของชางฉองกรุ๊ปในขณะนี้ นายท่านหลินสีหน้าดูน่าเกลียดยิ่งนัก
ซูจื่อเหลียงและซูหนันร่างกายเกร็งแน่นไปหมด
ความโกรธแค้นในใจถึงขั้นที่ไม่สามารถที่จะระงับไว้ได้อีกแล้ว
ซูจื่อเหลียงหันหน้าไปมองนายท่านหลิน กัดฟันไว้แน่นแล้วพูดตัดพอทีละคำว่า นายท่านหลินครับ ผู้อำนวยการหวางเป็นลูกสะใภ้ของท่าน เป็นแม่ของหลานท่าน…….
หรือว่าท่านเห็นสถานการณ์ที่ตรงหน้านี้แล้ว ก็ยังไม่รู้สึกสะทกสะท้านเลยเหรอ?
ถึงแม้ท่านไม่ไป!
งั้นก็ได้ ท่านเฝ้าระวังอยู่ที่ชางฉองกรุ๊ปก็แล้วกัน!
ท่านให้ฉันกับซูหนันสองคนไปก็ได้!
ต่อให้ไม่สามารถช่วยผู้อำนวยการหวางและคุณฉินหลันไว้ได้ก็ตาม!
เราสองคนก็จะต้องให้คนอเมริกาชดใช้ด้วยเลือดอย่างแน่นอน!
ใบหน้าของนายท่านหลินตอนนี้ก็ได้บิดเบี้ยวเล็กน้อยบ้างแล้ว
ซูจื่อเหลียงพูดถูกต้องแล้ว!
หวางซูเฟิน ถึงแม้จะเป็นแค่ลูกสะใภ้ก็ตาม แต่ก็ไม่แตกต่างอะไรกับลูกสาวเลย!
สถานการณ์เช่นนี้ ไฉนเลยเขาจะไม่รู้สึกสะทกสะท้านบ้างล่ะ?
แต่ว่า!
เขารู้ว่า อย่าว่าแต่ซูจื่อเหลียงและซูหนันจะไปกันสองคนเลย
ต่อให้รวมเขาที่ตอนนี้ได้เหยียบเข้าไปอยู่ในแดนเทพไปด้วยแล้ว
ก็ไม่สามารถจะช่วยอะไรได้ทั้งนั้น!
สายตาทั้งคู่ของเขาจ้องมองไปยังจอมอนิเตอร์ที่กำลังถ่ายทอดสดอยู่เป็นเวลานานสักพักใหญ่ แล้วพูดออกมาสองคำว่า ไม่ได้!
ในเวลาเดียวกันนี่เอง พ่อของหลินหยุนนั่งอยู่ในห้องทำงาน
มือทั้งสองข้างก็กำหมัดไว้แน่นเช่นกัน
เป็นเพราะว่าออกแรงมากเกินไป เล็บมือของเขาก็จิกเข้าไปอยู่ในเนื้อแล้ว
จนกระทั่งเลือดไหลหยดลงมา
แต่เขากลับไม่มีความรู้สึกอะไรเลย
นั่นเป็นภรรยาของเขา ภรรยาที่รักใคร่จริงใจกันมาหลายปี และไม่เคยทอดทิ้งมาโดยตลอด มิหนำซ้ำเพื่อเขาแล้วยอมแตกหักกับตระกูลตัวเอง แล้วเลือกมาใช้ชีวิตกับตัวเอง…..
แต่ว่าตอนนี้ กลับถูกพวกโจรอเมริกายัดเยียดความผิดที่ไม่มีมูลความจริง แล้วส่งเข้าไปในแดนประหาร
สังหารลูกชายตัวเองก่อน แล้วค่อยสังหารภรรยาของตัวเอง……..
ในใจของเขาเคียดแค้นสุดขีด
แต่กลับไม่มีทางที่จะช่วยเหลือเลยแม้แต่นิดเดียว
เขารู้สึกเคียดแค้นมาก
แค้นที่ตัวเองไม่เอาไหนเช่นนี้
เขาหายใจถี่แรงขึ้น ดวงตาทั้งคู่เปลี่ยนเป็นแดงก่ำ ร่างกายก็สั่นไปหมดทั้งตัวอย่างรุนแรง
เสี่ยวหยุน ซูเฟิน ฉันผิดต่อพวกคุณสองคนแม่ลูก!
เป็นความผิดของฉัน ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง!
ฉันมันเป็นเศษสวะที่ไร้ค่าจริงๆ ฉันช่วยเหลืออะไรพวกคุณไม่ได้เลย
ฉันเป็นเศษสวะ ฉันเป็นเศษสวะ……
ภายในห้องทำงานนั้น เขาราวกับเสียสติบ้าคลั่งไปแล้ว
ร่างของเขาก็สั่นรุนแรงมากยิ่งขึ้น พูดแต่สี่คำว่า ฉันเป็นเศษสวะ ซ้ำๆอย่างต่อเนื่อง
หน้าเครื่องประหารนั้น ผู้พิพากษาเรย์มอนด์มาถึงแล้ว มองไปยังหวางซูเฟินและฉินหลัน อีกครั้งหนึ่ง
คุณหวาง ถึงแม้ฉันได้ตัดสินเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว!
แต่ว่า เพื่อมนุษยธรรมแล้ว
ตอนนี้ เพียงแค่คุณประกาศยอมรับผิด แล้วส่งมอบสูตรลับของน้ำแห่งชีวิตออกมาเท่านั้น พวกเราสามารถที่จะลดโทษความผิดของพวกคุณลงตามความเหมาะสมได้นะ!
ในใจของหวางซูเฟินรู้สึกหมดสิ้นความหวังแล้ว มองดูเรย์มอนด์ด้วยสายตาที่เย็นชา แล้วถ่มน้ำลายใส่หน้าของอีกฝ่ายหนึ่ง
ไอ้โจรถ่อย! แกฝันไปเถอะ!
ต่อให้ฉันต้องตาย ก็ไม่มีทางที่จะส่งมอบสูตรลับน้ำแห่งชีวิตให้พวกแก!
เรย์มอนด์เช็ดน้ำลายออก ไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ใบหน้ากลับปรากฏรอยยิ้มออกมาอีกครั้ง
แล้วหันหน้าไปยังฉินหลันที่อยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า คุณฉินหลัน แล้วคุณล่ะ?
คุณเป็นผู้ช่วยเธอตั้งหลายปีแล้ว อีกทั้งยังเป็นคนรักของหลินชางฉองด้วย พวกเราเชื่อว่าคุณจะต้องมีสูตรลับของน้ำแห่งชีวิตอยู่ในมืออย่างแน่นอนเลย!
ลองคิดดูสิ คุณเพิ่งจะอายุยี่สิบกว่าๆเท่านั้นเอง
คุณยังมีอนาคตที่สดใสรออยู่
ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้หลินชางฉองก็ได้ตายแล้ว ทำไมคุณจะต้องตายตามไปด้วยล่ะ?
ในฐานะที่ฉันเป็นผู้พิพากษาสูงสุดของอเมริกา ฉันสามารถรับประกันกับคุณได้
ขอเพียงคุณยอมส่งมอบสูตรลับน้ำแห่งชีวิตออกมา ฉันไม่เพียงแต่จะยกเลิกความผิดของคุณ แล้วยังจะคืนอิสรภาพให้กับคุณอีกด้วย
ในขณะเดียวกัน ก็ยังปฏิบัติต่อคุณอย่างเพื่อนและเป็นผู้ทรงเกียรติสูงสุดของชาวอเมริกา อีกด้วย
นับจากนี้ไป คุณคิดอยากจะใช้ชีวิตยังไง ก็ใช้ชีวิตอย่างนั้นได้เลย หรือว่าอย่างนี้ไม่ดีเหรอ?
ฉินหลันตะโกนด้วยความโกรธจัด พวกชั่วช้าสามานย์ ไอ้โจรถ่อย เก็บความเลวทรามพวกนี้ของแกไว้เถอะ! ก็แค่ตายเท่านั้นเอง แกนึกว่าฉันจะกลัวเหรอ?
เรย์มอนด์ส่ายหน้าอย่างจนปัญญา หัวเราะแล้วพูดว่า ก็ยังเป็นผู้หญิงกระดูกเหล็กทั้งสองคนเลย!
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นฉันก็ได้ทำตามกฎหมายร่วมระหว่างประเทศ ยืนยันความผิดของพวกคุณแล้ว
แต่ว่า เพื่อมนุษยธรรมแล้ว ฉันจะให้พวกคุณมองดูหลินชางฉองตายต่อหน้าต่อตาไปก่อน แล้วค่อยส่งพวกคุณตามไปทีหลัง
ฮ่าๆๆ ใช้คำพูดภาษาจีนพวกคุณพูดว่ายังไงแล้วนะ?
อ๋อใช่แล้ว นี่เรียกว่าให้พวกคุณทั้งครอบครัวระหว่างทางที่เดินไปนรก จะได้มีเพื่อนไง
เขาโบกมือขึ้น ก็มีคนรีบเอาอุปกรณ์ออกอากาศเข้ามา
แล้วเอามาวางอยู่ตรงหน้าเครื่องประหารของทั้งสองคน
บนหน้าจอนั้น มีขีปนาวุธจำนวนนับไม่ถ้วนยิงกระหน่ำไปยังหลินหยุน
ขีปนาวุธเลเซอร์ทุกลูกล้วนแต่เปล่งประกายแสงสว่างที่แสบตาอย่างรุนแรงทั้งนั้น
พุ่งยิงไปยังตำแหน่งที่หลินหยุนยืนอยู่
ขีปนาวุธทั้งหมดก็ระเบิดขึ้นมาในชั่วพริบตา
ขีปนาวุธเลเซอร์นับร้อยนับพันลูก ก็ระเบิดออกไปพร้อมกัน ทำให้บนท้องฟ้าเหนือกรีนแลนด์นั้น ระเบิดเป็นลูกไฟที่ใหญ่โตมโหฬารขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
ราวกับว่ามีพระอาทิตย์ดวงเล็กเกิดขึ้นอีกดวงหนึ่ง!
เมื่อเห็นฉากเช่นนี้แล้ว ผู้คนที่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับหลินหยุนทั้งหมด ต่างก็รู้สึกสิ้นหวังแล้ว
มันรุนแรงเกินไปแล้ว!
หลินหยุนเดิมก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว อีกทั้งยังได้สูญเสียความรู้สึกควบคุมตัวเองไปด้วย
ภายใต้พลังแรงที่สามารถถล่มฟ้าดินได้เช่นนี้ ไม่มีทางที่จะมีชีวิตรอดออกมาได้เลย
แต่ว่า!
บริเวณตรงจุดศูนย์กลางระเบิดในตอนนี้
ไม่มีใครเห็นเลยว่า พลังแรงที่น่าสะพรึงกลัวนี้ไม่ได้ทำให้หลินหยุนได้รับบาดเจ็บอะไรเลย
เขาลืมตาขึ้นมา จากนั้นก็สูดลมหายใจเข้าไปอย่างเต็มที่
สูดเอาพลังงานโลหะที่เหลือทั้งหมดเข้าไปในร่างกายตัวเอง
ในเวลาเดียวกันนี้เอง ประกายแสงสีทองที่อยู่รอบๆตัวเขาก็ยิ่งเข้มข้นมากขึ้น
ร่างภูติทอง ก็ได้เข้าถึงระดับใหญ่แล้ว!
หลินหยุนค่อยๆลุกขึ้นมาจากท่ามกลางระเบิดที่น่าสะพรึงกลัวนั้น
น่าเสียดาย………..
ถ้าหากไม่มีระเบิดขีธนาวุฒิเลเซอร์ที่แข็งแกร่งพวกนี้ เขายังสามารถที่จะดูดซับพลังงานโลหะพวกนี้จนหมดสิ้น มิหนำซ้ำยังสามารถเข้าถึงขั้นแดนสูงสุดได้อีกด้วย
แต่ว่า หลินหยุนก็รู้ว่า ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาทอดถอนใจแล้ว
หลินหยุนก้าวเดินออกมาด้วยสีหน้าบึ้งตึง
ในมือกำดาบเฮ่าเทียนไว้ ร่างทั้งตัวกลายเป็นลำแสงสีทอง พุ่งไปยังเรือรบอเมริกาทั้งสองลำที่จอดอยู่กลางทะเลที่ห่างไกลออกไปหลายสิบลี้
ในขณะที่ทุกคนยังไม่ทันได้รับรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นนั้น
เดิมทีเรือรบใหญ่โตสองลำที่อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์แบบไม่มีร่องรอยเสียหายอะไรเลย ทันใดนั้น ก็เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุอะไรเลย
จากนั้นบิ๊กแมคขนาดยักษ์บนท้องทะเลที่ยาวเกือบพันเมตรลำนี้ ถึงกับถูกฟันจนขาดออกเป็นสองท่อน
ในเวลานี้ ก็เกิดเสียงร้องตกใจดังกระหึ่มขึ้นบนเรือรบยักษ์นั้น
แต่กลับไม่สามารถที่จะหยุดยั้งจุดจบที่ต้องจมดิ่งลงสู่ใต้ทะเลได้เลย
เรือรบใหญ่อีกลำหนึ่งยังไม่ทันได้ไหวตัวเลย ก็เกิดเหตุการณ์ซ้ำอีกรอบเช่นนี้ขึ้น พลังปราณของดาบสะท้านฟ้าฟาดฟันลงมาอย่างบ้าคลั่ง เรือรบนั้นก็ถูกตัดขาดออกเป็นสองท่อนเช่นเดียวกัน
ดาวเทียมได้จับภาพฉากที่สั่นสะเทือนทั่วทั้งแผ่นดินนี้ไว้ได้อย่างชัดเจน แล้วไปปรากฏขึ้นบนหน้าจอการถ่ายทอดสดนั้น
ในเวลาขณะนั้นเอง ร่างของหลินหยุนก็ได้ปรากฏขึ้นบนกลางอากาศ
เมื่อทุกคนที่ได้เห็นหลินหยุนปรากฏตัวขึ้นมาต่างก็รู้ได้ทันทีว่า เรือรบยักษ์ทั้งสองลำนั้นทำไมถึงถูกฟันขาดออกเป็นสองท่อนได้ในชั่วพริบตา
แต่ว่า เทพสังหารคนนี้ฟื้นคืนชีพมาได้อย่างไรกัน?
เขาควรจะถูกระเบิดพลังมหาศาลพวกนั้นระเบิดตายไปเมื่อครู่นี้แล้วไม่ใช่เหรอ?
เมื่อเห็นหลินหยุนยืนอยู่ท่ามกลางอากาศ ทุกคนต่างก็รู้สึกเหลือเชื่อ!
โอ้สวรรค์ หลินชางฉองถึงกับยังไม่ตาย……
