โม่เฉินรีบเอ่ยขึ้น ยังมีอีกสำนัก ถือเป็นสำนักหลอมเครื่องรางที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลกบู๊โบราณ! ชื่อว่าสำนักหลอมเขา
หลินหยุนพยักหน้าและเอ่ยขึ้น นำทางไป!
ในไม่ช้า ที่สำนักหลอมเขา
หลินหยุนและโม่เฉินปรากฏขึ้นอีกครั้ง
สำนักหลอมเขาก็เป็นเช่นเดียวกับสำนักเป่ยเฉินไม่มีผิด ที่นั่นไม่มีเงาใครให้เห็นแม้แต่ครึ่ง
เมื่อค้นหาทั้งสำนักก็ไม่พบสิ่งที่มีค่าอะไร
โม่เฉินขมวดคิ้วและพูดว่า เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้รับข่าวแล้ว! เกรงว่าไม่ว่าตอนนี้พวกเราจะไปที่สำนักไหนก็จะเจอสถานการณ์แบบนี้ทั้งนั้น!
หลินหยุนเยาะเย้ยและกล่าวว่า มุ่งห้าไปสี่ตระกูลผู้พิทักษ์!
โม่เฉินพยักหน้า
พวกเขามุ่งหน้าไปยังเขาเอ๋อเหมย
เขาเอ๋อเหมยเป็นหนึ่งในสี่สำนักผู้พิทักษ์
นำโดยตระกูลหลิว
เมื่อหลินหยุนและโม่เฉินมาถึง ก็ไม่มีสถานการณ์อย่างเช่นก่อนหน้านี้อีก
อย่างไรก็ตาม
ในไม่ช้านักบู๊ทั้งหมดของเขาเอ๋อเหมยก็มารวมตัวกันและมาตรงหน้าของหลินหยุน ท่าทางราวกับว่ากำลังเตรียมต่อสู้อย่างเต็มที่!
โม่เฉินประสานมือไปให้ชายชราคนหนึ่งและกล่าวว่า ประมุขหลิว คุณคงรู้จุดประสงค์ที่เรามาที่นี่ ดังนั้นผมจะไม่พูดอะไรมากแล้ว! ในฐานะตระกูลผู้พิทักษ์ หวังว่าประมุขหลิวจะสามารถสนับสนุนเรา!
เมื่อชายชราได้ยินคำพูดนั้น เขาก็เหลือบมองหลินหยุน จากนั้นก็พูดเยาะเย้ย ขออภัยจริงๆเขาเอ๋อเหมยของฉันไม่มีอะไรที่พวกคุณต้องการ! ทั้งสองท่านเชิญกลับไปทันทีเถอะ!
ดวงตาของหลินหยุนเป็นประกาย ความหนาวเหน็บเย็นเฉียบก็ถูกปล่อยออกมาในทันใด
กลิ่นอายที่หนาวเหน็บทำให้ทุกคนในเขาเอ๋อเหมยตะลึงไปทันที จากนั้นก็รีบถอยกลับไปอย่างรวดเร็วด้วยความกลัว
ประมุขหลิวมองไปที่หลินหยุนและเอ่ยเสียงเข้ามว่า หลินชางฉอง พวกเรารู้ว่าคุณมีพลังที่แข็งแกร่ง เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณ!
แต่อย่าลืมล่ะว่า! พวกเราเป็นหนึ่งในสี่ผู้พิทักษ์!
ถ้าไม่มีพวกเรา ค่ายกลสี่พิทักษ์จะพังในไม่ช้า! ถ้าคุณคิดจะลงมือกับเรา จงคิดถึงผลที่ตามมาให้ดี!
ดวงตาของหลินหยุนฉายแววเย็นชาครู่หนึ่งและพูดอย่างเย็นชาว่า ในโลกนี้ ไม่มีใครสามารถคุกคามฉันหลินชางฉองได้!
เมื่อเสียงจบลง แขนของหลินหยุนก็สะบัดออกไปทันที!
พลังที่น่าหวาดกลัวอย่างที่ไม่มีใครเทียบได้แผ่ซ่านออกไปในทันที
ผู้แข็งแกร่งระดับแนวหน้าของเขาเอ๋อเหมยกว่า 20 คนกระอักเลือดและกระเด็นออกไปทันที จากนั้นก็ล้มลงกับพื้นอย่างแรง
ถ้ายังส่งเสียงดังกว่านี้ ตาย!
พูดไป ร่างของเขาก็วาบหายไปและมุ่งหน้าไปยังยอดเขา
โม่เฉินรีบตามไป
เขาเอ๋อเหมยนั้นสมกับที่เป็นหนึ่งในสี่ผู้พิทักษ์
ในโกดังมีของดีอยู่ไม่น้อย
แม้ว่าจะไม่เจอควอตซ์ม่วงและแม่ทองที่เป็นของสำคัญ แต่ก็พบของอีกสามสิ่งที่ต้องใช้
เมื่อเดินออกจากโกดัง ทั้งสองก็ลอยขึ้นไปในอากาศท่ามกลางสายตาหวาดกลัวของผู้แข็งแกร่งในเขาเอ๋อเหมย
หลังจากออกจากเขาเอ๋อเหมยพวกเขาก็ไปยังสองตระกูลผู้พิทักษ์
และก็ยังไม่พบควอตซ์ม่วงและแม่ทอง
ใบหน้าของโม่เฉินดูปั้นยากและกล่าวว่า คุณหลิน แม้แต่สี่ตระกูลผู้พิทักษ์ก็หาไม่เจอของทั้งสองสิ่งนี้ เกรงว่า จากนี้ไปคงลำบากแล้ว!
หลินหยุนเอ่ยเสียงเรียบ ไม่เป็นไร นายไปหาของอันอื่นเถอะ ที่เหลือมอบให้ฉัน! หลังจากหาเจอแล้วไปรอฉันที่เขาคุนชาง!
พูดจบ หลินหยุนก็บินหายไปอีกครั้ง
แต่เดิมหลินหยุนต้องการสร้างเสถียรภาพให้กับอาคมโดยอิงจากค่ายกลสี่พิทักษ์จริงๆ
แบบนั้นเขาจำเป็นต้องใช้ควอตซ์ม่วงและแม่ทองถึงจะทำได้
แต่ตอนนี้ เขาเปลี่ยนใจแล้วจริงๆ!
เขาต้องการจัดเรียงค่ายกลใหม่ และรวมค่ายกลสี่พิทักษ์เข้าไปด้วย
จากนี้ไป ผนึกค่ายกลก็จะไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ กับตระกูลผู้พิทักษ์อีกต่อไป!
สี่ตระกูลผู้พิทักษ์รู้ดีถึงความสัมพันธ์ของตนกับผนึกประตูเซียน
อีกทั้งยังมีแนวโน้มที่จะอาจหาญไม่เกรงกลัวอยู่ด้วย
หลังจากจัดเรียงค่ายกลใหม่ ความสัมพันธ์นี้ก็จะถูกทำลายไปโดยสิ้นเชิง
ถ้ายังมีใครอยากสร้างปัญหาอีก ก็อย่าได้โทษเขาที่หยาบคาย!
โลกบู๊โบราณ ที่ตั้งของเย่เยว่
หลินหยุนกลับมายังบ้านเกิดของเขา
เขาไม่ได้รบกวนคนในสำนัก และเข้าไปในค่ายกลโดยตรง
ความรู้สึกคุ้นเคยสายหนึ่งพุ่งเข้ามาที่ใบหน้าของเขาอีกครั้ง
เมื่อมองดูทุกสิ่งที่พังทลายไปทั้งหมดในค่ายกล หลินหยุนก็อดถอนหายใจไม่ได้ เยว่เอ๋อ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน ฉันจะตามหาเธอให้พบ!
ณ ที่ที่เขายืนอยู่ใบหน้าที่งดงามนั้นผุดขึ้นมาในจิตใจของเขา
เกิดเป็นความเงียบงันเนิ่นนาน
หลินหยุนโบกมือใหญ่ของเขา จากนั้นค่ายกลทั้งหมดก็สลายไปอย่างเงียบ ๆ
ในไม่ช้าของพื้นฐานบางอย่างก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา
เมื่อมีของพื้นฐานเหล่านี้ บวกกับของที่โม่เฉินเตรียมเอาไว้ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะจัดเรียงค่ายกลใหม่!
เขาออกไปอย่างเงียบ ๆ และกลับสู่เขาคุนชาง
โม่เฉินพร้อมของอื่นๆ กำลังรอหลินหยุนอยู่แล้ว
เมื่อเห็นหลินหยุนปรากฏขึ้น เขาก็มอบของทั้งหมดให้กับหลินหยุนทันที
หลินหยุนไม่พูดพร่ำและเริ่มลงมือปรับแต่งค่ายกลทันที
โม่เฉินยังคิดไปว่าหลินหยุนอาจต้องการคนช่วยเหลืออะไรเพิ่ม ขณะที่กำลังจะเอ่ยปากแนะนำ ก็เห็นว่าหลินหยุนเริ่มลงมือขึ้นในอากาศแล้ว
จากนั้นก็เห็นของทีละอย่างๆอยู่ในมือของเขา
ในฝ่ามือมีพลังอันเต็มเปี่ยมคล้ายเปลวไฟระเบิดขึ้น และรวมของแต่ละอย่างๆกลั่นเข้าไปอย่างต่อเนื่อง และสกัดออกมาจากนั้นก็ไหลรวมเข้าด้วยกันอย่างราบรื่น
ของมากกว่าสิบอย่างได้กลั่นรวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์
จากนั้นมันก็หลินหยุนแบ่งออกเป็นสี่ส่วน
รูปแบบธงค่ายกลเส้นสีดำ ขนาดเท่าฝ่ามือปรากฏขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
และเมื่อผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ธงค่ายกลสี่อัน ก็ถูกสร้างขึ้นอย่างสมบูรณ์
เปลวไฟในมือของหลินหยุนหายไปแล้ว ธงค่ายกลสี่อัน ถูกเขาถือเอาไว้อยู่ในมือและส่งให้โม่เฉินทันที
ธงค่ายกลสี่อัน แยกวางไว้ที่ฐานของค่ายกลสี่พิทักษ์!
รอให้ธงค่ายกล หายไป ก็คือเวลาที่มันรวมเข้าด้วยกันแล้วอย่างสมบูรณ์!
หลังการรวมเข้าด้วยกัน ค่ายกลสี่พิทักษ์ก็จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลผู้พิทักษ์อีกต่อไป!
โม่เฉินตื่นตะลึง จนไม่สามารถอธิบายออกมาได้
ฝีมือการหลอมเครื่องรางของหลินหยุน แทบจะไปถึงระดับที่ไม่สามารถจินตนาการได้แล้ว
หลังหายใจเข้าอย่างเย็บเฉียบ โม่เฉินก็รับธงค่ายกล และโค้งคำนับให้หลินหยุนอย่างสุดซึ้ง คุณหลิน โม่เฉินขอบคุณแทนทุกคนในโลกนี้!
หลินหยุนเอ่ยเรียบๆ อันที่จริงก็เป็นเพราะฉัน ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ!
โม่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า ในเมื่อเป็นแบบนี้ เรื่องก็ไม่ควรรอช้าอีกต่อไป โม่เฉินจะไปเดี๋ยวนี้!
พูดจบ ร่างกายของเขาหายวาบไปจากที่เดิมทันที
ส่วนหลินหยุนก็ก้าวขึ้นไปในอากาศและมาถึงรอยแยกที่เขาปิดเอาไว้
เมื่อมองไปที่ตำแหน่งของรอยแยก หลินหยุนก็อดไม่ได้ที่จะลังเลอยู่บ้าง
เขาอยากจะเข้าไปในรอยแยกนั้นซะเดี๋ยวนี้
แต่ถ้าเข้าไปตอนนี้ เมื่อโม่เฉินหลอมรวมธงค่ายกล เสร็จแล้ว รอยแยกนี้ก็อาจจะหายไป
ถึงตอนนั้นหากตนคิดจะออกมาก็เกรงว่าจะยากแล้ว
นั่นเพราะเขายังไม่รู้ชัดเจนว่าเขาคุนชางอยู่ในสถานะใด
แต่ถ้าเขาไม่เข้าไปตอนนี้ เมื่อธงค่ายกล หลอมรวมเสร็จ เขาเองก็อาจจะไม่สามารถเข้าไปได้อีก
ดวงตาของหลินหยุนเป็นประกาย จากนั้นก็พูดกับตนเองว่า ดูเหมือนว่าเราควรเตรียมการล่วงหน้า!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาก็ใช้ของที่เหลือบางส่วน วาดค่ายกลเคลื่อนย้ายสายเล็กๆลงไปโดยอาศัยรอบแยกนี้
หลังจากค่ายกลเสร็จสิ้น รอยแยกทั้งหมดก็เปลี่ยนไปทันทีและเริ่มประสานตัวปิดขึ้นมา
โม่เฉินได้วางธงค่ายกล เรียบร้อยแล้ว รอยแยกทั้งหมดก็เริ่มปิดสนิท
หลินหยุนอดไม่ได้ที่จะยินดี โชคดีที่ฉันได้เตรียมการไว้ล่วงหน้า! ไม่อย่างนั้นหากรอยแยกปิดสนิท ก็คงไม่สามารถเข้าไปได้แล้ว!
ครั้งนี้ ธงค่ายกล ที่เขาหลอมออกมานั้นช่างทรงพลังอย่างมาก!
ต่อให้เป็นเขา ก็เกรงว่าจะต้องก้าวเข้าสู่แดนยาทองก่อนถึงจะสามารถทำลายมันได้
นักพรตทั่วไปที่อยู่ต่ำกว่าแดนจิตปฐมล้วนไม่มีโอกาสที่จะทำได้
