บทที่224 มีฉันอยู่ทั้งคน
หลังจากที่โทรไปแล้วไม่มีคนรับอีกครั้ง ในที่สุดคุณท่านลี่ก็โกรธขึ้นมา
เขาคิดไม่ถึงเลย การที่ลี่จุนถิงต่อต้านตัวเองเพื่อผู้หญิงคนหนึ่งก็ช่างมันเถอะ แต่ตอนนี้ไม่เอาแม้แต่การงานของตัวเอง！
ผู้หญิงคนนั้นมันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ！
ตอนนี้ในใจของคุณท่านลี่ คิดว่าเจียงหยุนเอ๋อเป็นตัวต้นเหตุที่ทำให้ลี่จุนถิงหลงหัวปักหัวปำขนาดนี้ ไอคนนี้……ไม่เอาอะไรเพื่อผู้หญิงจริงๆ เลยเหรอ？
ภายในบ้านหลังใหญ่ตระกูลลี่ คุณท่านลี่ตบโต๊ะอย่างรุนแรง ก่อนจะทำให้คนตรงนั้นตกใจ
“ลี่จุนถิงนี่ ไม่เป็นผู้เป็นคนมากขึ้นเรื่อยๆ เลย！ทำถึงขนาดนี้เพื่อผู้หญิงคนหนึ่งเลยเหรอ มันคุ้มหรือไง？เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าตัวเองต้องแบกภาระมากขนาดไหน！”
ในตอนนั้นเองไม่ใช่แค่คุณท่านลี่ แต่ลี่เจี้ยนหวากับโม่เสี่ยวฮุ่ยเองก็ร้อนใจเป็นอย่างมาก
ไม่ได้เป็นห่วงบริษัทเหมือนกับที่คุณท่านลี่เป็น แต่โม่เสี่ยวฮุ่ยเป็นห่วงสถานการณ์ของลี่จุนถิงเสียมากกว่า
แล้วก็ไม่รู้ว่าลี่จุนถิงใช้ชีวิตที่ต่างประเทศเป็นอย่างไรบ้าง……ถึงแม้ว่าเพิ่งจะออกไปเพียงแค่วันเดียว ทางนั้นจะต้องมีธุรกิจของลี่จุนถิงอยู่แน่นอน แต่ถ้าเทียบกับภายในประเทศ โม่เสี่ยวฮุ่ยยังคงคิดว่าต่างประเทศจะต้องให้ลี่จุนถิงคิดว่ามันไม่คุ้นชิน
ถ้าเกิดว่าเขาไม่สบายจะทำอย่างไรนะ？
“ตอนนี้ทำอย่างไรได้ล่ะ？” โม่เสี่ยวฮุ่ยเองก็พูดอย่างร้อนใจ
ติดต่อลี่จุนถิงไม่ได้ เธอรู้สึกหนักใจทั้งวัน กลัวว่าจะเกิดอะไรไม่รู้กับลี่จุนถิง
ถึงแม้ว่าตอนนี้ลี่จุนถิงจะอายุประมาณหนึ่งแล้ว แต่ว่าการเป็นแม่ โม่เสี่ยวฮุ่ยก็วางใจไม่ได้สักที
คุณท่านลี่ขมวดคิ้ว ก่อนจะพูดอย่างโกรธเคือง： “ลี่จุนถิงเนี่ย ยิ่งดูไม่ได้เลยจริงๆ ！คุณดูสิ มันเหมือนสิ่งที่คนจะทำได้งั้นเหรอ！”
เมื่อเห็นท่าทีโกรธเคืองของคุณท่านลี่ โม่เสี่ยวฮุ่ยเองก็รู้สึกไม่พอใจ เธอเลยรีบแสดงความเป็นห่วงบริษัทของตัวเองออกมา
“พ่อ คุณอย่าโกรธเลย ถึงแม้ว่าลี่จุนถิงจะไปแล้วแต่ในใจก็ยังต้องมีคิดได้บ้าง” โม่เสี่ยวฮุ่ยอยากให้ความโกรธของคุณท่านลี่ลดลง แต่ว่ามันไม่สามารถทำให้เขาหายโกรธได้เลย
ท่าทีของคุณท่านลี่นั้นนิ่งลง โม่เสี่ยวฮุ่ยคิดอยู่สักพัก ก่อนจะรู้สึกขมขื่นเช่นกัน
เรื่องของบริษัทนั้น เธอไม่ค่อยเข้าใจมากสักเท่าไหร่ แต่ว่าปกติได้แค่ฟังลี่จุนถิงกับลี่เจี้ยนหวาพูด ตอนนี้เลยไม่แสดงความคิดเห็นอะไรไม่ได้เลย
เธอดึงแขนเสื้อของลี่เจี้ยนหวาเบาๆ ก่อนหวังว่าลี่เจี้ยนหวาจะพูดอะไรออกมาบ้าง
“ตอนนี้ส่วนใหญ่บริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปมีผู้ถือหุ้นเป็นลี่จุนถิง ลูกค้าต่างๆ กับโครงการต่างๆ เขาก็เป็นคนควบคุม จู่ๆ เขาก็เดินออกไปแบบนั้น บริษัทก็ถือว่าขาดตัวหลักแล้ว……ในสถานการณ์แบบนี้ มันยากเสียหน่อย” ลี่เจี้ยนหวาพูดด้วยความขมขื่น
ลี่เจี้ยนหวาพูดความจริงออกไป แต่มันกลับทำให้ความรู้สึกของคุณท่านลี่นั้นแย่ลงไปอีก
ในตอนแรกเขาก็ไม่พอใจกับการที่ลี่จุนถิงออกจากประเทศอยู่แล้ว ตอนนี้ลี่เจี้ยนหวายังจะมีพูดอะไรแบบนั้นอีก
แต่พูดไป การออกไปของลี่จุนถิงครั้งนี้ มันสร้างความเสียหายให้กับบริษัทเป็นอย่างมาก
โม่เสี่ยวฮุ่ยที่อยู่ข้างๆ นั้นรู้สึกเป็นห่วงเป็นอย่างมาก ดูๆ ไปแล้วครั้งนี้จะบังคับลี่จุนถิงมากเกินไป มันเลยทำให้เขาตัดสินใจทำแบบนี้……
คนทางนี้ถึงแม้ว่าจะรู้สึกเป็นห่วงแทนทุกๆ คน แต่ลี่หยูนห่วนอยู่ข้างๆ กลับมองตาพ่อของเขา เลยมองเห็นประกายออกมาจากแววตาของอีกฝ่าย
ก่อนหน้านี้ที่ลี่จุนถิงยังอยู่ ความรุ่งเรืองของลี่หยูนห่วนนั้นถูกลี่จุนถิงกลบไปหมด เรื่องต่างๆ ภายในบริษัทก็ให้ลี่จุนถิงเป็นคนออกหน้าจัดการหมด เลยไม่ได้มีโอกาสให้ลี่หยูนห่วนได้แสดงออก
ถึงแม้ว่าลี่หยูนห่วนจะไม่พอใจแต่ว่าความสามารถของลี่จุนถิงนั้นก็สามารถแบกภาระพวกนี้ได้จริงๆ มันเลยทำให้เขาพูดอะไรไม่ออกเลย
แต่ว่า……ในตอนนี้มันไม่เหมือนกันแล้ว ลี่จุนถิงปล่อยชีวิตดีๆ ของตัวเองเพื่อผู้หญิงคนหนึ่งแล้วออกนอกประเทศ มันเป็นเวลาที่จะให้เขาเฉิดฉายเลยไม่ใช่เหรอ？
ถึงแม้ว่าจะไม่มีทางถือหุ้นส่วนทั้งหมดได้ แต่เพียงแค่นิดๆ หน่อยๆ ก้เป็นเงินไม่ใช่เหรอ？
เมื่อลังเลอยู่สักพัก ลี่หยูนห่วนก็ลองเปิดปากพูด： “ปู่ พี่จุนถิงเองเห็นความรักดีกว่าอยู่แล้ว จะไปแบกรับภาระหนักๆ แบบนี้ได้อย่างไร？”
คุณท่านลี่หันหัวมามองเขา ไม่ได้ตอบโต้อะไร แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ
เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้ ในใจของลี่หยูนห่วนนั้นเริ่มไม่สบายใจ แต่ว่าคำพูดนี้ของตัวเองก็ได้พูดไปแล้ว เลยไม่มีเหตุผลจะต้องถอย เลยทำได้แค่พูดต่อไป
“ปู่ ก่อนหน้านี้ฉันติดต่อร่วมงานกับสตีเฟนกรุ๊ปในต่างประเทศแล้ว แต่ว่า……ไม่ได้มีเงินทุนมากขนาดนั้น ตอนนี้พี่จุนถิงไปแล้ว ฉันเลยไม่มีทางให้เขาจ่ายเงินทุนมาได้ ปู่ว่า……”
เมื่อได้ยินคำพูดของลี่หยูนห่วน โม่เสี่ยวฮุ่ยก็มองอย่างเยือกเย็น
เธอมองลี่หยูนห่วนออกอยู่แล้วว่าไม่ได้มีเจตนาดีๆ ความโหดร้ายในใจนั้น ลี่จุนถิงเพิ่งจะออกไป ก็ยื่นมือเข้ามาอย่างอดใจไม่ไหว
ตอนนี้คุณท่านลี่ยังโกรธอยู่ เมื่อได้ยินคำพูดแบบนี้ของลี่หยูนห่วน เลยตอบอย่างไม่ลังเล： “ไม่มีปัญหา”
เมื่อเห็นว่าคุณท่านลี่ตอบส่งๆ ไป ลี่เจี้ยนหวาเลยพยายามดึงอำนาจแทนลูกชายของตัวเอง จึงรีบพูด： “พ่อ พูดแบบนี้ไม่ได้นะ เรื่องนี้มันไม่เล็กเลย จะตัดสินใจง่ายๆ แบบนี้ได้อย่างไร！”
เมื่อได้ยินดังนั้น คุณอาสองช่วยลูกชายของตัวเองอย่างลี่หยูนห่วนพูด เลยพูดขึ้นว่า： “พี่ คุณพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร กำลังสงสัยการตัดสินใจของพ่อเหรอ？”
“ฉัน……แน่นอนว่าฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น เพียงแค่คิดว่าการตัดสินใจที่สำคัญแบบนี้ มันต้องปรึกษากันก่อน” ลี่เจี้ยนหวารู้ว่าคำพูดของคุณอาสองนั้นกำลังต่อสู้ เลยรีบพูดออกมา
จากนั้น เมื่อเห็นการโน้มน้าวของลี่เจี้ยนหวา คุณท่านลี่เพียงแค่โบกมือ เลยมีท่าทีแข็งทื่อ： “โอเค เรื่องนี้ตัดสินใจแบบนี้ไปก่อน”
สุกท้ายเรื่องนี้ก็ถูกตัดสินใจไปแล้ว แถมคุณท่านลี่ยังพูดอีกด้วย ว่าให้คนไปหาหลานตัวดี และให้เขารีบกลับมา
……
หลังจากที่ลี่จุนถิงไปถึงที่ฝรั่งเศสแล้ว ก็หยุดพักผ่อน
พอถูกลี่จุนถิงพามาที่ฝรั่งเศส เจียงหยุนเอ๋อก็ร้อนใจ ไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้บ้าง
“ลี่จุนถิง ต่อจากนี้พวกเรา……วางแผนไว้อย่างไรบ้าง？”
ลี่จุนถิงยิ้มเบาๆ ก่อนจะพูด： “หลายปีมานี้ ฉันใช้ชีวิตอย่างบากบั่นมาตลอดทุกๆ วัน ครั้งนี้ถือว่าเป็นโอกาสที่จะได้ผ่อนคลายบ้าง”
เมื่อได้ยินดังนั้น คิ้วของเจียงหยุนเอ๋อก็อดไม่ได้ที่จะขมวดเพราะความกังวล： “แต่……แบบนี้มันไม่ค่อยดีหรอก……ถึงอย่างไร……”
ถึงอย่างไรบริษัทของลี่จุนถิงจะต้องมีเรื่องให้จัดการอีกไม่น้อย
ลี่จุนถิงยื่นมือออกมาจับใบหน้าของเจียงหยุนเอ๋อเบาๆ พลางพูด： “วางใจเถอะ ไม่มีอะไรหรอก มีฉันอยู่ข้างๆ นะ”
เจียงหยุนเอ๋อพยักหน้าเบาๆ จากนั้นก็ซุกอยู่ตรงอกของลี่จุนถิง
