เมื่อได้ยินโม่เฉินพูดถึงผู้หญิงลึกลับในชุดดำอีกครั้ง หลินหยุนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
หญิงในชุดดำคนนั้นช่างลึกลับจริงๆ
ยิ่งกว่านั้น พลังของเธอก็ไม่ด้อย และยังมีสมบัติใช้ไม่ขาดมือ
เห็นได้ชัดว่าเคล็ดวิชาสิบทอดนั้นแข็งแกร่งมาก
สิ่งที่ทำให้หลินหยุนสงสัยที่สุดก็คือ หญิงชุดดำคนนั้นดูเหมือนจะต้องการฆ่าเขาอย่างยิ่ง!
นี่ทำให้เขาสับสนเล็กน้อย
เขาส่ายหัวและไม่คิดถึงเรื่องผู้หญิงชุดดำอีก
หลินหยุนมองไปที่โม่เฉินและถามว่า ฐานของค่ายกลสี่พิทักษ์อยู่ที่ไหน?
โม่เฉินรีบพูด อยู่ที่ศาลบรรพบุรุษบนยอดเขา!
หลินหยุนพยักหน้าและมุ่งไปที่ยอดเขา
ในศาลของบรรพบุรุษ แทบไม่มีอะไรแตกต่างจากตอนที่โม่เฉินจากไป
ศพของลูกศิษย์สำนักโม่เหมินหลายคนยังคงอยู่
โม่เฉินรีบเดินขึ้นและจัดการรวบรวมศพทั้งหลาย
ดวงตาของหลินหยุนตกอยู่ที่แท่นบูชาแปดเหลี่ยม
เขารู้สึกได้ว่าในนั้นมีพลังงานที่มองไม่เห็น กำลังอ่อนตัวลงอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมากที่สุดก็คือ พลังงานที่มองไม่เห็นนี้มีพลังมหาศาลจริงๆ แต่ขณะที่เขาขึ้นมายังเขาคุนชางครั้งล่าสุด ตนกลับไม่พบอะไรเลย
ไม่อย่างนั้น เขาก็อาจจะไม่ไปแตะต้องคนจำนวนมากขนาดนั้นของตระกูลผู้พิทักษ์
เรื่องในตอนนี้ก็อาจจะไม่เกิดขึ้นมา
หลังจากสังเกตอย่างระมัดระวังอยู่ครู่หนึ่ง โม่เฉินเองก็กลับมาข้างๆอีกครั้ง
คุณหลิน ค่ายกลยังสามารถกลับมามีเสถียรภาพได้อีกหรือไม่? โม่เฉินถาม
ได้! หลินหยุนขมวดคิ้วและเอ่ยขึ้น แต่ว่า จำเป็นต้องใช้ของล้ำค่าอย่างยิ่งบางอย่าง!
ดวงตาของโม่เฉินเป็นประกายและเอ่ยว่า ขอแค่สามารถทำให้มันยังมีเสถียรภาพ! เรื่องของที่ต้องใช้ ขอให้ท่านหงและประธานาธิบดีช่วยค้นหาและรวบรวมน่าจะดีกว่า!
หลินหยุนพยักหน้าและเอ่ย คงได้แต่ต้องเป็นอย่างนั้นแล้ว!
หลังจากบอกสิ่งของที่ต้องใช้ให้กับโม่เฉินแล้ว โม่เฉินก็จากไปอย่างรวดเร็ว
เหลือเพียงหลินหยุนคนเดียว และกำลังศึกษาแท่นบูชาแปดเหลี่ยมต่อไป
ค่ายกลสี่พิทักษ์ สี่ตำแหน่งในหนึ่งเดียว!
แม้ว่าทางด้านเขาคุนชางจะเกิดปัญหาขึ้นแล้ว แต่ถ้าหากคิดจะทำให้มันกลับมามีเสถียรภาพจริงๆ จำเป็นต้องลงมือในฐานค่ายกลทั้งสี่พร้อมกัน!
ต้องบอกว่า ค่ายกลนี้ช่างน่าสนใจจริงๆ!
และใช้พลังของเลือดเป็นกุญแจในการผนึก!
ตอนนี้ฐานค่ายกลยังไม่ได้ถูกทำลาย แต่กลับอ่อนแอลงและมีรอยแยกปรากฏขึ้น ดูเหมือนว่ารอยแยกนี่นไม่น่าจะอยู่ห่างจากที่นี่มากนัก!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ แค่พริบตา หลินหยุนก็หายไปจากห้องโถงของศาลบูชาบรรพบุรุษ
ไม่นานนัก หลินหยุนก็พบรอยแยกสายหนึ่งเข้าจริงๆ
และเมื่อทำการหาต่อไป กลับไม่พบรอยแยกที่สอง
ดังนั้นหลินหยุนจึงกลับไปที่รอยแยกแรก
เมื่อมองดูช่องว่างแคบๆในรอยแยก หลินหยุนก็เอ่ยพึมพำ ก่อนหน้านี้มีการสั่นสะเทือนเกิดขึ้น อีกทั้งยังมีกลิ่นอายหลงเหลืออยู่ คนทั้งสองของสำนักฉีเทียน น่าจะออกมาจากที่นี่และหนีกลับไปในประตูเซียนแล้ว!
ประตูเซียน…
โลกใบเล็กแห่งการฝึกตนที่ถูกผนึกไว้โดยเขาคุนชาง โลกคุนชาง…
ไม่รู้ว่าในนั้นเป็นยังไง!
ถ้าฉันต้องการเข้าสู่รวมยา โดยเฉพาะอย่างการขึ้นเป็นยาทองหวูซ่าง ยังมีหนทางอีกยาวไกลที่จำเป็นต้องเดินไป
ถึงแม้ค่ายกลสี่พิทักษ์จะต้องทำให้เสถียรภาพอีกครั้ง แต่ว่ารอยแยกแคบๆ นี้กลับยังคงเอาไว้ได้!
ทันทีที่ฝ่ามือของหลินหยุนพลิกสะบัด ธงขนาดเท่าฝ่ามือสองผืนก็ปรากฏขึ้น จากนั้นมันก็ถูกเขาปักเข้าไปในรอยแยก ในไม่ช้า รอยแยกนั้นก็ปิดลงอย่างรวดเร็วจนสามารถเห็นด้วยตาเปล่า
หลังจากนั้นไม่นาน รอยแยกก็หายไปอย่างสมบูรณ์
ร่างของหลินหยุนเองก็หายไปเช่นกัน
โลกคุนชางนี้ เขาจะต้องเข้าไปเดินเล่นสักรอบ!
ไม่ต้องพูดถึงการหาทรัพยากรในการขึ้นสู่ขั้นรวมยา อย่างเจียงยี่และมู่หงสองคนนั้นที่หลบหนีไป เขาก็ย่อมไม่ปล่อยไปเช่นกัน!
ข่มขู่ญาติมิตรของเขา ไม่ว่าจะเป็นสุดขอบฟ้ามหาสมุทร ผลลัพธ์มีเพียงอย่างเดียว
หลังกลับมาที่ยอดเขาคุนชาง โทรศัพท์ของหลินหยุนก็ดังขึ้น
เป็นท่านหงที่โทรมา
หลังจากรับสาย หลินหยุนก็ขมวดคิ้วและหายตัวไป
เมืองหลวง
ในห้องประชุมของประธานาธิบดี
ท่านหงและโม่เฉินรวมถึงสี่ตระกูลใหญ่ ขณะนี้ล้วนอยู่ที่นี่ด้วย
เมื่อเห็นหลินหยุนเข้ามา ดวงตาของทั้งสี่ตระกูลต่างก็แสดงความหวาดกลัวอย่างลึกล้ำ
ประธานาธิบดีลุกขึ้นและพูดว่า หลินหยุน นายกลับมาแล้ว!
หลินหยุนพยักหน้าและพูดเรียบๆ ท่านประธานาธิบดี ผมได้ขอให้โม่เฉินนำรายการของที่จำเป็นในการซ่อมแซมค่ายกลกลับมา ไม่ทราบว่าที่สั่งให้ผมกลับมาด้วยเช่นกันเพราะมีเรื่องอะไร?
เรื่องนี้ อันที่จริงก็มีสาเหตุมาจากเขาจริงๆ
ดังนั้น หลินหยุนจึงย่อมไม่อาจปล่อยปละละเลย
ประธานาธิบดีเอ่ย นั่งลงก่อนเถอะ ที่เรียกนายกลับมา เพราะต้องการหารือเกี่ยวกับของที่ต้องใช้!
หลังจากหยุดไปชั่วครู่ ประธานาธิบดีก็เอ่ย ตอนนี้เรื่องนี้กระจ่างชัดแล้ว สี่ตระกูลใหญ่ของจีน อันที่จริงก็คือสี่ตระกูลผู้พิทักษ์ในโลกบู๊โบราณ!
ตอนนี้มีบางอย่างผิดปกติกับฐานของเขาคุนชาง พวกเราต้องการของเพื่อปิดผนึกอาคมอีกครั้ง!
แน่นอนว่าเรื่องนี้ต้องพูดคุยหารือกับตระกูลใหญ่ให้รู้เรื่อง!
ดวงตาของหลินหยุนมีแสงวาบผ่าน แต่กลับไม่ได้รู้สึกเหนือคาดอะไร
เนื่องจากตระกูลหวางเป็นตระกูลผู้พิทักษ์
และอีกสามตระกูลใหญ่ที่เหลือ ก็เห็นได้ชัดว่ามีที่มาไม่ธรรมดา
การที่อีกสามตระกูลจะเป็นตระกูลผู้พิทักษ์ ไม่ใช่เรื่องที่ยากจะเข้าใจ
ประธานาธิบดีเอ่ยต่อ หลินหยุน เมื่อครู่นี้โม่เฉินได้บอกถึงของที่นายต้องการแล้ว แต่มีของสองอย่าง ที่ไม่เพียงแค่หาไม่ได้ แต่พวกเรากลับไม่เคยได้ยินมันมาก่อน!
ซึ่งนั่นก็คือควอตซ์ม่วง และแม่ทอง!
ไม่รู้ว่าของทั้งสองนี้คืออะไร? หรือว่ามันจะพอเปลี่ยนไปใช้อย่างอื่นได้หรือไม่?
หลินหยุนส่ายหัวและกล่าวว่า หากต้องการทำให้อาคมมีเสถียรภาพจริงๆ จำเป็นต้องใช้ของทั้งสองอย่างนี้!
ควอตซ์ม่วง เป็นแร่หายากชนิดหนึ่ง!
มันสามารถเปลี่ยนรูปร่างไปได้อย่างอิสระ อีกทั้งยังสามารถเข้าสู่พลังทิพย์ได้อย่างรวดเร็ว!
มันเป็นของหายากสำหรับการหลอมเครื่องราง!
ส่วนแม่ทองนั้นคือสัตว์ทะเลลึกประเภทหนึ่ง เป็นเต่าดำทะเลลึก แต่เต่าดำนั้นไม่ได้หายาก และเต่าดำที่มีอายุมากกว่า 500 ปีขึ้นไปก็จะกลายเป็นสีทองดำ ซึ่งนั่นก็คือแม่ทอง!
ควอตซ์ม่วง มีโอกาสอย่างยิ่งที่จะหาเจอได้จากตระกูลหรือสำนักหลอมเครื่องรางในโลกบู๊และโลกบู๊โบราณ!
แม่ทองนั้นหากไม่พบมันในโลกบู๊โบราณ อย่างนั้นก็ทำได้แค่ต้องไปที่ทะเลลึกเท่านั้น!
ประธานาธิบดีและท่านหงพยักหน้าและเอ่ยขึ้น ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง!
จากนั้น ประธานาธิบดีก็มองไปยังผู้นำของทั้งสี่ตระกูลใหญ่และกล่าวว่า ทุกท่าน คำพูดของหลินหยุน ทุกท่านคงได้ยินแล้ว!
สามารถพูดได้ว่าการรักษาประตูเซียนให้มั่นคงนั้น มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อโลกมนุษย์ของเรา และทุกท่านก็คือตระกูลผู้พิทักษ์แห่งโลกบู๊โบราณ!
อีกทั้งโลกบู๊โบราณแต่ไหนแต่ไรล้วนนำโดยตระกูลผู้พิทักษ์เสมอมา!
ดังนั้นฉันหวังว่าการหาของในครั้งนี้ ทุกท่านจะสามารถทำงานร่วมกันได้!
รีบหาของที่จำเป็นโดยเร็วที่สุด และปิดผนึกค่ายกลโดยเร็ววัน!
ป้องกันการเปลี่ยนแปลงที่รับมือไม่ทัน!
เมื่อเห็นคนในตระกูลทั้งสี่ แต่ละคนล้วนมีสีหน้าปั้นยาก เห็นชัดว่าไม่มีท่าทีจะให้ความร่วมมือ ประธานาธิบดีก็ขมวดคิ้ว
หลังจากชะงักไปเล็กน้อย เขาก็ได้แต่เอ่ยพูดต่อ
ทุกท่าน เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องแค่คนหนึ่งหรือสองคน แต่เกี่ยวกับโลกมนุษย์ทั้งใบของเรา!
ฉันหวังว่าทุกคนจะสามารถใช้ทรัพยากรของตนออกมาอย่างเต็มที่และค้นหาของพวกนี้โดยเร็วที่สุด!
เมื่อเสียงของประธานาธิบดีจบลง หวางโส่วหลี่ซึ่งเข้ามาแทนที่หวางจิงหลงผู้นำตระกูลหวางที่ล่วงลับไปแล้วเอ่ยเสียงต่อว่า ท่านประธานาธิบดี คุณก็รู้ดีถึงสถานการณ์ปัจจุบันของตระกูลหวางของเรา ดังนั้น เรื่องนี้ตระกูลหวางของเราไม่สามารถช่วยได้แล้ว!
ประธานาธิบดีพยักหน้า จากนั้นสายตาก็จับจ้องไปที่ผู้นำของอีกสามตระกูล
ยังไม่ทันให้ประธานาธิบดีเอ่ยปาก ผู้นำตระกูลจ้าวก็กล่าวอย่างเย็นชาว่า ท่านประธานาธิบดี พวกเราก็เช่นกัน!
