ดังนั้น
เมื่อทุกคนพูดกันถึงหวงฉาว
ก็เหมือนกับทำการเปรียบเทียบที่ว่างเปล่า
อะไรคือการเปรียบเทียบที่ว่างเปล่าล่ะ?
ก็คือนำไปเปรียบเทียบกับบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ พระบุตรแห่งสำนักปฏิบัติธรรม และบุตรธยานะแห่งสำนักธยานะที่ยังไม่ถือกำเนิดขึ้น
แน่นอนว่า
ที่จริงแล้วในโลกคุนชางนั้น
ยังมีอยู่อีกหนึ่ง บุตร !
นั่นก็คือบุตรกระบี่
บุตรกระบี่นี้ ก็คืออัจฉริยะสูงสุดของสำนักกระบี่เป่ยโต่ว ที่ซึ่งเป็นสำนักของโมหยู่ที่หลินหยุนเพิ่งจะเอาชนะได้ด้วยนิ้วเดียวเมื่อสักครู่นี้
แต่ว่า
บุตรกระบี่ของสำนักกระบี่เป่ยโต่วนี้ มันช่างมีความน่าขบขันอยู่พอสมควร
มักจะกลายเป็นเรื่องตลก
บุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ
พระบุตรแห่งสำนักปฏิบัติธรรม
และบุตรธยานะแห่งสำนักธยานะ
นั่นไม่ใช่ว่าทุกรุ่นจะต้องถือกำเนิดบุคคลที่เก่งกาจไร้เทียมทาน
ไม่ถือกำเนิดก็ไม่ถือกำเนิด
แต่เมื่อถือกำเนิดขึ้นแล้ว
นั่นก็จะทำให้สถานการณ์แปรเปลี่ยนและผันผวน
เป็นยอดฝีมือที่เก่งกาจไร้เทียมทานอย่างแท้จริง
แต่ว่า
เมื่อย้อนกลับมามองบุตรกระบี่ของสำนักกระบี่เป่ยโต่วนั่น
จะถือกำเนิดขึ้นทุกรุ่น
จะบอกว่าใช่หรือไม่ใช่อัจฉริยะล่ะ?
แน่นอนว่าเป็นอัจฉริยะ
แต่ว่า
ยังกล่าวไม่ได้ว่าเป็นยอดฝีมือที่เก่งกาจไร้เทียมทาน
จำได้ว่าเมื่อยี่สิบปีก่อน
บุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจได้ถือกำเนิดขึ้น
ผ่านไปไม่นาน
บุตรกระบี่ของสำนักกระบี่เป่ยโต่วก็ถือกำเนิดขึ้นตามมา
หลังจากที่ถือกำเนิดขึ้นแล้ว
นั่นเรียกได้ว่ายอดเยี่ยมประกาศศักดาอย่างที่สุด
ต่อสู้เอาชนะลูกศิษย์อัจฉริยะของหลายสำนักได้
แต่ว่า
เมื่อเขาตรงเข้าไปหาบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ
เพื่อต้องการที่จะต่อสู้กับเขานั้น
ก็ได้ดึงดูดสายตาความสนใจขึ้นเป็นจำนวนมาก
แทบจะทุกคนต่างก็คาดหวังรอชมศึกการต่อสู้นั้น
ไม่มีทาง
เพราะมันช่างน่าสนใจมากจริง ๆ!
อีกทั้ง
การต่อสู้ครั้งนั้น
สำนักกระบี่เป่ยโต่วเองก็ให้ความสำคัญมากที่สุดด้วย
ลำพังแค่การเตรียมตัว
ก็ใช้เวลาไปนานนับปี
นอกจากนี้ ยังได้เชื้อเชิญยอดฝีมือในโลกคุนชางมาร่วมชมการต่อสู้ครั้งนั้นด้วย
เพราะว่าครั้งนั้น
บุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจค่อนข้างจะถ่อมตัวไม่เปิดเผย
หลังจากที่ถือกำเนิดขึ้นแล้ว
ได้ลงมือประลองกับคนอื่นเป็นจำนวนน้อยครั้งมาก
สำนักกระบี่เป่ยโต่วคิดว่าโอกาสของตนเองมาถึงแล้ว
เพียงแค่บุตรกระบี่ของตน สามารถเอาชนะบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจได้
ถ้าอย่างนั้นในด้านชื่อเสียงความโด่งดัง
บุตรกระบี่ก็จะเหนือกว่าบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจได้แล้ว
อีกทั้ง
เชื่อมโยงมาถึง
สถานะของสำนักกระบี่เป่ยโต่ว ก็จะเพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก
ทะยานก้าวขึ้นไปอีกขั้นหนึ่ง
แต่ว่า
เมื่อการต่อสู้ครั้งใหญ่เริ่มต้นขึ้น
กลับทำให้ทุกคนผิดคาด
บุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจใช้เพียงแค่กระบวนท่าเดียว
ก็สามารถเอาชนะบุตรกระบี่ของสำนักกระบี่เป่ยโต่วลงได้แล้ว
ระหว่างสองฝ่ายนั้น
ทำให้ผู้คนรับรู้ได้ทันทีว่า
ระหว่างบุตรกระบี่กับบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ ช่างไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกันได้เลย
ดังนั้น
เมื่อมีคนกล่าวถึงหวงฉาว
ต่างก็คิดกันไปว่า
ต่อให้มีการเปรียบเทียบหวงฉาวกับบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ พระบุตรแห่งสำนักปฏิบัติธรรม และบุตรธยานะแห่งสำนักธยานะ
ก็อาจจะมีความแตกต่างกันอยู่บ้าง
แต่ว่า
น่าจะเหนือกว่าสำนักกระบี่เป่ยโต่วอยู่ไม่น้อย
แม้ว่าสำนักกระบี่เป่ยโต่วจะเหมือนกับเรื่องตลกขบขัน
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า
พวกเขาก็ยังมีความแข็งแกร่งทรงพลังที่เหนือกว่าพวกอัจฉริยะทั่วไปนั้นอยู่อีกมากโข
การที่มีความแข็งแกร่งเหนือกว่าบุตรกระบี่
เป็นสิ่งที่ทุกคนให้การยอมรับหวงฉาวอย่างที่สุดแล้ว
แต่ในเวลานี้
กำลังเผชิญหน้ากับหลินหยุน
ไม่เพียงแต่หวงฉาว
พวกคนอื่น ๆ
ต่างก็ถือว่าหลินหยุนเป็นบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจไปแล้ว
ดังนั้น
หวงฉาวจึงไม่กล้าที่จะเพิกเฉยอย่างที่สุด
เมื่อลงมือ ก็ได้แสดงพลังบำเพ็ญสุดยอดของเขาออกมา
ไม้บรรทัดวัดนภาของเขา
เป็นหนึ่งในสมบัติล้ำค่าสูงสุดของสำนักเทียนหยุน
เครื่องรางทิพย์ชั้นยอดที่จริงแท้แน่นอน
เมื่อแสดงอิทธิฤทธิ์ออกมา
ก็ทำให้หลินหยุนรู้สึกถึงแรงกดดันอย่างมหาศาล
หลินหยุนลอยตัวอยู่กลางอากาศ
ดวงตาเป็นประกาย
และก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเล็กน้อย
หวงฉาวผู้นี้
ช่างแข็งแกร่งอย่างมาก
นี่ก็เป็นเพียงแค่โลกคุนชาง
หากเปลี่ยนเป็นโลกบำเพ็ญเซียนที่แท้จริง
ก็สามารถที่จะเข้าสู่สำนักใหญ่ที่ไม่เลวบางสำนักได้เลย
ไม่แน่อาจจะมีตำแหน่งสถานะเลยก็เป็นได้
แต่
ก็เท่านี้เองนั่นแหละ
เมื่อเปรียบเทียบกับยอดฝีมือเก่งกาจที่แท้จริง หรือยอดฝีมือไร้เทียมทานแล้ว
ยังคงแตกต่างห่างไกลอยู่มากนัก
สามารถที่จะยกยอให้หลินหยุนเป็นยอดฝีมือที่เก่งกาจนั้น
อย่างน้อย
ก็สามารถที่จะนำเขา ไปเปรียบเทียบด้วยกันได้
หรือว่าอาจจะแข็งแกร่งเหนือกว่าเขา
ในฐานะที่เป็นยอดฝีมือที่เก่งกาจ
ชาติที่แล้ว
การบำเพ็ญฝึกฝนของหลินหยุนนั้นรวดเร็วอย่างมาก
โด่งดังไปทั่วโลกบำเพ็ญเซียน
เป็นยอดฝีมือที่เก่งกาจไร้เทียมทานที่ทุกคนพากันหวาดกลัว
แต่ว่า
เขาเคยพบเจอกับ ยอดฝีมือที่เก่งกาจไร้เทียมทานเหนือกว่าเขาอย่างแท้จริง
ซึ่งมีบางเผ่าพันธุ์ที่สวรรค์โปรดปราน
ที่สามารถบำเพ็ญฝึกฝนถึงขั้นจิตปฐมได้
อย่างช้าก็กว่าร้อยปี
อย่างเร็วก็กว่าสิบปี
แต่มีอยู่บ้างที่ว่า
เมื่อถือกำเนิดขึ้นก็ถึงขั้นจิตปฐมเลย
น่ากลัวไหมล่ะ?
คงจะเปรียบเทียบไม่ได้แล้วใช่ไหม?
ยังมีผู้ที่มากกว่านี้อีก
ถือกำเนิดขึ้นก็เป็นเทพเซียนชั้นฟ้าแดนดั่งเทพ
หากเข้าไปสู่โลกเล็กบางแห่ง ก็สามารถที่จะทำลายโลกนั้นให้สูญสิ้นได้แล้ว
ช่างน่าสะพรึงกลัวมากขนาดไหน
แน่นอนว่านี่ก็เป็นเพียงแค่เผ่าพันธุ์จำนวนน้อยมาก
ในฐานะที่เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์
แบบหวงฉาวนี้ ก็ถือว่าไม่เลวแล้ว
แต่ก็ยังไม่อยู่ในสายตาของเขา
แต่ว่า
เวลานี้แดนพลังของทั้งสองคนมีความแตกต่างกันมาก
หลินหยุนเองก็ยังรับรู้ได้ถึงความกดดันอย่างมหาศาล
โดยเขาไม่เลือกที่จะลงมืออย่างบุ่มบ่าม
แต่กำลังคิดปัญหาอยู่อย่างหนึ่ง
อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่เขาเคยได้แสดงออกมานั้น มันเป็นสัญลักษณ์ที่บ่งบอกถึงตัวเขาได้อย่างชัดเจนเกินไป
ซึ่งในเวลานี้
ตำแหน่งตรงนี้
ไม่ได้ห่างไกลจากเมืองมี่หยุนมากสักเท่าไร
หากเขาแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่เคยใช้มาก่อนหน้านี้ พวกยอดฝีมือสำนักเทียนหยุน ยังไม่ได้จากไปไหนไกลนัก
หากจะใช้อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ก่อนหน้านี้
ต่อสู้กับหวงฉาว
มีความเสี่ยงพอสมควร
เขากำลังพิจารณาว่า จะใช้อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์อะไร เพื่อที่จะมาสู้รบต่อกรดี
เขาเป็นหลากหลายอิทธิฤทธิ์วิชา
สิบแปดท่าต้าเต๋า
ขึ้นนภา
ซึ่งล้วนแต่มีพลังอานุภาพที่แข็งแกร่ง และเป็นที่จดจำได้ง่าย
สำหรับอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ไร้เทียมทานเหล่านี้นั้น
ไม่ใช่ว่าจะแสดงออกมาอย่างพร่ำเพรื่อได้
เวลานี้……
หลินหยุนดวงตาเป็นประกาย
คิดได้ถึงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์อย่างหนึ่งที่เรียกว่าเพลงกระบี่พลังผกผัน
อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์นี้ เป็นสมบัติของสำนักผกผันเซียน ในโลกบำเพ็ญในชาติที่แล้ว
ใช้ร่วมกับวิชาผกผันเซียน
เขาเองไม่เคยได้ฝึกฝนวิชานี้มาก่อน
แต่ว่า
ท่องวิชาคาถากลืนสวรรค์เริ่มต้น แล้วแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ออกมา ก็ถือว่าเหมาะสม
แม้ว่าจะไม่สามารถแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์นี้ได้อย่างสมบูรณ์ก็ตาม
สองสามนาทีคงน่าจะพอได้
สำคัญที่สุดก็คือ
สามารถปกปิดสถานะของตนเองเอาไว้ได้
คิดถึงตรงนี้
หลินหยุนก็ตัดสินใจได้แล้ว
ใช้เพลงกระบี่พลังผกผันนี้แหละ!
เพลงกระบี่วิชานี้ก็ถือว่าไม่เลวทีเดียว!
ไม่เพียงแต่มีพลังการป้องกันอย่างมหาศาลแล้ว
เมื่อกระบี่ผกผันปรากฏขึ้น
ก็จะมีพลังอานุภาพทำลายล้างอย่างรุนแรงเช่นกัน!
เพลงกระบี่พลังผกผัน
ดูเหมือนว่าจะมั่นคงหนักแน่น
เป็นอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์คุ้มกันกาย
แต่กระบี่ผกผันในตอนท้าย
ทรงพลังไร้เทียมทานอย่างมาก
นั่นคือกระบี่ทำลายเต๋า
ส่วนเต๋าในที่นี่นี้
คือ เต๋าสวรรค์
เพียงแค่กระบี่สุดท้ายนี้
จึงจะถือว่าเป็นแก่นแท้ของอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์นี้
และก็เป็นสิ่งสำคัญของสำนักผกผันเซียนด้วย
แน่นอนว่า
การท่องคาถากลืนสวรรค์
กับสำนักผกผันเซียนนั้นมันคนละเรื่องกัน
คิดถึงตรงนี้
หลินหยุนจึงได้นำดาบเฮ่าเทียนออกมา
ทันใดนั้นเงากระบี่มากมายก็ได้แผ่กระจายไปทั่ว
เงากระบี่ได้ปิดปกคลุมบริเวณโดยรอบร่างกายของเขาไว้ทั้งหมด
ปล่อยให้พลังอันน่าสะพรึงกลัวของไม้บรรทัดวัดนภานั้น
บีบกดดันตนเองอย่างไม่หยุด
สัมผัสได้ถึงเงากระบี่นับไม่ถ้วนที่อยู่โดยรอบร่างกาย
หลินหยุนอดไม่ได้ที่จะส่ายศีรษะไปมา
มันไม่ใช่สภาพการณ์ความรู้สึกแบบนี้
แต่อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์นี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ
พลังคุ้มกันกายในตอนนี้ ช่างแข็งแกร่งอย่างมาก
ไม้บรรทัดวัดนภาราวกับว่าได้ชักนำพลังฟ้าดินทั้งหลาย มาห่อหุ้มและบีบอัดที่หลินหยุนอย่างไม่หยุด
แต่ว่า
หลังจากที่ปะทะกับเงากระบี่แล้ว
ก็ค่อย ๆ ถูกเงากระบี่ฟาดฟันจนแหลกสลาย
เห็นภาพเหตุการณ์นี้
หวงฉาวเองก็หรี่ตาลง
แล้วก็ปล่อยตราประทับคาถาออกไปอีกครั้ง
เขามองว่า
หลินหยุนนั้นไม่ได้บุกจู่โจมอะไรเลย
แต่เลือกที่จะป้องกันตั้งรับอย่างเดียว
ถ้าหากแม้แต่การป้องกันแบบนี้เขายังไม่สามารถทำลายลงได้
งั้นก็ไม่ต้องพูดถึงการเอาชนะแล้ว
ขณะนั้น
ก็ปล่อยตราประทับคาถาออกไปอย่างต่อเนื่อง
ลำแสงของไม้บรรทัดวัดนภาขยายใหญ่ขึ้น และกระหน่ำโจมตีออกไปอย่างไม่หยุด
ท้ายที่สุดได้รวบรวมพลังจนกลายร่างเป็นไม้บรรทัดวัดนภาขนาดใหญ่ยักษ์
และพุ่งโจมตีเข้าใส่เงากระบี่นับหมื่นนับพันที่ห่อหุ้มร่างของหลินหยุนอย่างเด็ดขาด
ตูม!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว
กึกก้องไปทั่วฟ้าดิน
สั่นสะเทือนไปทั่วปฐพี
ในที่สุดเงากระบี่เหล่านั้นก็แหลกละเอียดลงแล้ว
