ฉินเหมยรีบพูดทันที คุณไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว!
พวกเราอยู่ตรงนี้นานแล้ว!
เสี่ยวหยุน สิ่งของที่อยู่ในจี้หยกคือของที่คุณอยากได้ใช่ไหม?
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ พวกเราก็รีบออกไปกันเถอะ!
ถ้าออกไปสายกว่านี้ ฉันกลัวว่าจะปิดบังความลับไม่อยู่!
หลินหยุนพยักหน้าและพูด โอเคน้าฉิน ตอนนี้พวกเราออกไปกันเถอะ!
ขณะพูด ทั้งสามคนก็เดินออกจากห้องลับ
และกลับมาที่หอเก้าชั้น
หลินหยุนพูด น้าฉิน ถ้างั้นฉันขอลาก่อนนะ!
เขาพลิกฝ่ามือขึ้นมา ก็มีขวดยานัตถุ์หยกปรากฏขึ้น
หลินหยุนพูดอีกครั้ง ฉันไม่รู้ว่าจะให้อะไรเป็นการขอบคุณ นี่คือยายั้งอายุสองเม็ด! ก็ถือว่ามันเป็นคำขอบคุณน้าฉินจากฉันละกัน!
ฉินเหมยรีบพูดทันที เสี่ยวหยุน คุณจะจากไปแล้วเหรอ?
หลินหยุนพยักหน้าและพูด ฉันอยู่ที่นี่มานานพอสมควรแล้ว มันถึงเวลาที่ฉันควรจากไปแล้ว!
ขอบคุณน้าฉินมากๆที่ดูแลฉันในช่วงเวลาที่ผ่านมา!
น้าฉินโปรดวางใจ สำนักสุริยันกับวิหารผนึกวิญญาณ ฉันจะไม่ให้พวกเขามาหาเรื่องตระกูลฉินอย่างแน่นอน!
เมื่อพูดจบ เขาก็เคลื่อนไหวร่างกายและหายไปทันที
เมื่อเห็นหลินหยุนจากไปแล้ว ซิงเฟยที่อยู่ข้างๆรีบพูดทันที เด็กโง่ ฉันก็ต้องไปแล้วนะ!
หลังจากสิ้นเสียงพูด เธอก็หายไปทันที
ฉินเหมยอึ้งไปเลย จากนั้นเธอก็นึกอะไรบางอย่างออก
เธอรีบเก็บขวดยานัตถุ์หยก จากนั้นก็เดินออกจากหอเก้าชั้นทันที
……
หลังจากหลินหยุนออกจากตระกูลฉินแล้ว เขาก็ออกจากเมืองมี่หยุนอย่างรวดเร็ว
เขามาถึงเมืองมี่หยุน และรออยู่ที่นี่ตั้งนาน แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้มาเสียเที่ยวจริงๆ
หลินหยุนบินอยู่กลางอาการ ผ่านไปไม่นาน ด้านหลังของเขาก็มีพลังบางอย่างไล่ตามมา
หลังจากมองแล้ว หลินหยุนก็หยุดทันที
ผ่านไปไม่นาน ซิงเฟยก็มาถึงด้านหน้าของเขา
คุณไล่ตามฉันมาต้องการอะไร?
หลินหยุนมองดูอีกฝ่าย และถามด้วยน้ำเสียงเบาๆ
สำหรับซิงเฟยนั้น เธอเป็นคนที่น่าเคารพและไม่ควรอยู่ใกล้ด้วย
เพราะผู้หญิงคนนี้นิสัยแย่มากๆ
แต่การมาตระกูลฉินในครั้งนี้ อีกฝ่ายได้ช่วยเหลือตัวเองไว้มาก
เมื่อซิงเฟยได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอพูดด้วยท่าทางที่เป็นธรรมชาติ ฉันรู้สึกว่าคุณน่าสงสัยมากๆ! ดังนั้นฉันก็เลยตัดสินใจที่จะตามคุณไปด้วย!
หลินหยุนหมดคำพูดเลย ฉันน่าสงสัยตรงไหน?
ซิงเฟยพูด คุณน่าสงสัยไปหมด! ยังไงซะฉันก็ตัดสินใจที่จะตามคุณไปด้วย! คุณอย่าคิดว่าจะหนีไปจากฉันได้ง่ายๆ!
นิสัยของเธอเป็นแบบนี้มาโดยตลอด อยากทำอะไรก็ทำ ไม่เคยมีใครสามารถเปลี่ยนความคิดของเธอได้เลย!
หลินหยุนไม่อยากมีเรื่องเกี่ยวข้องกับเธออีก เขาขมวดคิ้วและพูด ห้ามไล่ตามฉันเด็ดขาด!
เมื่อพูดจบ เขาก็จากไปทันที
ซิงเฟยเปล่งเสียไม่พอใจออกมา จากนั้นก็ไล่ตามไปทันที
อย่างไรก็ตาม หลินหยุนเคลื่อนไหวรวดเร็วมากๆ ทำให้เธอไม่สามารถไล่ตามทัน
พลังและความแข็งแกร่งของทั้งสองคนต่างกันมากๆ
ถึงแม้ซิงเฟยจะปลดปล่อยพลังทั้งหมดของตัวเองออกมา แต่เธอก็ไม่สามารถไล่ตามหลินหยุนได้ทันเลย
ผ่านไปครึ่งวัน
หลินหยุนบินลงมาจากท้องฟ้าไปที่ลำธารแห่งหนึ่ง
หลังจากแสงสีเขียวปรากฏ เย่เยว่ก็เดินออกมาจากจี้หยก
เมื่อมองเห็นเย่เยว่ สายตาของหลินหยุนก็เต็มไปด้วยความรัก
เขาดึงเธอเข้ามากอดและอยู่ในอ้อมอกอย่างเบาๆ
หลินหยุนพูดอย่างอ่อนโยน ร่างแยกนี้ของคุณเหลืออายุขัยไม่มากแล้ว ถ้าให้ดีที่สุด คุณไม่ควรออกมาด้านนอก!
เย่เยว่พยักหน้าและพูด ฉันอยากออกมาเจอคุณ! คุณกำลังจะไปที่ไหนเหรอ?
หลินหยุนพูด ฉันจะไปจัดการปัญหากับสำนักแห่งหนึ่งที่ชื่อว่าสำนักสุริยัน!
เนื่องจากตระกูลฉินเคยช่วยเหลือฉัน ถ้าไม่มีพวกเธอ ฉันก็คงหาคุณไม่เจอ!
ดังนั้น ฉันจะไม่ยอมให้พวกเขาได้รับอันตราย!
เย่เยว่ขมวดคิ้วทันที และพูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ คุณจะไปฆ่าคนอีกแล้วใช่ไหม?
เย่เยว่เป็นคนที่ใจดีมากๆ
ชาติที่แล้ว เธอและหลินหยุนออกเดินทางไปด้วยกัน ถ้าจะพูดเรื่องที่เธอไม่พอใจหลินหยุนที่สุด เรื่องนั้นก็คือเธอไม่ชอบให้หลินหยุนฆ่าคน!
ถึงแม้ศัตรูของพวกเขาจะเป็นคนชั่วมากๆ เธอก็ไม่อยากให้หลินหยุนลงมือสังหารอีกฝ่าย
แต่นิสัยของหลินหยุนตรงกันข้ามกับเธอเลย เขาไม่ได้เป็นคนที่ชอบหาเรื่อง แต่ถ้ามีคนมาหาเรื่องเขาก่อน เขาก็จะสังหารคนๆนั้นทันที!
หลินหยุนลูบสัมผัสเส้นผมของเย่เยว่ด้วยความรัก เขาไม่ได้ยินเย่เยว่พูดบ่นตัวเองแบบนี้มานานมากแล้ว
ฉันไม่ทำอย่างนั้นอยู่แล้ว!
ขอแค่พวกเขาไม่ลงมือทำร้ายตระกูลฉินก็พอ!
เย่เยว่ยกมือขึ้นมาและจิ้มไปที่หน้าผากของหลินหยุนและพูด ทำอย่างนี้ก็ถูกแล้ว! ไม่ใช่เอะอะอะไรก็ลงมือฆ่าล้างไปหมด มันเป็นเรื่องที่ไม่ดีเลย!
หลินหยุนยิ้มและพยักหน้า ฉันรู้แล้ว! ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ฉันก็จะไม่ลงมือ !
ทั้งสองคนพูดคุยกันได้ไม่กี่ประโยค หลินหยุนก็บอกให้เย่เยว่กลับเข้าไปในจี้หยก
ในขณะที่เขากำลังจะเดินทางไปทิศเหนือ ซิงเฟยก็ไล่ตามมาจนทัน
ไม่รอให้หลินหยุนเอ่ยปากพูด ซิงเฟยก็รีบพูดขึ้นมาทันที หลินหยุน ฉันคิดว่าก่อนหน้านี้ท่าทางที่คุณปฏิบัติต่อสำนักสุริยัน วิหารผนึกวิญญาณ และยังมีท่านเฒ่ายันต์ด้วย คุณไม่เพียงไม่รู้จักพวกเขา แต่คุณไม่รู้เรื่องราวต่างๆในโลกคุนชางด้วยใช่ไหม?
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ดวงตาของหลินหยุนเป็นประกายทันที เขาพูดเบาๆ คุณพูดต่อสิ
ซิงเฟยพูดอย่างภาคภูมิใจ ฉันรู้เรื่องพวกนี้อยู่แล้ว! ถ้าคุณให้ฉันตามไปด้วย ฉันจะช่วยคุณได้มากเลย! เรื่องอื่นไม่ต้องพูดถึง แต่ในโลกคุนชางมีเรื่องราวน้อยมากๆที่ฉันไม่รู้!
คุณอยากรู้อะไร ฉันสามารถตอบคุณได้ทั้งหมด!
ฉันก็เหมือนสารานุกรม!
ยังมีอะไรอีกเรื่อง!
ฉันยังเป็นผู้หญิงที่สวยและเซ็กซี่มากๆ ถ้าฉันเดินไปพร้อมกับคุณ คุณจะได้รับความสนใจมากๆเช่นกัน?
แค่สองเรื่องนี้ คุณก็ไม่ควรพูดปฏิเสธ!
สำหรับเรื่องที่เธอพูดว่าตัวเองสวยมากๆนั้น เรื่องนี้หลินหยุนไม่ได้สนใจอยู่แล้ว
สำหรับหน้าตาของซิงเฟยก็ถือได้ว่าเป็นสาวงาม
พูดได้เลยว่าเธอสวยเหมือนนางฟ้า!
แค่มองฉินเหมยก็รู้แล้ว!
เพราะเธอคือน้าหญิงร่วมสายเลือดของฉินเหมย!
แต่นางฟ้าอย่างเธอ ถ้าให้ดีที่สุด เธอไม่ควรเอ่ยปากพูด
ทุกอย่างจะถูกเปิดเผย เมื่อเธอเอ่ยปากพูด!
มีอีกเรื่องหนึ่ง ถึงแม้เธอจะสวยมากๆ แต่หลินหยุนไม่ได้สนใจเธอเลย
ในหัวใจของเขา
เย่เยว่คือภรรยาที่สวยที่สุดในโลก
อย่างไรก็ตาม
เรื่องแรกที่เธอพูดออกมานั้น หลินหยุนให้ความสนใจมากๆ
เนื่องจากเขาไม่ค่อยเข้าใจโลกคุนชางเลย
ถ้ามีซิงเฟยอยู่ข้างๆและสามารถถามเธอได้ตลอดเวลา มันก็เป็นทางเลือกที่ไม่เลวเหมือนกัน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลินหยุนก็เอ่ยปากพูดเบาๆ โอเค ฉันอนุญาตให้คุณเดิมตามฉันได้ แต่ว่า……
ข้อหนึ่ง ห้ามพูดมาก
ข้อสอง ห้ามหาเรื่องเดือดร้อนมาให้ฉัน!
ถ้าคุณตกลง ก็เดินตามฉันได้!
ถ้าคุณไม่ตกลง ก็ห้ามตามฉันมาเด็ดขาด!
เมื่อได้ยินหลินหยุนพูดแบบนี้ ทำให้ซิงเฟยดีใจขึ้นมาทันที เธอไม่มีเหตุผลที่ต้องพูดปฏิเสธ
ตอนนี้เธอรีบพยักหน้าหลายๆครั้งทันทีและพูด ฉันตกลง! ฉันตกลงทั้งหมด! ฮ่าๆๆๆ! คุณโปรดวางใจ ฉันไม่หาเรื่องเดือดร้อนมาให้คุณอยู่แล้ว!
หลินหยุนพยักหน้า ถ้าเป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว! ตอนนี้ฉันจะไปที่สำนักสุริยัน! คุณน่าจะรู้ตำแหน่งของสำนักสุริยันใช่ไหม?
เขารู้คร่าวๆเท่านั้นว่าสำนักสุริยันอยู่ทางทิศเหนือของเมืองมี่หยุน
แต่ตำแหน่งที่แท้จริงอยู่ตรงไหนนั้น เขาไม่รู้เลย
ซิงเฟยรีบพูดทันที เรื่องนี้ฉันรู้อยู่แล้ว! เดินทางไปทิศเหนืออีกเจ็ดร้อยกิโลเมตร จะมีเมืองสุริยัน! ทางทิศเหนือที่อยู่ห่างจากเมืองสุริยันไม่ถึงหนึ่งร้อยกิโลเมตร ก็คือเขาสุริยัน ตำแหน่งของสำนักสุริยันก็ตั้งอยู่บนเขาสุริยัน
หลินหยุนพยักหน้าและพูด ถ้าเป็นอย่างนี้ พวกเราก็ออกเดินทางกันเถอะ!
ขณะพูด เขาก็ใช้มือจับไหล่ของซิงเฟยเอาไว้และบินขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที
เช้าวันรุ่งขึ้น
มีเมืองที่ใหญ่กว่าเมืองมี่หยุน ค่อยๆปรากฏอยู่ด้านหน้าของพวกเขาสองคน
หลินหยุนบินลงมาจากท้องฟ้าและยืนอยู่นอกเมือง
ทั้งสองคนเดินเท้าเข้าไปในเมือง
ซิงเฟยรู้สึกไม่พอใจทันทีและพูด ครั้งหน้าคุณจับฉันเบาๆหน่อยได้ไหม?
ฉันไม่ได้เป็นผู้ชายหนังหนานะ!
ทำไมคุณต้องจับฉันเหมือนลูกไก่และบินอยู่บนท้องฟ้าด้วย?
หลินหยุนไม่ได้สนใจเธอ เขาทำเหมือนไม่ได้ยิน และเดินเข้าเมืองอย่างช้าๆ
